Her dediği yapıla insanlar olmadık.Annem ilgisizdi.Çalışır ve işten geldiğinde yatardı genelde.Mesela ben babamla sabah etkenden kalkar kahvaltımı yaparım.Babam hazırlar bazen bazen de ben hazırlarım.Annem işi yoksa öğlene kadar uyur veya kalkar işe gider.Önceden annemin görevlerini çok üstlenirdim.Mesela evdeki işleri halletmeyi ,yemek yapmayı severdim.Sınra bıktım ve bıraktım.Canı isterse o yapıyor.Çocukken yaptırıyordu şimdi bir şey demiyor.Kardeşin pasif agresif tavırlar sergiliyor. Dış ortamda herkese yaranmaya çalışan ancak birincil yakınlarına saldırgan davranan kişilikler bunlar.Pasif agresifler kendilerine kimlik belirleyemiyor aslında.Kökeninde ne var bilemem ama ağlayarak tutturarak ve bunaltarak birşeyler elde etmeye alıştırılmış olduğu kesin.Anne baba modeliniz sıkıntılı geldi bana..Üzerinde bir otorite göremeden büyümüş hissi uyandırıyor.Bu tipler kendisinin dediğini yaparak büyütenlere karşı aslında bir öfke büyütür içinde ve sonra kusabildiği kişilere bunu kusar. Ebeveynlerin çocuklar üzerinde sağlıklı otorite kurmayışları çok önemli bir problem.Bilek kesme eğilimi de bana dikkat çekmek için gibi geldi. Kısacası şımarıkça yetiştirilmiş esasında.İşin kötü yanı ise en suçsuz sensin içlerinde(
Atlaya atlaya okudum.Allah aşkına bir cevap verin.Yıllardan beri kız kardeşimle anlaşamıyoruz.Önceleri bu sorun değildi ama pandemiden beri ailece yaşıyoruz.Bazen uykuda beni boğabileceğini bile düşünüyorum.Aşırı agrasif,eleştiri kabul etmez ama hep yargılar.Kendini savunma hakkın yok.Basit bir tartışmada bile yargılar ve insanlığa dair hiç bir namın kalmaz.27 yaşında kendileri ve ben 30 yaşındayım.İhtiyacı olunca arar ve yazdığı tek şey “paran var mı?”İyilik de yapar ama unutmaz.Anneme hakaret eder babama hakaret eder.Yatmadan yatmaya eve gelir .
Kendisi ücretli öğretmendir ve ben kadroluyum.Bu konuda mağdur rolüne biner ve bana yüklenir.beni şeytana benzetir.Boğazımı sıkmışlığı var.İstediklerni yapmazsan papaz olursun.
Annemle her gün düzenli olarak şiddetli kavga eder ve babam her gün şikayet eder bana.Sonra bunları sen böyle yapıyorsun diye bana sarar.
En son yaşadığım olayı anlatayım.Bir yere gitmeye karar verdik benim ısrarımla.Biz onun arkadaşı olmadan bir yere gitmeyiz benimle asla yalnız kalmaz.Beş dakika benden dolayı geç çıktık diye sinirlendi.Yoğun trafik vardı ve arkadaşı bayağı bi beklemek zorunda kaldı.Sonra kız trip attı gelmekten vazgeçti.Benim kardeşim tanıyamadığım bir role büründü.arkadaşından özür dileyip ikna etmeler filan..Anlatamam..Sonra arkadaşı gelmedi ve biz birlikte gidiyoruz.Her zamanki gibi sigara vs gibi sipariş verdi .Bu sefer almadım..Kriz geçirerek eve döndü.Bu arada ben yolda indim..
Geçen de arabamı istedi,vermedim...Bu huylarından ötürü artık onun bir şey yapmak istemedim.Arkadaşlarının yanında nasıl olduğunu gördüm.İsteyince cana yakın olunabiliyormuş.Ben arabayı vermeyince çıldırdı ve ağlamaya başladı.Sen nasıl bir insansın vs...diyerek.
Yargılanmaktan çok yoruldum..Sağlıklı kalmak İÇİN elimden geleni yapıyorum.Bu kızı bu hale annem getirdi ama sorumlusu ben değilim.
İnanın onu kırmamak için elimden geleni yaptım.Ama aynı evde illa ki küçük sorunlar oluyor.Bu sorunlar kızkardeşinde olunca Volkan gibi bir şey oluyor..
Ailem daha büyük ev açacaklar bizim için.Kendileri de kullanacaklar ama ara ara..Ama ben geçmeyeceğim..İnanın Kendi başıma ayrı eve çıkmak İÇİN gün sayıyorum varsın o koskoca evde yalnız otursun.Bir sürü borcum var ve o eve o kadar çok ihtiyacım vardı ki..
Ama annemle kızkardeşimin bitmek tükenmek bilmeyen kavgalarından ve bu kavgalarla dolu memnun hayatından bıktım.Ve ailem benim onlardan ayrılmamı istemiyor çünkü maddi manevi yüklerini alıyorum ama kız kardeşim benim kızım değil ki..Yapamıyorım..Her şeyi geçtim hakaretleri ve yargılanmayı kaldıramıyorum...
Bir temiz dovun yani sacini basini alin elinize kafasini duvara surte surte. Psikologlari yormayin bu deliyleAllah aşkına bir cevap verin.Yıllardan beri kız kardeşimle anlaşamıyoruz.Önceleri bu sorun değildi ama pandemiden beri ailece yaşıyoruz.Bazen uykuda beni boğabileceğini bile düşünüyorum.Aşırı agrasif,eleştiri kabul etmez ama hep yargılar.Kendini savunma hakkın yok.Basit bir tartışmada bile yargılar ve insanlığa dair hiç bir namın kalmaz.27 yaşında kendileri ve ben 30 yaşındayım.İhtiyacı olunca arar ve yazdığı tek şey “paran var mı?”İyilik de yapar ama unutmaz.Anneme hakaret eder babama hakaret eder.Yatmadan yatmaya eve gelir .
Kendisi ücretli öğretmendir ve ben kadroluyum.Bu konuda mağdur rolüne biner ve bana yüklenir.beni şeytana benzetir.Boğazımı sıkmışlığı var.İstediklerni yapmazsan papaz olursun.
Annemle her gün düzenli olarak şiddetli kavga eder ve babam her gün şikayet eder bana.Sonra bunları sen böyle yapıyorsun diye bana sarar.
En son yaşadığım olayı anlatayım.Bir yere gitmeye karar verdik benim ısrarımla.Biz onun arkadaşı olmadan bir yere gitmeyiz benimle asla yalnız kalmaz.Beş dakika benden dolayı geç çıktık diye sinirlendi.Yoğun trafik vardı ve arkadaşı bayağı bi beklemek zorunda kaldı.Sonra kız trip attı gelmekten vazgeçti.Benim kardeşim tanıyamadığım bir role büründü.arkadaşından özür dileyip ikna etmeler filan..Anlatamam..Sonra arkadaşı gelmedi ve biz birlikte gidiyoruz.Her zamanki gibi sigara vs gibi sipariş verdi .Bu sefer almadım..Kriz geçirerek eve döndü.Bu arada ben yolda indim..
Geçen de arabamı istedi,vermedim...Bu huylarından ötürü artık onun bir şey yapmak istemedim.Arkadaşlarının yanında nasıl olduğunu gördüm.İsteyince cana yakın olunabiliyormuş.Ben arabayı vermeyince çıldırdı ve ağlamaya başladı.Sen nasıl bir insansın vs...diyerek.
Yargılanmaktan çok yoruldum..Sağlıklı kalmak İÇİN elimden geleni yapıyorum.Bu kızı bu hale annem getirdi ama sorumlusu ben değilim.
İnanın onu kırmamak için elimden geleni yaptım.Ama aynı evde illa ki küçük sorunlar oluyor.Bu sorunlar kızkardeşinde olunca Volkan gibi bir şey oluyor..
Ailem daha büyük ev açacaklar bizim için.Kendileri de kullanacaklar ama ara ara..Ama ben geçmeyeceğim..İnanın Kendi başıma ayrı eve çıkmak İÇİN gün sayıyorum varsın o koskoca evde yalnız otursun.Bir sürü borcum var ve o eve o kadar çok ihtiyacım vardı ki..
Ama annemle kızkardeşimin bitmek tükenmek bilmeyen kavgalarından ve bu kavgalarla dolu memnun hayatından bıktım.Ve ailem benim onlardan ayrılmamı istemiyor çünkü maddi manevi yüklerini alıyorum ama kız kardeşim benim kızım değil ki..Yapamıyorım..Her şeyi geçtim hakaretleri ve yargılanmayı kaldıramıyorum...
psikolojik destek alsın ne bu 10 yaşındaki çocuk yapmaz bunuAllah aşkına bir cevap verin.Yıllardan beri kız kardeşimle anlaşamıyoruz.Önceleri bu sorun değildi ama pandemiden beri ailece yaşıyoruz.Bazen uykuda beni boğabileceğini bile düşünüyorum.Aşırı agrasif,eleştiri kabul etmez ama hep yargılar.Kendini savunma hakkın yok.Basit bir tartışmada bile yargılar ve insanlığa dair hiç bir namın kalmaz.27 yaşında kendileri ve ben 30 yaşındayım.İhtiyacı olunca arar ve yazdığı tek şey “paran var mı?”İyilik de yapar ama unutmaz.Anneme hakaret eder babama hakaret eder.Yatmadan yatmaya eve gelir .
Kendisi ücretli öğretmendir ve ben kadroluyum.Bu konuda mağdur rolüne biner ve bana yüklenir.beni şeytana benzetir.Boğazımı sıkmışlığı var.İstediklerni yapmazsan papaz olursun.
Annemle her gün düzenli olarak şiddetli kavga eder ve babam her gün şikayet eder bana.Sonra bunları sen böyle yapıyorsun diye bana sarar.
En son yaşadığım olayı anlatayım.Bir yere gitmeye karar verdik benim ısrarımla.Biz onun arkadaşı olmadan bir yere gitmeyiz benimle asla yalnız kalmaz.Beş dakika benden dolayı geç çıktık diye sinirlendi.Yoğun trafik vardı ve arkadaşı bayağı bi beklemek zorunda kaldı.Sonra kız trip attı gelmekten vazgeçti.Benim kardeşim tanıyamadığım bir role büründü.arkadaşından özür dileyip ikna etmeler filan..Anlatamam..Sonra arkadaşı gelmedi ve biz birlikte gidiyoruz.Her zamanki gibi sigara vs gibi sipariş verdi .Bu sefer almadım..Kriz geçirerek eve döndü.Bu arada ben yolda indim..
Geçen de arabamı istedi,vermedim...Bu huylarından ötürü artık onun bir şey yapmak istemedim.Arkadaşlarının yanında nasıl olduğunu gördüm.İsteyince cana yakın olunabiliyormuş.Ben arabayı vermeyince çıldırdı ve ağlamaya başladı.Sen nasıl bir insansın vs...diyerek.
Yargılanmaktan çok yoruldum..Sağlıklı kalmak İÇİN elimden geleni yapıyorum.Bu kızı bu hale annem getirdi ama sorumlusu ben değilim.
İnanın onu kırmamak için elimden geleni yaptım.Ama aynı evde illa ki küçük sorunlar oluyor.Bu sorunlar kızkardeşinde olunca Volkan gibi bir şey oluyor..
Ailem daha büyük ev açacaklar bizim için.Kendileri de kullanacaklar ama ara ara..Ama ben geçmeyeceğim..İnanın Kendi başıma ayrı eve çıkmak İÇİN gün sayıyorum varsın o koskoca evde yalnız otursun.Bir sürü borcum var ve o eve o kadar çok ihtiyacım vardı ki..
Ama annemle kızkardeşimin bitmek tükenmek bilmeyen kavgalarından ve bu kavgalarla dolu memnun hayatından bıktım.Ve ailem benim onlardan ayrılmamı istemiyor çünkü maddi manevi yüklerini alıyorum ama kız kardeşim benim kızım değil ki..Yapamıyorım..Her şeyi geçtim hakaretleri ve yargılanmayı kaldıramıyorum...
Gözüm yok.Ailemin bütün varlığı onun olsun.Kardesinizin baska bir sorunu var,psikiyatriye götürsünler, buyuk ev yerine kucuk 1 oda ev alsinlar herkese
Keşke alsa.Çok söylüyorum ama sen gittin de ne oldu ,daha çok delirdin diyor..psikolojik destek alsın ne bu 10 yaşındaki çocuk yapmaz bunu
Uzak durun bence. Fazlasiyla sorunlu, kavgaci bi kisilik yapisi varsa zaten uzlasmaniz zor. Psikiyatriye gitmeyi kabul etmiyosa sizin yapacak bir seyiniz yok sonucta rehabilitasyon merkezi degilsiniz.Her dediği yapıla insanlar olmadık.Annem ilgisizdi.Çalışır ve işten geldiğinde yatardı genelde.Mesela ben babamla sabah etkenden kalkar kahvaltımı yaparım.Babam hazırlar bazen bazen de ben hazırlarım.Annem işi yoksa öğlene kadar uyur veya kalkar işe gider.Önceden annemin görevlerini çok üstlenirdim.Mesela evdeki işleri halletmeyi ,yemek yapmayı severdim.Sınra bıktım ve bıraktım.Canı isterse o yapıyor.Çocukken yaptırıyordu şimdi bir şey demiyor.
Elını etegını cek hepsınden .Yuzlerıne de bana bole bole yaptınız de .Adresını bıle verme .Sınır oluorum bolelerınden.Muhattsp dahı olma kardesınle .Ole kardes olmaz.Suçlarını anlayana kadar muhattap olma.Allah aşkına bir cevap verin.Yıllardan beri kız kardeşimle anlaşamıyoruz.Önceleri bu sorun değildi ama pandemiden beri ailece yaşıyoruz.Bazen uykuda beni boğabileceğini bile düşünüyorum.Aşırı agrasif,eleştiri kabul etmez ama hep yargılar.Kendini savunma hakkın yok.Basit bir tartışmada bile yargılar ve insanlığa dair hiç bir namın kalmaz.27 yaşında kendileri ve ben 30 yaşındayım.İhtiyacı olunca arar ve yazdığı tek şey “paran var mı?”İyilik de yapar ama unutmaz.Anneme hakaret eder babama hakaret eder.Yatmadan yatmaya eve gelir .
Kendisi ücretli öğretmendir ve ben kadroluyum.Bu konuda mağdur rolüne biner ve bana yüklenir.beni şeytana benzetir.Boğazımı sıkmışlığı var.İstediklerni yapmazsan papaz olursun.
Annemle her gün düzenli olarak şiddetli kavga eder ve babam her gün şikayet eder bana.Sonra bunları sen böyle yapıyorsun diye bana sarar.
En son yaşadığım olayı anlatayım.Bir yere gitmeye karar verdik benim ısrarımla.Biz onun arkadaşı olmadan bir yere gitmeyiz benimle asla yalnız kalmaz.Beş dakika benden dolayı geç çıktık diye sinirlendi.Yoğun trafik vardı ve arkadaşı bayağı bi beklemek zorunda kaldı.Sonra kız trip attı gelmekten vazgeçti.Benim kardeşim tanıyamadığım bir role büründü.arkadaşından özür dileyip ikna etmeler filan..Anlatamam..Sonra arkadaşı gelmedi ve biz birlikte gidiyoruz.Her zamanki gibi sigara vs gibi sipariş verdi .Bu sefer almadım..Kriz geçirerek eve döndü.Bu arada ben yolda indim..
Geçen de arabamı istedi,vermedim...Bu huylarından ötürü artık onun bir şey yapmak istemedim.Arkadaşlarının yanında nasıl olduğunu gördüm.İsteyince cana yakın olunabiliyormuş.Ben arabayı vermeyince çıldırdı ve ağlamaya başladı.Sen nasıl bir insansın vs...diyerek.
Yargılanmaktan çok yoruldum..Sağlıklı kalmak İÇİN elimden geleni yapıyorum.Bu kızı bu hale annem getirdi ama sorumlusu ben değilim.
İnanın onu kırmamak için elimden geleni yaptım.Ama aynı evde illa ki küçük sorunlar oluyor.Bu sorunlar kızkardeşinde olunca Volkan gibi bir şey oluyor..
Ailem daha büyük ev açacaklar bizim için.Kendileri de kullanacaklar ama ara ara..Ama ben geçmeyeceğim..İnanın Kendi başıma ayrı eve çıkmak İÇİN gün sayıyorum varsın o koskoca evde yalnız otursun.Bir sürü borcum var ve o eve o kadar çok ihtiyacım vardı ki..
Ama annemle kızkardeşimin bitmek tükenmek bilmeyen kavgalarından ve bu kavgalarla dolu memnun hayatından bıktım.Ve ailem benim onlardan ayrılmamı istemiyor çünkü maddi manevi yüklerini alıyorum ama kız kardeşim benim kızım değil ki..Yapamıyorım..Her şeyi geçtim hakaretleri ve yargılanmayı kaldıramıyorum...
Arkadaslarina gayet iyi davraniyormus. Kendini delilige vurmus. Her olaya profosyenel bakmayin. Anne babaya nedir bu eziyet. Arkadasa canim cicimde ablaya anne babaya cehennem. Dövün diyen de benim ayrica. Bazilari bundan anlar. Herkese ayni davranda tamamda gayet istedigi zaman iyi olabailiyormus demekki. Vallahi varya sac birakmam basinda parcalarim onu annemi oyle uzse.isten yorgun argin gelicem ailem yasl basli olacak neymis hanimefendinin psikolojik sorunu var.dinlene dinlene döverim.Yorumların bazıları inanılmaz. Dövün bile denmiş. Hayret ettim. Tamam kardeşiniz normal değil ama onun üzerine yapılan yakıştırmalardan ben rahatsız oldum şahsen. Aynı şekilde size yapılan hareketlerden de. Belli ki yine bilinçsiz ebeveyn kurbanı olan bir çocuk var karşıda. Bu çocuğu deli, ruh hastası, manyak, şımarık yapmaz. Psikolojik sıkıntısı olduğu bariz birine bu yakıştırmalar bana göre çok acımazsızca. Ailelerin bu hale getirdiği çocuklara ben gerçekten üzülüyorum.
Psikiyatri desteğini kabul etmediğini söylemişsiniz ki bu da gerçekten psikolojik olarak ciddi bir sıkıntısı olduğunu gösterebilir. Ailenizle bu konuyu konuşsanız? Sizi düşmanı bellemiş evet ama belki de sevdiği, değer verdiği biri tarafından uygun bir dille ikna edilebilir? Bu bir arkadaşı da olabilir bir akraba da, bilemiyorum. Ya da siz bir uzmana danışarak nasıl ikna edebileceğinizi konuşabilirsiniz.
Siz de uğraşmak istemeyebilirsiniz bu arada, hakkınızdır. Ama ben kardeşinizin o bataklıktan kurtulmaya ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Eğer ki kalıcı bir çözüm yok diyorsanız da kesinlikle bir araya gelmeyin derim.
Arkadaslarina gayet iyi davraniyormus. Kendini delilige vurmus. Her olaya profosyenel bakmayin. Anne babaya nedir bu eziyet. Arkadasa canim cicimde ablaya anne babaya cehennem. Dövün diyen de benim ayrica. Bazilari bundan anlar. Herkese ayni davranda tamamda gayet istedigi zaman iyi olabailiyormus demekki. Vallahi varya sac birakmam basinda parcalarim onu annemi oyle uzse.isten yorgun argin gelicem ailem yasl basli olacak neymis hanimefendinin psikolojik sorunu var.dinlene dinlene döverim.
Annesi yapmissa ablaya karismayacak. Abla onun sigarasini almak zorundami. Simarikliga bak.Herkesin sorun çözme şekli farklıdır. Söylediğiniz şey benim gözümde nefret söylemidir. Ayrıca burada kızı savunmuyorum, ablasının yaşadıkları da elbette ki zor. Ama çözüm yaratmaya çalışıyorum konu sahibi için.
Çocuğun psikolojik sıkıntısı olduğu aşikar. Buna profesyonel göz denemez, bariz çünkü. Ayrıca ailesine karşı böyle olması normal, çocuğun böyle olmasındaki en büyük etken annesi çünkü? Arkadaşlarıyla arası iyiyse herhangi biri tarafından bir uzmana gitme konusunda ikna da edilebilir. Hiçbir insanı "dayakla" eğitemezseniz, zira yıl 2021.
Annesi yapmissa ablaya karismayacak. Abla onun sigarasini almak zorundami. Simarikliga bak.
Çok destek oldum ona.Her konuda.Ona kalsa hiç bir şey ..Ben geldiğimden beri yarı yarıya azaldı tartışmalar.Benim de anneme kinim var.Ben de aynı annenin kızıyım.Burda konu da açtım.Ama ben omun yaptığını yapamıyorum.Onu da anlıyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?