- 1 Aralık 2007
- 288
- 1
Hepinize Sevgiler Kızlar Biliyorsunuzki 19 Haziran perşembe günü oğlum Kayra'yı almaya gittim hastaneye. Dün evimize geldik prensimle çok şükür. Kızlarrrrr öyle tatlı öyle yakışıklı bi oğlum varki bakmalara doyamıyorum ona 
Kısaca doğum hikayemizi anlatayım sizlere
Sabah 10:00 gibi hastanenin yolunu tuttuk yatış işlemleriydi hazırlıklardı derken saat 11:30 oldu. Lağman yapıldı sonda takıldı ve beni almaya geldiler. İşte o ana kadar olayın gerçekliğini kavrayamamış olan ben öyle bir cızladımki hemenmi gidicem diye sordum hemşireler evet seni almaya geldiler hemen gidiyosun dediler. O an biraz daha kalmak istedim buz gibi oldum ama sedyeye geçirdiler bile beni. Kapının önünde eşim ailem eşimin ailesi beni bekliyordu beni odadan çıkardıklarında herkez ağlıyordu ama ben ağlamadım öyle tutulmuştumki. Herkez ameliyathaneye bana eşlik etti eşim asansördede benimleydi eli hep elimdeydi ama ağlamaktan hiç bişey söyleyemiyordu bana sadece dudakları titreyerek tam Ameliyathane kapısı önünde hadi şimdi git oğlumuzu al getir bize dedi bende ona Seni Seviyorum burda bekle oğlumuzla beraber geleceğim dedim o an bir alkış koptu herkez hem ağlıyor hem alkışlıyordu, kapı açıldı sedyemi içeri çekmeye başladılar ben eşimin elini bırakmak istemiyor çekiyordum ama istemeyerek ellerimiz ayrıldı beni aldılar içeri onlar kapının önünde, yarı oturur vaziyete geçip kafamı kaldırdım hepsine el salladım ve kapı kapandı. Artık yanlız kalmıştım ne eşim ne ailem hiç biri yanımda değil istem dışı bir titreme sardı her yerimi. Ameliyathanede çok sıcak karşıladılar beni tüm görevliler bebek hemşireleri oldukça konuşkanlardı ve benimle sohbet etmeye çalışıyorlardı. Onların sıcaklığı beni biraz olsun rahatlattı ama kendi doktorumu görmek istiyordum. Onlara üner bey gelmeden beni sakın bayıltmayın dedim merak etme doktorunu görüceksin dediler sonra doktorum geldi nasılsın Tülay artık şikayetler bitiyor dedi bende çok heyecanlı olduğumu söyledim oda heyecanlanacak bişeyin olmadığını avrupanın en iyi anestezicisinin beni uyutacağını uyandığımda oğlumun yanında olacağını sadece bunu düşünmemi istedi sonra anestezi doktoru geldi narkozu yaptı iyi uykular dedi son hatırladığım maskenin burnuma doğru gelişi.....
Ve ardından hatırladığım ikinci şey bi bayan sesinin Tülay Tülay hadi uyan artık demesi oldu o anda bebeğin hala alınmadığını düşündüm nedense ve bebek nerde diye sormuşum bebek odasında çok güzel oğlun var dediler gerisini kesik kesikte olsa biraz hatırlıyorum beni çıkardılar eşimi gördüm karşımda ilk önce, yine ağlıyor ve bana teşekkür ediyordu bu güzel erkeği bana verdiğin için diyerekten tabii bu arada hatırlayamadığım şeyler de var anlatılanlardan ben odama çıkana kadar tek söylediğim şey bebek nerde bebek nerde olmuş :)))) odamda da yanıma kim gelirse bunu sormuşum anneme ablamlara eşimin kardeşine kayınvalideme :)))) yanıma kim gelirse :))))
Neyse yatağıma yatırıldığım anı da hatırlamıyorum ama bebeğimi getirdiler onun ağlama sesiyle beraber bende narkoz markoz hiç bişey kalmadı ondan sonraki herşeye vakıfım..
Onu yanıma verdiler öptüm kokladım hiç ağlamadım sadece onu izledim Allah'ım bu benimmi dedim başka bişey demedim hemen emzirmeye gayretlendim oğlumu tabii hemen sütüm gelmedi
(( ama bebeğim öyle provalı gelmişki sanki içimde hep emmiş gibi yavrum bi saldırışı vardı memeye ama annede süt yok (( neyseki hem bebeğimin emmesiyle hemde eve geldiğimde aldığım duşun da yardımıyla artık oldukça sütlü bir anneyim
Kısa yazmaya çalıştım ama baya uzun oldu galiba :))) Şöyle toparlayabilirimki ben şahsım adına sezeryan olduğum için çok memnunum operasyondan 6 saat sonra ayağa kaldırıldım ve Allah!a şükür hala ayaktayım ne hastanede ne evde hiç yatmadım herşey çok güzel geçti Rabbim'e şükürler olsun 19 haziran 2008 saat 12:13'te oldukça sağlıklı 3280 gram 51 cm boyunda dünya tatlısı Kayra Bebeğin annesi oldum. Duygularımı tarif edemem güzel anne adayları ama hepiniz yaşayacaksınız benim yaşadıklarımı o zaman daha iyi anlayacaksınız ne demek istediğimi....Darısı hepinizin başına biz şimdi oğluşumla evimizde büyümeye başladık Allah'ım benim yavrumu da sizin yavrularınızı da bizlere bağışlasın.
Yakında oğlumun fotolarını ekleyeceğim şimdilik bu kadar kızlar hepinizi öpüyorum....
Kısaca doğum hikayemizi anlatayım sizlereSabah 10:00 gibi hastanenin yolunu tuttuk yatış işlemleriydi hazırlıklardı derken saat 11:30 oldu. Lağman yapıldı sonda takıldı ve beni almaya geldiler. İşte o ana kadar olayın gerçekliğini kavrayamamış olan ben öyle bir cızladımki hemenmi gidicem diye sordum hemşireler evet seni almaya geldiler hemen gidiyosun dediler. O an biraz daha kalmak istedim buz gibi oldum ama sedyeye geçirdiler bile beni. Kapının önünde eşim ailem eşimin ailesi beni bekliyordu beni odadan çıkardıklarında herkez ağlıyordu ama ben ağlamadım öyle tutulmuştumki. Herkez ameliyathaneye bana eşlik etti eşim asansördede benimleydi eli hep elimdeydi ama ağlamaktan hiç bişey söyleyemiyordu bana sadece dudakları titreyerek tam Ameliyathane kapısı önünde hadi şimdi git oğlumuzu al getir bize dedi bende ona Seni Seviyorum burda bekle oğlumuzla beraber geleceğim dedim o an bir alkış koptu herkez hem ağlıyor hem alkışlıyordu, kapı açıldı sedyemi içeri çekmeye başladılar ben eşimin elini bırakmak istemiyor çekiyordum ama istemeyerek ellerimiz ayrıldı beni aldılar içeri onlar kapının önünde, yarı oturur vaziyete geçip kafamı kaldırdım hepsine el salladım ve kapı kapandı. Artık yanlız kalmıştım ne eşim ne ailem hiç biri yanımda değil istem dışı bir titreme sardı her yerimi. Ameliyathanede çok sıcak karşıladılar beni tüm görevliler bebek hemşireleri oldukça konuşkanlardı ve benimle sohbet etmeye çalışıyorlardı. Onların sıcaklığı beni biraz olsun rahatlattı ama kendi doktorumu görmek istiyordum. Onlara üner bey gelmeden beni sakın bayıltmayın dedim merak etme doktorunu görüceksin dediler sonra doktorum geldi nasılsın Tülay artık şikayetler bitiyor dedi bende çok heyecanlı olduğumu söyledim oda heyecanlanacak bişeyin olmadığını avrupanın en iyi anestezicisinin beni uyutacağını uyandığımda oğlumun yanında olacağını sadece bunu düşünmemi istedi sonra anestezi doktoru geldi narkozu yaptı iyi uykular dedi son hatırladığım maskenin burnuma doğru gelişi.....
Ve ardından hatırladığım ikinci şey bi bayan sesinin Tülay Tülay hadi uyan artık demesi oldu o anda bebeğin hala alınmadığını düşündüm nedense ve bebek nerde diye sormuşum bebek odasında çok güzel oğlun var dediler gerisini kesik kesikte olsa biraz hatırlıyorum beni çıkardılar eşimi gördüm karşımda ilk önce, yine ağlıyor ve bana teşekkür ediyordu bu güzel erkeği bana verdiğin için diyerekten tabii bu arada hatırlayamadığım şeyler de var anlatılanlardan ben odama çıkana kadar tek söylediğim şey bebek nerde bebek nerde olmuş :)))) odamda da yanıma kim gelirse bunu sormuşum anneme ablamlara eşimin kardeşine kayınvalideme :)))) yanıma kim gelirse :))))
Neyse yatağıma yatırıldığım anı da hatırlamıyorum ama bebeğimi getirdiler onun ağlama sesiyle beraber bende narkoz markoz hiç bişey kalmadı ondan sonraki herşeye vakıfım..
Onu yanıma verdiler öptüm kokladım hiç ağlamadım sadece onu izledim Allah'ım bu benimmi dedim başka bişey demedim hemen emzirmeye gayretlendim oğlumu tabii hemen sütüm gelmedi
(( ama bebeğim öyle provalı gelmişki sanki içimde hep emmiş gibi yavrum bi saldırışı vardı memeye ama annede süt yok (( neyseki hem bebeğimin emmesiyle hemde eve geldiğimde aldığım duşun da yardımıyla artık oldukça sütlü bir anneyim Kısa yazmaya çalıştım ama baya uzun oldu galiba :))) Şöyle toparlayabilirimki ben şahsım adına sezeryan olduğum için çok memnunum operasyondan 6 saat sonra ayağa kaldırıldım ve Allah!a şükür hala ayaktayım ne hastanede ne evde hiç yatmadım herşey çok güzel geçti Rabbim'e şükürler olsun 19 haziran 2008 saat 12:13'te oldukça sağlıklı 3280 gram 51 cm boyunda dünya tatlısı Kayra Bebeğin annesi oldum. Duygularımı tarif edemem güzel anne adayları ama hepiniz yaşayacaksınız benim yaşadıklarımı o zaman daha iyi anlayacaksınız ne demek istediğimi....Darısı hepinizin başına biz şimdi oğluşumla evimizde büyümeye başladık Allah'ım benim yavrumu da sizin yavrularınızı da bizlere bağışlasın.
Yakında oğlumun fotolarını ekleyeceğim şimdilik bu kadar kızlar hepinizi öpüyorum....
