- 5 Mayıs 2019
- 741
- 971
- 33
İki kedim ve yaklaşık altı aylık bir bebeğim var. Kedilerimden biri uysal diğeri çok hırçın. Şu ana kadar bebeğe ikisi de yaklaşmıyordu. Ama bebek hareketlenmeye başlayınca yaramaz olan kedimin dikkatini çekti. Bebek ona yaklaşmaya çalışınca onunla oyun oynamak istediğini düşündü ve iki kere elini çizdi. Çocuk o kadar çok ağladı ki zor sakinleşti, çok korktum. Hala hareketlerini takip ediyor, ben yakınında olmasam yine atlamaya niyetli.
Kedileri sahiplendirmeyi düşünüyorum ama ne kadar üzgün olduğumu anlatamam. Hala bir çıkar yol arıyorum. Bekarlıktan beri benimleler. Hiçbir şey evladımdan değerli değil ama yaşayan birilerinin belki bir çözüm önerisi vardır diye yazıyorum.
Bebeğe tek başıma baktığım için zorlanıyorum ve kedilerin bakımıyla ilgilenemiyorum. Gittikleri yerde muhtemelen daha iyi bakacaklar onlara.
Öte yandan hırçın olan kedi benden başka sahip tanımaz, başkasına başını bile sevdirmez. Başka bir ev büyük travma olacak ona. Sabah kalkıyorum kesinlikle vereceğim diyorum akşama çok üzülüyorum vazgeçiyorum. Bir yol bulunur, idare ederim, yaklaştırmam diyorum. Ama her yerimiz kedi tüyü malum temizlik yapmakta çok zorlanıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Benzer tecrübesi olan var mı
Edit: arkadaşlar hadsiz hadsiz yorumlar okuyorum. Tek tek alıntılayamadım. O hayvanlardan biri sokağa terkedilmiş bir İran kedisi. Tabiatı itibarıyle çok sakin olduğundan diğer kedilerden dayak yemiş yara bere içindeydi. Üst solunum yolu enfeksiyonu vardı. Perişan olduk veteriner kapılarında. Diğeri 3 haftalıkken tır tekerine sıkışmıştı, gerizekalı şoföre anlatamadığım için arabayı çalıştırıyordu az kalsın son anda kurtardık. 3 senedir bebek gibi bakıyorum ben bunlara. Kolunun altına cins kedisini alıp instagrama atan tipler bana burada hayvanseverlik taslıyor.
Arkadaşlar çocuğum var çocuğum. İnsan bebeğim var. Tırlamalığında o kadar ağladı ki nefesi kesildi acile götürüyorduk neredeyse.
Yok tüy beni rahatsız ediyormuş yok üşengeçmişim. Sen 6 aylık bebeğe tek başına bak bakalım yemek yemeye vaktin oluyor mu
Kediler için ortamı düzenleme vs aklıma gelmiyor çözüm önerisi olan varsa yazsın. Yoksa yalan yanlış iftira atası olup da yazanların ne düşündüğü umrumda değil
Kedileri sahiplendirmeyi düşünüyorum ama ne kadar üzgün olduğumu anlatamam. Hala bir çıkar yol arıyorum. Bekarlıktan beri benimleler. Hiçbir şey evladımdan değerli değil ama yaşayan birilerinin belki bir çözüm önerisi vardır diye yazıyorum.
Bebeğe tek başıma baktığım için zorlanıyorum ve kedilerin bakımıyla ilgilenemiyorum. Gittikleri yerde muhtemelen daha iyi bakacaklar onlara.
Öte yandan hırçın olan kedi benden başka sahip tanımaz, başkasına başını bile sevdirmez. Başka bir ev büyük travma olacak ona. Sabah kalkıyorum kesinlikle vereceğim diyorum akşama çok üzülüyorum vazgeçiyorum. Bir yol bulunur, idare ederim, yaklaştırmam diyorum. Ama her yerimiz kedi tüyü malum temizlik yapmakta çok zorlanıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Benzer tecrübesi olan var mı
Edit: arkadaşlar hadsiz hadsiz yorumlar okuyorum. Tek tek alıntılayamadım. O hayvanlardan biri sokağa terkedilmiş bir İran kedisi. Tabiatı itibarıyle çok sakin olduğundan diğer kedilerden dayak yemiş yara bere içindeydi. Üst solunum yolu enfeksiyonu vardı. Perişan olduk veteriner kapılarında. Diğeri 3 haftalıkken tır tekerine sıkışmıştı, gerizekalı şoföre anlatamadığım için arabayı çalıştırıyordu az kalsın son anda kurtardık. 3 senedir bebek gibi bakıyorum ben bunlara. Kolunun altına cins kedisini alıp instagrama atan tipler bana burada hayvanseverlik taslıyor.
Arkadaşlar çocuğum var çocuğum. İnsan bebeğim var. Tırlamalığında o kadar ağladı ki nefesi kesildi acile götürüyorduk neredeyse.
Yok tüy beni rahatsız ediyormuş yok üşengeçmişim. Sen 6 aylık bebeğe tek başına bak bakalım yemek yemeye vaktin oluyor mu
Kediler için ortamı düzenleme vs aklıma gelmiyor çözüm önerisi olan varsa yazsın. Yoksa yalan yanlış iftira atası olup da yazanların ne düşündüğü umrumda değil
Son düzenleme: