En nefret ettiğim şey, benim sütüm de kaynana yüzünden kesildi. Tam emzireceğim vakit pat diye içeri dalardı, insan kapıyı çalar, boşuna diğer odaya gidip kapıyı kapatmıyoruz. Ben de her defasında ürktüm, sonra bir de başımda dikelirdi, sütün gelmiyor, mama yapıyorsun, benimkiler sırf sütle büyüdüler, seninki gibi mamayla değil, bilmem ne bilmem ne. Bir de bu yetmiyormuş gibi gider komşularına anlatırdı, Tembel Koala'nın sütü gelmiyor da mamayla besliyor yazık diye. Zar zor bebeğimi 2 buçuk ay emzirebildim, sayelerinde stresten, sinirden geri çekildi. En büyük pişmanlığım. Zaten ne yapsam yaranılmaz tipler, buzdolabı gibi kendisi, konuşmaya çalışsan bile hı he deyip geçiştirir, bir de arkamdan bu benle konuşmuyor der eşime.
Boşver kimseye bakma, mahremiyetini koru, kapını kitle, ve çocuğunla istediğin şekilde istediğin kadar ilgilen. Bebeğin de kaynananın yalancı sevgisini anladı ki ağlamayı koyveriyor, nasıl negatif enerji veriyorsa artık.