- Konu Sahibi ruyagibiseker
- #1
merhaba arkadaşlar
benim sorunum kaynanam kısaca anlatmaya çalışayım.5 yıllık evliyim 3 aylık bebeğim var.ben en baştan beri istenmeyen bir gelinim. beni bırakın kızı olarak gelini olarak bile kabul etmedi 5 yıldır düşmanı olarak görüyor.sebepse öğretmen değilim(eşim öğretmen)çalışmam vs.ki mesleğim var.oğlunun parasını yiyen biri olarak görüyorki eşim kimin için ne için çalışıyor. resmen oğluna aşık biri. ailede kimse yok kayınpeder alkolik,görümce kocasından dolayı psikolojisi bozuk.kaynanamda ruh hastası resmen.5 yıldır çok proplemler yaşadık.hiçbirzaman aramız mükemmel olmadı. hep ben idare ettim.alttan aldım.maksat eşimin ailesi dağılmasın.aramızda böyle gerginlikler yaşanmasın diye çektim.allahtan başka şehirdeler. eşimden dolayı şanslıyım benden tarafa ama onunda hatası çok iyi niyetli annesini susturamadı.kaynanam herşeyi oğluna şikayet eden bana söylemeyen birisi.ki bence en büyük günah karı-koca arasına girmek fitne fesat karıştırmak eşim öyle biri olabilirdi.sorun doğumda çok kırıldım beni depresyona soktu gitti. çocuğum küvezdeyken bile eşime şikayet etti.şikayetlerde yalnış anlamalar onu dedi bunu dedi.eşimde hiçbirşeyi içinde tutamaz gelir söyler.eşime işte sana karımı lazım gibi çirkin laflar .sürekli suratı asıktır .sürekli negatiftir.bu insanla aramız hiçbirzaman iyi değildi ama doğumda çıldırdı resmen.kıskançlık demiyorum ama ne olduğunu bilmiyorum.kaç kere dedim anne bana de ne diceksen eşimi üzmeyelim onu aramızdan çıkaralım. ben yine gittikten sonra aramaya devam ettim şuandada görüşüyoruz. ama nefret ediyorum ondan. beni hiç sevmiyor. sorunum doğumda olanları içimden atamıyorum sütüm kesildi sözde torununu seviyor. torunun olmuş daha ne ? kadın kadının düşmanı olabilirmi?aklımdan çıkmıyor görüşmek istemiyorum neden bukadar iyiyim diye kendime kızıyorum neden tepkimi gösteremiyorum diye?yüzünü görmek bile istemiyorum.evet eşimin annesi bir anne o.bazıları der ya nede olsa annesi saygı göstermek lazım diye.saygı ve sevgi karşılıklı olan şeylerdir tek başına olmaz.hem ben onun anneliğine değil bana karşı tavırlarına kızgınım.sadece nasıl davranmalıyım siz olsanız napardınız? okuduğunuz için teşekkürler
en büyük kk
benim sorunum kaynanam kısaca anlatmaya çalışayım.5 yıllık evliyim 3 aylık bebeğim var.ben en baştan beri istenmeyen bir gelinim. beni bırakın kızı olarak gelini olarak bile kabul etmedi 5 yıldır düşmanı olarak görüyor.sebepse öğretmen değilim(eşim öğretmen)çalışmam vs.ki mesleğim var.oğlunun parasını yiyen biri olarak görüyorki eşim kimin için ne için çalışıyor. resmen oğluna aşık biri. ailede kimse yok kayınpeder alkolik,görümce kocasından dolayı psikolojisi bozuk.kaynanamda ruh hastası resmen.5 yıldır çok proplemler yaşadık.hiçbirzaman aramız mükemmel olmadı. hep ben idare ettim.alttan aldım.maksat eşimin ailesi dağılmasın.aramızda böyle gerginlikler yaşanmasın diye çektim.allahtan başka şehirdeler. eşimden dolayı şanslıyım benden tarafa ama onunda hatası çok iyi niyetli annesini susturamadı.kaynanam herşeyi oğluna şikayet eden bana söylemeyen birisi.ki bence en büyük günah karı-koca arasına girmek fitne fesat karıştırmak eşim öyle biri olabilirdi.sorun doğumda çok kırıldım beni depresyona soktu gitti. çocuğum küvezdeyken bile eşime şikayet etti.şikayetlerde yalnış anlamalar onu dedi bunu dedi.eşimde hiçbirşeyi içinde tutamaz gelir söyler.eşime işte sana karımı lazım gibi çirkin laflar .sürekli suratı asıktır .sürekli negatiftir.bu insanla aramız hiçbirzaman iyi değildi ama doğumda çıldırdı resmen.kıskançlık demiyorum ama ne olduğunu bilmiyorum.kaç kere dedim anne bana de ne diceksen eşimi üzmeyelim onu aramızdan çıkaralım. ben yine gittikten sonra aramaya devam ettim şuandada görüşüyoruz. ama nefret ediyorum ondan. beni hiç sevmiyor. sorunum doğumda olanları içimden atamıyorum sütüm kesildi sözde torununu seviyor. torunun olmuş daha ne ? kadın kadının düşmanı olabilirmi?aklımdan çıkmıyor görüşmek istemiyorum neden bukadar iyiyim diye kendime kızıyorum neden tepkimi gösteremiyorum diye?yüzünü görmek bile istemiyorum.evet eşimin annesi bir anne o.bazıları der ya nede olsa annesi saygı göstermek lazım diye.saygı ve sevgi karşılıklı olan şeylerdir tek başına olmaz.hem ben onun anneliğine değil bana karşı tavırlarına kızgınım.sadece nasıl davranmalıyım siz olsanız napardınız? okuduğunuz için teşekkürler
en büyük kk