Herkese iyi akaşamlar.Ben uzun zamandır sizleri takip ediyorum ama yazmaya cesaretim yoktu çünkü hayalmi gerçekmi bilemiyorum.hikayemi sizlerle paylaşak istiyorum artık.çünkü rüya değil yaşadıklarım.az sonra uyanıp aaaa rüyaymış demiycem.Biz 7 yıldır uğraşıyoruz.Ne umutlar ne hayaller ama hepsinin sonu hüsran.2008 ilk defa tüp bebek yaptırdık sonuç pozitif mutlulukla üzüntüyü aynı anda yaşıyorum çünkü çok fena kanamam var.doktora git gel değerlerimde yükseliyo ha.doktor dış gebelik geçirdiğimi anlamadı.bebek 2 aylık olmuş kanamam kesilmiyo.neyse en sonunda anladı.laparoskopi ile alındı bebebğim.ne acı günlerdi.aynı zamanda sağ tüpümde alındı.ümitler azalıyor.1 yıl sonra biz yine ankara yollarında.genarta gittik aysun hanımı herkes çok methediyor.herşey çok yolunda gitti.hatta embriyolarımızdan bitanesi blast oldu.o kadar ümitliyim ki bu sefer oldu diyorum.ama sonuç kocaman bir sıfır.günlerim hep ağlayarak geçiyor.artık sinirlerim alt üst oldu.ellerim nasıl titiriyor.öyle bir yıl daha geçti.artık devlet yardımımız yok eşime ısrar ediyorum yaşımız geçiyo diye.tabi dayanamadı.borç falan buldu biz yine ankarada.yine ilk gittiğimiz anatolia tüp bebek merkezindeyiz.artık eskisi gibi değiliz tecrübeliyiz doktorlarla falan pazalık yapıyoz.neyse tedavi başladı.polikistik olduğum için fazla yumurtam oluştu 21 tane.fazla olmasından dolayı karnım su topladı.o kadar kötüyüm ki. durmadan çıkarıyorum.doktorum hastaneye yatırdı.bebeklerim transfer edilemiyo çünkü hastanede yatıyorum.bebeklerin durumu iyi ziyan etmeyelim dedi beni hastaneden izinli çıkardı ve transferi yaptı tekrar hastaneye aldı.daha hastanede yatıyordumki kanamam başladı.muhtemelen tutmadı adet kanaman dedi o kadar rahat söylediki benim gözyaşlarımın hiçbir anlamı yok onlar için dediği gibi oldu evet tutmadı.yine mutsuz eve döndük. o günlerde eşim aynı zamanda tayin işleri için uğraşıyordu.memlekete tayinimiz çıktı.taşındık yeni ev yeni insanlar.1 yıl geçti.birgün eşimle birlikte bir lokantada yemek yedik zehirlendikmidir nedir ikimizde çıkarıyoruz bir kaçgün sonra onun geçti ben hala aynı midem çok kötü.yemek yapamıyorum çok kötüyüm ama aklıma hiçbir şey gelmiyo.dahiliyeye gittik doktor hamile olabilirmisin dedi hayır bizim bebeğimiz olmuyo dedim ilaçları verdi yolladı.ama eşim olurmu acaba diyo yok diyorum boşver o kadar şeyden sonra diyorum yinede gebelik testi aldı 24 şubat akşamı mucizemiz gerçekleşti.çift çizgiyi gördük.o gün sabah olmak bilmedi.erkenden doktorun yolunu tuttuk.kanda 42500 yazıyordu.bu nasıl bir mutluluktu nasıl bir hediye.evet mucizemiz geliyordu bir buçuk aylıkmış.o günden bu güne 2 defa gittik doktora allahıma şükürler olsun herşey yolunda.kadınlar kulübünde arkadaşların doktorları cinsiyet tahmininde bulundu siz bişey söyleyecekmisiniz dedim erkek tahmininde bulundu.şimdi 14+2 yiz.Allah herkesin yavrusunu kucağına almayı nasip etsin içinde benimde inşallah