kayınvalidem ve görümcem çocuklarımı hep yatılı istiyorlar

seRperiM .!.:

3. çoçuğuna hamileyken eşinden ayrılması için uğraşmışlar. Çocuklar kalsın sen eşini boşa demişler sanırım oğullarına. Zaten konu sahibi de kaçarak evlenmiş, istenmemiş. Ayırmaktan kastı bu.

Genişletmek için tıkla...

Hımm anladım serperimcim saolasın.

Madem böyle bir durum söz konusu ya kocayı değiştirecek ya da onlarla görüşmeyecek. Mesafe de koyamıyor.

eLmayRa_ .!.:

Çocuklarına olan sevgisi saplantı derecesine gelmiş bir anne.

Göndermeyin tabi, cocuklar akraba sevgisinden, babaanne sevkatinden, hala sıcaklığından uzak kalsınlar, hep sizin cizdiğiniz cemberde yasasınlar. Yıllar sonra 3 tane kız gelsin, oğullarınızı sevsin, onlara da o sevgi farklı gelince size anında sırtlarını dönsünler.

Genişletmek için tıkla...

ya aslında doğru söylüyorsun bir bakıma

ama şu da var
kaynanası hamileyken bile boşatmaya uğraşmışsa
çocuklara da bu yönde telkinler veriyorsa insan çıldırır

benim kaynanam da olmayan çocuk için
şöyle şöyle yaparsan alırım çocuğunu elinden diyordu
hani nasıl alır diyeceksiniz ama
almasa da çıldırtır insanı
sürekli korkuyla yaşatır insanı
çocuklarınızı eşinizle bırakıp bir yere gitmeye cesaret edemezsiniz

ben de bu yüzden eşime şunu dedim sürekli
taşınalım burdan, çocuk yapalım artık, burda çocuk doğurmak istemiyorum
taşınamadık hala, artık çocuk deniyoruz napalım başa gelen çekilir
bu yüzden konu sahibini anlıyorum
ama eşiyle de arasını bozmaması lazım

kayınpederim hiç konuşmaz eşinin ve kızının karşısında korkar adamcağız üstüne yürürler bazen ağlayarak gelir bana. olmayan babam gibidir benim ailem beni istemiyor ama ben küçükken boşanmışlar annem başka biriyle babam başka biriyle evlenmiş ben o anne babanın tek çocuğuyum ne olursa çocuklara olur derler ya gerçekten çok doğru ortalıkta büyüdüm oraya gittim annemin eşi istemedi o bir tarafra babamın eşi yani sizin anlayacağınız yitip giden bi hayat... tek sahip olduğum varlık çocuklarım... kayınvalidemin bi oğlu daha var onlar kaçtılar eziyetlerden karısını ezdirmedi eltime ailesi sahip çıktı çektiler aldılar sonra kaynım korktu ve uzağa yerleştiler.benim öyle çekip alıcak kimsem yok alsalarda çocuklarımı nasıl götüreyim ben onlardan ayrılamam ki. ben dayakta yerim ama çocuklarımın yannda olurum hiç değilse. benim gibi onlarıda büyütmem. çok düşünüyorum sağlığım iyi değil ben ölürsem öocuklarım ne yaparlar bırakayım alışsınlar ama sonra kıyamıyorum onlara sizinde dediğiniz gibi yarın evlenecekler ya o zamanda böyle olursam elin çocuğuna yazık değilmi diyorum kendime bi insan 7 sinde neyse 70 indede o olur kendine gel belma diyorum ama gidecekleri zaman aklım çıkıyor içimde fırtınalar kopuyor. bana ne kadar kötülük yaparsa yapsınlar evlatlarıma yapmazlar biliyorum ama kv bana kaçırıcam oğlunu deyip duruyor beni üzmek için yapıyor biliyorum kayınpederim korkma ben varım yapamazlar diyor ama kendini koruyamıyor ki o beni korusun. fikirleriniz için teşekkür ederim hepiniz haklısınız özellikle gelinlerim konusunda çok dğru ya öyle bende olursam kız çocuk anneleri size bi örmek olayım evlatlarınız ne kadar hata yaparsa yapsınlar olur ya eşinizden boşansanız bile kızınız evlenmeden siz sakın evlenmeyin onu evlendirin sonra kendi hayatınızı kurun ama leiniz hep evladınız da olsun arayın gidin sık sık yoklayın aşırı tepki vermeyin yoksa hiç bişeyini anlatmaz size ben yaşayan biri olarak size tek öğüdüm bu olsun.

ne psikologum ne de uzman, hatta annelerin "kıskançlık" konularına da çok sert yorum yapan biriyim.. ama siz, bu forumda keşke yardımcı olabilsem dediğim sayılı üyelerdensiniz.. sizin sorununuz ne kıskançlık, ne de nefret.. sizin sorununuz yalnızlık.. k.pederinizle aynı psikolojiyi paylaşıyor olmanız onun korunmaya muhtaç olduğu izlenimini vermiş size.. sorun şu ki size yapılan ne k.validenizden ne de görümcenizden kaynaklanıyor.. sizin tek karşınıza almanız gereken kişi eşiniz.. sizi koruması, arka çıkması, destek olması ve bu hayatı yaşanılır kılması gereken, hayat arkadaşınız olan eşiniz.. çocuklar sizde sadece zaaf olmuş, herkes de bunu bildiği için size takılmaya başlamış.. yoksa kolay mı öyle çocuk kaçırmak yapmayın allah aşkına :)

size küçük bir tavsiye vereyim naçizane.. önce kendinizi yenilemeniz gerek ve bunu kendiniz ve çocuklarınız için yapmanız gerek.. eminim daha çok gençsiniz, yaşamanız gereken uzun bir ömür ve bunun için sağlam sinirlere ihtiyacınız var.. eşinizle konuşun eğer oluyor ise bir uzmandan yardım alın, olmuyor ise kendi kendinize telkin edin ve çocukları haftasonu, tatil gibi kısa dönemlerde babaannelerine bırakın.. karı-koca başbaşa kalın, kısa mesafelerde tatile çıkın.. hiçbirşey yapamıyorsanız sahilde yürüyün.. ruhunuzu dinlendirin önce.. zaten siz kendinizi toparlamaya başlayınca kimse size o şekilde takılamaz.. kimse de bu devrin çocuklarını dolduramaz hiç merak etmeyin arkadaşım, onlar bizlerden çok daha mantıklı ve farklı bakabiliyorlar :)

hangimiz annemizden minik dayaklar yemeden büyüdük ki :) unutun geçmişi, önünüze bakın.. sizin çocukları farklı yetiştirmeniz gerek.. hem kendiniz, hem çocuklarınız hem de gelecekte ki gelinleriniz için

office .!.:

ne psikologum ne de uzman, hatta annelerin "kıskançlık" konularına da çok sert yorum yapan biriyim.. ama siz, bu forumda keşke yardımcı olabilsem dediğim sayılı üyelerdensiniz.. sizin sorununuz ne kıskançlık, ne de nefret.. sizin sorununuz yalnızlık.. k.pederinizle aynı psikolojiyi paylaşıyor olmanız onun korunmaya muhtaç olduğu izlenimini vermiş size.. sorun şu ki size yapılan ne k.validenizden ne de görümcenizden kaynaklanıyor.. sizin tek karşınıza almanız gereken kişi eşiniz.. sizi koruması, arka çıkması, destek olması ve bu hayatı yaşanılır kılması gereken, hayat arkadaşınız olan eşiniz.. çocuklar sizde sadece zaaf olmuş, herkes de bunu bildiği için size takılmaya başlamış.. yoksa kolay mı öyle çocuk kaçırmak yapmayın allah aşkına :)

size küçük bir tavsiye vereyim naçizane.. önce kendinizi yenilemeniz gerek ve bunu kendiniz ve çocuklarınız için yapmanız gerek.. eminim daha çok gençsiniz, yaşamanız gereken uzun bir ömür ve bunun için sağlam sinirlere ihtiyacınız var.. eşinizle konuşun eğer oluyor ise bir uzmandan yardım alın, olmuyor ise kendi kendinize telkin edin ve çocukları haftasonu, tatil gibi kısa dönemlerde babaannelerine bırakın.. karı-koca başbaşa kalın, kısa mesafelerde tatile çıkın.. hiçbirşey yapamıyorsanız sahilde yürüyün.. ruhunuzu dinlendirin önce.. zaten siz kendinizi toparlamaya başlayınca kimse size o şekilde takılamaz.. kimse de bu devrin çocuklarını dolduramaz hiç merak etmeyin arkadaşım, onlar bizlerden çok daha mantıklı ve farklı bakabiliyorlar :)

hangimiz annemizden minik dayaklar yemeden büyüdük ki :) unutun geçmişi, önünüze bakın.. sizin çocukları farklı yetiştirmeniz gerek.. hem kendiniz, hem çocuklarınız hem de gelecekte ki gelinleriniz için

Genişletmek için tıkla...

arkadaşın bu yorumuna katılıyorum..endişelrin senin geçmişinde olmasını istemediğin korkularından

üzüntülerinden kaynaklanıyor..kendne güven,eşinle mutlu olmaya bak.kayınvalide senin endişelerin

üzerine oynuyor sadece..rahat ol,ona bu imkanı verme...eşinle mutluluğunuza engel olacak

komplo teorilerinden uzaklaş..ve kendine zaman ayır..eşinle zaman geçir..

çocukları onlara göndermeyi dene..sonuçları izlersin..baktın çocuklar

memnun kaldı,olumsuz birşeyler olmuyor,gitmelerine ara ara izin verirsin..

memnun kalmadın göndermezsin...denemeden anlayamazsın..şu an sadece olasılıklar üzerine

konuşuyorsun...sen güçlü olduğun zaman kimsenin baskısı seni yıpratamaz...

geçmişinde zorluklar çekmişsin ama gelecekten korkma..Allah evlatlarınla eşinle sana güzel

bir ömür nasip etsin..bu yuvanın baş aktörü sensin...sen iyi ol ki ailen de iyi olsun..

bende cocugu yatiliya yollamam belki belli bir yastan sonra gündüz sevsinler, yatili kalmanin lüzümü nedir hem herkes gece uyumuyor mu zaten bilhassa bööyle hasta ruhlu bir babaanneye hic yollamam ne demek annen gitsin biz halan sen beraber yasariz

ardaenesbulut .!.:

hayır öpünce kıskanmıyorum nerden çıktı yanlış anlamışsınız onlar beni çok ezdiler eşiöin benden ayrılması için herşeyi yaptılar her iftirayı attılar onlarsız bi özelin olamaz biyere gidemeyiz 3. oğluma hamileyken bile boşa bunu diye tutturdular ben kaçarak evlendim ailem beni istemiyor madem o kadar seviyorlar neden çocuklarımıda düşünüp huzur vermiyorlar bana. ben hiç karşılarında konuşmam görümcem 2 yüzlüdür zaten bana güler arkamdan atar kayınvalidemde eşimi yanlız yakaladığı yerde başlar kötülemeye eşim sözlerinden çıkmaz belki de onlara olan nefretim beni böyle düşündürüyor ben aylarca kayınvalidem ameliyat olduğunda betonda yattım altından aldım bekar kızı ayyy çook iğrenç diye kaçtı ben baktım iyileşince büyük oğluma. anneni annesine gönderelim baban sen ben halan beraber kalalım diyor oğlum bana onun yanında beni bırakıp gitme diyor ağlayarak... daha neler var tabiki bende suçluyumdur benimde onlara karşı hatalarım vardır muhakkak ama ben hiç bişi söylemem karşı gelmem eşim beni öldürür öyle bişey yaparsam savunmaya çalışırsam kendimi benle iddalaşıyo oğlum der çıkar daha o kadar çok şey var ki... onun için bu hayatta tek varlıklarım tek sığınağım çocuklarım onlardan başka kimsem yok... onlarıda alırlarsa benden yaşamamın ne anlamı kalır... eşim beni çok seviyor biliyorum ama yapamıoyr sahip çıkamıyor... ev aldık kredi çekti eşim kayınvalidem ödüyor kredimizi bundan sonra beni daha fazla ezerler... ama çocuklarım için dayanmak zorundayım evlatlarım için yaşıyorum ben zaten yaşayan bi ölüyüm

Genişletmek için tıkla...

sizin hissetttiğiniz şeyleri bende ilk çocuğum doğduğu zamanlar hissetmiştim. aşırı derecede sever koklar ve onunla yatmak isterlerdi. ben alınca çocuğumu hemen benim elimden alırlardı. benim onlara geçmişteki kızgınlığım çocuğumu onlardan uzaklaştırmalıyım şeklinde biraz beni yönlendiriyordu. ama sonra herşeyin konuşarak halledilebileceğini gördüm. kayınvalideme dedimki annecim Allah razı olsun geliyosun çocuuma bakıyosun ama şu huyun beni çok üzüyor. böyle yapma önceleri çok kabul edemedi ama şimdi mecbur yapıyor. gece yatma konusunda senin çocukların kesinlikle senin yanında yatmalılar. herkesin ailesi ayrı..ama onlara bakmaları kredilerinizi ödemeleri çok büyük bir iyilik.çocukların sana bağlıysa üzülecek bişey yok bence. geçmişteki yaptıkları eğer hala devam etmiyorsa böyle sorunları unutmalısın..eğer devam ediyorsa güzel bir dille önceden yağlayarak annecim falan söylemen gerekiyor. ne yazıkki canım evlilik sadece eşi idare etmekle değil her tarafı idare etmekle oluyor..evinizin onlara çok yakında olması sorun herşeyinizi beraber yapmamalısınız. eşiniz yeri gelince sizi koruyabilmeli..burda eşinizle aranızı çok iyi tutup onu kendinize bağlamanız gerekiyor. sizi seviyorsa sizi de anlayacaktır.

bende çocuğumu bırakmam doğrusu babanesine ama kıskandığımdan değil hiç ayrılmadım oğlumdan gideriz birlikte sevsinler opsünler esirgemem ama bırakamam çocuğumu kımseye.zaten karşı tarafında oyle bi talebide yok