Merhaba, bu konuyu sanırım sadece ben yazayım birileri okusun ya da ne bileyim belki birileri dua eder ya da bu konuda yalnız mıyım diye düşünen varsa diye yazıyorum.
Hayatı boyunca çocuğum olsun diye istememiş bir insandım, ama evlendik ve 2 yıl sonrasında bizden bir parça istedik. İlk denememizde hamile kaldım -büyük şans- güzel rahat bir hamilelik vaktiyle paralel büyüyen bir bebek, belirginleşmeye başlayan karnım derken 15. Haftada oğlumuz olacağını, gayet sağlıklı ve hareketli olduğunu öğrendik. Önce şaşırdık derken hemen alıştık keratayı sevmeye ama 1 h afta sonra suyum geldi. Tetikleyen birşey yok, hiçbir sorun yok. Apar topar hastaneye eşim d e ben de şok ama gebeliği sürdürmeye çalışmak sadece zarar. Ne ağlıyorum adam akıllı, ne dövünüyorum, derken ilaç verdiler, ben o minik yavruyu doğurdum. Sonra babaannesi defnetti biz gidemedik kalbimiz kaldırmadı. Sonrasında zaten 5 gün sonra işe döndüm, herkes örgütlenmiş konuyla alakalı konuşmuyor. Bizde sadece eşimle aramızda konuşup ağlaşıp kapatıyorduk konuyu. Böyle bir durumda herkes gebelerden kaçar ama benim etrafımda 3 tane gebe var, ne ironi ama. Neyse normalde 28 gün süren döngüm perişan. Doğumdan 45 gün sonra regl oldum, bir sonraki 35 gün sürdü ama ben deli gibi tekrar hamile kalmak istiyorum doktorlar izin vermiyor, kontrole gittiğim Dr 3 ay bekle diyor ama içime nasıl anlatıcaz bunu? Sonra benden transvaginal USG istedi bakalım diye. Yok yapamadım gidemedim. O proptan korktum, çataldan korktum, o geceyi tekrar hatırlamaktan korktum... Reglim daha bu ay yani doğumdan sonraki 4. Reglde düzene girdi ben hala çocuk istiyorum. 4 ay sonra yanına gidebildiğim yavrumu toprak altında gördükten sonra... Ne 4müş vay arkadaş... Hayatım yanda normal akıyor, işe gidiyorum, tatile de gittim bunların yanında ekstra streslerle uğraşıyorum ama bir yanım ah o bir yanım hep o yitip gidende. Bugünlerde doğuma gün sayıyor olacaktım ama yok...
Hayatı boyunca çocuğum olsun diye istememiş bir insandım, ama evlendik ve 2 yıl sonrasında bizden bir parça istedik. İlk denememizde hamile kaldım -büyük şans- güzel rahat bir hamilelik vaktiyle paralel büyüyen bir bebek, belirginleşmeye başlayan karnım derken 15. Haftada oğlumuz olacağını, gayet sağlıklı ve hareketli olduğunu öğrendik. Önce şaşırdık derken hemen alıştık keratayı sevmeye ama 1 h afta sonra suyum geldi. Tetikleyen birşey yok, hiçbir sorun yok. Apar topar hastaneye eşim d e ben de şok ama gebeliği sürdürmeye çalışmak sadece zarar. Ne ağlıyorum adam akıllı, ne dövünüyorum, derken ilaç verdiler, ben o minik yavruyu doğurdum. Sonra babaannesi defnetti biz gidemedik kalbimiz kaldırmadı. Sonrasında zaten 5 gün sonra işe döndüm, herkes örgütlenmiş konuyla alakalı konuşmuyor. Bizde sadece eşimle aramızda konuşup ağlaşıp kapatıyorduk konuyu. Böyle bir durumda herkes gebelerden kaçar ama benim etrafımda 3 tane gebe var, ne ironi ama. Neyse normalde 28 gün süren döngüm perişan. Doğumdan 45 gün sonra regl oldum, bir sonraki 35 gün sürdü ama ben deli gibi tekrar hamile kalmak istiyorum doktorlar izin vermiyor, kontrole gittiğim Dr 3 ay bekle diyor ama içime nasıl anlatıcaz bunu? Sonra benden transvaginal USG istedi bakalım diye. Yok yapamadım gidemedim. O proptan korktum, çataldan korktum, o geceyi tekrar hatırlamaktan korktum... Reglim daha bu ay yani doğumdan sonraki 4. Reglde düzene girdi ben hala çocuk istiyorum. 4 ay sonra yanına gidebildiğim yavrumu toprak altında gördükten sonra... Ne 4müş vay arkadaş... Hayatım yanda normal akıyor, işe gidiyorum, tatile de gittim bunların yanında ekstra streslerle uğraşıyorum ama bir yanım ah o bir yanım hep o yitip gidende. Bugünlerde doğuma gün sayıyor olacaktım ama yok...
Dilerim en kısa zamanda rabbim kucağınızı doldursun 
zaten o zamandan beri var olan empati seviyem kat kat arttı
