Yorumların bazıları inanılmaz. Dövün bile denmiş. Hayret ettim. Tamam kardeşiniz normal değil ama onun üzerine yapılan yakıştırmalardan ben rahatsız oldum şahsen. Aynı şekilde size yapılan hareketlerden de. Belli ki yine bilinçsiz ebeveyn kurbanı olan bir çocuk var karşıda. Bu çocuğu deli, ruh hastası, manyak, şımarık yapmaz. Psikolojik sıkıntısı olduğu bariz birine bu yakıştırmalar bana göre çok acımazsızca. Ailelerin bu hale getirdiği çocuklara ben gerçekten üzülüyorum.
Psikiyatri desteğini kabul etmediğini söylemişsiniz ki bu da gerçekten psikolojik olarak ciddi bir sıkıntısı olduğunu gösterebilir. Ailenizle bu konuyu konuşsanız? Sizi düşmanı bellemiş evet ama belki de sevdiği, değer verdiği biri tarafından uygun bir dille ikna edilebilir? Bu bir arkadaşı da olabilir bir akraba da, bilemiyorum. Ya da siz bir uzmana danışarak nasıl ikna edebileceğinizi konuşabilirsiniz.
Siz de uğraşmak istemeyebilirsiniz bu arada, hakkınızdır. Ama ben kardeşinizin o bataklıktan kurtulmaya ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Eğer ki kalıcı bir çözüm yok diyorsanız da kesinlikle bir araya gelmeyin derim.