- 10 Haziran 2018
- 1.396
- 2.345
-
- Konu Sahibi Senakilinc
- #21
Tebrik ederim, çoğunuz daha 4 aylıkken öğrenilmiş çaresizlik nedir deneyimlemis. Muhtemelen aranızdaki bağ zarar gördu
Tebrik ederim, çoğunuz daha 4 aylıkken öğrenilmiş çaresizlik nedir deneyimlemis. Muhtemelen aranızdaki bağ zarar görduMerhaba hanımlar.
Uykusuz anneleri bu başlık altına davet ediyorum.
Ve tecrübelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Umarım yardımcı olabilirim.
Bebegim doğduğunda o kadar mutluydum ki,kolay değil 2 düşük yapmıştım ve 3.gebeligimde bi hayli zor geçmişti ama ona kavuşmuştum.
Ilk günler uykusuzluk umrumda bile değildi.sabaha kadar ona bakmak mutlu ediyordu beni.
Sonra lohusa depresyonumtavan yaptı.
Ardından gaz sancıları da gelince 40 çıkana kadar piskolojim yerlerde sürünüyordu ve üstüne bebegim doğduğundan beri beni emmiyordu meme reddi yaşıyorduk.Ne yaparsam yapayım emmedi 40 gün boyunca.Hersey üstü üste gelince memlekete gittim ve uzun bi süre evime dönmedim.Kayinvalidem allah razı olsun müthiş baktı hem bana hem bebeğime.uykumu almaya başladım bu arada bebegim memeye alıştı uykular uzamaya başladı.ve dedim ki evet hayata döndüm..4 aya kadar herşey mükemmel gidiyordu.bebegim gece uyanmıyordu 6 7 saat sabaha karşı uyanıyordu emziriyordumve tekrar 3 4 saat daha uyuyordu.hersey çok güzeldi taakii 4.aya basana kadar.bir anda uyku gerilemesi oldu ve oğlumun kademeli olarak uykulari bozuldu gece uyanmaya ve uykuya yatirirken beni zorlamaya basladi.onceden hep emerek uyuttugum için zorlu zamanlarda nasıl uyutabilecegimi bilemeyerek besikde sallamaya başladım.sonra besinde sallanarakda uyumamaya başladı.arsindan çarşaf ardından kucakda gezdirme.ardindan hem emzirme hem kucakta gezme.en son kucağımda emzirerek koşuyordum uyuması icin.ayh ne zor günlerdi anlatırken bile kalbim sıkışıyor.evet sonra eşime dedim ki bu böyle olmuyor hiç bir iş yapamıyorum uyuyamiyorum dinlenemiyorum..ben uyku eğitimi vermek istiyorum dedim.tabi tüm babalar gibi olmaz dedi istemedi.sanki ben gaddarim kendisi melek!!yahu uyumuyor bebe kalk sen emzir o zaman gece 15 kere.keske erkeklerde de meme olsaneyse baya tartışmalar yaşandı evde ama inat etti dinlemedi araştırmadı bile.taki bir gece 2 ye kadar çarşaf sallarken pes etti.ve bana o istediğim cümleyi kurdu.tamam uyku eğitimi mi veriyon ne veriyosan ver.yihuuuuuu sonunda.ama.kendime güvenmediğim için danışmandan destek alamk istedim eşimde onu da kabul etti şaka gibi danışmanlık başladı ve ilk gün ilk gece oğlum 20 dk da uyudu kendi odasında kendi beşiğinde.ve gece sadece 1 kere kalktı bekledim tekrar uykuya dalmadı için dalamayinca odasına girip akşam nasıl uyuttuysamo şekild e devam ettim.toplam yarim saat sonunda tekrar daldı ve sadece ilk gece o şekilde odasına girmek zorunda kaldım.diger günler ve şu anda toplam 8 ay geçti aradan hala gece uyansa dahi geri kendisi dalar çok nadir hastalık vs durumlarında kontrol amaclı girerim odasına.tam 8 aydır huzura erdim.sinemaya gidebiliyorum bırakıyorum eşim e o uyutuyor.havuza gidiyorum arkadaşlarımla buluşabiliyorum bekar gibi çok şükür tabi
Sıra geldi yöntemine
Evet anneler ii dinleyin bu kısmi ilk önce bir rutin oluşturdum.
Her gün uykusundan yarım saat önce odasına girdim ve onunla oyunlar oynadım masaj yaptım masal okudum Pencereden baktırdım Vesaire Vesaire
Rutin olarak istediğiniz her şeyi yapabilirsiniz yalnız çocuğunuzun uykusunu çok etkilemeyecek etkinliklerden bahsediyorum.
Odası her zaman loş ışıkta oluyor Biz odada vakit geçirirken.
Ve odasına karartma perde aldım her zaman karanlık bir odada uyuyor gece gündüz fark etmez karanlıkta uyuması gelişimi için daha önemli. Evet ilk gece ilk gün uyku eğitiminin ilk günü yarım saat öncesinden odasına girdim rutinlerimiz iyi yaptık yarım saatin sonunda kucağıma aldım ışığı kapattım onun kulağına uyku vaktimizin geldiğini fısıldadım onu bırakmadığı mı Ama kendi kendine uyuya bileceğini söyledim beşiğine bıraktım. Tabii ki ağlamaya başladı beşiğin yanına sandalye koydum Sandalyeye oturdum ve onunla asla göz teması kurmadım zaten oda karanlık olduğu için beni yeterince seçemiyor du. Ağlaması çok şiddetli olduğu zaman yavaşça poposunu pışpışla dım.
Sessizce arada ninni mırıldandım ama bunları sadece ağlaması çok şiddetlendiği nde yaptım. Zaten bir zaman sonra susup susup ağlama moduna girdi. Buradan almayacağınız şey çok değil birkaç dakika sonra uyuyacak.ki Öyle de oldu toplam 20 dakikada uykuya daldı ama hemen odadan çıkmadım biraz uykusunun ağırlaşmasını bekledim Sonra odadan yavaşça çıktım. Ertesi gün yine aynı şeyleri yaptım gece gündüz aynı sadece sandalyeyi bu sefer beşiğin biraz daha uzağına koydum ve temas etmedim kesinlikle pışpışlama dım Sadece arada sesimi duyurdum ağlaması şiddetlendiği nde. 2 gün çok daha kısa sürede uykuya daldı ve o gece hiç uyanmadı gündüz uykuları Tabii gece uykularına göre biraz daha zor oluyor hemen uykuları uzamıyor ilk başta yarım saatlik kısa uykular oluyor ama onlar da zamanla uzuyor Önemli olan gündüz uykularında 45 dakikanın altında uyuyorsa yatağından yarım saat boyunca almayacaksınız zamanla çocuk bu uykunun kendine yetmediğini ve daha fazla uyuması gerektiği mesajını alıyor ve uykuları uzuyor bazı bebeklerin daha çabuk uzuyor bazı bebeklerin daha geç uzuyor Bizimki geç oldu gündüz uykuları mızın düzeni Bayağı uzun sürdü ama gece o kadar güzel uyuyordu ki ben buna çok fazla sorun etmedim zaten. Diğer günler zamanla sandalyeye daha da uzaklaştırılıyor sunuz yaklaşık 4-5 günün sonunda artık yatağına bırakıyorsunuz ve çıkıyorsunuz zaten eskisi gibi ağlamaya başlıyor ve bir zamandan sonra tamamen ağlaması kesiliyor yatağına bırakıyorsunuz ve çıkıyorsunuz o da kendi kendine uyuyor. Tabii Bunun için sabır ve azim lazım kararlı olmanız lazım diş zamanları hastalık zamanları ister istemez bu düzen bozuluyor ama önemli değil hastalık ve diş zamanlarında Eğer çocuğunuz çok huzursuzsa O nasıl Uyumak istiyorsan öyle uyutun zaten eskiye oranla hastayken bile çok kolay uyuyorlar. hastalıkları bitince Bir gün de zaten onu eskiye döndüre biliyorsunuz uyku eğitimi ileri geri bir iş O yüzden kesinlikle geri adım atmamız lazım Bunları yaparsanız uyuyamayacak çocuk yok ben öyle düşünüyorum Umarım yardımcı olabilmişimdir.
Herkese bol uykular
Bir yaştan sonra memeye dönen bebekler var.Sakın sütüm gelir diye memede uyumaya alıştırmayın. Sütünüz bu aydan sonra çoğalmaz (bunu bir doktorun videosunda aynen böyle geçtiği için söylüyorum). Memede uyuma vazgeçirmesi en zor alışkanlık. Bence ona hiç bulaşmayın.
Ben 4 aylıkken uyku eğitimi verdim, yani gece uyandığında meme vermedim. Onun dışında her türlü desteği verdim. Emzik en büyük yardımcı. Ama gece memeden kesmek her şeyi çözmüyor. Gece uyanmaları molalarla devam ediyor. Gündüz uykusu düzeni değiştiğinde, diş çıkardığında, emeklemeyi veya ayağa kalkmayı öğrendiğinde vs uyanmalar artıyor. Ayrılık kaygısının arttığı dönemlerde (9. ay civarı) ise uykuya dalarken tek başına kalmak istemedi örneğin. Gece boyu uyurdu ama ilk yatırdığımda beni bırakmazdı, dalıncaya kadar hiçbir şey yapmadan bir sandalyede otururdum. 1 yaşından sonra da konuşmaya başlama (yeni bir yetenek), 4 köpek dişinin çıkması ve 2 hastalık eşliğinde 3 aylık uykusuz bir dönem geçirdik. Ha bir de evimizde değilsek uykuya dalarken beni yanında ister ve gece mutlaka uyanır. Yani uyku hep devam eden bir mücadele. Çocuğa karşı değil, onunla birlikte onun rahatı için verilen bir mücadele. Ee uyku eğitiminin ne faydası var derseniz, büyümesine uygun saatlerde yatar kalkar, ekseriyetle odasına bırakır çıkarım. Sık sık gece boyu uyur, bizi dinlendirir. Yani bir mucize değil ama hiç olmamasından iyi.
Hayır bebekler.cocular desteksiz uyuyamaz. 7 yaşa kadar destekli uyku normaldir. Destek dediğimiz şey yaşına uygun meme olur, kitap okuma olur, sırtını kaşıma olur. Yani destek dediğimiz şeyde ilişki vardır. Duygu vardır. Uyku eğitimi çocuğa çaresizliği öğretir. Çocuk artık ilişki kuramayacagini öğrendigi için pes ederHerkese merhabalar arkadaşlar ben de uyku eğitimi ile ilgili konu açacaktım ama madem hazır burada konuşulmuş ben de birkaç şey sormak istiyorum sizlere.
Benim de 7 buçuk aylık bir kızım var doktorumuz beş aylık olduğunda uyku eğitimi vereceğimizi söylemişti ama bazı sebeplerden dolayı ben eğitime başlayacak cesareti bulamadım. Çok stresli mutsuz zor zamanlar geçiriyorum kızım iki aylıkken anneme akciğer kanseri teşhisi kondu aylardır eşim ben kızım annem hastane hastane dolaştık eşim sağolsun annemin tedavisi ile çok ilgilendi bir buçuk ay önce beyin ameliyatı oldu beynine de sıçramıştı neyseki şansımız vardı ameliyat oldu. Üç hafta önce de radyoterapi bitti şimdi yakında da kemoterapi alacak bakalım inşallah bu hastalığı birlikte yeneceğiz. Neyse bu süreçte ben çok çok yoruldum sütüm 5 aydan sonra iyice bitti mama ile besliyorum çocuğumu o da ayrı bi konu ona da çok üzülüyorum.
Eşim annemle evet çok ilgilendi sağolsun hakkını ödeyemem ama kendisinde anksiyete problemi var geçmişte çok çok büyük sıkıntılar çekmiş hayatı tam dram filmi geçmiş. En ufak bir stresi kaldıramıyor artık. İkimizin arasında sürekli gerginlik çıkıyor stresli olduğu zamanlarda aşırı agresif oluyor bana haksız yere bağırıp çağırıyor hasta annemin yanında. Yok yere saçma sapan şeylerden tartışma çıkıyor. Konu epey dağıldı ama şuraya gelmeye çalışıyorum eşim haliyle bebeğin ağlamasından da çoğu zaman rahatsız oluyor akşamları yeteri kadar ilgilenmiyor bize daha çok vakit ayırmak bana evde yardım etmek için işinden ayrıldı fakat tam tersi herşeyi ayağına bekliyor bütün gün koltukta yatıyor gece uyumuyor gündüz de uykusuzuluktan yine sinirli oluyor evde bana hiçbir faydası yok.
Ev işleri, uykusuzluk, annemin durumu, eşimle aramızdaki görünmez duvarlar ve sevgisizlik beni artık çok yoruyor bazen intiharı düşünecek noktaya geldim. Bazen herşeyi bırakıp kaçıp gitmek istiyorum ama tabiki olmuyor. Konuşacak kimsem yok çok çok yalnızım hayatımın hiçbir döneminde bu kadar çaresiz bu kadar mutsuz hissetmemiştim. Eşim beni çok sevdiğini her zaman söylüyor ama artık bu benim için bişey ifade etmiyor sevgisine inanmıyorum. dün sevgililer günü diye çiçek almış bana bir de malum alışveriş sitesinden hediye çeki almış bana samimiyetsiz geldi bu davranışı çiçeklere bakmadım suya koymadım bile mutfakta öylece duruyorlar.
Neyse çok dağıldı konu kısaca ben çok mutsuz bir anneyim ama herşeye tabiki şuan kızım için katlanıyorum. Babamı zaten erken yaşta kaybettim kardeşim de yok bir tek annem var bu dünyada bir de artık kızım:) onlar için şimdilik bu evliliği sürdürüyorum eşimle artık kavga bile etmek istemiyorum he deyip geçiyorum.
Asıl konumuza gelelim benim bebeğim aslında uyku konusunda sorun çıkartan bir bebek değil eğer zamanında uyutabilirsem diş çıkarma atak dönemi hastalık vs yoksa genelde kısa sürede uyuyor ama nasıl uyuyor tabiki kucakta gezdirerek. Veya artık son birkaç gündür memede uyuyor (buna seviniyorum aslında çünkü iki aydır sütüm yoktu emmesini sütümün geri gelmesini tabiki çok istiyorum) Ama bu bebekler gerçekten desteksiz uyuyabiliyor mu ve ağlatmadan uyku eğitimi verilebilir mi ben denedim oldu diyen arkadaş var mı yoksa zamanla zaten kendiliğinden öğreniyorlar mı tecrübelerinizi paylaşırsanız çok sevinirim. Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler kendinize iyi bakın hepimize kolay gelsin
Sakın sütüm gelir diye memede uyumaya alıştırmayın. Sütünüz bu aydan sonra çoğalmaz (bunu bir doktorun videosunda aynen böyle geçtiği için söylüyorum). Memede uyuma vazgeçirmesi en zor alışkanlık. Bence ona hiç bulaşmayın.
Ben 4 aylıkken uyku eğitimi verdim, yani gece uyandığında meme vermedim. Onun dışında her türlü desteği verdim. Emzik en büyük yardımcı. Ama gece memeden kesmek her şeyi çözmüyor. Gece uyanmaları molalarla devam ediyor. Gündüz uykusu düzeni değiştiğinde, diş çıkardığında, emeklemeyi veya ayağa kalkmayı öğrendiğinde vs uyanmalar artıyor. Ayrılık kaygısının arttığı dönemlerde (9. ay civarı) ise uykuya dalarken tek başına kalmak istemedi örneğin. Gece boyu uyurdu ama ilk yatırdığımda beni bırakmazdı, dalıncaya kadar hiçbir şey yapmadan bir sandalyede otururdum. 1 yaşından sonra da konuşmaya başlama (yeni bir yetenek), 4 köpek dişinin çıkması ve 2 hastalık eşliğinde 3 aylık uykusuz bir dönem geçirdik. Ha bir de evimizde değilsek uykuya dalarken beni yanında ister ve gece mutlaka uyanır. Yani uyku hep devam eden bir mücadele. Çocuğa karşı değil, onunla birlikte onun rahatı için verilen bir mücadele. Ee uyku eğitiminin ne faydası var derseniz, büyümesine uygun saatlerde yatar kalkar, ekseriyetle odasına bırakır çıkarım. Sık sık gece boyu uyur, bizi dinlendirir. Yani bir mucize değil ama hiç olmamasından iyi.
Bir yaştan sonra memeye dönen bebekler var.
Hayır bebekler.cocular desteksiz uyuyamaz. 7 yaşa kadar destekli uyku normaldir. Destek dediğimiz şey yaşına uygun meme olur, kitap okuma olur, sırtını kaşıma olur. Yani destek dediğimiz şeyde ilişki vardır. Duygu vardır. Uyku eğitimi çocuğa çaresizliği öğretir. Çocuk artık ilişki kuramayacagini öğrendigi için pes eder
Eşiniz tedavi olsun. Bebeğin ağlaması geriyor diye birşey olamaz. Yetişkin halimizle sorumluluk biz de.
Benim iki tane çocuğum var. Büyüğü 3,5 yaşını biraz geçti. 2 yaşından sonra gece kesintisiz ya da bir kez uyanmaya başladı. 3yas sonrasi baya yetişkin uykusuna benzedi. Hâlâ emiyor bu arada
Bir yaşınsan sonra mı demek istediniz? Bizim durumumuz öyle değil. Memeye hiç ilgisi yok, vermezsem kendi istemez. Zaten uykusu kendi kendine düzeldi.Bir yaştan sonra memeye dönen bebekler var.
Hayır bebekler.cocular desteksiz uyuyamaz. 7 yaşa kadar destekli uyku normaldir. Destek dediğimiz şey yaşına uygun meme olur, kitap okuma olur, sırtını kaşıma olur. Yani destek dediğimiz şeyde ilişki vardır. Duygu vardır. Uyku eğitimi çocuğa çaresizliği öğretir. Çocuk artık ilişki kuramayacagini öğrendigi için pes eder
Eşiniz tedavi olsun. Bebeğin ağlaması geriyor diye birşey olamaz. Yetişkin halimizle sorumluluk biz de.
Benim iki tane çocuğum var. Büyüğü 3,5 yaşını biraz geçti. 2 yaşından sonra gece kesintisiz ya da bir kez uyanmaya başladı. 3yas sonrasi baya yetişkin uykusuna benzedi. Hâlâ emiyor bu arada
Benim de sütüm hiçbir zaman tam olarak yetmedi ve doğduğu günden beri mama takviyesi verdim. Aaa ilk günden vermeseydin, şöyle yapsaydın, böyle yapsaydın diyenler olacaktır. Oğlum 5 buçuk aylıktı, ek gıdaya başlamıştı, o sırada görüştüğüm biri beni ikna etmek ister gibi "her annenin sütü bebeğine yeter" dedi. Ben annesi değilim demek ki diyesim geldi, diyemedim. Sütün yetmesi konusu nasıl bir yalan yaşayıp gördüm. Süt olsun diye neler yaptığımı anlatmaya mecalim yok. Ama ne zaman ki süt işinin peşini bıraktım, huzuru buldum. Emzirme işi bir süre sonra bebekle bağ kurmaya değil, verdiği stresle bağ kurmayı engelleyen bir şeye dönüşmüştü. Süt olsun diye sağmaktan, eds kullanmaktan, yemekten, zorla çocuğu memeye tutmaktan, memede uyumasın da emsin diye takla atmaktan anın güzelliğini kaçırır olmuştum. Kesinlikle kendinizi, anneliğinizi süte indirgemeyin. Şimdi çok küçük, ifadesiz, size emzirmek dışında bir iletişiminiz yok gibi gelebilir ama öyle değil. Süt olmasa dahi emdirmek hoşunuza gidiyorsa, bebeğinize iyi geliyorsa yapın; yoksa yapmayın. Ama dediğim gibi emzik yerine memenizi vermeyin uyku için, sizi çok yorar ve bir alışırsa vazgeçirmek çok zor.Süt meselesi gerçekten böyleyse çok üzüldüm bebeğimle aramızdaki bağ zarar görür diye korkuyorum açıkçası uykudan ziyade bu durum beni üzüyor. Tekrar sütüm gelir diye umutlanmıştım açıkçası
Zor şeyler yaşıyorsunuz, sorun aslında bebekten ziyade eşiniz ile ilgili. Bebek iyice altını.cizmis sorunların. Siz de psikolojik destek alabilirsiniz. Mutluluğunuzu ve huzurunuzu bir başkasına bağlamayın. Siz iyi olursanız hayatınız ile ilgili net kararlar alabilirsinizGerçekten büyük sorumluluk çocuk yetiştirmek herkesin yapabileceği birşey değil ben artık anneliği kaldıramadığımı düşünüyorum. Daha mutlu bir evliliğim olsa ya da annem hiç hasta olmamış olsaydı sanırım böyle hissetmezdim herkesin problemleri var tabiki ama herşeyin üst üste gelmesi artık beni gerçekten bunalttı. Kendimi tamamen yalnız hissediyorum çocuk konusunda. Annelerimiz bizleri ne şartlarda büyütmüş hem de bir sürü çocuk doğurmuşlar, düşündükçe insan hayret ediyor. Şimdi ben bir bebeğe bakamıyorum depresyona girdim resmen her geçen gün daha kötüye gittiğimi hissediyorum.
Eşimin tedavi olacağını hiç sanmıyorum zaten artık umut da etmiyorum anksiyete için ilaç kullanıyor. Dönem dönem böyle ilaç kullanıp bırakmış. Anksiyetenin kesin bir tedavisi olmadığını söylüyor bana ama bilmiyorum. Birlikte çift terapisine gitmek istedim geçen sene birkaç kez gittik tabiki yarım kaldı. Kendisi terapiye inanmıyor. İyi olacaksam ömür boyu ilaç kullanmaya razıyım diyor. Bazen de bana akıl hastanesine yatmak istediğini söylüyor şaşırıp kalıyorum ne diyeceğimi bilmiyorum. Zaten eğer anksiyetesi geçtiyse bu sefer de sinirli agresif oluyor anksiyete arttığı zaman daha duygusal ve sakin oluyor çok dengesiz bir insan nişanlıyken bu kadar değildi evlenince de birlikte problemleri çözeriz birbirimize destek oluruz değişir düzelir dedim ama hayatımın hatasını yapmışım. Sinirli olduğu zamanlarda bebek ağladığı zaman ben daha çok stres oluyordum kızacak bağıracak diye. Şimdi son zamanlarda sakin çünkü yine kaygıları arttı o yüzden birkaç gündür bize sakin davranıyor bebeği uyutuyor besliyor. Bakalım bu hali ne kadar sürecek
Zor şeyler yaşıyorsunuz, sorun aslında bebekten ziyade b. eşiniz ile ilgili. Bebek iyice altını.cizmis sorunların. Siz de psikolojik destek alabilirsiniz. Mutluluğunuzu ve huzurunuzu bir başkasına bağlamayın. Siz iyi olursanız hayatınız ile ilgili net kararlar alabilirsiniz
Merhaba sütünüz emdikçe artar. Yorumda bulunun kişi hekimi yanlış anlamış veya hekim hatalı bilgi veriyor. Emdikçe sütünüz artacaktır. Emzirmeye devam edinSüt meselesi gerçekten böyleyse çok üzüldüm bebeğimle aramızdaki bağ zarar görür diye korkuyorum açıkçası uykudan ziyade bu durum beni üzüyor. Tekrar sütüm gelir diye umutlanmıştım açıkçası
Bende bu yöntemi uygulamayı düşünüyorum. Hamileyken uyku eğitimiyle ilgili kitaplar okudum. Kızım doğduğunda memede uyutmadım, hiç sallamadım, yatağına yatırıp emziğini verdim kendi kendine uyudu hep. 5 aylıkken odasını ayırdım. Belirli rutinler uyguladım. Her şey tam istediğim gibi sistemli gidiyordu. 6 aylıkken işe başladım (bu sırada emziğide bıraktı kendi kendine ) işe başladıktan sonra gün içinde emziremediğim için emzirerek uyutmaya başladım. Kısa sürede uyuyor gece de pek uyanmıyor diye sorun etmedim. Ama son 2 haftadır resmen meme bağımlısı oldu. Uykuya geçmesi en az 1 saati buluyor 1 dk emiyorsa sonra ki 1 dk bana sırtını dönüp uyumaya çalışıyor. 1 dk sonra tekrar bana dönüyor. Gece çok sık uyanıyor hepsinde yanına gitmiyordum önceden kendi kendine uyuyordu ama son günlerde sadece meme de durmak istiyor. Şuan 11 aylık diş çıkartıyor ondan mı neyden böyle bilmiyorum. Uyku eğitimine başlamak için cesaret ararken yazınızı okudum. Umarım bizde
Sakın sütüm gelir diye memede uyumaya alıştırmayın. Sütünüz bu aydan sonra çoğalmaz (bunu bir doktorun videosunda aynen böyle geçtiği için söylüyorum). Memede uyuma vazgeçirmesi en zor alışkanlık. Bence ona hiç bulaşmayın.
Ben 4 aylıkken uyku eğitimi verdim, yani gece uyandığında meme vermedim. Onun dışında her türlü desteği verdim. Emzik en büyük yardımcı. Ama gece memeden kesmek her şeyi çözmüyor. Gece uyanmaları molalarla devam ediyor. Gündüz uykusu düzeni değiştiğinde, diş çıkardığında, emeklemeyi veya ayağa kalkmayı öğrendiğinde vs uyanmalar artıyor. Ayrılık kaygısının arttığı dönemlerde (9. ay civarı) ise uykuya dalarken tek başına kalmak istemedi örneğin. Gece boyu uyurdu ama ilk yatırdığımda beni bırakmazdı, dalıncaya kadar hiçbir şey yapmadan bir sandalyede otururdum. 1 yaşından sonra da konuşmaya başlama (yeni bir yetenek), 4 köpek dişinin çıkması ve 2 hastalık eşliğinde 3 aylık uykusuz bir dönem geçirdik. Ha bir de evimizde değilsek uykuya dalarken beni yanında ister ve gece mutlaka uyanır. Yani uyku hep devam eden bir mücadele. Çocuğa karşı değil, onunla birlikte onun rahatı için verilen bir mücadele. Ee uyku eğitiminin ne faydası var derseniz, büyümesine uygun saatlerde yatar kalkar, ekseriyetle odasına bırakır çıkarım. Sık sık gece boyu uyur, bizi dinlendirir. Yani bir mucize değil ama hiç olmamasından iyi.
Merhaba aldınız mı eğitim işe tarafımı acabaSakın sütüm gelir diye memede uyumaya alıştırmayın. Sütünüz bu aydan sonra çoğalmaz (bunu bir doktorun videosunda aynen böyle geçtiği için söylüyorum). Memede uyuma vazgeçirmesi en zor alışkanlık. Bence ona hiç bulaşmayın.
Ben 4 aylıkken uyku eğitimi verdim, yani gece uyandığında meme vermedim. Onun dışında her türlü desteği verdim. Emzik en büyük yardımcı. Ama gece memeden kesmek her şeyi çözmüyor. Gece uyanmaları molalarla devam ediyor. Gündüz uykusu düzeni değiştiğinde, diş çıkardığında, emeklemeyi veya ayağa kalkmayı öğrendiğinde vs uyanmalar artıyor. Ayrılık kaygısının arttığı dönemlerde (9. ay civarı) ise uykuya dalarken tek başına kalmak istemedi örneğin. Gece boyu uyurdu ama ilk yatırdığımda beni bırakmazdı, dalıncaya kadar hiçbir şey yapmadan bir sandalyede otururdum. 1 yaşından sonra da konuşmaya başlama (yeni bir yetenek), 4 köpek dişinin çıkması ve 2 hastalık eşliğinde 3 aylık uykusuz bir dönem geçirdik. Ha bir de evimizde değilsek uykuya dalarken beni yanında ister ve gece mutlaka uyanır. Yani uyku hep devam eden bir mücadele. Çocuğa karşı değil, onunla birlikte onun rahatı için verilen bir mücadele. Ee uyku eğitiminin ne faydası var derseniz, büyümesine uygun saatlerde yatar kalkar, ekseriyetle odasına bırakır çıkarım. Sık sık gece boyu uyur, bizi dinlendirir. Yani bir mucize değil ama hiç olmamasından iyi.
Süt meselesi gerçekten böyleyse çok üzüldüm bebeğimle aramızdaki bağ zarar görür diye korkuyorum açıkçası uykudan ziyade bu durum beni üzüyor. Tekrar sütüm gelir diye umutlanmıştım açıkçası
Ne eğitimi, uyku mu?Merhaba aldınız mı eğitim işe tarafımı acaba
Evet uyku eğitimiNe eğitimi, uyku mu?
Öyle danışmanla veya berlirli bir ekoe göre eğitim vermedim. Sadece 4 aylıkken gece emzirmeyi bıraktım, gece beslenmesini uyku öğünü şeklinde yaptım. Odasında tek basına uykuya dalsın diye bir çabam olmadı. İzin verirse çıktım, itiraz ederse kaldım. Bütün ağlamalarında hemen yanına gittim, kucaksa kucak, pışpışsa pışpış, emzikse emzik. şimdi 3 yaşını bitirdi. Hep dönem dönem gece uykuları bozulan ve öğle uykusunu sevmeyen bir çocuk oldu. Bu tip eğitim işlerinin etkisinin kısa dönem olduğunu, esas olanın çocuğun büyümesi ve sürdürülemeyecek alışkanlıklar edinilmemesi olduğunu düşünüyorum.Evet uyku eğitimi