Kendi ayakları üzerinde bir ASOSYAL!

Ben_bety

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Aralık 2018
143
26
29
Okulumu bitirdim güzel bir işim var farklı şehirde yeni bir hayata başladım. Ama çevre edinemiyorum. İstediğim gibi iletişim kuramıyorum, muhabbeti sürdüremiyorum sanki. Yakın arkadaşlarım var aynı şehirde olmasak da. Belli bir iletişim becerim elbette var ama istediğim gibi yeterli düzeyde diyemiyorum, özellikle yeni katıldığım bir ortamda. Aklıma bir şey gelmiyor sanki kendimle ilgili, insanlar ne güzel hayatlarından birsürü şey anlatıyorlar, birsürü güzel anıları oluyor. İnsanlara adım atmayı da sevmiyorum. Belki de kendimi sıkıcı bulduğum için. Ben de hoşsohbet sosyal olmak istiyorum. Değişime nerden başlamalıyım, bilemiyorum.
 
ilginizin olduğu workshoplara, kurslara katılabilirsiniz. böylece ilginizin olduğu alanlarda insanlarla konuşup kaynaşmada daha rahat olursunuz. bu konuya da çok takılmayıp akışına bırakmalısınız.
 
ilginizin olduğu workshoplara, kurslara katılabilirsiniz. böylece ilginizin olduğu alanlarda insanlarla konuşup kaynaşmada daha rahat olursunuz. bu konuya da çok takılmayıp akışına bırakmalısınız.
Küçük bir yerdeyim, çok fazla etkinlik bulabileceğimi sanmıyorum ama bir bakalım
 
İnsanların yanında kendini yeterince güvende hissetmiyor olabilir misin? Yanındakilerin güvenilirliği değil bahsettiğim, anlatacaklarının eleştirilmesi kabul görmemesi küçümsenmesi gibi korkuların kaygıların olabilir, bu da kendini yeterince rahat/güvende hissetmemene sebep olabilir. Kendini sıkıcı bulduğun için değil de belki de anlatacaklarının sıkıcı bulunmasından korkuyor olabilir misin?
Özellikle yeni katıldığım ortamda demişsin, yeni katıldığımız ortamlarda kimin ne tepki vereceğini bilmek daha zor olduğundan yeterince güvende hissedemeyiz ve daha yüzeysel şeyleri anlatır pek derine inmeyiz. Kimsenin seni eleştirmeyeceği yargılamayacağını bildiğin tamamen kabul gördüğünü bildiğin bir ortamdaysan güvende hissedersin ve rahatlarsın ve düşünmeden konuşursun zaten. Anlatacak bir şeyler düşünmeye zorluyorsan kendini, zaten sen farkında olmadan öncesinde zihnin eliyor olabilir sıkıcı bulunmasından vb. durumlardan korktuğu için anlatabileceklerini, ee geriye bir şey kalmadığında da anlatacak bir şeyim yok diye düşünüyor olabilirsin. Zihnin sıkıcı bulunmayı tehlike olarak görüp seni korumak için anlatabileceklerinle arana duvar örüyor olabilir.
Tahminim doğruysa, neden sıkıcı olduğunu düşünüyorsun? Küçükken anlattıklarını sıkıcı bulan/küçümseyen susturan biri var mıydı çevrende? Çünkü sıkıcı bulunacağına bir şekilde inanmışsın, ne oldu da buna inandın? bunu düşünebilirsin. Sorun aslında anlatacak bir şeyinin olmaması yada çevrendeki insanlar değil, sorun senin kendine olan bakış açında gibi duruyor.
 
Bilinçaltımda var muhtemelen öyle düşünceler. Anlatacağım şeyler de benim bir yansımam olduğu için bu durumda ben de sıkıcı oluyorum diye düşünüyorum evet evet insanların tepkisinden emin olamadan, iyice tanımadan rahat davranamıyorum yanlarında, bu kadar takmamam lazım aslında onların ne düşüneceğini ne tepki vereceklerini. Çok anlatamıyorum kendimi, onlara çok soru sorarım kendileri hakkında ama kendim yüzeysel anlatırım istemsiz. Ben de çocukluğumla ilgili bir durum olduğunu düşünüyorum, çocukluktaki olaylar derin izler bırakabiliyor çünkü. Belki akran zorbalığı falan ama net bir olayla bağdaştiramiyorum şu olay yüzünden diye
 
Aile içinde de fikirlerine önem verilmeyen, fikri sorulmayan bir insan olduysan bazen bundan kaynaklanabiliyor. Kendini hep yetersiz hissediyorsun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…