kendimi cok yalniz hissediyorum.hic bir seyden zevk almiyorum.hep kendime bir mesgale aramaya calisiyom ama hic bir sey beni memnun etmiyo.cevremde canim sikildigin da bir arkadasim dostum yok.kendi kendime yetemiyom .deprosyana girmek ten korkuyorum. ne yapmaliyim .kafam durdu artik .güclü kuvvetli olmaktan biktim artik. esim derseniz iyi ama hos sohbet bir insan degil.hayatim bombos .kendimi cok gücsüz kuvvetsiz hissedioyrum.sanki dünyanin bütün yükü benim üstümde .ne yapmam lazim bu hallareden kurtulmam icin .ne olur bir fikir verin.kendimi cok yalniz hissediyorum.....
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kendimi çok yalnız hissediyorum
- Konu Sahibi aycaa35
- Başlangıç Tarihi
sıkıldıkça bunaldıkça çık dışarı. soğuk deme yağmur kar deme çık. temiz hava çok iyi geliyor. eğer mümkünse kurslara falan git. orada çevren olur. kendini asla kapatma. ben çalışmadığım dönem, bunalıyordum evde duvarlar üzerime geliyordu sanki. sonra bebeğimi aldım yanıma netten araştırdığım etkinliklere katıldım. resim sergilerini dolaştım. bebeğimle tiyatroya ve sinemaya bile gittim. hemde mışıl mışıl uyudu.
arkadaşlarımın hepsi çalışıyordu. bende yalnızdım. ama olsun. 
eşimde çok konuşmaz. 10 yada 20 dkyı geçmez sohbetimiz. ama ben illaki kendime auğraşacak birşeyler buluyordum. boş durmaktan herkes sıkılır yada rutin işe git gellerden. yani özetle eğer depresyon başlangıcında isen bile bunu sen aşacaksın. ilaç falan aman ha aman kullanma. yan etkileri çok fazla. annem tek başına panik atak hastalığını yendi. düşün. hayat kısa ve tadını çıkarın. elinizdeki imkanlarla. 
sıkıldıkça bunaldıkça çık dışarı. soğuk deme yağmur kar deme çık. temiz hava çok iyi geliyor. eğer mümkünse kurslara falan git. orada çevren olur. kendini asla kapatma. ben çalışmadığım dönem, bunalıyordum evde duvarlar üzerime geliyordu sanki. sonra bebeğimi aldım yanıma netten araştırdığım etkinliklere katıldım. resim sergilerini dolaştım. bebeğimle tiyatroya ve sinemaya bile gittim. hemde mışıl mışıl uyudu.
nasıl yendi canım ya bende panik atağım ve kafayı yicem anlatırsan çok sevinirim..
annem oğlak burcu kadını ve inanılmaz iradeli. başlarda evde yalnız kalamıyordu. tek başına dışarı çıkamıyordu. kalbim çarpıyor düşer bayılırım derdi hep. tek güvendiği babamdı. babam olmadan ne evde kalabiliyor ne de dışarı çıkabiliyordu. neyse, birgün babamın tek başına gitmesi gereken bir yer varmış ve annemde tutturmuş bende gelcem diye... babamda olmaz hanım nasıl seni götüreyim falan demiş. (sanayiye gidecekmiş bu arada ve işi uzun sürecekmiş.) babam çıkmış dışarı. annemin rengi atmış çarpıntı başlamış. önce gitmiş uzanmış akmış olacak gibi değil. kalkmış aynaya bakmış ve kendyle konuşmaya başlamış. ''bu bir hastalık ve ben bu hastalığı yenicem. beynim bana oyun oynuyor ama ben kazanacam.'' diye böyle motive etmiş kendini. ama çarpıntı tam gaz devam edyormuş. yani canım kısaca annem meydan okumuş ve kazanmış. herşey beyinde bitiyor. başlarda zor geliyor insana fakat zamanla atlatılıyor. atlatırsın inşallah.
zaman geliyo ki .disari cikmak yemek yemek .her sey bunaltiyo du beni. doktora gittim hap yazdi.ben de iki üc gün yuttum .sonra kullanmadim yan etkileri olur diye.hap falan cözüm degil .ben biede yurdisinda yasiyorum.galiba oda yalnizligima yalnizlik katti.ic dünyam daha da karardi.benim ailem den kimse yok.o da etken oldu arkadaslar.yoksa ben bosluga düsecek insan degildim.canimin sikisini atar dim.ne bileyim kursa falan giderdim. filim kiralayip evde iki üc kere seyrederdim.kendime özel makyaj falan yapardim.saclarimi sekilden sekile sokar.cocuklari alip oraya buraya giderdim.simdi yaparken zevk almiyorum.bas agrisi kulak agrisi gibi buda insanin basina geliyomus .derdi veren allah dermani da verirmis.allah yardimci ol diyorum.cümle darda olan insanlari ...en cok da herkese hi hi dedigim icin .her seyi icimde biraktigim icin.aman kirilmasin problem cikmasin .bos ver salla gitsin .iste arkama attigim seyler yigin oldu arkamda.kimsey beddua bile etmiyorum artik .allahim o da senin kulun nasil biliyorsan öyle olsun.allah insanin kalbine göre versin.
içinize atmayın sıkıntılarınızı. şaka yollu göndermelerle insanlara tepkinizi belli edebilirsiniz. hem karşıdakini kırmamış olursunuz hemde içinizde kalmaz. bende hep içime atardım, ağlardım.
..ama baktım olmuyo milletin umurunda değil, bende cevaplarını verdim. ohh şimdi içim rahat. 
herkes haddini sınırını biliyor. insanlar o kadar acımasız ki, nerede zayıf noktanızı keşfetseler üzerine gidiyorlar.
güçlü ve yeri geldiğinde umursamaz olmak şart.
mutluluk ve sağlıkla kalın......
hem karşıdakini kırmamış olursunuz hemde içinizde kalmaz. bende hep içime atardım, ağlardım...ama baktım olmuyo milletin umurunda değil, bende cevaplarını verdim. ohh şimdi içim rahat. herkes haddini sınırını biliyor. insanlar o kadar acımasız ki, nerede zayıf noktanızı keşfetseler üzerine gidiyorlar. güçlü ve yeri geldiğinde umursamaz olmak şart. mutluluk ve sağlıkla kalın......
- 11 Temmuz 2008
- 7.771
- 211
- 163
spora başla.. sonra da kendine bir program yap şunu okuycam şunu yapıcam diye.
faydasını görüceksin..
depresyona en iyi gelen şey kendini zorlayarak meşgale yaratmaktır ve bunda sebat etmektir.
kendini bırakma, kendini bırakmak çok kolaydır.. ama bundan çıkman bir o kadar da zordur..
faydasını görüceksin..
depresyona en iyi gelen şey kendini zorlayarak meşgale yaratmaktır ve bunda sebat etmektir.
kendini bırakma, kendini bırakmak çok kolaydır.. ama bundan çıkman bir o kadar da zordur..
cok zor burdan dönmek .esimin isi gücü burda bende cok istiyom ama yani imkansiz gibi gözüküyo.bu da beni sikiyo iste.insallah sen dönersin .ben yirmi yasinda geldim buraya simdi 35 yasindayim .gencligim gecdi buralarda
Banada 5 yil oldu ama sanki 15 yildir buradayim gibi,hic alisacagimida sanmiyorum.Bi sekilde yasayip gidiyoz iste,hatta ot gibi demek daha dogru.
Bende 29 yasindayim aramizda yas farki yok sayilir ama ayni duygulari paylasiyorsak 80 yasindakide anlar 15 yasindakide.
Bizi zaten burada tutan ekmek kavgasi degilmi?..nerede karnin doyuyorsa orasi memleketin sayilir deriz.Hep ekmek parasi iste,hic kimse sevdiginden durmuyor buralarda ama omurde geciyor dedigin gibi...
Bize dusen bu durumu kabullenmek ve cocuklarimizin gelecegini dusunmek..
Ailemizde saglikli olsunda napalim yilda 1 ,2 yilda bir gorelim
Imkanin varsa kis aylarinda aileni davet et,artik devir degisiyor,misafirlik basladi tr dekilerle.
Bende 29 yasindayim aramizda yas farki yok sayilir ama ayni duygulari paylasiyorsak 80 yasindakide anlar 15 yasindakide.
Bizi zaten burada tutan ekmek kavgasi degilmi?..nerede karnin doyuyorsa orasi memleketin sayilir deriz.Hep ekmek parasi iste,hic kimse sevdiginden durmuyor buralarda ama omurde geciyor dedigin gibi...
Bize dusen bu durumu kabullenmek ve cocuklarimizin gelecegini dusunmek..
Ailemizde saglikli olsunda napalim yilda 1 ,2 yilda bir gorelim
Imkanin varsa kis aylarinda aileni davet et,artik devir degisiyor,misafirlik basladi tr dekilerle.
Kızlar böyle düşünüp kendinizi üzmeyin.
Çünkü bu dert insanı bir kere yakaladğı zaman hep öyle gider.Bir yerden başlamassan hep kalır içinde.Düşünceler yankı yapar hep döner gelir sana.
O yüzden istemeden de olsa 1 defa mutlu olmaya çalışın,küçücükte olsa hemen karşılığı geliyo inanın.Mesela süslenin püslenin bugun çok güzelim deyin dışarı çıkın hava almaya,üzerinizdeki pozitif enerji mutlaka bişeyler olup işe yarayacaktır.O isteği beklerseniz kendi kendine gelmez emin olun,siz 1 adım atmalısınız,herkes böyle bi şekilde hayata tutunuyor.
Bahar geldi,güneş geldi,heryer herkes cıvıl cıvıl,üzülmek yok,biten her gün bize bişeyler kazandırmıştır unutmayın,ve gelecek hergün den bişeyler öğreneceğiz.
Ayrıca yalnız değilsiniz,ne zaman isterseniz her konuda konuşabiliriz
Çünkü bu dert insanı bir kere yakaladğı zaman hep öyle gider.Bir yerden başlamassan hep kalır içinde.Düşünceler yankı yapar hep döner gelir sana.
O yüzden istemeden de olsa 1 defa mutlu olmaya çalışın,küçücükte olsa hemen karşılığı geliyo inanın.Mesela süslenin püslenin bugun çok güzelim deyin dışarı çıkın hava almaya,üzerinizdeki pozitif enerji mutlaka bişeyler olup işe yarayacaktır.O isteği beklerseniz kendi kendine gelmez emin olun,siz 1 adım atmalısınız,herkes böyle bi şekilde hayata tutunuyor.
Bahar geldi,güneş geldi,heryer herkes cıvıl cıvıl,üzülmek yok,biten her gün bize bişeyler kazandırmıştır unutmayın,ve gelecek hergün den bişeyler öğreneceğiz.
Ayrıca yalnız değilsiniz,ne zaman isterseniz her konuda konuşabiliriz
Bana da bazen hayat çok BOŞ muş gibi geliyor ve her şey anlamsızlaşıyor. O zamanlarda kendi kendime düşünüyorum "bu o kadar boş niye hissediyorum ve yapacak bir şey yokmuş gibi oluyor, böyle bir şey olamaz , hiç kimse dünyaya anlamsız yere gelmez". Bu düşüncelerin ardından da " Eğer boşuna burada değilsem mutlaka yapacak, düşünecek bir şey vardır. İşe yarayacağım , zarar vereceğim ya da yarar sağlayacağım bir şeyler" Ve sonrasında kendime geliyorum ve yapmam gereken ya da yapmak istediğim şeyleri yapıyorum, kendimi gereksiz hissetmiyorum.
Kısacası bence bu psikolojik olay ilaçlarla ya da önerilerle halledilecek bir şey değil, belki bunların etkisi vardır ama asıl olay insanın kendini terapi edebilmesi.
Kısacası bence bu psikolojik olay ilaçlarla ya da önerilerle halledilecek bir şey değil, belki bunların etkisi vardır ama asıl olay insanın kendini terapi edebilmesi.
Ben de aynı sorunu yaşıyorum. Haziranda üniversite bitti ve ailemin yanına döndüm. Tüm arkadaşlarım ve erkek arkadaşım orda. 13 saatlik mesafe var aramızda canım istediğinde gidemiyorum Burda hiç arkadaşım yok Bir kaç arkadaşıma olan güvenimi de kaybettim, insanların gerçek yüzlerini gördüm.
şimdi çalışıyorum, cumartesi pazar tatil ama evdeyim, hele havalar güzelleşmeye başladı dışarı çıkabileceğim, vakit geçireceğim bir arkadaşım yok çevremdekiler annem ve onun arkadaşları Canımın istediği hiç birşeyi yapamıyorum, eve döndüğümden beri 6 kilo verdim Bana da yardımcı olursanız çok sevinirim, iyice yanlızlık psikolojisine girdim
Burda hiç arkadaşım yok Bir kaç arkadaşıma olan güvenimi de kaybettim, insanların gerçek yüzlerini gördüm.şimdi çalışıyorum, cumartesi pazar tatil ama evdeyim, hele havalar güzelleşmeye başladı dışarı çıkabileceğim, vakit geçireceğim bir arkadaşım yok
çevremdekiler annem ve onun arkadaşları Canımın istediği hiç birşeyi yapamıyorum, eve döndüğümden beri 6 kilo verdim Bana da yardımcı olursanız çok sevinirim, iyice yanlızlık psikolojisine girdim Ben de aynı durumdayım ve ben de işin içinden nasıl çıkacağımı bilemiyorum işte çık dolaş diyolar insanın içinden o bile gelmiyor bence başka tavsiyler de bulunmak lazım.
Canım sen zaten depresyona girmişsin ama farkındasın durumunun yani bence başlarındasın... Çünkü yazdıların buram buram bıkmışlık ve isteksizlik kokuyor...
Nacizane tavsiyem iyi bi psikologa başvurman.. psikiyatriste değil ilaç olmadan halledersin... profesyonel biriyle görüşmek konuşmak sana çok iyi gelecektir ve ancak o sana iyi bir yol haritası çizebilir.
Nacizane tavsiyem iyi bi psikologa başvurman.. psikiyatriste değil ilaç olmadan halledersin... profesyonel biriyle görüşmek konuşmak sana çok iyi gelecektir ve ancak o sana iyi bir yol haritası çizebilir.
canım senın yaşadıklarının aynısını bende yaşıyorum hemde 7 bucuk aylık hamıleyım kendımı cok yanlız hıssedıyorum baska bı sehıre gelın oldum kımsem yok esim vardıyalı calısıyo bı paylasımımız yok eşimlede .evde oldugu zaman ancak uyuyo cok yanlızım bende
kızlar bence yaşadığınız yerleri söyleyin bir konu açın ordan arkadaşlar bulup buluşun burda da paylaşın ortak özelliklerde var kk iyi bi olanak amakendiniz bırakmayın ismek kurslarına yazılın komşu kestirin gözünüze kendinize güvenin giyinin süslenin dışarı çıkın selamlaşın olur ama kendiniz yıpratmayn......bende aynı sizin gibiydim birgün bir komşum kahveye davet etti ordan başladı serüven şimdi herkesle selamlaşıyorum samimi görüştğm 1komşum var ismek kurslarına yazıldım oradada arkadaşlar edindim yanii oldu bişekilde ama bunalım yaparsanız kendinize zararnız unutmaynn......
