- 25 Haziran 2010
- 4.943
- 4.476
- 358
Merhaba dert değil ama biraz içimi dökmek istedim
Çocuklarım (ikiz) Şuan 6yaşını bitirdiler ilkokula başladılar bu yaşa getirene kadar neler yaşadım ben biliyorum eşim bir de Allah
Baktırma mevzusundan söz ediyorum özellikle..
Çalışan bir anneyim,ailemden uzağım,eşimin ailesi burda onlarda yaşlı başlı genç olanlar da hep burun kıvırdı en zor anımda bile bana el atmadı yardımcı olmadılar..
Ücretli yabancı tuttuklarımdan da çektim akrabadır yakındır iyi bakar deyip yine de ücret verdiklerimden de.
Evet kimse kimsenin çocuğuna bakmak zorunda değil ama en zor anımda da insanlık öldü mü bakarız demedi hiç kimse,akrabalık arkadaşlık ölmemiş olsun dediğim her anda tekrar tekrar yere çakıldım..
Neyse şimdi çocuklarım büyüdü araç aldık kendim çocuklarımı okula bırakıyorum alıyorum, bana o burun kıvıranlar surat asıyor,çocuğuyla çocuklarım aynı okulda,kendi aracımla götürmüyorum diye..direkt söyleyen yok ama bekliyorlar ya da başkalarından duyuyorum..
Bunu da birinden istemek haksızlık değil mi ?
Hele ki asla yardımcı olmadığınız birinden bunu istemek aşırı yüzsüzlük değil mi ?
Geçen yıl aracımız yokken şehiriçi vasıtalarla eve gelene kadar afedersiniz kı… ter akıyordukızlarım çok kez yağmur soğuk kapıda beni beklerken korkup ağlıyordu.(5-10dk aramızda zaman farkı vardı)
Özellikle geçen yıl bi gece çok çok hastaydım yakınım dediğim birinden sadece yarım saatliğine çocuklarıma bakmasını rica ettim iğne yapıp gelecektim (önceki hafta o kızını bana bırakmış gece 2 de almıştı) ben de yakın hissettiğim için sorun görmedim ve erken döneceğim için rica ettim kusura bakma olmaz üst katta misafirlikteyim demişti şaka gibi geldi,30 dk inebilirdi bence
Çok üzülmüştüm hatta o akşam araba almaya karar vermiştik,araba olsa eşim çocuklarla arabada bekler ben girer iğnemi yapar dönerdik neyse işte şimdi bu tiplerle nasıl baş edilir ne denir suratları nasıl çekilir
Her şeyi kafaya takan biriyim ama bu gerçekten pişkinlik değil mi ? Sen yapmadığın fedakarlığı başkasından bekleyemezsin.
Çocuklarım (ikiz) Şuan 6yaşını bitirdiler ilkokula başladılar bu yaşa getirene kadar neler yaşadım ben biliyorum eşim bir de Allah
Baktırma mevzusundan söz ediyorum özellikle..
Çalışan bir anneyim,ailemden uzağım,eşimin ailesi burda onlarda yaşlı başlı genç olanlar da hep burun kıvırdı en zor anımda bile bana el atmadı yardımcı olmadılar..
Ücretli yabancı tuttuklarımdan da çektim akrabadır yakındır iyi bakar deyip yine de ücret verdiklerimden de.
Evet kimse kimsenin çocuğuna bakmak zorunda değil ama en zor anımda da insanlık öldü mü bakarız demedi hiç kimse,akrabalık arkadaşlık ölmemiş olsun dediğim her anda tekrar tekrar yere çakıldım..
Neyse şimdi çocuklarım büyüdü araç aldık kendim çocuklarımı okula bırakıyorum alıyorum, bana o burun kıvıranlar surat asıyor,çocuğuyla çocuklarım aynı okulda,kendi aracımla götürmüyorum diye..direkt söyleyen yok ama bekliyorlar ya da başkalarından duyuyorum..
Bunu da birinden istemek haksızlık değil mi ?
Hele ki asla yardımcı olmadığınız birinden bunu istemek aşırı yüzsüzlük değil mi ?
Geçen yıl aracımız yokken şehiriçi vasıtalarla eve gelene kadar afedersiniz kı… ter akıyordukızlarım çok kez yağmur soğuk kapıda beni beklerken korkup ağlıyordu.(5-10dk aramızda zaman farkı vardı)
Özellikle geçen yıl bi gece çok çok hastaydım yakınım dediğim birinden sadece yarım saatliğine çocuklarıma bakmasını rica ettim iğne yapıp gelecektim (önceki hafta o kızını bana bırakmış gece 2 de almıştı) ben de yakın hissettiğim için sorun görmedim ve erken döneceğim için rica ettim kusura bakma olmaz üst katta misafirlikteyim demişti şaka gibi geldi,30 dk inebilirdi bence
Çok üzülmüştüm hatta o akşam araba almaya karar vermiştik,araba olsa eşim çocuklarla arabada bekler ben girer iğnemi yapar dönerdik neyse işte şimdi bu tiplerle nasıl baş edilir ne denir suratları nasıl çekilir
Her şeyi kafaya takan biriyim ama bu gerçekten pişkinlik değil mi ? Sen yapmadığın fedakarlığı başkasından bekleyemezsin.
Son düzenleme: