annem benim kulaklarımı deldirdiğinde 2 yaşındaydım.
klava: çok rahatsız bir durumdu bence, yaşlıca bir adam hatırlarım hala hayal meyal, evet yanlış okumadınız hala o olayı silik de olsa hatırlıyorum, olay mahalini yıllarca kendime bombalanacak bir yer olarak belirlemiştim
klava: sonra o semtten taşınınca anca böyle lafı geçtikçe hatırlıyorum.
deldirme işlemi sonrasında her kıyafet değiştirmede o küpelere değmesi ve az da olsa canımın yanması nefretimi perçinlemişti. Zaten bir yıl anca tutabildiler heralde, yönetimi elime alınca çıkarttırmışım dediklerine göre
sonrasında hiç küpe sevmedim, lise yıllarında hediye gelen küpelerle zor da olsa delikler açılmıştı. Ama çok kısa sürmüştü, bünye alışmamış bir kere, yok kardeşim istemiyoruuum.
Hala aklıma geldikçe kızarım anneme
klava: sırf kendi göz zevkini tatmin etmek için nasıl kıydın bana, ben belki kulaklarımda delik istemiyordum, nasıl benim hayatım boyunca taşıyacağım izlerin olmasına bana sormadan karar verebildin!!! derimKötü Kazen