- 10 Nisan 2019
- 156
- 75
- 26
Çok teşekkür ederim yorumunuz için evet haklısınız ben izin verdim hatta suç ondada değil bende ama insan öngöremiyor bu raddeye nasıl geldik ben bile anlamadım yada nasıl izin verdim...Ben zaten bu şekilde devam edemem ama şuan ona karşı hislerim olduğu için geri dönmektende korkuyorum ama şuan zaten düşünme aşamasındayım inşallah benim için kolay olurAnlattığın şeyler kesinlikle normal değil kendinde farkındasın zaten. Dediğin gibi bu tarz kıskançlıklar birden bire oluşur. Erkekler ilişkinin başında gerçek kimliklerini direkt göstermek yerine yavaş yavaş kendilerini açmaya başlıyorlar. Önce bir adım sonra ikinci adım ürkütmeden ve karşıdaki kişinin tepkisini ölçerek devam ediyorlar ve gittikçe de dozu arttırmaya başlıyorlar. İşte genelde de en büyük hatanın yapıldığı yer taaaa en baştan o ufacık şeyi sorgusuz sualsiz kabul ederek yapıyoruz. Kendi kendimize buna hakkı olduğuna inandırmaya çalışıyoruz sonra türlü bahanelerle kendimizi ikna etmeye çalışıyoruz tıpkı sizin bende kıskancım zaten bunu karşılıklı yapıyoruz diye düşünüp bunda sorun görmemeniz gibi. Halbuki çok büyük bir sorun esasen. Onun eline bu kozu siz vermişsiniz olayların buralara gelmesine izin veren sizsiniz. Ha en kötü ne olurdu kabul etmeseydiniz, ya o bunu sindiremez ayrılırdı ya da size bu konuda dayatmalarda bulunurdu ve sizde daha ilişkinin en başında herşey bu kadar ilerlememişken daha en başında gerçek yüzünü görürdünüz ve şuan sorguladığınız şeyleri o zaman sorgulamaya başlardınız. Hala geç kalmış asla değilsiniz. Lütfen buradaki tüm kırıcı ve yapıcı yorumların hepsini dikkate alın çünkü hepsi sizi düşünerekten sadece iyiliğiniz için yazılmış şeyler. O kişiden ayrılmalısınız. Daha 25 yaşındasınız çok gençsiniz sakın endişelenmeyin başkasını bulamam, başkasını sevemem daha iyisi çıkmaz diye. Ve bana inanın sizde aslında onu sevmiyorsunuz gerçekten siz sahiplenilmeye alışmışsınız ve korkuyorsunuz ama inanın sizin için yaptığı şeylerin hiçbirini sizi sahiplenme ve değer verme içgüdüsüyle yapmıyor. Evlenirseniz çok daha pişman olacağınız günler gelecektir. Siz lütfen buna izin vermeyin.
Sizin salak olup olmamanız beni alakadar etmiyor. İnsanlar ayrılın demişler ama seviyorum vs demişsiniz. Ne tarz bir tavsiye istiyorsunuz anlamadım. Bu sitedekiler size ne demeli ki siz tatmin olasınız?Ya sizin seviyenize düşmicem böyle bi ilişkiyi kültürlü insanlar yaşayamıyor mu ? Sanıyormusunuz ki ben ilişkiye bu davranışları görerek başladım ? Kültürlü insanların bağlanma sorunu olmuyor mu yada özgüven kaybı olmuyor mu? Ne biçim insanlarsınız kadın olarak destek olup akıl vermek yerine kendi kendinize yok kültürlü görünmeye çalışmayın falan demişsiniz yazık ne yazdım da öyle görünmeye çalıştım merak ediyorum oda ayrı mesele neyse böyle kimin yazdığı belli olmayan biyere sormak zaten salakçaymış bakın salak olduğumu kabul ettim mutlu olabilirsiniz
Allah büyük elbet ama bazi secimlerde bizim elimizde. Sevgi evlendikten sonra aşk gibi olmuyor. Sevgili ablam senin ilerde yasayacagin kaderi 18 yıldır yaşıyor. Hadi onunkisi görücü usulü ve alelaceleydi yasi da cok küçüktü. Sosyal medya kullanamaz, gittigi geldigi yerleri gizler, 2 tane kocaman evladi var kizini kiskanir sacma sapan hareketler sergiler 50 ye merdiven dayamis adam. Bilmiyorum ya kiskanmak ve kiskanilmak dozunda iyidir. Doz aşımı hastaliga girer ve tedavisi oyle kolay da mumkun degildirÇok teşekkür ederim evet farkındayım hiçbiri normal değil ve bende içinden çıkamıyorum Allah büyük elbet bi sonuca vararım zaten evli değilim nişanlı değilim sadece düşünme aşamasındayım ve sevdiğim için ister istemez farklı bi çıkış yolu görmek bulmak istedim
Saygı diye bır olgunun varlığından haberinin olması guzel bisey.Lütfen siz yorumunuzu kendinize saklayın çünkü siz birilerine akıl vermeden önce saygıyı ve konuşma üslubunu öğrenmeniz gerekiyor..Ayrıca entel ve kültürlü görünmeye çalışmadım Hiçbir yorumda bunu nerden sezdiniz anlayamadımama zaten öyleyim öyle görünmeye çalışmamada gerek yok Merak etmeyin ☺
Eş adayının sapık olduğunu düşünüyorumMerhabalar beni uzun süredir yiyip bitiren bir derdim var. 2,5 yıllık birlikteliğim var ben 25 o 27 yaşında nişanlanma süremiz yaklaştı ama ben Artık davranışlarından korkmaya başladım ben işi gücü olan arkadaşlarıyla takılan eğlenen bana baskı yapmayan Bir ailede büyüdüm bu kişiyle tanıştığımda her şey çok hızlı gelişti sürekli benim gözümün içine bakıyor aşırı ilgileniyordu açıkçası hala öyle elindeki imkanını hep bana kullanır nereye istesem oraya gideriz ben ne istesem onu yeriz yeter ki iste modunda hep. İlk zamanlar yavaş yavaş kıskançlık başladı ve ben malesef tamam dedim çünkü hak veriyordum dekolte giyme dedi tamam dedim erkek arkadaşları sil dedi tamam dedim bende kıskanç olduğum için işimede gelmişti karşılıklı yapıyorduk sonuç olarak ahhh şimdi olsa ben asla kıskanmam....Nasıl olduğunu anlamadan iyice arttı bu kısıtlamalar metrobüse binme taksiye bin öyle işe git parasını ben veririm, iş yerinde kimle konuştun ne konuştun işe gidene kadar telefonla konuşuyoruz işte konuşuyoruz eve dönene kadar yine konuşuyoruz...5 dk geç çıksam kıyamet kopuyor mesain bitti geç çıkmayacaksın şöyle böyle onu giyme bunu giyme derken paspal paspal giyinmeye başladım ama asla işe gidilcek kıyafetler değil gömlek bile yasak bol pantolon bol tşört gidip geliyorum en son baskılarıyla Resmen zorla işten ayrıldım tamamen zorla nasıl derseniz çok uzun kendisi çalışma arkadaşlarımı arayarak beni rezil etti...çalışma ben ne istersen alırım sıkıntı yok diyordu bende o zaman çok takmadım çünkü bende evlenince çalışmak istemiyordum ama şuan evde olmama rağmen sürekli kısıtlanıyorum beyaz tşört giyme, saçma sapan kızları takip etme birini takip edicekken bile önce ona söylüyorum yoksa kavga kıyamet engelliyor hemen sürekli benden izin Al diyip duruyor yani ailemle biyer giderken bile alıcakmışım o zaten tamam dermiş ama ona önceden söylemeliymişim çok uzun oldu ama daha sayısız örnek var malesef normalde hiç böyle biri değildim herkes şaşırıyor nasıl sabrettin diye ama bi şekilde onu seviyorum hep iyi anılarımız aklıma geliyor ve onu aptal gibi bırakamıyorum devam edincede korkuyorum evlenince büyük sorun yaşamaktan...Ayrıca kendisi son zamanlarda aniden sinirlenmeye başladı bide çok takıntılı evden çıkmadan aşırı bi kontrol eder ayakkabıları asla kirlensin istemez arabası zaten çocuğu gibi iner biner sağına soluna bakar...yani beni seviyor ediyor çok güzel ama korkuyorum evlenince zaten şöyle olmaz böyle olmaz biyere gidip gelirken haber verirsin bende sana veriyorum izin alıyorum gocunmuyorum diyor ben Artık salak gibi oldum nolur bi çıkar yol gösterin
Hayır herşey adamın suçu değil. Sen pasif bir kişilik olmayı seviyorsun..Hayatını yönetmek çalışmak,sorumluluk almak sana zor geliyor ve senin yerine bunları yapan birini bulmuş olmak senin için biçilmiş kaftan aslında,sana göre yani. Ona hayat yönetimi anlamında teslim olmuşsun çünkü bu daha kolay.Bu durumda sen bağımlı kişiliksin esasında. Bağımlı durumdaki her insan karşısındakini sevdiğini iddia eder. Mesela işten çıkmana neden olmuş ama başka bir işe girmemişsim neden,çünkü sen de çalışmayı seven biri değilsin. Toplama baktığında adamdan gerçekten rahatsız değilsin aslında. Yani ayrılsam kime dayanıcam diyorsun. Tekrar yönetimi eline almak zor geliyor sana..Yoksa ayrılır resti çeker önüne bakardın.. Kolayı seçiyor ve bunun adınada sevgi diyiveriyorsun..
Kesin evlenmiştir, izin kağıdı ile dışarı çıkıyordur. Bak Mutlumelo ne güzel analiz yapmış.Son durum ne oldu acaba burda anlatılanlar birebir bana benzemiş bir an şüphe ettim ben mi yazdım diye. Hatta sevgilisi iş kurucam seni yanıma alırım falan demiş. İşten çıkartmış erkeklerin olduğu yerde çalışma falan demiş. İcin al bir yere giderken demiş saat koymuş. Şimdi ne oldular acaba. Biran eski sevgilimmi diye düşündüm ama o tarihlerde iki buçuk yıllık ilişkileri olamaz.
Ya böyle adamlarda ki kıskançlık değil hastalık.Ve hayatınızı sahada zorlastirmaya devam eder.Ama sen ayrilcam desen tepkisi nolur beni korkuttu açıkçasıMerhabalar beni uzun süredir yiyip bitiren bir derdim var. 2,5 yıllık birlikteliğim var ben 25 o 27 yaşında nişanlanma süremiz yaklaştı ama ben Artık davranışlarından korkmaya başladım ben işi gücü olan arkadaşlarıyla takılan eğlenen bana baskı yapmayan Bir ailede büyüdüm bu kişiyle tanıştığımda her şey çok hızlı gelişti sürekli benim gözümün içine bakıyor aşırı ilgileniyordu açıkçası hala öyle elindeki imkanını hep bana kullanır nereye istesem oraya gideriz ben ne istesem onu yeriz yeter ki iste modunda hep. İlk zamanlar yavaş yavaş kıskançlık başladı ve ben malesef tamam dedim çünkü hak veriyordum dekolte giyme dedi tamam dedim erkek arkadaşları sil dedi tamam dedim bende kıskanç olduğum için işimede gelmişti karşılıklı yapıyorduk sonuç olarak ahhh şimdi olsa ben asla kıskanmam....Nasıl olduğunu anlamadan iyice arttı bu kısıtlamalar metrobüse binme taksiye bin öyle işe git parasını ben veririm, iş yerinde kimle konuştun ne konuştun işe gidene kadar telefonla konuşuyoruz işte konuşuyoruz eve dönene kadar yine konuşuyoruz...5 dk geç çıksam kıyamet kopuyor mesain bitti geç çıkmayacaksın şöyle böyle onu giyme bunu giyme derken paspal paspal giyinmeye başladım ama asla işe gidilcek kıyafetler değil gömlek bile yasak bol pantolon bol tşört gidip geliyorum en son baskılarıyla Resmen zorla işten ayrıldım tamamen zorla nasıl derseniz çok uzun kendisi çalışma arkadaşlarımı arayarak beni rezil etti...çalışma ben ne istersen alırım sıkıntı yok diyordu bende o zaman çok takmadım çünkü bende evlenince çalışmak istemiyordum ama şuan evde olmama rağmen sürekli kısıtlanıyorum beyaz tşört giyme, saçma sapan kızları takip etme birini takip edicekken bile önce ona söylüyorum yoksa kavga kıyamet engelliyor hemen sürekli benden izin Al diyip duruyor yani ailemle biyer giderken bile alıcakmışım o zaten tamam dermiş ama ona önceden söylemeliymişim çok uzun oldu ama daha sayısız örnek var malesef normalde hiç böyle biri değildim herkes şaşırıyor nasıl sabrettin diye ama bi şekilde onu seviyorum hep iyi anılarımız aklıma geliyor ve onu aptal gibi bırakamıyorum devam edincede korkuyorum evlenince büyük sorun yaşamaktan...Ayrıca kendisi son zamanlarda aniden sinirlenmeye başladı bide çok takıntılı evden çıkmadan aşırı bi kontrol eder ayakkabıları asla kirlensin istemez arabası zaten çocuğu gibi iner biner sağına soluna bakar...yani beni seviyor ediyor çok güzel ama korkuyorum evlenince zaten şöyle olmaz böyle olmaz biyere gidip gelirken haber verirsin bende sana veriyorum izin alıyorum gocunmuyorum diyor ben Artık salak gibi oldum nolur bi çıkar yol gösterin
Bu üyede benim gibi arada savunmuşKesin evlenmiştir, izin kağıdı ile dışarı çıkıyordur. Bak Mutlumelo ne güzel analiz yapmış.
Kıskançlık değil bu bence hastalık. Tamam benim sevgilimde kıskanç ama onun da bi dozu vardır işime gelmediği yerde sen orda bi dur derim her zaman ilk zamanlarda korkardım her şeye tamam derdim aman şimdi aramız bozulmasın küsmesi felan diye ama o zamanlarda da seninki kadar abartı kıskançlığı yoktu neyse bi gün canıma yetti karşı çıktım çok sert bi şekilde değil ama bu kadarı da fazla abartıyosun felan diye sonra baktım ben sesimi çıkardıkça o alttan almaya başladı yani öyle küsmeye felan kalkmadı 1 oldu 2 oldu derken git gide azaldı şimdi canımın istediğine he diyorum istemediğin de umursamıyorum bildiğimi yapıyorum bence sende düzgünce konuş tepkini belli et korkmadanMerhabalar beni uzun süredir yiyip bitiren bir derdim var. 2,5 yıllık birlikteliğim var ben 25 o 27 yaşında nişanlanma süremiz yaklaştı ama ben Artık davranışlarından korkmaya başladım ben işi gücü olan arkadaşlarıyla takılan eğlenen bana baskı yapmayan Bir ailede büyüdüm bu kişiyle tanıştığımda her şey çok hızlı gelişti sürekli benim gözümün içine bakıyor aşırı ilgileniyordu açıkçası hala öyle elindeki imkanını hep bana kullanır nereye istesem oraya gideriz ben ne istesem onu yeriz yeter ki iste modunda hep. İlk zamanlar yavaş yavaş kıskançlık başladı ve ben malesef tamam dedim çünkü hak veriyordum dekolte giyme dedi tamam dedim erkek arkadaşları sil dedi tamam dedim bende kıskanç olduğum için işimede gelmişti karşılıklı yapıyorduk sonuç olarak ahhh şimdi olsa ben asla kıskanmam....Nasıl olduğunu anlamadan iyice arttı bu kısıtlamalar metrobüse binme taksiye bin öyle işe git parasını ben veririm, iş yerinde kimle konuştun ne konuştun işe gidene kadar telefonla konuşuyoruz işte konuşuyoruz eve dönene kadar yine konuşuyoruz...5 dk geç çıksam kıyamet kopuyor mesain bitti geç çıkmayacaksın şöyle böyle onu giyme bunu giyme derken paspal paspal giyinmeye başladım ama asla işe gidilcek kıyafetler değil gömlek bile yasak bol pantolon bol tşört gidip geliyorum en son baskılarıyla Resmen zorla işten ayrıldım tamamen zorla nasıl derseniz çok uzun kendisi çalışma arkadaşlarımı arayarak beni rezil etti...çalışma ben ne istersen alırım sıkıntı yok diyordu bende o zaman çok takmadım çünkü bende evlenince çalışmak istemiyordum ama şuan evde olmama rağmen sürekli kısıtlanıyorum beyaz tşört giyme, saçma sapan kızları takip etme birini takip edicekken bile önce ona söylüyorum yoksa kavga kıyamet engelliyor hemen sürekli benden izin Al diyip duruyor yani ailemle biyer giderken bile alıcakmışım o zaten tamam dermiş ama ona önceden söylemeliymişim çok uzun oldu ama daha sayısız örnek var malesef normalde hiç böyle biri değildim herkes şaşırıyor nasıl sabrettin diye ama bi şekilde onu seviyorum hep iyi anılarımız aklıma geliyor ve onu aptal gibi bırakamıyorum devam edincede korkuyorum evlenince büyük sorun yaşamaktan...Ayrıca kendisi son zamanlarda aniden sinirlenmeye başladı bide çok takıntılı evden çıkmadan aşırı bi kontrol eder ayakkabıları asla kirlensin istemez arabası zaten çocuğu gibi iner biner sağına soluna bakar...yani beni seviyor ediyor çok güzel ama korkuyorum evlenince zaten şöyle olmaz böyle olmaz biyere gidip gelirken haber verirsin bende sana veriyorum izin alıyorum gocunmuyorum diyor ben Artık salak gibi oldum nolur bi çıkar yol gösterin