Kendimi çok kötü hissediyorum?

17 yaşındayım ve çok çirkinim gerçekten yüzüm vücudum saçlarım herşeyim çok çirkin gülüşüm konuşmam bana dair herşey okadar iğrenç ki kendimden iğreniyorum ve nefret ediyorum saçımı yüzümü yırtıp atmak istiyorum.En kötüsüde okadar bakımına düşkün biriyim buna rağmen hâlâ çirkin olmayı başarabiliyorum.Çok soğuk biriyim asık suratlı yım samimi değilim çok kötü biriyim asla sevilmeyi haketmiyorum.

Artık böyle düşünmek istemiyorum dışarı çıkmak istemiyorum hep bunları düşünmekten bıktım,estetik fiyatları okadar uçuk ki aklıma almıyor ne yapacağımı şaşırdım..

Son çare psikoloğ gidip kendimi depresanlara boğmak,hiçbirşey düşünemez hale getirmek,bütün nöronlarım ölsün isterse bu halde yaşamaktansa yarı ölü gibi ama nötr yaşarım daha iyi...bana önerebileceğiniz bir şey var mı sizin? Lütfen kendini meşgul et demeyin işim var ders çalışıyorum kitap okuyorum ama yok aklımdan çıkmıyor işte

Canım merhaba, yazdıklarını okudum. Yaşadıklarımızı bire bir aynı şeyler olmasa da ben de yıllardır yaklaşık 10 senedir anksiyete, panik atak ve dürtü bozukluğu gibi rahatsızlıklarla mücadele eden bir insanım. Ben de çoğu zaman kendimi beğenmem, her yerime bir kusur ararım; yüzümde bir tane sivilce çıksa tüm günümü mahvederim. O yüzden tam anlamıyla anlamam mümkün olmasa da ne kadar kötü hissettiğini düşünebiliyorum. Öncelikle bir psikologdan yardım almanı kesinlikle öneririm ben de kendim için öyle yapmayı düşünüyorum. Psikolog psikiyatr gibi sana antidepresan vermek yerine öncelikle konuşarak terapi yoluyla sorunun kökenine inerek, düşünce yapını değiştirerek kendini daha iyi hissetmeni sağlayacak ve Allahın izniyle zamanla mutlu bir birey haline getirecektir.
Eminim çirkin değilsin ama sen kendini öyle görüyorsun. Mutlu, gözlerinin içi gülen ve bakımlı hiçbir kadının çirkin olabileceğini düşünmüyorum. Aslında herşey şükürden geçiyor bence. Hep kendimizden daha kötü durumda olanları düşünüp şükretmemiz gerekiyor. Onkoloji tedavisi gören, acaba kaç gün daha yaşarım diye hesap yapan, tüm saçları dökülmüş, hem fiziken hem ruhen çökmüş, daha hayatının baharında olan ne hastalar var. Onlar bizim gibi sağlıklı olmaya özenirken,bizim böyle saçma şeyler için kendimizi üzüp hırpaladığımızı bilseler bunun çok adaletsiz olduğunu düşünürlerdi. İnsan birşeylerin değerini kaybedince anlıyor maalesef, bunların başında da sağlık geliyor. Bugün ayaklarımız olduğunun farkında bile olmadan yaşıyoruz ama yarın bir kazada Allah göstermesin bacaklarımızı kaybedecek olsak bütün hayatımız bacaksızlığımız üzerine kurulacak ve o zaman eski sağlıklı yürüyebilen halimize özenip keşke, keşke kıymetini bilip şükretseydim diyeceğiz. Başta da dediğim gibi ben de takıntıları olan bir insanım, çoğu zaman da mutsuz ama bu şekilde düşünüp şükrederek biraz olsun moral bulmaya çalışıyorum. Lütfen sen de sevdiklerinle dertleş güvendiğin birileri elbet vardır hiç yoksa gel burada dertleş ama içine atma, kendini toplumdan soyutlama. Her geçen gün kendini daha mutlu hissedeceksin ve kendini beğeneceksin buna inan. O düşündüğün estetikler ucuz bile olsa, sana mutluluktan çok mutsuzluk getirecektir inan. Estetiği önce ruhumuza yapmalıyız ki, fiziğimize de yansısın.

Bende 17 yaşındayken senin gibi düşünüyodum kendime de dünyayada küstüm şimdi hastalıklı bi beyin ve iş yok okulu bitirmedim insan ilişkileri sıfır arkadası olmayan birine döndüm hee bu arada zamanla güzelleştim bi çıtır ama şimdi dibin dibindeyim sana bi abla tavsiyesi kardesim bi psikoloja git ve derslerine yüklen kariyer yap insanları zekanla yaptıklarınla büyüle zaten dış görünüşün çaresi var ameliyat olursun makyaj saçla afete dönüşürsün ama şu kısa hayatta bunlara kafa yormamak lazımmış onu geç öğrendim ama geçen zaman geri gelmiyor

Tam olarak rahatsız olduğun ne kendinde?Saçın mı,kilon mu,ne giyeceğini bilememen mi?Önce onu tespit et...17 yaşındasın ,kendini keşfettiğin zamanlar,böyle şeylere takmış olman normal.Bir de naçizane tahminim,ya etrafındaki kızlarla kendini kıyaslıyorsun ya da beğendiğin bi karşı cinsten beklediğin ilgiyi göremiyorsun.Sakın antidepresana başlama,çünkü sen her şeyin sonuna gelmiş,hayatı bitmiş bi kız değilsin .Tam tersine üniversiteye gideceksin,kendine yakışan kıyafeti makyajı saçı bulup kullanacaksın ve tam da bu anda karşına o kişi çıkacak...Bi bakmışsın beş altı sene sonra işini eline almış,kendi ayakları üstünde duran,güçlü,sevdiği adamla yaşayan bi kıza dönüşmüşsün.Mucize değil bu ...