Kıskanç annemle ne yapacağım ben?...

bir konuda fikrinizi istiyorum. pek çoğumuz annesiyle babasıyla anlaşamıyor. sorunlar yaşıyor. bir şekilde orta yol bulmaya çabalıyor. ben yıllardır uğraşıyorum ama bir çözüm yolu bulamadım. artık yoruldum. sorunum annemle benim yıllardır. ne yaptıklarımı beğendi anlayışla karşıladı. ne aldığım başarılar onu memnun etti. bunlara çoğu zaman güldüm geçtim. sinirimi içime attım. yada hiç görmedim. ama bir sorun varki aşamıyorum. beni kızı değilde yarışacağı birisi gibi görüyor. aramızda çok yaş farkı yok. 16 yıl var. belkide erken yaşlanmak istemiyor bunalımda diye düşündüm ama. hiç bir fark yok. yıllardır. benim kıyafetlerimi giymeye bayıılır. aramızda 3 beden fark var. ama içine sığabildiği herşeyimi giyiyor. ayak numaramız aynı ayakkabılarımı kullanıyor. kiminiz annen paylaşsan ne olur diyebilirsiniz. ama çok hoyrat kullanıyor. kahretsinki ucuz şeyler kullanmıyorum. ve içim acıyor onun böyle yapmasına. pek çok zaman zarar verdiğinden haberim bile olmuyor. bana söylemiyor. bana lazım olduğunda aradığımda artık işe yaramaz halde bulunca sinirimden ağlayasım geliyor.
sürekli benim arkadaşlarımla bir arada olma hevesi var. benimle hiçbirşey paylaşmıyorsun diyor.sinemaya arkadaşlarınla gidiyorsun vs. vs. annemle defalarca gitmeyi denedim. ozamanda çevresindekileri aşağılar bir gözle çok yüksek mevkide birisi gibi davranmasına katlanamıyorum. pek çok konuda herşeyi biliyor gibi konuşmalar yapması hoşuma gitmiyor. bu yüzden nadir birşeyler yapıyoruz. ben daha sakin daha doğal şeyleri seviyorum. o hep şaşalı lüks peşinde. anlaşamayınca zevkte alamıyoruz. ama son yaptığı şey artık durup yeter deditti bana. yılbaşında arkadaşlarımla oturup birkaç saat vakit geçirmek istediğmi söyledim. bana içki içilen bir masada oturmaya utanmayacakmısın dedi. ben kendimden sorumlu olduğumu içenin günahıda zararıda onadır dedim. bu akşam eski iş arkadaşlarımızla _anneminle aynı işyerinde çalışıyordum_cafede oturduk sohbet ederken. biz yılbaşını kutalayacağız sende gel diye bir teklif aldım. annem babamsız kendi başına kartepe denilen biryerde kendinden yaşça küçük erkeklerle yılbaşı kutlayacakmış. onlarda içki içiyor. bunu duyunca çok kötü oldum.benimle birmiş gibi davranması hiç hoş değil. bana onların yanında çok modern bir anne imajı çizmesinden yoruldum. ben bekarım. yanına gittiğim insan kuzenim ve abim gibi saydığım bir büyüğüm.Bana en kolay teyzemler yardım edebilir diye onlarla paylaştım ama. sonuç yok. onlar baş edemedi hatta umursamadı. böyle bir anneyle hayat geçmiyor. kavga etmek istemiyorum. güzellikle hoşlanmadıklarımı anlatıyorum ozaman benden hayırsız evlat olmuyor. çok titiz biriyim. birinin giydiği şeyi tekrar ben kullanamıyorum. buda benim bir huyum. ne yapmalıyım. bu yarışışın içine girmek istemiyorum o anne ben kızıyım. bu düzeni istiyorum. aramızda bunun bir mesafesi olması lazım ama malesef yok. artık düşünemiyorum sorunsuz bir gün yaşamak için ne yapmalıyım. senağlama çok kolay ağlamam ama artık bu fazla geliyor bana. bir anne kızını kıskanırmı ya. :çok üzgünüm:

Hımmm....

Anlıyorum seni ama aslında çok kafana takmana gerek yok bence....

Çünkü alışkanlıkları ya da huyları değiştirmek zordur canım....

Ama seni aşağılaması, senin yaptıklarınla gururlanmaması benimde dikkatimi çekmedi değil....

Acaba psikolojik sorunları mı var? Yine onu en iyi sen tanıyorsun.

İstersen bir uzmandan yardım almasına yönelt...

Hakkında hayırlısı olsun...

allah allah..herhalde genç yaşta doğum yaptığı için seni kızı değil de arkadaşı olarak algılamış...

karakter farkınızdan da bunları yaşıyorsun...başkası kıyafetlerin giyilmesinden çok da rahatsız olmaz senin gibi.hele de annesinden ...

bence kendini hala genç hissetmek istiyor ve bunu da seninle yarışarak ispatlamaya çalışıyor.belki de yaşlanma korkusu var....gençlerle beraber olmak istemesi de ondan olsa gerek..

ve içindeki çocuğu da öldürmemiş anlaşılan...

hım çok zor durum valahi aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık durumu
birlikte bir aile danışmanından yardım almayı deneseniz belk yardımcı olur

Ne zor bir durum...
Bazı insanlar böyledir...
Kimi annesini kıskanır...
Kimi çocuğunu kıskanır...
Aralarında bir yarış başlar...
Anne kendini çocukla bir görür.Ama bunun bir kaç tane sebebi vardır bana göre...
Birincisi gerçekten çocuğunu kıskanıyor.
İkincisi yaş kompleksi başlamıştır gençlerin yaptıklarına özeniyor(giyim-kuşam, gezmek eğlenmek yer mekan gibi)
Üçüncüsü ruhu hala çok genç...
Ama ne olursa olsun bana göre insan yaşına göre davranmasını bilmelidir.kolay gelsin ve allah sabır versin diyorum..

benim annemde ablamla kaşık yarıştırırdı..eve arkadaşları gelince güzel, bakımlı,gülüp eğlendiklerinde sinirden kudururdu..içeri gelir kırk laf sokardı.."ben sizin yaşınızdayken tek rujla istanbulu sallardım,vakkodan bilmem nerden giyinirdim,sizde kadınmısınız bee..heyt bee "der giderdi..:)) durup duruken ama..dışarı çıkarken onu götürmessek surat yapardı..götürürsek yüzünde güller çardı..bizim kıyafetlerin büyük bedeni yokmu diye sorardı..bende giysem olmaz mı filan derdi :)) hey Allahım ya..durmadan gençliğini,çengelköyü,bağdat caddesini,şaşkın bakkalı,hayranlarını filan anlatırdı bizim ortamlarda..yaşla ilgili tamamen..hele bide menopoz evresindeyse..değme teline...sabır diliyorum canım

Genc anne de zormus yaaa.

Bence konusmaya calis, baktin takmiyor sende takma.

dışardan nasıl göreneceğini hoş olmadığını söyledim. ama nafile benim hayatı yaşamaya hakkım yokmu diyor. bir uzmandan yardım alması lazım ama asla onu götüremem. doktoru anneme getirmem lazım ancak.

cnm ne kadar zor bir durum ya.çocuğun ebeveynlerden daha olgun olması çok ters ama var böyle anne babalar.ne diyebilirimki.benimkide ne giydiğimi beğenir nede yaptığımı.ama herkese karşı böyle.oldukça geçimsiz.çok yaşlanmasına ve rahatsız olmasına rağmen hala sinir katsayımıza tavan yaptırabiliyor.Allah babama sabır versin deyip uzaktan izliyoruz yaptıklarını.yani yalnız değilsin akadaşım.ancak anne olma vasıfları elimizi kolumuzu bağlıyor.kimilerine gülüp geçiyorum artık.süpürgesiz cadı evdeki adı.ama çokda seviyorum.yaşlanınca kızmayada kıyamıyorsun.Bol bol sabıra ihtiyacın varkaydirigubbakcemile2

kendimi annemin yerine koyup yıllardır zaten yanındayım ama artık bende zorlanıyorum. bankacı olduğum halde kredi kartlarım iptal edilmiş durumdayım. ailemden şimdiye kadar birşey esirgemedim fakat bu devirde para kolay kazanılmıyor. ve henüz taksitlerini ödeyemediğim şeylerimin kullanılamaz halde olduğunu görünce doğal olarak bende pes diyorum. babam annemle bir eş gibi değil evde iki yabancılar. o yüzden onun desteğini yıllardır görmedim. evet annem genç yaşta anne oldu. pek çok şeyi yaşayamamıştır ama bende onun sayesinde yaşayamıyorum. amacım ailemden bağımsız olayım yılbaşında eğleneyim değil. aylardır görmediğim abilerim kuzenlerim var. birkaç saatimi onlarla geçirmek niyetim. zaten kuzenlerim ailemden birisi yanıma daha başka kimi alabilrimki? insanlar bana sürekli annemi mutlu etmek için refakat etmek zorunda değiller. ben sadece annemle kavgasız gürültüsüz nasıl iletişim kurabilirim diye alternatif çözümler arıyorum.