sıkıldıkça bunaldıkça çık dışarı. soğuk deme yağmur kar deme çık. temiz hava çok iyi geliyor. eğer mümkünse kurslara falan git. orada çevren olur. kendini asla kapatma. ben çalışmadığım dönem, bunalıyordum evde duvarlar üzerime geliyordu sanki. sonra bebeğimi aldım yanıma netten araştırdığım etkinliklere katıldım. resim sergilerini dolaştım. bebeğimle tiyatroya ve sinemaya bile gittim. hemde mışıl mışıl uyudu.kendimi cok yalniz hissediyorum.hic bir seyden zevk almiyorum.hep kendime bir mesgale aramaya calisiyom ama hic bir sey beni memnun etmiyo.cevremde canim sikildigin da bir arkadasim dostum yok.kendi kendime yetemiyom .deprosyana girmek ten korkuyorum. ne yapmaliyim .kafam durdu artik .güclü kuvvetli olmaktan biktim artik. esim derseniz iyi ama hos sohbet bir insan degil.hayatim bombos .kendimi cok gücsüz kuvvetsiz hissedioyrum.sanki dünyanin bütün yükü benim üstümde .ne yapmam lazim bu hallareden kurtulmam icin .ne olur bir fikir verin.kendimi cok yalniz hissediyorum.....
sıkıldıkça bunaldıkça çık dışarı. soğuk deme yağmur kar deme çık. temiz hava çok iyi geliyor. eğer mümkünse kurslara falan git. orada çevren olur. kendini asla kapatma. ben çalışmadığım dönem, bunalıyordum evde duvarlar üzerime geliyordu sanki. sonra bebeğimi aldım yanıma netten araştırdığım etkinliklere katıldım. resim sergilerini dolaştım. bebeğimle tiyatroya ve sinemaya bile gittim. hemde mışıl mışıl uyudu.arkadaşlarımın hepsi çalışıyordu. bende yalnızdım. ama olsun. eşimde çok konuşmaz. 10 yada 20 dkyı geçmez sohbetimiz. ama ben illaki kendime auğraşacak birşeyler buluyordum. boş durmaktan herkes sıkılır yada rutin işe git gellerden. yani özetle eğer depresyon başlangıcında isen bile bunu sen aşacaksın. ilaç falan aman ha aman kullanma. yan etkileri çok fazla. annem tek başına panik atak hastalığını yendi. düşün. hayat kısa ve tadını çıkarın. elinizdeki imkanlarla.
annem oğlak burcu kadını ve inanılmaz iradeli. başlarda evde yalnız kalamıyordu. tek başına dışarı çıkamıyordu. kalbim çarpıyor düşer bayılırım derdi hep. tek güvendiği babamdı. babam olmadan ne evde kalabiliyor ne de dışarı çıkabiliyordu. neyse, birgün babamın tek başına gitmesi gereken bir yer varmış ve annemde tutturmuş bende gelcem diye... babamda olmaz hanım nasıl seni götüreyim falan demiş. (sanayiye gidecekmiş bu arada ve işi uzun sürecekmiş.) babam çıkmış dışarı. annemin rengi atmış çarpıntı başlamış. önce gitmiş uzanmış akmış olacak gibi değil. kalkmış aynaya bakmış ve kendyle konuşmaya başlamış. ''bu bir hastalık ve ben bu hastalığı yenicem. beynim bana oyun oynuyor ama ben kazanacam.'' diye böyle motive etmiş kendini. ama çarpıntı tam gaz devam edyormuş. yani canım kısaca annem meydan okumuş ve kazanmış. herşey beyinde bitiyor. başlarda zor geliyor insana fakat zamanla atlatılıyor. atlatırsın inşallah.nasıl yendi canım ya bende panik atağım ve kafayı yicem anlatırsan çok sevinirim..
Aycaccim seni cok anliyorum canim,yazilarini okudumda senin ilacin Turkiye :) aileni bi gore,yeniden dogmus gibi olacaksin insallah
Seni cok iyi anliyorum,bende senin gibiyim bazen
Ben de aynı durumdayım ve ben de işin içinden nasıl çıkacağımı bilemiyorum işte çık dolaş diyolar insanın içinden o bile gelmiyor bence başka tavsiyler de bulunmak lazım.kendimi cok yalniz hissediyorum.hic bir seyden zevk almiyorum.hep kendime bir mesgale aramaya calisiyom ama hic bir sey beni memnun etmiyo.cevremde canim sikildigin da bir arkadasim dostum yok.kendi kendime yetemiyom .deprosyana girmek ten korkuyorum. ne yapmaliyim .kafam durdu artik .güclü kuvvetli olmaktan biktim artik. esim derseniz iyi ama hos sohbet bir insan degil.hayatim bombos .kendimi cok gücsüz kuvvetsiz hissedioyrum.sanki dünyanin bütün yükü benim üstümde .ne yapmam lazim bu hallareden kurtulmam icin .ne olur bir fikir verin.kendimi cok yalniz hissediyorum.....
kendimi cok yalniz hissediyorum.hic bir seyden zevk almiyorum.hep kendime bir mesgale aramaya calisiyom ama hic bir sey beni memnun etmiyo.cevremde canim sikildigin da bir arkadasim dostum yok.kendi kendime yetemiyom .deprosyana girmek ten korkuyorum. ne yapmaliyim .kafam durdu artik .güclü kuvvetli olmaktan biktim artik. esim derseniz iyi ama hos sohbet bir insan degil.hayatim bombos .kendimi cok gücsüz kuvvetsiz hissedioyrum.sanki dünyanin bütün yükü benim üstümde .ne yapmam lazim bu hallareden kurtulmam icin .ne olur bir fikir verin.kendimi cok yalniz hissediyorum.....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?