Öyle mi gercekten? İnsallah sınavı kazanabilirsem yapabilirimİş bul para kazan ayrı eve çık rest çek nasıl kıymete biniyorsun
Benim bir kesime dair de hic umudum yokHer aile öyle değil. Bu baskıyı kıracak olan da bizim neslimiz bence ben bir iki nesil sonra her şeyin gençler sayesinde özellikle değişeceğine inanıyorum.
Gerçi ben şanslı kesimdendim böyle baskılarla büyümedim. Sevgilim olduğunda da saklamadım. Keza yeğenim 16 yaşından beri aynı çocukla sevgili. Bayramda gelir anneanne dedesinin elini öper. Şu an 20 yaşındalar beraber geçen sene trenle ufak bir Avrupa turu da yaptılar saklamadan.
biraz pembe bakıyor olabilir miyim emim de değilim bu nedenle
İki taraf da anlatmasa bu kadar zoruma gitmez ama acik acik ayrımcılık yapılması zoruma gidiyor. Zaten burda kardeşimi uyarmak yerine bundan eğlenmeleri bence kızlara yeterli değerin verilmediğini gosteriyor. Çünkü kardesimin konustugu bir suru kızın da ailesi var.Ben de babama abime anlatamazdım. İlk anlattığım kişi eşimdi o da tanışmaya geleceklerdi o yüzden anlattımAnneme ilk erkek arkadaşımı anlattığımda baya şoka girmişti ama dedim ki senden gizli gizli gidip buluşacağıma kimle nerde olduğumu bil dedim. Zamanla anlayışla yaklaşmayı öğrendi. Ama bizim evde abim de anlatmazdı yani çifte standart yoktu.
Yazdığın şeyler benim üniversite kazanmadan önceki hayatım hatta üniversitedeki ilk üç yılım da dahil annem değil ama babam tam senin dediğin gibiydi ama erkek kardeşime neredeyse zina yap derdi bize pencereye çıkmak bile yasaktı üniversiteyi kazandım karışmaya devam ettiler başka şehre geldim sonra çalışmaya başladım hayır demeye başladım çok kolay olmadı ancak 3.04 sene sonra isteklerimi söylemeye ve yapmaya korkmamaya başladım şimdi Güney Afrika’da evlensem ağızlarını bile açmayacak durumdalar önceden hani mahallede gezmek bile yasaktıÖyle mi gercekten? İnsallah sınavı kazanabilirsem yapabilirim
Hem anne hem babanın baskici olması gercekten cok zor hani bı taraf idare etse tamam ama iki taraf da üzerime geliyor. Başka şehre gittiğinizde gelmek istemediler mı? Bizimkiler gelmek istiyorlar annem diyor baban seninle gelir kalır, babam diyor ailecek tasiniriz kent köy ayırt etmeden, yeter ki tek yanlarimda dursunlar benim isteklerim hiç önemli değil. Bu kadar yol kat etmeniz beni o kadar sevindirdi ki bende öyle olacak gücü kendimde bulabilir miyim bilmiyorum hani şuanda kendimi birilerine bagli bir robot gibi hissediyorum. Gideceğim yerlere onlar bırakıyor alıyor, evden cikmiyorum kimseyle görüşmüyorum tek ümidim çalışıp atanmakta ama artık o da zor puanlar çok yükseldi o sürece kadar hep sabretmeye ve umursamamaya çalışıyorum. Bazen diyorum evde surekli çalışmak çok sıkıcı kütüphaneye gidip arada calisayim, onda bile babam bin kulp buluyor kendimi taş devrinde gibi hissediyorum kimse böyle yasamiyor da ben sıkışıp kalmışım gibi sanki.Yazdığın şeyler benim üniversite kazanmadan önceki hayatım hatta üniversitedeki ilk üç yılım da dahil annem değil ama babam tam senin dediğin gibiydi ama erkek kardeşime neredeyse zina yap derdi bize pencereye çıkmak bile yasaktı üniversiteyi kazandım karışmaya devam ettiler başka şehre geldim sonra çalışmaya başladım hayır demeye başladım çok kolay olmadı ancak 3.04 sene sonra isteklerimi söylemeye ve yapmaya korkmamaya başladım şimdi Güney Afrika’da evlensem ağızlarını bile açmayacak durumdalar önceden hani mahallede gezmek bile yasaktı
Yok gelmek istemediler çok şükür bizimkiler köyü asla bırakmaz depremde bile çıkmadılar ama babam lisedeyken bizi okul çıkışı takip ettiğini söylerdi hani cesur olmak zorundasınız ben çok korkardım biri bana cesur böyle karşı çık dediğinde yapamazdım ama gözümde büyüttüğüm kadar yokmuş bunu yıllar sonra anladım çıkılmaz bir çukur değilmiş yani sizde zamanı gelince anlayacaksınızHem anne hem babanın baskici olması gercekten cok zor hani bı taraf idare etse tamam ama iki taraf da üzerime geliyor. Başka şehre gittiğinizde gelmek istemediler mı? Bizimkiler gelmek istiyorlar annem diyor baban seninle gelir kalır, babam diyor ailecek tasiniriz kent köy ayırt etmeden, yeter ki tek yanlarimda dursunlar benim isteklerim hiç önemli değil. Bu kadar yol kat etmeniz beni o kadar sevindirdi ki bende öyle olacak gücü kendimde bulabilir miyim bilmiyorum hani şuanda kendimi birilerine bagli bir robot gibi hissediyorum. Gideceğim yerlere onlar bırakıyor alıyor, evden cikmiyorum kimseyle görüşmüyorum tek ümidim çalışıp atanmakta ama artık o da zor puanlar çok yükseldi o sürece kadar hep sabretmeye ve umursamamaya çalışıyorum. Bazen diyorum evde surekli çalışmak çok sıkıcı kütüphaneye gidip arada calisayim, onda bile babam bin kulp buluyor kendimi taş devrinde gibi hissediyorum kimse böyle yasamiyor da ben sıkışıp kalmışım gibi sanki.
Evet haklısınız, ama bu kadınların da kendilerine değer vermedikleri kendilerini ezdirdiklerini gösteriyor. Annem böyle bu toplumda büyümüş ve gördüklerini bana uyguluyor. Bunu nasıl kabul edebiliyor erkeği neden yuceltiyorlar da kadını degersizlestiriyorlar. Bazen ona üzülüyorum çünkü yasi itibariyle benden tecrübeli bilgili olduğunu düşünüyor, olabilir de ama bu tarz konularda gerçekten at gözlükleriyle bakıyorlar. Ve korkuyorum bu ortamda büyüdüğüm için bende ilerde böyle davranacağım diye ödüm kopuyor.Düşüncelerinde haklısın bu toplumun büyük kesmi böyle.
Sadece aileler değil erkekler kadınlar böyle düşünüyorlar.
Kadın el değmemiş olacak ama nasıl oluyorsa erkek tecrübeli olacak.
Kadın çok kişiyle sevgilisi olursa adı … erkek çok kişiyle sevgiliyi olursa adı çapkın.
Kadınlar önce değişecek ki oğullarını düzgün yetiştirecekler o zaman eşitlik gelir.
Bizimkilerle gençlikten beri babamın işi dolayısıyla şehir şehir gezdik. Ama çok yer görmelerine rağmen az da olsa degismediler hala o kadar geleneklerine bağlılar ve diğer türlü yaşayan insanları ayipliyorlar. Çok gezdikleri için benim pesimden gelmeye de usenmezler hiç. Neyse ki yaşlanmaya doğru ilerliyorlar birkaç seneye bana karışmak için hal bulamazlar belki. Peki suan özel degilse kaç yaşındasıniz ve o zinciri ilk kaç yaşında kirdiniz? Ben 23 yaşındayım cok mu erken bilmiyorum. Babamın da beni takip ettiğini hatırlıyorum ortaokul lise donemlerimde 2 defa gördüm araba ile pesimden geliyordu farketmeyecegimi dusunmus olmalı.Yok gelmek istemediler çok şükür bizimkiler köyü asla bırakmaz depremde bile çıkmadılar ama babam lisedeyken bizi okul çıkışı takip ettiğini söylerdi hani cesur olmak zorundasınız ben çok korkardım biri bana cesur böyle karşı çık dediğinde yapamazdım ama gözümde büyüttüğüm kadar yokmuş bunu yıllar sonra anladım çıkılmaz bir çukur değilmiş yani sizde zamanı gelince anlayacaksınız
Evet haklısınız yani belki bu değişirse kızların erkekler tarafından zarar gormesinin, erkeklerin karşısındaki kisiyi değersiz görüp şiddete eğilimli olmalarının da önüne geçilir. Mesela erkek kardeşim konuştuğu kızlardan hep evde şey olarak bahseder, gerçekten kendimi kötü hissettigim için söyleyemiyorum, takıldığı kızları ucuz kızlar olarak niteler, annem de babam da bunu destekler ve ben sadece acıyarak bakıyorum. Basima gelmisler ailem olmuşlar diye kabullenmeye calisiyorum ama zoruma giden çok şey var.İste buda bizim cahil milletimiz ve yuzyillar gecince belki birseyler kat edebilecegimiz durumlardan biride bu.
Üniversite bitirdim sınav calisiyorum da aile evinde pek sagligimi koruyamiyorum düşünmekten. Ama başka yolum da yok kendi hayatımı kazanmaliyimeger lisedeysen baska sehirde iyi bir bölüm kazanmaya bak. üniversite bittiyse sehir disinda is ara - yok ailen izin vermezse ne yap et sehir disina atanmanin bir yoluna bak.
sonrasi iyilik güzellik. o evden bir kere ayagin kesildikten ve maddi olarak onlardan medet ummadigin vakit bu baskilar da gider merak etme
Ailesi senin gibi olan kişiler kız ya evlenip gidince ya da iş bulup başka şehre taşınınca çook daha rahat oluyor. O yüzden içini ferah tut. Şimdi yapman gereken ailenin bu haline dertlenmek değil, kendi geleceğini inşaa etmek.Üniversite bitirdim sınav calisiyorum da aile evinde pek sagligimi koruyamiyorum düşünmekten. Ama başka yolum da yok kendi hayatımı kazanmaliyiminşallah dediginiz gibi olur alımlar ben mezun olunca o kadar düştü ki çok yüksek bir basari sergilemem gerek ama eminim benim durumumda olan çok insan da vardır diye kendimi telkin ediyorum
Ne mezunusun?Üniversite bitirdim sınav calisiyorum da aile evinde pek sagligimi koruyamiyorum düşünmekten. Ama başka yolum da yok kendi hayatımı kazanmaliyiminşallah dediginiz gibi olur alımlar ben mezun olunca o kadar düştü ki çok yüksek bir basari sergilemem gerek ama eminim benim durumumda olan çok insan da vardır diye kendimi telkin ediyorum
Haklısınız çoğu zaman bunu söylüyorum kendime ama bazen de saatlerce kafama takmaktan baska bir sey yapmıyorum. Tesekkur ederim onları degistiremeyecegimin ama kendi hayatımı insaa edebilecegimin surekli farkında olmalıyım. matematik ogretmenligi bitirdimAilesi senin gibi olan kişiler kız ya evlenip gidince ya da iş bulup başka şehre taşınınca çook daha rahat oluyor. O yüzden içini ferah tut. Şimdi yapman gereken ailenin bu haline dertlenmek değil, kendi geleceğini inşaa etmek.