kendimi nasıl değiştireceğim ?

merhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler

artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir

öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim


beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir

ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,

her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum

ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım

bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum

aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum

asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum

Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,

artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki

bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..

ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım

Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim

hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo

mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..

..

bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum

böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım

kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?

İnsanlar iyi niyetli olmakla herkese evet demeyi aynı kefeye koyuyorlar.
En büyük hatalı bakış bu zaten.
Herkese evet demeyin.
Önce kendi sorumluluklarinizi ve rahatinizi önemseyin. Sonrası çorap söküğü gibi geliyor zaten.

Kendinizi övmek istememişsiniz iyi ki bir de övseniz kaç paragraf olurdu acaba? Kimse sorsak sizin anlattığınız gibidir, iyi niyetinden kaybeder, herkesi kendi gibi sanar vb.

Temelde kendine güvensiz biriyseniz haklı da olsanız aman ağzımızın tadı kaçmasın modunda kalırsınız. Her şeyin farkında olup sessiz kalmak, itiraz edememek biraz özgüven problemi gibi görünüyor.

Yani sanki bir psikolog ile gorusseniz mi bildiğim bir konu diyemem ama öz sevgi, öz değer konularını bir ara araştırmıştım sizde bence araştırın psikologlar anlatıyor birde hayır deme videoları var niye hayır diyemiyoruz ya da bende eskiden ortamda insanları sanki konuşturmak gorevimmis gibi hissederdim sonra bunun alt yapısını anlayınca değişti bazı şeyler eğer psikologa gidecek imkanınız yoksa you tube üzerinden de bir sürü kişinin videosu var . Bu düzelmeyecek birşey değil bu arada bence canınızı sıkmayın .

Bestiee .!.:

merhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler

artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir

öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim


beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir

ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,

her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum

ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım

bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum

aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum

asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum

Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,

artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki

bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..

ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım

Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim

hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo

mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..

..

bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum

böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım

kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?

Genişletmek için tıkla...

Yapıyla alakalı özgüvenle bir alakası yok ben aşırı özgüvenli biriyim otobüs durağında bile insanlarla sohbet muhabbet ederim yürüyüşüm duruşum ortama hemen adepte olmak sıcak kanlı oluşum falan derken malesef benimde insanlara küsememek ve alttan almak gibi sorunlarım var ama bende şu da var biriktirmek ben olayları hep alttan alır en sonunda da sisildimii silerim bir olaya o an tepki gösteremiyorum ama birşeyler birikince de komple tümden siliyorum o insan hiç varolmamis gibi yaşıyorum bu da elimde değil malesef size kötü haberim var yapınız da naiflik ve insancıllık varsa bunu degistiremezssiniz ben bunu psikologa bile giderek çözmeye çalıştım ama psikolok bile bunun benim değiştirmeyeceğim karaktersitlik yapım olduğunu söyledi yani yapmanız gereken tek şey insanları hayatınızdan çıkarmak olabildiğince uzak olmak

kumandapili .!.:

Kendinizi övmek istememişsiniz iyi ki bir de övseniz kaç paragraf olurdu acaba? Kimse sorsak sizin anlattığınız gibidir, iyi niyetinden kaybeder, herkesi kendi gibi sanar vb.

Temelde kendine güvensiz biriyseniz haklı da olsanız aman ağzımızın tadı kaçmasın modunda kalırsınız. Her şeyin farkında olup sessiz kalmak, itiraz edememek biraz özgüven problemi gibi görünüyor.

Genişletmek için tıkla...

kendimi övmek istesem bu konudan rahatsız olduğum şeyleri neden yazayım ?

burada kendi kendimi pohpohlamam bana ne kazandırır ki ?

sadece anlaşılmak istedim doğru yorumlar gelsin diye bu yüzden detaylı anlattım ,sizin üslubunuz hoş değil

ha özgüven problemim olduğunu hissediyorum ama asla kendimi övme gibi bi durumum yok aksine öyle olmayı istemezdim bile ..

Fazla tevazulu olursanız cahil bile ders verir. Biraz değişin

KIR PAPATYASII .!.:

Yani sanki bir psikolog ile gorusseniz mi bildiğim bir konu diyemem ama öz sevgi, öz değer konularını bir ara araştırmıştım sizde bence araştırın psikologlar anlatıyor birde hayır deme videoları var niye hayır diyemiyoruz ya da bende eskiden ortamda insanları sanki konuşturmak gorevimmis gibi hissederdim sonra bunun alt yapısını anlayınca değişti bazı şeyler eğer psikologa gidecek imkanınız yoksa you tube üzerinden de bir sürü kişinin videosu var . Bu düzelmeyecek birşey değil bu arada bence canınızı sıkmayın .

Genişletmek için tıkla...

ben insanlara hayır diyorum orada problem yok sadece hep Güler yüzlü nezaketli olmak zorundaymışım gibi hissediyorum , yada şöyle diyeyim içten biriyim art niyetsiz yaklaşıyorum bi bakıyorum bana laf sokulmuş , işte orada ben çizgimi bozmuyorum çirkef biri olmak isterdim esasen

Dusuncelibirksi .!.:

Yapıyla alakalı özgüvenle bir alakası yok ben aşırı özgüvenli biriyim otobüs durağında bile insanlarla sohbet muhabbet ederim yürüyüşüm duruşum ortama hemen adepte olmak sıcak kanlı oluşum falan derken malesef benimde insanlara küsememek ve alttan almak gibi sorunlarım var ama bende şu da var biriktirmek ben olayları hep alttan alır en sonunda da sisildimii silerim bir olaya o an tepki gösteremiyorum ama birşeyler birikince de komple tümden siliyorum o insan hiç varolmamis gibi yaşıyorum bu da elimde değil malesef size kötü haberim var yapınız da naiflik ve insancıllık varsa bunu degistiremezssiniz ben bunu psikologa bile giderek çözmeye çalıştım ama psikolok bile bunun benim değiştirmeyeceğim karaktersitlik yapım olduğunu söyledi yani yapmanız gereken tek şey insanları hayatınızdan çıkarmak olabildiğince uzak olmak

Genişletmek için tıkla...

işte siz tam anlatmışsınız beni ,sıcakkanlıyım her ortama kaynaşırım hemen sizin gibi , çekingen değilim genelde ama bunları değiştiremiyorum işte

N u r .!.:

İnsanlar iyi niyetli olmakla herkese evet demeyi aynı kefeye koyuyorlar.
En büyük hatalı bakış bu zaten.
Herkese evet demeyin.
Önce kendi sorumluluklarinizi ve rahatinizi önemseyin. Sonrası çorap söküğü gibi geliyor zaten.

Genişletmek için tıkla...

yok ben hayır diyorum orada sıkıntı yok zaten ,sadece kimseyi kıramıyorum art niyetli yaklaşmıyorum ,laf sokayım derdim yok ama insanlar böyle değil ,ben o zaman ezik gibi kalmak istemiyorum

Bestiee .!.:

merhaba hepinize huzurlu sağlıklı günler

artık son zamanlarda daha da şiddetlenen ,bu dünyaya ait değilmişim hissi ,aynı zamanda hayata karşı fazla naif kalmanın beni yıprattığı olayları anlatacağım biraz uzun olabilir

öncelikle Güler yüzlü ,çok fazla empati yapan ve ona göre yaşayan ,insanlara fazla nazik ve düşünceli ,asla aklından kötülük geçmeyen ,laf sokmayan , hatalarını yüzüne vurmayıp tolere eden , her yaptığım davranışta kendi adalet çizgisini koruyan ,içimde hep Allah korkusunun ağır bastığı biriyim .. kimseye surat asamam ,sanki birine surat asarsam suçlu gibi hissederim , sinirlensem bile kendi içimde aşmaya çalışırım ,gördüğüm insanlara sürekli tebessüm etme zorunluluğum var gibi hissederim


beni sevmeyen kv bile ,benim için “çok içten kalbinde hiç kötülük yok “diye bahseder içim dışım birdir

ha diyeceksiniz ki kendi övmeye mi yazdın ASLAAA DEĞİL çünkü kendimden nefret ediyorum böyle olduğum için ,

her şeyi çok ince düşünüyorum insanlara da bu şekilde davrandığım için yoruluyorum

ilk defa sohbet ettiğim samimi yaklaştığım biri bile sohbet arasında laf sokuyor o an anlamıyorum ,sonra düşününce idrak ediyorum , içime oturuyor ,İşte böyle hesaplarım yok benim ,laf sokma kaygılarım yok , kurnazlık yok ,içten pazarlık yok dümdüz açık bi insanım

bugün mesela çalışan (benden alt pozisyonda )
iş yerinde ,işçilerin sadece benim için beklediğini sandığı için “ çabuk ol biraz atik davran “ diye herkesin içinde uyardı (beklemesinin sebebi ben değildim ) orada onu terslemek yerine hala Güler yüzle kendimi anlatmaya çalışıyorum

aval aval hala Gülümseyerek bakıyorum ,sonra da lafı ağzına yıkayıp sustursana ne konuşturuyorsun diye kendimi yiyorum

asla salak bi insan değilim ama kimseyi tersleyip kıramıyorum

Görümcemle uzun zamandır küstük mesela ,
kv evinde karşılaştık , burnu havada tavırlı tavırlı davrandı kendi ,ben öyle yapamadım , daha çok ben iletişim kurdum ben yaklaştım aynı ortamda olduğum için .. ortamı yumuşatmak ,toparlamak , görevim sanki , bunu yapmak zorunda hissediyorum ,sanki ayıp bişey yapmış gibi ,

artık yıldım,insanlara gerektiğinde tavır koymak ,terslemek ,dişlerimi göstermek istiyorum ama yapım da yok ki

bi davranış yada bi söz söylediğimde bile yanlış anlaşılmamak için hemen kendimi açıklıyorum “bu niyetle söyledim yanlış anlama “ diye ..

ama en azından hakedene hakettiği gibi davranayım

Daha önce iş hayatında kuyumu kazan ,o iş yerinde defalarca ekmeğimle oynayan aynı birimde çalıştığım biri vardı ,yıldırma için üzerime oynadı ,defalarca şikayet etti müdürlere ,hatta üst müdürlere kadar ,arkamdan hakaret bile ettiğini duydum , onu işten attıracak donelere sahip olmama rağmen yapmadım ,rahatsız olduğum konuları söyledim müdüre , elimde kozum vardı ,anlatsaydım , direkt atarlardı ama ben kendime yakıştırmadım ,bana o kadar huzursuzluk vermesine rağmen ekmeğine ben sebep olmak istemedim

hani derler Ya her şeyin fazlası zarar diye ,işte ben de bu iyi niyetim yüzünden kendimi parçalayasım geliyo

mesela biri iş yerinde iş öğretmemek için yalan söylüyor ,ben de yalanını yakaladım o konu hakkında ,onu yüzüne vurmak yerine ,tolere ediyorum çünkü birinin yüzüne vurmak ayıp gibi geliyo ,onun yerine ben utanıyorum sanki ,bana karşı mahcup olacak kötü hissedecek şimdi diyorum ,ya ne bileyim hep karşındakine odaklıyım, aptal gibi davranıyorum böyle olmaktan nasıl yorgunum , bilemezsiniz ..

..

bazen oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben bu dünya için fazla hassasım tutunamıyorum ,keşke böyle yırtık çirkef biri olsaydım da kendimi böyle ezmeseydim diyorum

böyle olunca da insanların gözünde ezik gibi görünüyorum bence , yada belki kolay lokma basit biri gibi ama mesela hak hukuk konularında da susmam mesela ev Sahibi ile ilgili bi durum oluyor eşim söyleyemez ama ben susmam konuşurum.
neyse uzatmayayım

kendimi keşke yıkıp yeniden inşaa edebilsem ,saf salak bi insan mıyım asla değilim ,aksine farkındalığı yüksek biriyim ama yine de bu davranışlarımı aşamıyorum , kendimi nasıl değiştirilebilirim ?

Genişletmek için tıkla...

Yaşaya yaşaya öğreniyorsunuz çoğu şeyi merak etmeyin. Ben ne derlerse desinler saygısızlık olmasın diye sessiz kalan, büyüktür diye susan biriydim ta ki yeter dedikleri ana kadar. Bi sınır çizgin oluyor mutlaka. Şimdi benimle konuşurken iki kez düşünüyorlar en azından saygısızlık yapana lafını verdiklerim öyle. Yanlışına yanlış, hayır demesini öğrendim çok şükür. Zaten istesemde içimde tutamıyorum doğruluk hapı içmiş gibiyim

KIR PAPATYASII .!.:

Yani sanki bir psikolog ile gorusseniz mi bildiğim bir konu diyemem ama öz sevgi, öz değer konularını bir ara araştırmıştım sizde bence araştırın psikologlar anlatıyor birde hayır deme videoları var niye hayır diyemiyoruz ya da bende eskiden ortamda insanları sanki konuşturmak gorevimmis gibi hissederdim sonra bunun alt yapısını anlayınca değişti bazı şeyler eğer psikologa gidecek imkanınız yoksa you tube üzerinden de bir sürü kişinin videosu var . Bu düzelmeyecek birşey değil bu arada bence canınızı sıkmayın .

Genişletmek için tıkla...

Ayy papatya 39.hafta mıııı

naz96 .!.:

Yaşaya yaşaya öğreniyorsunuz çoğu şeyi merak etmeyin. Ben ne derlerse desinler saygısızlık olmasın diye sessiz kalan, büyüktür diye susan biriydim ta ki yeter dedikleri ana kadar. Bi sınır çizgin oluyor mutlaka. Şimdi benimle konuşurken iki kez düşünüyorlar en azından saygısızlık yapana lafını verdiklerim öyle. Yanlışına yanlış, hayır demesini öğrendim çok şükür. Zaten istesemde içimde tutamıyorum doğruluk hapı içmiş gibiyim

Genişletmek için tıkla...

bugünden sonra daha farklı bi tavırda olacağım bakalım nereye kadar gidecek, artık kendimi düşünme zamanı , en çok kendime haksızlık etmişim çünkü

Bestiee .!.:

ben insanlara hayır diyorum orada problem yok sadece hep Güler yüzlü nezaketli olmak zorundaymışım gibi hissediyorum , yada şöyle diyeyim içten biriyim art niyetsiz yaklaşıyorum bi bakıyorum bana laf sokulmuş , işte orada ben çizgimi bozmuyorum çirkef biri olmak isterdim esasen

Genişletmek için tıkla...

Yani şöyle soyleyeyim insanlarla profesyonel yaşamda dengeyi kuramıyor gibisiniz bana ustlerim patronum dahil çabuk ol atık davran diyemez . Tamam güler yüzlü olmak iyidir ama iş yerinde insanlarla hep bir duvar olmasi lazım sinir aşıldığında hatırlatma yapmak önemli

Big babol .!.:

Ayy papatya 39.hafta mıııı

Genişletmek için tıkla...

Doğmuyor erken doğacak diye korkuttular şimdi de gelmiyor

Valla zamanında bende böyle çiçek gibi birisiydim ama şu hayatta yaşadığım gördüklerimden sonra insanlardan nefret ediyorum. Hele bir dönem herkesin canı cehenneme diyordum şuan nötr bir haldeyim.

KIR PAPATYASII .!.:

Yani şöyle soyleyeyim insanlarla profesyonel yaşamda dengeyi kuramıyor gibisiniz bana ustlerim patronum dahil çabuk ol atık davran diyemez . Tamam güler yüzlü olmak iyidir ama iş yerinde insanlarla hep bir duvar olmasi lazım sinir aşıldığında hatırlatma yapmak önemli

Genişletmek için tıkla...

bu sohbetimin olduğu biri bile değil ilk defa bugün gördüm mesela o an idrak edemedim Güler yüzle söyleyince sanırım beynim onu kötü olarak algılamadı ,sonra düşününce bozuldum Yani ,işte ben duvar yerine insanlara yakın sıcakkanlı davranıyorum malesef

Fightfreedomm .!.:

Valla zamanında bende böyle çiçek gibi birisiydim ama şu hayatta yaşadığım gördüklerimden sonra insanlardan nefret ediyorum. Hele bir dönem herkesin canı cehenneme diyordum şuan nötr bir haldeyim.

Genişletmek için tıkla...

ben de gerçekten bugün iyice nefret ettim ,kendimizi harcıyoruz boş yere

KIR PAPATYASII .!.:

Doğmuyor erken doğacak diye korkuttular şimdi de gelmiyor

Genişletmek için tıkla...

Ayyy hadi bakalım sağlıkla merak etme annesi. O en iyi vakti bilir

Gelmişken konu sahibine de yorum yapayım ayıp olmasın

Evet maalesef toplumumuzda iyi niyetli, kibar insanlar "kolay lokma, ezik, saygı duyulmak zorunda olunmayan" insanlar olarak görülüyor maalesef. Ben de biraz çektim bu yönümden. Ama haklıysam asla susmam. Herkese de haddini bildiririm. O kişilerin beni o sandıkları kategoriden çıkarmalarını bi güzel de beceririm. İnsan ilişkileri böyle uyumlu bir dans gibidir. Yapmasını bileceksiniz. Yoksa hep ayağınıza basarlar