- 25 Kasım 2006
- 8.868
- 19
İkilem yaşamak zordur,herkesi bilemem bana zordu.((1.VE 2. ELİFÇİĞİM BİRLEŞTİRDİ ALTTA )
Hafta sonları bir gün anne tarafında,bir gün baba tarafında kalırdık.İki farklı kültürün içindeydik.Şimdilerde değil de o zamanlar her şey başkaydı.
Büyükbabam:Eve girer girmez,önce ona koşardık.Memur emeklisi orta halli savaşlar görmüş,savaşta ölen yakınlarının öksüzlerini büyütüyorlar.Beyaz baş örtülü canım babaannem ile...
Oturma odasının mütevazi bir köşesinde daima okuduğu kuranı ile hatırlarım.
İlk dini bilgileri ondan aldık.Öğrettikleri her zaman kulağımda hatta kulaklarımda küpedir.Yobazlığı yoktu Atatürkçü Milliyetçi idi.
Bilirdim ama kızardı içiten içe babama gavurla evlendi diye
(Onun için gavur müslüman sayılmayandı)Bir gün bile ağzından duymadık,aleni değilsede,dini öğütlerden anlar,kuzenlerle bakışır gülerdik sinsice...
Halacığım: Genç ve güzel alımlı o yıllarda.Kaldığımız gecelerde daldıysak uykuya
dürter,duaları bitirmeden rahat vermezdi bize.Fısır fısır kulağımıza tekrarlar gene dürterdi.Son kez okutup rahatlardı.
Ertesi akşam anne tarafında kalacağız ya...Dinden döndürürler korkusu yaşarlardı.Öyle korkarlardı ki sonraki gidişimizde ilk sohbette kiliseye gittinizmi...
Olurmu hiç büyükbaba annem bile gitmiyor...Peki istavroz çıkardınızmı göğsünüzde...Yok büyükbabacığım neden çıkaralım..Ne dersek diyelim endişe duyardı bilirdim.Ne anneme ne babama söylemezdim.
Savaştan döndüğünde titrermiş elleri savaş anılarını anlatırken daha da artarmış titremeler.Oda anlatmayı bırakmış ama titremeler geçmemiş.
Baktığı yetimler evlenip gidince uzaklara,büyükbabam ve babaannem hergün postacı beklerlerdi....Boşuna...Ne kötülük yapmışlardıda,aramazlardı anlıyamazdım o zamanlar,bilemezdim vefasızlığı çözemezdim o yıllarda..
Çok sonraları bir kart...O kart sararırdı konsolun en önünde diğer kartlar gelene kadar,sapsarı olurdu,tozunu alıp öperlerdi...Safiyane...
Evlenmemişti halam.Sırf onlar daha çok ızdırap çekmesinler diye.Öyle düşkündü anasına babasına.Önce babaannemi ardından büyükbabamı kaybettik.
Gözleri yolda öyle beklediler,şikayet etmeden ah etmeden...Belki yarına diye yeni güne başlarlardı...Ölene dek...
Ertesi gün anne tarafına,biraz istekli biraz ürkek.Çok protokol vardı orada.Of diye diye giderdik..Ama birazda merakla..Kardeşimi süreklerdim adeta,hiç istemezdi..Hayatı boyuncada istemediği şeyleri yapmadı ama benim üstüme yapışıp kalmıştı tüm anılar...(1.VE 2. ELİFÇİĞİM BİRLEŞTİRDİ ALTTA )
Yeşilimin anılarından duyguları.
Hafta sonları bir gün anne tarafında,bir gün baba tarafında kalırdık.İki farklı kültürün içindeydik.Şimdilerde değil de o zamanlar her şey başkaydı.
Büyükbabam:Eve girer girmez,önce ona koşardık.Memur emeklisi orta halli savaşlar görmüş,savaşta ölen yakınlarının öksüzlerini büyütüyorlar.Beyaz baş örtülü canım babaannem ile...
Oturma odasının mütevazi bir köşesinde daima okuduğu kuranı ile hatırlarım.
İlk dini bilgileri ondan aldık.Öğrettikleri her zaman kulağımda hatta kulaklarımda küpedir.Yobazlığı yoktu Atatürkçü Milliyetçi idi.
Bilirdim ama kızardı içiten içe babama gavurla evlendi diye
(Onun için gavur müslüman sayılmayandı)Bir gün bile ağzından duymadık,aleni değilsede,dini öğütlerden anlar,kuzenlerle bakışır gülerdik sinsice...
Halacığım: Genç ve güzel alımlı o yıllarda.Kaldığımız gecelerde daldıysak uykuya
dürter,duaları bitirmeden rahat vermezdi bize.Fısır fısır kulağımıza tekrarlar gene dürterdi.Son kez okutup rahatlardı.
Ertesi akşam anne tarafında kalacağız ya...Dinden döndürürler korkusu yaşarlardı.Öyle korkarlardı ki sonraki gidişimizde ilk sohbette kiliseye gittinizmi...
Olurmu hiç büyükbaba annem bile gitmiyor...Peki istavroz çıkardınızmı göğsünüzde...Yok büyükbabacığım neden çıkaralım..Ne dersek diyelim endişe duyardı bilirdim.Ne anneme ne babama söylemezdim.
Savaştan döndüğünde titrermiş elleri savaş anılarını anlatırken daha da artarmış titremeler.Oda anlatmayı bırakmış ama titremeler geçmemiş.
Baktığı yetimler evlenip gidince uzaklara,büyükbabam ve babaannem hergün postacı beklerlerdi....Boşuna...Ne kötülük yapmışlardıda,aramazlardı anlıyamazdım o zamanlar,bilemezdim vefasızlığı çözemezdim o yıllarda..
Çok sonraları bir kart...O kart sararırdı konsolun en önünde diğer kartlar gelene kadar,sapsarı olurdu,tozunu alıp öperlerdi...Safiyane...
Evlenmemişti halam.Sırf onlar daha çok ızdırap çekmesinler diye.Öyle düşkündü anasına babasına.Önce babaannemi ardından büyükbabamı kaybettik.
Gözleri yolda öyle beklediler,şikayet etmeden ah etmeden...Belki yarına diye yeni güne başlarlardı...Ölene dek...
Ertesi gün anne tarafına,biraz istekli biraz ürkek.Çok protokol vardı orada.Of diye diye giderdik..Ama birazda merakla..Kardeşimi süreklerdim adeta,hiç istemezdi..Hayatı boyuncada istemediği şeyleri yapmadı ama benim üstüme yapışıp kalmıştı tüm anılar...(1.VE 2. ELİFÇİĞİM BİRLEŞTİRDİ ALTTA )
Yeşilimin anılarından duyguları.
Son düzenleme: