Kız cocuklarinin niye her şeyi ailesinden saklamak zorunda olduğu bir toplumda yaşıyoruz

gul000

Üye
Kayıtlı Üye
23 Eylül 2024
104
56
Yani ben telefonda bir erkekle konuşsam, dışardan bir erkek arkadaşım olsa bilmem bir erkekle bakışsam ailemin bana hayatı zindan etmelerine sebep olacak şeyler. Bu tarz şeyler hep yasaklidir evlenene kadar da olmamalıdır.
Onların seçtiği kişiyle onların istedigi kurallar çerçevesinde görüşebilir evlenebilir iletişim kurabilirim. Ama erkek kardeşim öyle değil, şimdiye kadar 100 tane kıza aşık olmuş hepsini eve gelip ballandıra ballandıra aileme anlatmistir ve ailem bunun sohbetiyle bile eğlenir. Sanki o konuştuğu kişiler kızlar değilmiş, onların aileleri yokmuş gibi. Ben bu anlayışı sevmiyorum ve kız çocuğumla da arkadaşça bir iliski kurmak istiyorum. Ama ailemle yaşarken onların baskılarına da katlanamiyorum. Ve biriyle evlenene kadar da bu baskılarını surdureceklerdir ama ben kendi basima bağımsız bir şekilde yaşamak istiyorum, bu zamana kadar hep gucleri bana yetti bundan sonrasinda da yetirmeye calisacaklardir. Bir noktada kestirip kotu olmam gerekecek, ama haksız mıyım?
 
Her aile öyle değil. Bu baskıyı kıracak olan da bizim neslimiz bence ben bir iki nesil sonra her şeyin gençler sayesinde özellikle değişeceğine inanıyorum.
Gerçi ben şanslı kesimdendim böyle baskılarla büyümedim. Sevgilim olduğunda da saklamadım. Keza yeğenim 16 yaşından beri aynı çocukla sevgili. Bayramda gelir anneanne dedesinin elini öper. Şu an 20 yaşındalar beraber geçen sene trenle ufak bir Avrupa turu da yaptılar saklamadan.
biraz pembe bakıyor olabilir miyim emim de değilim bu nedenle
 
Ben de babama abime anlatamazdım. İlk anlattığım kişi eşimdi o da tanışmaya geleceklerdi o yüzden anlattım Anneme ilk erkek arkadaşımı anlattığımda baya şoka girmişti ama dedim ki senden gizli gizli gidip buluşacağıma kimle nerde olduğumu bil dedim. Zamanla anlayışla yaklaşmayı öğrendi. Ama bizim evde abim de anlatmazdı yani çifte standart yoktu.
 
Benim bir kesime dair de hic umudum yok yani en azından simdilik. Ama bizden sonra farkli olabilir. Bu tarz baskilar insanlari kotu yollara itiyor korumak değil çocuklarını kaybetmis oluyorlar, yani ben bunu ergenligimde yasadim. Ve daha da koyan aslında erkege farklı kadına farklı davranilmasi. Bu kökleşmiş davranislar da kolay kolay nasıl degisecek ki
 
İki taraf da anlatmasa bu kadar zoruma gitmez ama acik acik ayrımcılık yapılması zoruma gidiyor. Zaten burda kardeşimi uyarmak yerine bundan eğlenmeleri bence kızlara yeterli değerin verilmediğini gosteriyor. Çünkü kardesimin konustugu bir suru kızın da ailesi var.
Annemler benim tanistigim kisileri kabul etmiyorlar ki tek düşündükleri kendi istedikleri kisinin olması, yani bana tanıma etrafima bakma hakkı bile saglamiyorlar. Kendiler ailesini tanıdıkları, işi gucu yerinde, dindar biri olsun isterler. Yani bir akraba, ilceden birisi gibi. Sırf bana guvenmedikleri için onların zoruyla yanlarında okudum hala yanlarindayim bir yere çıkmıyorum. Atansam da pesimden gelecekler, söylüyorlar zaten. Kendi kendime bir sorumluluk alabilmem kendimi bir birey olarak hissetmem neden bu kadar zorlarina gidiyor
 
Öyle mi gercekten? İnsallah sınavı kazanabilirsem yapabilirim
Yazdığın şeyler benim üniversite kazanmadan önceki hayatım hatta üniversitedeki ilk üç yılım da dahil annem değil ama babam tam senin dediğin gibiydi ama erkek kardeşime neredeyse zina yap derdi bize pencereye çıkmak bile yasaktı üniversiteyi kazandım karışmaya devam ettiler başka şehre geldim sonra çalışmaya başladım hayır demeye başladım çok kolay olmadı ancak 3.04 sene sonra isteklerimi söylemeye ve yapmaya korkmamaya başladım şimdi Güney Afrika’da evlensem ağızlarını bile açmayacak durumdalar önceden hani mahallede gezmek bile yasaktı
 
Hem anne hem babanın baskici olması gercekten cok zor hani bı taraf idare etse tamam ama iki taraf da üzerime geliyor. Başka şehre gittiğinizde gelmek istemediler mı? Bizimkiler gelmek istiyorlar annem diyor baban seninle gelir kalır, babam diyor ailecek tasiniriz kent köy ayırt etmeden, yeter ki tek yanlarimda dursunlar benim isteklerim hiç önemli değil. Bu kadar yol kat etmeniz beni o kadar sevindirdi ki bende öyle olacak gücü kendimde bulabilir miyim bilmiyorum hani şuanda kendimi birilerine bagli bir robot gibi hissediyorum. Gideceğim yerlere onlar bırakıyor alıyor, evden cikmiyorum kimseyle görüşmüyorum tek ümidim çalışıp atanmakta ama artık o da zor puanlar çok yükseldi o sürece kadar hep sabretmeye ve umursamamaya çalışıyorum. Bazen diyorum evde surekli çalışmak çok sıkıcı kütüphaneye gidip arada calisayim, onda bile babam bin kulp buluyor kendimi taş devrinde gibi hissediyorum kimse böyle yasamiyor da ben sıkışıp kalmışım gibi sanki.
 
Düşüncelerinde haklısın bu toplumun büyük kesmi böyle.

Sadece aileler değil erkekler kadınlar böyle düşünüyorlar.

Kadın el değmemiş olacak ama nasıl oluyorsa erkek tecrübeli olacak.

Kadın çok kişiyle sevgilisi olursa adı … erkek çok kişiyle sevgiliyi olursa adı çapkın.

Kadınlar önce değişecek ki oğullarını düzgün yetiştirecekler o zaman eşitlik gelir.
 
Yok gelmek istemediler çok şükür bizimkiler köyü asla bırakmaz depremde bile çıkmadılar ama babam lisedeyken bizi okul çıkışı takip ettiğini söylerdi hani cesur olmak zorundasınız ben çok korkardım biri bana cesur böyle karşı çık dediğinde yapamazdım ama gözümde büyüttüğüm kadar yokmuş bunu yıllar sonra anladım çıkılmaz bir çukur değilmiş yani sizde zamanı gelince anlayacaksınız
 
eger lisedeysen baska sehirde iyi bir bölüm kazanmaya bak. üniversite bittiyse sehir disinda is ara - yok ailen izin vermezse ne yap et sehir disina atanmanin bir yoluna bak.
sonrasi iyilik güzellik. o evden bir kere ayagin kesildikten ve maddi olarak onlardan medet ummadigin vakit bu baskilar da gider merak etme
 
Evet haklısınız, ama bu kadınların da kendilerine değer vermedikleri kendilerini ezdirdiklerini gösteriyor. Annem böyle bu toplumda büyümüş ve gördüklerini bana uyguluyor. Bunu nasıl kabul edebiliyor erkeği neden yuceltiyorlar da kadını degersizlestiriyorlar. Bazen ona üzülüyorum çünkü yasi itibariyle benden tecrübeli bilgili olduğunu düşünüyor, olabilir de ama bu tarz konularda gerçekten at gözlükleriyle bakıyorlar. Ve korkuyorum bu ortamda büyüdüğüm için bende ilerde böyle davranacağım diye ödüm kopuyor.
 
Bizimkilerle gençlikten beri babamın işi dolayısıyla şehir şehir gezdik. Ama çok yer görmelerine rağmen az da olsa degismediler hala o kadar geleneklerine bağlılar ve diğer türlü yaşayan insanları ayipliyorlar. Çok gezdikleri için benim pesimden gelmeye de usenmezler hiç. Neyse ki yaşlanmaya doğru ilerliyorlar birkaç seneye bana karışmak için hal bulamazlar belki. Peki suan özel degilse kaç yaşındasıniz ve o zinciri ilk kaç yaşında kirdiniz? Ben 23 yaşındayım cok mu erken bilmiyorum. Babamın da beni takip ettiğini hatırlıyorum ortaokul lise donemlerimde 2 defa gördüm araba ile pesimden geliyordu farketmeyecegimi dusunmus olmalı. Dediğiniz gibi bu cesaretimizi de etkiliyor ben kendimi her konuda ozguvensiz içine kapanık biri olarak görüyorum bunun icin hep kendimi sucladim ama ailemin de payı var hiçbir zaman tek başıma kendi kararlarimla sorumluluk almama izin vermediler. Bana öneriniz için tesekkur ederim yaşadıklarımi biri ile paylasabilmek iyi geliyor
 
İste buda bizim cahil milletimiz ve yuzyillar gecince belki birseyler kat edebilecegimiz durumlardan biride bu.
 
İste buda bizim cahil milletimiz ve yuzyillar gecince belki birseyler kat edebilecegimiz durumlardan biride bu.
Evet haklısınız yani belki bu değişirse kızların erkekler tarafından zarar gormesinin, erkeklerin karşısındaki kisiyi değersiz görüp şiddete eğilimli olmalarının da önüne geçilir. Mesela erkek kardeşim konuştuğu kızlardan hep evde şey olarak bahseder, gerçekten kendimi kötü hissettigim için söyleyemiyorum, takıldığı kızları ucuz kızlar olarak niteler, annem de babam da bunu destekler ve ben sadece acıyarak bakıyorum. Basima gelmisler ailem olmuşlar diye kabullenmeye calisiyorum ama zoruma giden çok şey var.
 
Üniversite bitirdim sınav calisiyorum da aile evinde pek sagligimi koruyamiyorum düşünmekten. Ama başka yolum da yok kendi hayatımı kazanmaliyim inşallah dediginiz gibi olur alımlar ben mezun olunca o kadar düştü ki çok yüksek bir basari sergilemem gerek ama eminim benim durumumda olan çok insan da vardır diye kendimi telkin ediyorum
 
Ailesi senin gibi olan kişiler kız ya evlenip gidince ya da iş bulup başka şehre taşınınca çook daha rahat oluyor. O yüzden içini ferah tut. Şimdi yapman gereken ailenin bu haline dertlenmek değil, kendi geleceğini inşaa etmek.
 
Ne mezunusun?
 
Haklısınız çoğu zaman bunu söylüyorum kendime ama bazen de saatlerce kafama takmaktan baska bir sey yapmıyorum. Tesekkur ederim onları degistiremeyecegimin ama kendi hayatımı insaa edebilecegimin surekli farkında olmalıyım. matematik ogretmenligi bitirdim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…