- 16 Haziran 2007
- 533
- 2
- 39
-
- Konu Sahibi Brodydalle
- #21
bende giderdim ama kesinlikle tavrımı belli aderdim mecburiyetten orda olduğumu anlamalarını sağlardım
Canım yaşadıklarının aynısını bende yaşadım.Bizimkiler küsmediler tam tersi başkaları iyi desin diye yüzüme güldüler.Ben hiç bi zaman yaptıklarını unutmadım.Eşimin hatırına 3 günde bir evlerine gidiyorum.Mesafemi koruyorum.Yapılacak bişey varsa yapıyorum.Muhabbetlere fazla girmiyorum.Seni çok iyi anlıyorum.Bizimde evimiz ayrı olacak diye bir sürü olur olmaz laf söylediler.Asla geçinemeyecekler bizim eve taşınacaklar vs vs vs.Yeni evliyken her gün telefon edip beni sinir kırizine soktular.Her gün orda yemek yememizi boşuna fatura ödememmizi söylediler.Boşuna kira veriyorsunuz siz enayimisiniz dediler.Düğünde taktıkları altınları istediler ve verdim neler neler.Bu arada evlendiğimiz ay kendilerine eşya aldılar.Şu an hiççççç kafama takmıyorum unutmaya çalışıyorum.Sevmeye çalışıyorum.Ömür boyu ilişkimi devam ettirmem gereken insanlar olarak görüyorum.Eşimin annesi babası sonuçta.Bir bekar kaynım var bakalım son gelinlerine aynı şeyleri yapabilecekler mi?Keser döner,sap döner .Bir gün gelir hesap döner demişler.Allaha havale ediyorum.kızlar çok kararsızım eşimin ailesiyle uzun zamandır konuşmuyorum evime çağırmıyor ben gitmiyorum. çünkü beni çok üzdüler yazarsam sayfalar alır kısaca: beni eşime kötülemeler, evlenirken hiç yardım etmemeler ve para yok deyip balayına göndermemeler tüm bunların üstüne kendi eşyalarını yenileyip tatile çıkmalar, altınlara göz dikmeler, küsmeler sonra tüm borçlarımız bitince hadi barışalım yapmalar, her pazar aramadan çat kapı gelmeler......
bende gitmiyorum onlara fakat eşim çok üzülüyor ne zaman annesini babasını arasa laf işitiyor. hatalarını anlamıyorlar çocuk gibi ilk küsen onlar sebebide onlarla kalmayıp başka ev tutmamız.
şimdi düşünüyorum eşim üzülmesin diye gitmelimiyim yoksa onlara hiç bulaşmadan şu an ki mutlu mesut halime devam mı etmeliyim (gerçi eşim mutsuzken bu çok zor)
Arkadaşım, seni çook iyi anlıyorum bende yaşdım hala yaşıyorum aynen yani..
ben gidiyorum, saygıda kusur göstermemeye çalışıyorumi kayınvalidemi evimede sık sık davet ediyorum,
ama bunu kocam mutlu olsun diye yapmıyorum
sadece allahu teala beni sevsin diye yapıyorum..
çünki evlilik allahın emri.. eşimizin aileside onun bir parçası kopamaz yani,bizimde çocuklarımız var empati sahibi olursak daha iyi anlarız..
herkesin kabahati kendini bağlar
onlar yaptı diye bizde intikam alırsak bir farkımız kalmıyor o zaman onlara benzemeye başlıyoruz..
ben eşimin ailesine ne iyilik yapıyorsam bunu asla eşim mutlu olsun diye yapmıyorum..
eşimede bunu söylüyorum
sadece allahın emri olduğu için yapıyorum kayınvalidemede bunu güzel ve kibar bir şekilde dile getirdim zaten..
ondan sonra benden daha çok çekinir oldu.. mahcup oluyor zaman zaman ve bana çok iyi davranıyor davranmasada olur
önemli olan allahu teala ayetinde ''sabredenlerle beraberim'' diyor.. bende onlardan bir kötülük görünce allahımla konuşuyorum '' yanımdamısın sabredeceğim bana destek oldiyorum, unutmayalım ki; bizi en güzel dinleyecek, derdimize en şevkatli yaklaşacak yüce olan tek varlık cenab-ı hak'tır..
eğer eşimin gönlü olsun diye katlanırsan, eşinde sonuçta insan yarın hata yapabilir, o sana karşı kusur yapınca sen ona saha çok kızar ve kin duyarsın çünki onun gönlü olsun diye ailesini idare ettiğin gelir aklına.. ne yaparsan yap hayatta kendin için yap, gerekli olduğuna insandığın için yap..
eşime şöyle derim ''senin için değil, allah rızası için katlanıyorum ve aile politikamız olması gerektiği için, ilerde çcuklarım bizi örnek alsınlar için katlanıyorum diyorum o zaman bana daha çok destek oluyor..
ben böyle yöntemle daha doğru yaşadığıma inanıyorum sizlerle paylaşmak istedim..
kızlar çok kararsızım eşimin ailesiyle uzun zamandır konuşmuyorum evime çağırmıyor ben gitmiyorum. çünkü beni çok üzdüler yazarsam sayfalar alır kısaca: beni eşime kötülemeler, evlenirken hiç yardım etmemeler ve para yok deyip balayına göndermemeler tüm bunların üstüne kendi eşyalarını yenileyip tatile çıkmalar, altınlara göz dikmeler, küsmeler sonra tüm borçlarımız bitince hadi barışalım yapmalar, her pazar aramadan çat kapı gelmeler......
bende gitmiyorum onlara fakat eşim çok üzülüyor ne zaman annesini babasını arasa laf işitiyor. hatalarını anlamıyorlar çocuk gibi ilk küsen onlar sebebide onlarla kalmayıp başka ev tutmamız.:bbo:
şimdi düşünüyorum eşim üzülmesin diye gitmelimiyim yoksa onlara hiç bulaşmadan şu an ki mutlu mesut halime devam mı etmeliyim (gerçi eşim mutsuzken bu çok zor) :sm_confused:
Ben olsam giderim sanırım..
Ama sohbete katılmam,sıcak durmam..:dilcikar:
Sadece eşimin hatrına orada bulunduğumu anlarlar herhalde...şakkıdı