- 11 Kasım 2021
- 34
- 30
- 31
- Konu Sahibi cansuerdemir
- #1
Merhaba kızlar 2 senelik evliyim 6 aylık bir bebeğimiz var. Eşimle ilk başlarda çok iyiydik. Bundan 6 ay önce eşim kendisine dükkan açtı sanayide, çalışma saatleri o kadar yoğun ki, ara sıra erken geldiği olsa da (erken dediğim 9 da falan) genel olarak sabah 8 de gidip gece 11-12 lere kadar çalışıyor. Cumartesi ve pazar günleri de dahil. Orda burda gezmiyor evet çalışıyor çok yorulduğunu da farkındayım ama her ne kadar eşime üzülsem de bir şekilde bir şey bulup illa üstüne gidiyorum. Oğlumuzun doğumuyla dükkan açması aynı döneme geldi ve ben çok yalnız kaldım gündüzleri bir şekilde geçiyor annemle falan görüşüyorum ama akşam saate bakıyorum mesela 7 oluyor eşimin gelmesine daha 4-5 var oluyor işte ordan sonrası geçmiyor bana. Eve gelmesini dört gözle bekliyorum geldiginde tvyi aciyor eline de telefonu alıyor yüzüme bile bakmıyor. Çalışıp geç geldiğine bisey demiyorum ama geldikten sonraki o ilgisizliği, aynı evin içinde 2 yabancı gibi o kadar ağrıma gidiyor ki. 2 günde bir kavga etmeye başladık artık kendimden bile bunaldım aynı şeyleri söylüyorum diye ama elimde değil bir soguklugunu hissediyorum bisey hissediyorum direk konuyu açıp tartışma çıkarıyorum. Eşim saçmalama ne diyosun ya sonra konuşuruz bağırma bu kelimelerden başka bisey söylemiyor ben istiyorum ki tartışçaksak tartışalım ama yok tartışmıyor bile benimle bazen ben söylenirken uyuyakaldığı bile oluyor sinirden ağlıyorum. Kavga bile edemiyorum adamla. Bende kendimi çekeyim diyorum ama yok huyum değil yani illa konuşcam içimdekini dökücem. Ona göre kendisi çok ilgili, ben anlayışsızım tamamen böyle düşünüyor. Sevdiğini söylemeyeli,içten sarılmayalı günler oluyor. Eksik hissediyorum. Allaha şükür ailem yanımda çocuğum yanımda ama eşimden yana eksik hissediyorum. Bağırması çağırması yok kötü bir huyu asla yok ama tarif edemediğim bi ilgisizligi soguklugu var inanın kavga etse daha iyi benimle biliyor musunuz bana kendimi o kadar önemsiz hissettiriyor ki. Tabi gelip görseniz hiç bisey yapmıyor ama göz göze bile gelmeyişimizle o kadar mesafeli hissettiriyor ki bana. Bu aksam mesela 9 da geldi çerez istedi koydum tamam elinde telefon göz göze bile gelmedik Oğlumuzla biraz ilgilendi hatta çıktık arabayla turladık ama yok o soguklugu hep hissettim az önce yatağa yattigimizda tatlı tatlı söyledim soğuk gibisin dedim bir derdin mi var bisey mi var dedim gene ne sacmaliyosun demeye başladı. 2 dkda uykuya dalmış bende başım ağrıyor dedim uyudugunu farketmemistim kalk doktora götüreyim diye bağırdı istemiyorum dedim istemiyosan ne diye uyandiriyosun gece gece gene ne yapmaya çalışıyorsun diye başladı çocuk bile uyandı sesinden. Şimdi salonda oğlumu sallıyorum kendisi orda mışıl mışıl uyuyor burda benim agladigimdan habersiz. Ne yapmalıyım kendimi cekmeli miyim çok mu üstüne düşüyorum fazla mı ilgi bekliyorum? Ne derler biraz da cool mu goruneyim ne bileyim ne yapacağımı şaşırdım. Ben istiyorum ki akşam gelince biraz sohbet edelim sarılalım koltukta öyle uzanalim aslında o kadar masum şeyler istiyorum ki ama hep bahanesi yorgunluk ve bu durum beni artık çok yormaya başladı lütfen bi akıl verin
Bu arada yaşımızı soranlar olur eşim 32 ben 26 yaşındayım edebiyat ogretmeniyim ama çalışmıyorum bu ara şiire sardım bu durumlardan daha da melankolik oldum artık
Bu arada yaşımızı soranlar olur eşim 32 ben 26 yaşındayım edebiyat ogretmeniyim ama çalışmıyorum bu ara şiire sardım bu durumlardan daha da melankolik oldum artık