Kim haklı??? Ben ne yapacağım

melis93 .!.:

benim sorunum kızım.15 yaşında ve hiç anlaşamıyoruz.
buradan hep şikayet edenler olurdu ben de sabır geçecek bugünler diye akıl verirdim.
ama çıldırmak üzereyim ne dersem zıttını yapıyor.ders çalış diyorum özel hocada geliyor.
bu sefer hocaya güveniyor okuldaki dersi dinlemiyor. o kadar rahat ki anlatamam. net kavgası yapmaktan yoruldum artık.inat ,aksi,hırçın......
zaman zaman kızım niye böyle oldu diye çok düşünüyorum.ne zormuş bu ergenlik.aklı fikri giyinsin süslensin. hocalarlada zıtlaşıyormuş.yoruldum.sinirimden ağlıyorum zaman zaman.
iyi bir huyu var herşeyi anlatır .ama şöyle yapma diye aklı verirsen eğer bir daha anlatmam bende o zaman diye resmen beni tehdit ediyor. arkadaş olmaya çalıştım hep ama bazen saygısızlık yapıyor. kızarsam benimle iletişimini koparıyor .kendini bana karşı kapatıyor.ne zor işmiş annelik.bir de erkek arkadaş çıktı başımıza.tanışmak istermisin dedi.kabul etmedim hatamı sizce ? ama çocuğu gördüm uzaktan. geçen gün buluştular.çocukla kapıya kadar geldiler. bende niye kapıya kadar getirdin ne gereği var dedim caddede ayrılsaydınız dedim. niye böylesin. gayet normal bir şey dedi.bütün arkadaşlarım böyle dedi.normalmi sizce. daha 15 yaşında nasıl olsa bir süre sonra ayrılacak.ben her çıktığıyla tanışakmıyım yani.
kızım küçükken biri bana söyleseydi bunları hayatta inanmazdım.anne olarak bende kendimi aştım. uzun oldu galiba lütfen yorumlarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhaba melis,
benimde 13 yaşında bir kızım var,bizde ergenlik dönemi sorunlarını yaşamaya başladıkSenin yaşadıklarının bazılarını bizde yaşıyoruz.

Sanırım çocuk yetiştirirken haklı veya haksız mıyım diye düşünmek yerine nasıl tavır almalıyım diye düşünmek çok daha büyük önem taşıyor,arkadaş gibi olmak çok güzel bizde kızımla arkadaş gibiyiz ama bir uzmanın söylediklerine kulak vermiştim,arkadaşlıkta bir yere kadar olmalıymış,çocuklar arkadaş ihtiyaçlarını zaten sosyal yaşamda karşılıyorlarmış,ebeveynlerini anne ve baba olarak görmeleri gerekirmiş.

Yani anne olduğunu da arada hissettirmelisin,erkek arkadaş konusuna gelince,bence kızına asla erkek arkadaşını kötüleme,aksine onu tanımaya çalış,bırak eve götürüp getirsin,böylece kızın erkek arkadaşıyla gizli gizli görüşmez,anne olarak erkek arkadaşta dahil olmak üzere tüm arkadaşlarını tanımamız gerekiyor,çocuklar ailelerinden erkek veya kız arkadaşlarıyla ilgili olumsuz tavır ve yorumlar duyunca onlardan vazgeçmek yerine daha çok bağlanıyor ve aile görüşmeyeceksin diye diretince gizli görüşmeye kalkıyor,bu da sakıncalı bir durum:1no2:

Kızınla hayatı,hayatın güzel ve kötü yanları,insanların nasıl olabileceği gibi konuları o sana karşı çıksa da sabırla ve sakinliğini koruyarak konuşmalısın,emin ol o seni dinlemez gözükse de içten içe dinleyecektir ama sakın benim zamanımda böyleydi,şöyleydi gibi cümleler kurma,günümüz hayat tarzını konuşmanda fayda var,onunda sana anlattıklarını tavır koymadan,yargılamadan dinle,sana ters gelen bir düşünce veya davranış bile olsa mutlaka dinle,kızın hep ondan daha serbest yaşam tarzı olan arkadaşlarını örnek verecektir,o arkadaşının yaşam biçimiyle kendi yaşam biçiminiz arasındaki farkı güzel bir dille anlat ve mutlaka çocuğunun kuralları olsun,eve kaçta dönmesi gerektiği vs. gibi.

Kuralsızlık bir süre sonra başka sorunları ortaya çıkarıyor çünkü.
Çok zor bir dönem geçiriyorsunuz hem kızın hem sen,umarım en az zararla atlatırsınız:1hug:

melis93 .!.:

benim sorunum kızım.15 yaşında ve hiç anlaşamıyoruz.
buradan hep şikayet edenler olurdu ben de sabır geçecek bugünler diye akıl verirdim.
ama çıldırmak üzereyim ne dersem zıttını yapıyor.ders çalış diyorum özel hocada geliyor.
bu sefer hocaya güveniyor okuldaki dersi dinlemiyor. o kadar rahat ki anlatamam. net kavgası yapmaktan yoruldum artık.inat ,aksi,hırçın......
zaman zaman kızım niye böyle oldu diye çok düşünüyorum.ne zormuş bu ergenlik.aklı fikri giyinsin süslensin. hocalarlada zıtlaşıyormuş.yoruldum.sinirimden ağlıyorum zaman zaman.
iyi bir huyu var herşeyi anlatır .ama şöyle yapma diye aklı verirsen eğer bir daha anlatmam bende o zaman diye resmen beni tehdit ediyor. arkadaş olmaya çalıştım hep ama bazen saygısızlık yapıyor. kızarsam benimle iletişimini koparıyor .kendini bana karşı kapatıyor.ne zor işmiş annelik.bir de erkek arkadaş çıktı başımıza.tanışmak istermisin dedi.kabul etmedim hatamı sizce ? ama çocuğu gördüm uzaktan. geçen gün buluştular.çocukla kapıya kadar geldiler. bende niye kapıya kadar getirdin ne gereği var dedim caddede ayrılsaydınız dedim. niye böylesin. gayet normal bir şey dedi.bütün arkadaşlarım böyle dedi.normalmi sizce. daha 15 yaşında nasıl olsa bir süre sonra ayrılacak.ben her çıktığıyla tanışakmıyım yani.
kızım küçükken biri bana söyleseydi bunları hayatta inanmazdım.anne olarak bende kendimi aştım. uzun oldu galiba lütfen yorumlarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

melis93 .!.:

herkesin yorumlarına çooook teşekkürler.
kızımın yalanını daha hiç yakalamadım desem yeridir.iyi ya da kötü ne yaparsa söyler anlatır.
ama işte lütfen böyle yapma deyince bende kabahat okulun en dürüst kızı benim bir daha anlatmayacağım diyor.aslında arkadaşlarını tanıyorum.ilgili ailelerin çocukları. mesela pazartesi yemeğe gelecekler. böyle ortamlar hazırlamaya çalışıyorum hep.kızımın bazı kızlarla ilgili anlattıklarını anlatsam aklınız zıplar valla.işte bende korkuyorum o yüzden. patlamaya hazır bomba gibi....
dişlerimi sıkmaktan çene kemiklerim ağrıyor...sabır hepimize sabır.hayatımda hiç kimseye bu kadar susmadım desem yeridir.aman gizli bir sey yapmasın diye.zıtlaşma olmasın diye...ama yinede oluyor işte....

Genişletmek için tıkla...