merhaba,
başlıktan da tahmin edebileceğiniz gibi derdim kayınvalidem ile ilgili.
2 ay önce nişanlandım. nişanlımla 5 senelik bir geçmişimiz var. bu geçmişimizi de ailelerimiz en baştan bu yana biliyorlardı. Tanıştığımızda öğrenciydik, borçsuz evlenebilmek için okulumuzu bitirdik, iyi bir iş- maaş sahibi olup bu şekilde evlenmeye karar vermiştik. Her şeyi hallettikten sonra da evlilik kararımızı mayıs ayında ailelerimize bildirdik.
Nişan tarihimizi nişanlım belirledi çünkü haftanın 6 günü oldukça yoğun bir şekilde çalışıyor. Benim işim ona nazaran daha rahat olduğundan dolayı tarihlere pek fazla müdahale etmek istemedim. Sonunda da 9 temmuz olarak nişanlım nilan tarihini herkese bildirdi.
Bu arada iki ailenin de bazı koşturmacaları vardı. Nişanlım, kardeşi ile ailesinden ayrı yaşıyor, haziran ayında taşındılar. Benim annem de yine haziran ayında ameliyat oldu. Nişandan bir hafta önce isteme oldu, annem evde yaklaşık 20 kişiyi o haliyle krallar gibi ağırladı. Öyle bir kahve- çay ile geçiştirmedi. Yemeğinden - limonatasına kadar her şeyi kendi elleriyle tek başına yaptı.
Aslında biz söz- nişan bir arada evde olsun istiyorduk fakat ailelerin istekleri doğrultusunda nişanı dışarıda aile arasında bir yemek olarak düzenledik. Kayınvalidem, çocuklar için ne yapalım diye annemle birkaç kere buluştu. Annemde klasik bir laf olan '' ben şunu- bunu isteriz demem, ne yaparsak çocuklarımıza yapıyor olacağız, siz nasıl uygun görürseniz, isterseniz evleri olunca evlerine uygun olarak bir şeyler yapalım, isterseniz de şimdiden ufak ufak bir şeyler yapalım''dedi. Fakat kayınvalidem bu lafı nişanlıma '' her şeyi yapacaksınız, bu sizin şerefiniz'' olarak yansıtmış.
Sonunda alışveriş yapılsın dedi kayınvalidem ve bu gibi şeylerden hoşlanmasam da gönülleri olsun diye alışverişe çıktım. Hiçbir şey istememe rağmen, kv gittiğimiz her kuyumcuda ''ben nişanda bir şey takmayacağım, düğünde takarım'' diye söyledi. Sanki zorla biri bir şey yaptırıyor gibi ve de sanki kendisi komşu da nişanda değil düğünde takayım diye pazarlık yapıyor. Bunu yaparken de acaba o ne takacak bu ne takacak diye dedikodu yapıyor. Ki laf ettiği kişilerden biri yeni bebeği olmuş, ekonomik anlamda biraz zor durumda olan nişanlımın kuzeni. İşin garip tarafı nişanda altın bakımından en değerli şeyi takan o ki nişanlıma sormu bilezik takacağım az mı olur diye nişanlımda durumunu bildiği için düğünde takarsın zorlanma sakın gerek yok diye söylemiş.
Bana da bir tane bileklik alınacak diye belirtti. Nişanlım diyor ki kolye de alınacak, kv sadece bileklik diye tutturuyor. Bir bileklik beğendim, '' aaa benim kız da böyle bir şey istiyor sen almazsan ben alayım dedi benim için çıkılan alışverişte kızı için bir şeyler alındı.
Bu alışverişler zamanında - ki naşan haftasındayız bu arada- hep bir ben nişanı istemedim bir yüzük takardık, nişan sonra yapılırdı, cok acele oluyor diye tutturdu ki hala bu lafları dinliyorum. Nişan için kimi isterseniz çekinmeden çağırın dedik, kimseyi çağırmadılar ama hala kimse gelmedi çok ayıp oldu laf ediyorlar diye söyleniyor.
Nişan bohçası istemedik sonra yaparız dedik ki bizimki zaten hazırdı, yapalım adettir diye tutturdu ben zaten hazırlık yaptım biraz dedi bizim beraber aldıklarımız dışında tek bir şey konulmamıştı hatta aldıklarımızdan bazıları da konulmamıştı. Makyaj malzemesi al diye tutturdu, bu malzemeleri gitmiş ayakkabı- çanta takımı almıştık onun içine koymuş. Ayna sünnettir en güzelini alacağım dedi işportada satılan 2 liralık aynalardan koymuş :)
Bunlar çok önemli değil ama en ağırıma giden nişana 2 gün kala '' benim fal bakan arkadaşım var o dedi ki senin oğlan bu kızla gönül eğlendiriyor, ciddi bir şey yok dedi, ben de x'den ses çıkmayınca doğru zannettim bir hazırlık yapmadım ama çok kızdım oğluma ah alacak diye bir cümle kurdu. Hemde annem bu konuşmada yanımdaydı, aldığım terbiye yüzünden orada kötü bir laf etmedim.
Nişan günü bile ki ablamı ilk defa görüyor kenara çekip çok acele oldu, ben istemedim vs. gibi bir sürü laf söyleyip bütün nişan yerinden kalkmadı, surat astı.
Neyse bu tür laf sokmalarla 2 ay geçti, bayram sonrasında görümcem nişanlanacaktı bu nişanda öyle apar topar oldu. Benim ailem tatilden sırf nişan için erkenden döndüler ve nişan farklı bir şehirde oldu (nişanlımın ailesi orada yaşıyor) , otelde yer ayırttılar gece kalmak için ertesi günde ziyarete gideriz diye. Bunu bildikleri halde ilk bayramımızda ailemi aramadılar, ben aradığımda annem ayıp olmasın diye konuşayım üzülme dedi, kv bana aaa sizi arıyacaktım bugün ama unuttum dedi. Sonuçta ailem değer vermiş rahatından vazgeçmiş kızının nişanı için gelecek, nişana kendisi davet etmedi görümcem etti, bayramını kutla geliyorsunuz dünürüm değil mi de, ertesi günde sizi ağırlayacağız de değil mi?
Neyse kızlar çok uzun oldu biliyorum ama bu anlattıklarım sadece zihnimden çıkmayacak kadar beni etkileyen şeyler daha niceleri var. Ama sağolsun hakkını yemeyelim nişandan sonra ailemi iyi ağırladı. Ben de bunca şeye rağmen hiçbir terbiyesizlik yapmadım kendisi. Ama görümcemin nişan bohçasını gördüğümde nişanda kayınvalidesinin yaptıklarını gördüğümde adet falan umrumda olmamasına rağmen içim cız etti.
Kendisi kötü, sinsi biri değil ama çok patavatsız. Bu örnekleri göz önünde bulundurarak bana bir fikir verin lütfen. Ben mi alınganlık yapıyorum, yanlış anlıyorum yoksa benim varlığımdan pek memnun değil mi kayınvalidem?
başlıktan da tahmin edebileceğiniz gibi derdim kayınvalidem ile ilgili.
2 ay önce nişanlandım. nişanlımla 5 senelik bir geçmişimiz var. bu geçmişimizi de ailelerimiz en baştan bu yana biliyorlardı. Tanıştığımızda öğrenciydik, borçsuz evlenebilmek için okulumuzu bitirdik, iyi bir iş- maaş sahibi olup bu şekilde evlenmeye karar vermiştik. Her şeyi hallettikten sonra da evlilik kararımızı mayıs ayında ailelerimize bildirdik.
Nişan tarihimizi nişanlım belirledi çünkü haftanın 6 günü oldukça yoğun bir şekilde çalışıyor. Benim işim ona nazaran daha rahat olduğundan dolayı tarihlere pek fazla müdahale etmek istemedim. Sonunda da 9 temmuz olarak nişanlım nilan tarihini herkese bildirdi.
Bu arada iki ailenin de bazı koşturmacaları vardı. Nişanlım, kardeşi ile ailesinden ayrı yaşıyor, haziran ayında taşındılar. Benim annem de yine haziran ayında ameliyat oldu. Nişandan bir hafta önce isteme oldu, annem evde yaklaşık 20 kişiyi o haliyle krallar gibi ağırladı. Öyle bir kahve- çay ile geçiştirmedi. Yemeğinden - limonatasına kadar her şeyi kendi elleriyle tek başına yaptı.
Aslında biz söz- nişan bir arada evde olsun istiyorduk fakat ailelerin istekleri doğrultusunda nişanı dışarıda aile arasında bir yemek olarak düzenledik. Kayınvalidem, çocuklar için ne yapalım diye annemle birkaç kere buluştu. Annemde klasik bir laf olan '' ben şunu- bunu isteriz demem, ne yaparsak çocuklarımıza yapıyor olacağız, siz nasıl uygun görürseniz, isterseniz evleri olunca evlerine uygun olarak bir şeyler yapalım, isterseniz de şimdiden ufak ufak bir şeyler yapalım''dedi. Fakat kayınvalidem bu lafı nişanlıma '' her şeyi yapacaksınız, bu sizin şerefiniz'' olarak yansıtmış.
Sonunda alışveriş yapılsın dedi kayınvalidem ve bu gibi şeylerden hoşlanmasam da gönülleri olsun diye alışverişe çıktım. Hiçbir şey istememe rağmen, kv gittiğimiz her kuyumcuda ''ben nişanda bir şey takmayacağım, düğünde takarım'' diye söyledi. Sanki zorla biri bir şey yaptırıyor gibi ve de sanki kendisi komşu da nişanda değil düğünde takayım diye pazarlık yapıyor. Bunu yaparken de acaba o ne takacak bu ne takacak diye dedikodu yapıyor. Ki laf ettiği kişilerden biri yeni bebeği olmuş, ekonomik anlamda biraz zor durumda olan nişanlımın kuzeni. İşin garip tarafı nişanda altın bakımından en değerli şeyi takan o ki nişanlıma sormu bilezik takacağım az mı olur diye nişanlımda durumunu bildiği için düğünde takarsın zorlanma sakın gerek yok diye söylemiş.
Bana da bir tane bileklik alınacak diye belirtti. Nişanlım diyor ki kolye de alınacak, kv sadece bileklik diye tutturuyor. Bir bileklik beğendim, '' aaa benim kız da böyle bir şey istiyor sen almazsan ben alayım dedi benim için çıkılan alışverişte kızı için bir şeyler alındı.
Bu alışverişler zamanında - ki naşan haftasındayız bu arada- hep bir ben nişanı istemedim bir yüzük takardık, nişan sonra yapılırdı, cok acele oluyor diye tutturdu ki hala bu lafları dinliyorum. Nişan için kimi isterseniz çekinmeden çağırın dedik, kimseyi çağırmadılar ama hala kimse gelmedi çok ayıp oldu laf ediyorlar diye söyleniyor.
Nişan bohçası istemedik sonra yaparız dedik ki bizimki zaten hazırdı, yapalım adettir diye tutturdu ben zaten hazırlık yaptım biraz dedi bizim beraber aldıklarımız dışında tek bir şey konulmamıştı hatta aldıklarımızdan bazıları da konulmamıştı. Makyaj malzemesi al diye tutturdu, bu malzemeleri gitmiş ayakkabı- çanta takımı almıştık onun içine koymuş. Ayna sünnettir en güzelini alacağım dedi işportada satılan 2 liralık aynalardan koymuş :)
Bunlar çok önemli değil ama en ağırıma giden nişana 2 gün kala '' benim fal bakan arkadaşım var o dedi ki senin oğlan bu kızla gönül eğlendiriyor, ciddi bir şey yok dedi, ben de x'den ses çıkmayınca doğru zannettim bir hazırlık yapmadım ama çok kızdım oğluma ah alacak diye bir cümle kurdu. Hemde annem bu konuşmada yanımdaydı, aldığım terbiye yüzünden orada kötü bir laf etmedim.
Nişan günü bile ki ablamı ilk defa görüyor kenara çekip çok acele oldu, ben istemedim vs. gibi bir sürü laf söyleyip bütün nişan yerinden kalkmadı, surat astı.
Neyse bu tür laf sokmalarla 2 ay geçti, bayram sonrasında görümcem nişanlanacaktı bu nişanda öyle apar topar oldu. Benim ailem tatilden sırf nişan için erkenden döndüler ve nişan farklı bir şehirde oldu (nişanlımın ailesi orada yaşıyor) , otelde yer ayırttılar gece kalmak için ertesi günde ziyarete gideriz diye. Bunu bildikleri halde ilk bayramımızda ailemi aramadılar, ben aradığımda annem ayıp olmasın diye konuşayım üzülme dedi, kv bana aaa sizi arıyacaktım bugün ama unuttum dedi. Sonuçta ailem değer vermiş rahatından vazgeçmiş kızının nişanı için gelecek, nişana kendisi davet etmedi görümcem etti, bayramını kutla geliyorsunuz dünürüm değil mi de, ertesi günde sizi ağırlayacağız de değil mi?
Neyse kızlar çok uzun oldu biliyorum ama bu anlattıklarım sadece zihnimden çıkmayacak kadar beni etkileyen şeyler daha niceleri var. Ama sağolsun hakkını yemeyelim nişandan sonra ailemi iyi ağırladı. Ben de bunca şeye rağmen hiçbir terbiyesizlik yapmadım kendisi. Ama görümcemin nişan bohçasını gördüğümde nişanda kayınvalidesinin yaptıklarını gördüğümde adet falan umrumda olmamasına rağmen içim cız etti.
Kendisi kötü, sinsi biri değil ama çok patavatsız. Bu örnekleri göz önünde bulundurarak bana bir fikir verin lütfen. Ben mi alınganlık yapıyorum, yanlış anlıyorum yoksa benim varlığımdan pek memnun değil mi kayınvalidem?