Kayınvalidemin kedisi var, evlendikten sonra beraber yaşadığımız için 2.5 yıl, yorum yapmak istedim şu an. Ben geceleri uyuyamıyordum adeta çıldırıyordum kedinin sesinden, sabaha kadar miyav miyav. Ama ben hariç evde kimse rahatsız olmuyordu. Ben sabaha kadar uyuyamıyordum, sabah kalkıp uykusuz şekilde işe gidiyordum öyle diyim.. Sonra fark ettim ki bizim kapıda miyavlıyor hep, çünkü yatak odamız ve doğal olarak kapımız kapalı.. Sabahları da işe gideceğim için hazırlanırken lavabonun ve aranın kapısını kapalı tutardım ışık kimseyi rahatsız etmesin diye, kedi gelip taa ki açana kadar miyavlardı. Bi ara gerçekten sinirlerim alt üst olmuştu. Sonra kayınvalidem dedi ki kapıyı aç diyor sana. Dedim ben bununla mı uğraşıcam. Napıyim mecburiyetten açıyordum açınca da susuyordu. Hayvan deyip geçmemek lazım gerçekten onların da istekleri var. Sanırım kapalı olan kapıyı sevmiyorlar, ordan oraya geçişini engellediğimizi biliyorlar belki de. Kayınvalidem bebek gibi bakıyor ona, ne oldu şımarık dur oğlum açıyorum hemen kapıyı,, hep böyle

çok gülüyorum bazen, ben maalesef evde hayvan beslenmesine karşıyım ama hayvanlar da can taşıyor sonuçta ve hele ev kedisiyse onların da istekleri var bunu artık iyi anladım.