- 6 Aralık 2018
- 9.824
- 8.499
-
- Konu Sahibi Deniz Yildizi123
- #321
Siz hala yuvam dıosunuz.Bence demeyın
Siz hala yuvam dıosunuz.Bence demeyınÂllah da planlarını bozsun. Baska kimse basgelemez bu insanla
Ortak velayet saçma bir şey. Çocuk illa birinin yanında duracak, durması lazım, düzene ihtiyacı var, gelişimi eğitimi vs için. Pinpon topu gibi bi o yana bi bu yana gidemez sürekli, okulu var kursu var şusu busu var. Uyanık herif hem çocuğa bakmayacak hem iştirak nafakasından yırtacak.Ortak velayeti sakın kabul etmeyin. Çocukla ilgili hiçbir işlemi kendi başınıza yapamazsınız. Ülkeye giriş çıkış problem olur, para zaten vermeyecek. Gerekirse çekişmeli devam etsin ama ortak velayeti kabul etmeyin.
Ortak velayet saçma bir şey. Çocuk illa birinin yanında duracak, durması lazım, düzene ihtiyacı var, gelişimi eğitimi vs için. Pinpon topu gibi bi o yana bi bu yana gidemez sürekli, okulu var kursu var şusu busu var. Uyanık herif hem çocuğa bakmayacak hem iştirak nafakasından yırtacak.
Ben yerinizde olsam boşanmak. Beklesin dursun. Siz Almanya'da yaşamınıza devam edin bir süre. Bir süre sonra mecbur hayatını kurunca birisiyle evlenmek istediğinde kendisi boşanmak isteyecek. O zaman velayeti ister anlaşmalı bosanirim
Tatlim acikcasi narsist bir piskopatla evliydim bir zamanlar, Allaha binlerce kes sukur olsun ki bosandim.Durum şöyle. Ben sürekli almanyaya gelmiyorum. Geldigim zaman sadece 12 gün geliyorum yilda 2 kez. Eşimde müsaade ediyor. Hamilelik döneminde malesef ucaklarin kapalmasina denk gelince geri ucamadigimdan kalmak zorunda kaldim. Ve simdiki geldigimdede alman pasaportum yenilenecek diye geldim. Zaten 10 senelik basvurdum, birdaha 10 sene bu işlemi yapmak zorunda kalmiycam. Birde nezaman yeni bir pandemiden dolayi ucaklar kapalir birdaha boyle birseyin olacagini da düşunmüyorum. Tabikide aileme yuvama sahip cikiyorum. Benim almanyaya gelme nedenim şu, ben giris cikis yapmazsam oturumum olüyor. Ölüncede tekrar gelemiyorum vizesiz. Bir vize cikarmasi uzun sürüyor ve her istedigimde gelemiyorum. Oturumumu da neden oldürmek istedigimi de aciklayim size. Benim burada annem ve babam var, ikiside tansyon hastalari, annrmlerin mallari mülkleri de hersey burada. Bir evlat olarak, bir hastalik yada kötü bir durum oldugunda ana babamin yardimina koşamayacaksam nasil bir evlat olurum sizce. Giytikce yaşlari da geliyor, ve bu durumda bir evlat olarak annem ve babam için görevlerimi de yerine getiririm. Acil bir durum olur birsey olur. Türkiyede olsaydi annem babam, ozamanda mesela memlekete giderdim acil bir yardima ihtiyaclari olsa. Iste bu yüzden. Yılda 2 kere 12 gün geldiysem çokmu. Bende annemi babamı özlüyorum. Eşim annesi in eteginin altindan cikamiyor yakin yerdr olduguna ragmen. Benimde annemi babami görmem hakkımdır. Ve size sunu soyleyim, benim ailemin yanina gelmemde ucuşla birlikte toplam 4 saat sürüyor, iki yerdede havalimani yakin. Türkiyede millet 7 10 saat yolculuk yapiyor köye memlekete gitmeye. Ama bizde eşimle kopukluk zaten baştan vardi ya. Bi türlü bize odaklanmadi. Kayinvalidemde hic durmadi, sürekli ogluşunu özleyen magduru oynadi. Eşim cok paraya öbem veriyorya. Birgün dedimki, istersen almanyaya gidelim 3 4 sene calisip biriktirelim gelelim, evlerimiz var kurulu düzenimiz de olur direk annemlerin üst daire boş. Eşim istemedi. Hayatta gitmem ben oraya dedi. Ama işine gelincede, almanyanin birseyini göremedik diyor. Yani varya, soyle gercekten bütün iliskimin en ufak noktasina kadar anlatasim geliyor. Soyle bir uzmana anlatip brni saatlerce dinlemesini istiyorum. Oyle bir doluyum ki. Narsist bir erkekle beraber olmak nedemek biliyormusunuz. Hep o hakli ve ben kusurlu. Herseyde. Siyaha beyaz der, 5 dk sonra bende siyahi gordüğüm halde şüphe etmeye basliyorum kendimden, ve siyahi beyaz görmeye basliyorum. O derece bir piskolojiye sahip...cok yoruldum
Biliyor musun su anlattiklarinizi okudum da eşiniz ne kadar da cok benziyor benim esime. Sizin yazdiklarinizi okudukca benim hayatim gozumun onunden film şeridi gibi gecti. Parayi cok seven bir koca, onu sevmeye devam etsin diye para veren bir kaynana, para verdikce onu seven karısını dışlayan esinin ve cocugunun hic bir bakimini üstlenmeyen bir eş... sizin de dediginiz gibi daha anlatacak cok sey var ama... bende cikmazdayim 1 yasinda cocugum var ne yapacagimi bende bilmiyorum siz ne yaptiniZ.Artık ne yapacağımı bilmiyorum. En baştan anlatmak istiyorum. Su an yuvamiz yikiliyor kayinvalidem ve esim yüzünden. Ben 30 yaşındayim 3 senelik evliyim. Görücü usulu evlendik. Ben almanyada dogup büyüdüm ve türkiyeye geldim evlendikten sonra. Güzel işim gücüm, arabam vs vardı, herseyimi ailemi de almanyada birakıp eşimle yuva kurmak icin türkiyeye geldim. Nisanliligimiz iyi gecti, eşimle iyi bir ilişkimiz vardi, seviyorduk birbirimizi, daha dogrusu ben seviyordum. Kayinvalidemden ama cok tuaf hisler aliyordum ve bu gittijce artti. Evlenirken, onlardan cok bisey istemedik kendileri 5 bilezik dediler. Esyalari alirkende en uygunlarindan aldim zaten esimin ailesi sadece koltuk, perde, fortmanto, yenek masasi ve ünite aldilar. Bütün diger esyalari ailem aldi. Dügünden sonra esimle eve geldik. Ben cok mutlu ama eşime bi arkami döndüm ki adam altinlari sayiyor beni unutmuş. Bende bana takilan altinlari istedim, vermedi. Ertesi gün carsiya gittik, cikar eurolari bakayim nekadar varmis dedi, bende hangi eurolardan bahsediyorsun dedim kapattim konuyu. Daha sonralari kayinvalidem bizi her haftasonu evine cagirdi bizde hep gittik. Balayina gideriz demisti eşim ama gitmedik. Kayinvaldem bizi hatta yatili cagiriyordu. Ilk dönemler rahatsiz oldugumu demekten cekindim. 1 sene gecti artik esime dedim, ben her hafta sonu oraya gitmek istemiyorum diye. Kayinvalidem bunu fark edince devam etti tabiki ama esimle bu yüzden aram acilmaya basladi. Kayinvalidem eşime sürekli para veriyordu. Bu beni rahatsiz ediyordu cunki gecimimizde bir problem yoktu. Yapmamasini söyledim ama devam etti. Yardim ediyorum ne var bunda dedi. Ama bana bikerr vermedi hep esime. Esimin gözündedr annesi tabi cok kiymetli oluyordu. Temel alisverisi esim yapiyordu. Ama benim şahsi ihtiyaclarimi hep annemler gordü, bana para gönderiyorlardi. Pet, şampuan, giyisi, tuvaletkagidimi, tüm ihtiyaclarimi kendim aliyordum cünki esim hep laf etmeye basladi cok kullaniyorum diye. 1 sene sonra hamile oldum. Asil dertler simdi basladi. Hamile olduktan sonra kayinvalidem bize gelmisti, ve bana bir hayali varmis herzaman, onu anlatti. Ilknur, benim hayalimdi hep, torun 2 yasina geldikten sonra sen calisirsin, bende torunuma bakarim sonra gelirsiniz aksamda guzelce yaptigim yemekleri yeriz mutlu mutlu, dedi. Hayal degil resmen plan yapmiş. Ben tabi 2 3 kere oyle birsey olmaz, ben cocugumi kendim buyutmek istiyorum dedim. Daha sonra ben almayaya ailemi ziyarete geldim tam koronanin basladigi zamandi. 3 ay hamileydim. Alman vatandasi olmak icinde basvuracaktim. Birde baktik ki, tam geri gidecegim zaman ucaklar kapaldi. Geri gidemedim, evimi esimi özledim biryandan hamileyim bulantilarim var. Hayatimda yasadigim en agir zamanlar geliyormuş meğer. Eşime cok ihtiyac duydum ama esim beni resmen ezdi. Telefinda konusmak istedigimde telefonlari kapatti. Beni sürekli aşaglamaya basladi. Neye ugradigimi şaşırdım, onu taniyamadim. Ben eşime, türkiyeme evime hasret kalmişken eşim bana sırtını döndü. Etmedigi küfür kalmadi. Birkere bile görüntülü arayip hamileligimi görmek istemedi. Birgün kayinvalidem ve esim aradilar, evimi taşıyacaklarimiş kayinvalidemin alt katına. Buna da onay verecekmişim, aksi taktirde bosanacakmis esim bende. Hamileyken bana boyle eziyet ettiler. Ben istemiyorum, evimi taşımayin dedikce, onlar üstümüze geldi, busefee ailemde müdahale etti, cünki artik ben dayanamaz hale geldim piskolijikmen. 2 hafta taşınma davasi sürdü sonra pes ettiler ama benim yasadiklarimi hic düşünmediler. Kayinvalidem planini yapmaya calisti, ben gelince birlikte oturacakmişiz güya oda tabi torun sevecek, bende hizmetci olacam. Derken eşimle sürekli telefonda tartismalar, aylarca. Hamilelik dönemim berbat geciyordu. Derken temmuz ayinda ucaklar açılı verdi. Başladılar gel burda yap dogumu diye. Bende almanyada dogum yapmaya mecburdum. Ama 2 ay felan vardi ve evimden yaklasik 6 ay ucaklar kapaldigindan uzak kaldim. Eger cocugumu türkiyede dogursaydim, pasaportu olmayacakti ve annemlere gelip gittikce almanyaya, onu beraberinde getiremeyecektim. Almanyada dogurursam, cifte vatandas oluyordu. Esim ve ailesi onun pasaport almasini karsi ciktilar, ve beni 7 aylik hamile korona var zorla turkiyede dogum yapmama zorladilar. Ben 6 ayda bir gidip geliyorum almanyaya mecburen. Ve her 6 ayda bir cocugumu birakip gelmek zorunda kalicaktim, yada annemi babami dogup büyüdüğüm yere birdaha gelmeyecektim, cünki ozaman benim alman pasaportum ölüyor 6 ayda bir gelmezsem. Işin aslı, kayinvalidem benin almanyaya gelip gitmemi istemedigi için ayagimi kesmek isteyerek, dogum türkiyede olsun diye zorladilar. Ve busefer ailecek baski yaptilar. Aileler birbirine girdi, kayinvalidem aslinda cok büyük problem yapti. Anneme evlat edinmek icin orada dogurtuyorsun diye iftiralar atti, neler neler. Bosanmakla tehdit ettiler. Artik benim ruh halimi düşünün. Eşimle problemimiz oluyordu, hemen kayinvalde cikiyor ortaya. Eşim zaten benim hakkımda olan herseyimi anlatiyordu ona. Tuvaletkagidi fazla kullaniyormusum, onu bile. Herseyimi. Dogum oldu almanyada. Busefer basladilar ikisi, gel gel gel. Sezeryan oldum, hastanede hala esim bana küfür ediyordu. O stressin icinde bebegim karimda bütün stressi cekti. Daha sonra onlarin zorlamasina dayanamayip 3 haftalikken bebegim, atladim ucaga geldim. Ama hala bitmedi. Esimle artik kopmustuk ve huzur felan bulamadik. Biryandan kayinvalidem cocugumu kendine baglamak icin ugrasti. Esime bagimli hastalikli bir baglantisi var. Esim de 30 yasinda. Ona diyormi, oglusumm thsirtlerini kokluyorum ben arkandan hep diye onu pofpofluyor. Biryandan para tıkıştırıyor, biryandan laflariyla pofpofluyor ve esim bu yüzden duruş saglayamiyor. Kayinvalidem laf carpiyor bana, ama esim sesini cikarmiyor asla arkamda olmuyor. Bende koronadan dolayi cocugumu biraz daha özenli yaklasiyorum, ama kayinvalidem mucuk mucuk yapışmak istiyor hep cocuguma. Kendisi ve kayinbabam, gorümceleeim cslisiyorlar 7 24 ve sürekli birileri korona oluyor, ben de biraz korumaya calisiyorum oglumu, busefer problem yapiyorlar. Simdide ne saygi ne sevgi kaldi ama ben onlara hicbirsey yapmadim. Orada mahsur kaldim ucaklar kapalinca, orada dogum yaptim diye bana birden kinlendi herkes esim dahil. Sonrada hic düzelmedi. Ve su an baska problem yasiyoruz. Esim ben yavrumla evime gelmeden önce, gitti borc yapip araba aldi, araba lazim degildi, biz carsi ortasinda oturuyorduk. Busefer paranin yarisi borca gidiyordu ve yine gida haric tüm masraflari benim annemler ödüyordu. Simdi yaklasik 1 sene sonra esimin yalanini cikardim ortaya. Bizi borc var diye 2 bin tl ile gecindirmeye calisiyordu, birde benim harcligimla. Madem borc yokmuş, araba borcunu coktan kapatmis. Işyerinde 1 senedir atanmis. Bana 4 bin tl maas aliyorum 2 bini araba borcuna gidiyorndiye kandirdi. Madem 7,5 tl maas aliyormus. Gizlidende 73 bin tl biriktirmis. Borsa oynamis, hisse satin almis vs. Bizede tek 2 bin tl ayiriyordu. Ve ben bunu yeni òğendim. Bu arada yine almanyadayim annemleri ziyarete gelmistim. Burada öğrendim esimin yalanlarini. Kavgalar ettik cok fena. Ama esim kendini asla suclu görmüyor, ikimiz icin diyip cikiyor için icinden. Kayinvalidemde sonuna kadar onun arkasinda. Evime geri gelecektim, esime dedimki, herzaman biletimi annemler aldi, madem para sorunun yok oladat yalan dolani etmişsin, biletimizi sen al biran önce dönelim eve dedim. Ben niye aliyorum bileti dedi 3 bin tl lik ucak biletimizi almadi. Bendr yeter artik senin bu yaptiklarin, madem bukadar parayanönem veriyorsun, ozaman bende gelmiyorum dedim. Ki zaten biletimi almadi. Aileler yine birbirine girdi, kayimvalidem cikti meydana bana birsürü söylenmeyecek laflar etti. Asla da kendilerinde suc bulmiyorlar. Esim kayinvaldemi turuyor oda esimi, benim arkamda asla olmuyor. Bizim mutlulugumuz ailem daha dogrusu annemin mutluluguna bagli diyor bana. Cocugumu da kayinvalideme sunuyor bir adet hediye gibi, benimle de bu yüzden tartisiyor, cünki kayinvalidem cocugumada ayni bagimliligi yaomak pesinde ogluna yaptigi gibi. Anlatacak cok sey var ve cok uzun oldu, özür dilerim. Es kisa sekilde yazmaya calistim. Kisacasi, esim paraya cok önem veriyor, bizi kandirdi parasini sakladi. Cocugim var esim var demedi hep maddi yònden kısıtladi herseyi. Kendine harciyor ama, ama bize yok, cocuguma bile bir kiyafet almadi, hep benim annem babam gönderdi. Kayinvalidemde esiminkiskandigindan paylasmak iatemiyor esimi pofpoflayip para veriyor hala. Esimde o yüzden asla benim arkamda olmuyor, kayinvaldemin arkasinda oluyor. Sizce ne yapmaliyim boyle bir iliskide.
Sakin türkiyeye gitmeyin cocugunuzla beraber almanyada yasayin hatta alman vatandasi yaptirin daha sonra cifte vatandas yaptirirsin velayetini aldiktan sonra, konusmalari ss alip bi bosanma davayi acin bu ne bicim aile aman uzak durArtık ne yapacağımı bilmiyorum. En baştan anlatmak istiyorum. Su an yuvamiz yikiliyor kayinvalidem ve esim yüzünden. Ben 30 yaşındayim 3 senelik evliyim. Görücü usulu evlendik. Ben almanyada dogup büyüdüm ve türkiyeye geldim evlendikten sonra. Güzel işim gücüm, arabam vs vardı, herseyimi ailemi de almanyada birakıp eşimle yuva kurmak icin türkiyeye geldim. Nisanliligimiz iyi gecti, eşimle iyi bir ilişkimiz vardi, seviyorduk birbirimizi, daha dogrusu ben seviyordum. Kayinvalidemden ama cok tuaf hisler aliyordum ve bu gittijce artti. Evlenirken, onlardan cok bisey istemedik kendileri 5 bilezik dediler. Esyalari alirkende en uygunlarindan aldim zaten esimin ailesi sadece koltuk, perde, fortmanto, yenek masasi ve ünite aldilar. Bütün diger esyalari ailem aldi. Dügünden sonra esimle eve geldik. Ben cok mutlu ama eşime bi arkami döndüm ki adam altinlari sayiyor beni unutmuş. Bende bana takilan altinlari istedim, vermedi. Ertesi gün carsiya gittik, cikar eurolari bakayim nekadar varmis dedi, bende hangi eurolardan bahsediyorsun dedim kapattim konuyu. Daha sonralari kayinvalidem bizi her haftasonu evine cagirdi bizde hep gittik. Balayina gideriz demisti eşim ama gitmedik. Kayinvaldem bizi hatta yatili cagiriyordu. Ilk dönemler rahatsiz oldugumu demekten cekindim. 1 sene gecti artik esime dedim, ben her hafta sonu oraya gitmek istemiyorum diye. Kayinvalidem bunu fark edince devam etti tabiki ama esimle bu yüzden aram acilmaya basladi. Kayinvalidem eşime sürekli para veriyordu. Bu beni rahatsiz ediyordu cunki gecimimizde bir problem yoktu. Yapmamasini söyledim ama devam etti. Yardim ediyorum ne var bunda dedi. Ama bana bikerr vermedi hep esime. Esimin gözündedr annesi tabi cok kiymetli oluyordu. Temel alisverisi esim yapiyordu. Ama benim şahsi ihtiyaclarimi hep annemler gordü, bana para gönderiyorlardi. Pet, şampuan, giyisi, tuvaletkagidimi, tüm ihtiyaclarimi kendim aliyordum cünki esim hep laf etmeye basladi cok kullaniyorum diye. 1 sene sonra hamile oldum. Asil dertler simdi basladi. Hamile olduktan sonra kayinvalidem bize gelmisti, ve bana bir hayali varmis herzaman, onu anlatti. Ilknur, benim hayalimdi hep, torun 2 yasina geldikten sonra sen calisirsin, bende torunuma bakarim sonra gelirsiniz aksamda guzelce yaptigim yemekleri yeriz mutlu mutlu, dedi. Hayal degil resmen plan yapmiş. Ben tabi 2 3 kere oyle birsey olmaz, ben cocugumi kendim buyutmek istiyorum dedim. Daha sonra ben almayaya ailemi ziyarete geldim tam koronanin basladigi zamandi. 3 ay hamileydim. Alman vatandasi olmak icinde basvuracaktim. Birde baktik ki, tam geri gidecegim zaman ucaklar kapaldi. Geri gidemedim, evimi esimi özledim biryandan hamileyim bulantilarim var. Hayatimda yasadigim en agir zamanlar geliyormuş meğer. Eşime cok ihtiyac duydum ama esim beni resmen ezdi. Telefinda konusmak istedigimde telefonlari kapatti. Beni sürekli aşaglamaya basladi. Neye ugradigimi şaşırdım, onu taniyamadim. Ben eşime, türkiyeme evime hasret kalmişken eşim bana sırtını döndü. Etmedigi küfür kalmadi. Birkere bile görüntülü arayip hamileligimi görmek istemedi. Birgün kayinvalidem ve esim aradilar, evimi taşıyacaklarimiş kayinvalidemin alt katına. Buna da onay verecekmişim, aksi taktirde bosanacakmis esim bende. Hamileyken bana boyle eziyet ettiler. Ben istemiyorum, evimi taşımayin dedikce, onlar üstümüze geldi, busefee ailemde müdahale etti, cünki artik ben dayanamaz hale geldim piskolijikmen. 2 hafta taşınma davasi sürdü sonra pes ettiler ama benim yasadiklarimi hic düşünmediler. Kayinvalidem planini yapmaya calisti, ben gelince birlikte oturacakmişiz güya oda tabi torun sevecek, bende hizmetci olacam. Derken eşimle sürekli telefonda tartismalar, aylarca. Hamilelik dönemim berbat geciyordu. Derken temmuz ayinda ucaklar açılı verdi. Başladılar gel burda yap dogumu diye. Bende almanyada dogum yapmaya mecburdum. Ama 2 ay felan vardi ve evimden yaklasik 6 ay ucaklar kapaldigindan uzak kaldim. Eger cocugumu türkiyede dogursaydim, pasaportu olmayacakti ve annemlere gelip gittikce almanyaya, onu beraberinde getiremeyecektim. Almanyada dogurursam, cifte vatandas oluyordu. Esim ve ailesi onun pasaport almasini karsi ciktilar, ve beni 7 aylik hamile korona var zorla turkiyede dogum yapmama zorladilar. Ben 6 ayda bir gidip geliyorum almanyaya mecburen. Ve her 6 ayda bir cocugumu birakip gelmek zorunda kalicaktim, yada annemi babami dogup büyüdüğüm yere birdaha gelmeyecektim, cünki ozaman benim alman pasaportum ölüyor 6 ayda bir gelmezsem. Işin aslı, kayinvalidem benin almanyaya gelip gitmemi istemedigi için ayagimi kesmek isteyerek, dogum türkiyede olsun diye zorladilar. Ve busefer ailecek baski yaptilar. Aileler birbirine girdi, kayinvalidem aslinda cok büyük problem yapti. Anneme evlat edinmek icin orada dogurtuyorsun diye iftiralar atti, neler neler. Bosanmakla tehdit ettiler. Artik benim ruh halimi düşünün. Eşimle problemimiz oluyordu, hemen kayinvalde cikiyor ortaya. Eşim zaten benim hakkımda olan herseyimi anlatiyordu ona. Tuvaletkagidi fazla kullaniyormusum, onu bile. Herseyimi. Dogum oldu almanyada. Busefer basladilar ikisi, gel gel gel. Sezeryan oldum, hastanede hala esim bana küfür ediyordu. O stressin icinde bebegim karimda bütün stressi cekti. Daha sonra onlarin zorlamasina dayanamayip 3 haftalikken bebegim, atladim ucaga geldim. Ama hala bitmedi. Esimle artik kopmustuk ve huzur felan bulamadik. Biryandan kayinvalidem cocugumu kendine baglamak icin ugrasti. Esime bagimli hastalikli bir baglantisi var. Esim de 30 yasinda. Ona diyormi, oglusumm thsirtlerini kokluyorum ben arkandan hep diye onu pofpofluyor. Biryandan para tıkıştırıyor, biryandan laflariyla pofpofluyor ve esim bu yüzden duruş saglayamiyor. Kayinvalidem laf carpiyor bana, ama esim sesini cikarmiyor asla arkamda olmuyor. Bende koronadan dolayi cocugumu biraz daha özenli yaklasiyorum, ama kayinvalidem mucuk mucuk yapışmak istiyor hep cocuguma. Kendisi ve kayinbabam, gorümceleeim cslisiyorlar 7 24 ve sürekli birileri korona oluyor, ben de biraz korumaya calisiyorum oglumu, busefer problem yapiyorlar. Simdide ne saygi ne sevgi kaldi ama ben onlara hicbirsey yapmadim. Orada mahsur kaldim ucaklar kapalinca, orada dogum yaptim diye bana birden kinlendi herkes esim dahil. Sonrada hic düzelmedi. Ve su an baska problem yasiyoruz. Esim ben yavrumla evime gelmeden önce, gitti borc yapip araba aldi, araba lazim degildi, biz carsi ortasinda oturuyorduk. Busefer paranin yarisi borca gidiyordu ve yine gida haric tüm masraflari benim annemler ödüyordu. Simdi yaklasik 1 sene sonra esimin yalanini cikardim ortaya. Bizi borc var diye 2 bin tl ile gecindirmeye calisiyordu, birde benim harcligimla. Madem borc yokmuş, araba borcunu coktan kapatmis. Işyerinde 1 senedir atanmis. Bana 4 bin tl maas aliyorum 2 bini araba borcuna gidiyorndiye kandirdi. Madem 7,5 tl maas aliyormus. Gizlidende 73 bin tl biriktirmis. Borsa oynamis, hisse satin almis vs. Bizede tek 2 bin tl ayiriyordu. Ve ben bunu yeni òğendim. Bu arada yine almanyadayim annemleri ziyarete gelmistim. Burada öğrendim esimin yalanlarini. Kavgalar ettik cok fena. Ama esim kendini asla suclu görmüyor, ikimiz icin diyip cikiyor için icinden. Kayinvalidemde sonuna kadar onun arkasinda. Evime geri gelecektim, esime dedimki, herzaman biletimi annemler aldi, madem para sorunun yok oladat yalan dolani etmişsin, biletimizi sen al biran önce dönelim eve dedim. Ben niye aliyorum bileti dedi 3 bin tl lik ucak biletimizi almadi. Bendr yeter artik senin bu yaptiklarin, madem bukadar parayanönem veriyorsun, ozaman bende gelmiyorum dedim. Ki zaten biletimi almadi. Aileler yine birbirine girdi, kayimvalidem cikti meydana bana birsürü söylenmeyecek laflar etti. Asla da kendilerinde suc bulmiyorlar. Esim kayinvaldemi turuyor oda esimi, benim arkamda asla olmuyor. Bizim mutlulugumuz ailem daha dogrusu annemin mutluluguna bagli diyor bana. Cocugumu da kayinvalideme sunuyor bir adet hediye gibi, benimle de bu yüzden tartisiyor, cünki kayinvalidem cocugumada ayni bagimliligi yaomak pesinde ogluna yaptigi gibi. Anlatacak cok sey var ve cok uzun oldu, özür dilerim. Es kisa sekilde yazmaya calistim. Kisacasi, esim paraya cok önem veriyor, bizi kandirdi parasini sakladi. Cocugim var esim var demedi hep maddi yònden kısıtladi herseyi. Kendine harciyor ama, ama bize yok, cocuguma bile bir kiyafet almadi, hep benim annem babam gönderdi. Kayinvalidemde esiminkiskandigindan paylasmak iatemiyor esimi pofpoflayip para veriyor hala. Esimde o yüzden asla benim arkamda olmuyor, kayinvaldemin arkasinda oluyor. Sizce ne yapmaliyim boyle bir iliskide.
Nedrn diye soruyorsunuz da, ben boyle olacagini bilerek evlenmedim tabiki. Yükseklerde gözüm yoktu, esimin düşunceleri bana davranislari bana cok yakin ve uygundu. Arkadaslar onun ailesini taniyordu kendi halindr insanlar dediler. Ben zaten kendime güvenerek geldim oraya. Benim 3 dilim var, alman diplomam meezunlugum vae türkiyedr bir calissam dünyanin parasini alabilecek kapasitesindeydim, ben kendimden vazgecmedim hicbirzaman. Ama boyle ama kuzusu, paraya damak yapan adam oldugunu hi bilmedim. Kendileri almanyaya da geldiler gördüler yaşantımızı, biz onlari gördük. Bikere de vaaaay burasi söyle güzel böyle lüx fln demediler ama sinsi sinsi icinden gecirmiş eşim demek ki. Yani ben şok oldum inanamadim zaten ilk huylari cikinca. Adam birden bambaska biri oldu. Bazen 20 yillik eviler bile eşlerini taniyamiyorlar. Kendilerini cok güzel gizlediler işte. Yaziklar olsun. Ama bana birsey olmaz, ayaklarimin üzerinde dururum, cocugumada bakarim, malimi mülkümü de alirim, guzel bir yaşam sunarim cocugumada kendimede. Boyle insan deger bilmeyen insanalarda bi kenarda kalsinlar. Alsin simdi anasini parasini, mutlu olsun
Canım benim kaç yaşındasın bilmiyorum ama, aslında gayet de belli etmişlerdir de kendilerini, sen ve ailen iyiniyetinden görememişsindir, bazen bir davranış bile çok şey anlatıyor. Bende yıllar içinde baktığım zaman gayet de her şey ortadaymış aslında ama ben çok deneyimsizdim, ailemde aşırı aşırı saftır. Ben yaşayarak öğrenmek zorunda kaldım malesef.
Bir de çevrenin, komşunun vs çok iyi demesiyle o aile iyi olmuyor, kimse kimseye de kolay kolay kötü demiyor zaten. Biz de araştırdığımızda kızımı bile veririm o derece seviyorum demişti çok yakın bir akraba , meğersem tanımıyormuş bile doğru düzgün.
Çocuk konusunda da bir çok kadın çocuk olunca değişir umudunu taşıyor, bilmiyorum böyle düşündünüz mü ama, hiç bir evliliğin çocukla iyileştiğini, erkeğin değiştiğini görmedim.
İnsanları tahlil ederken çevreye sormak ama körü körüne inanmamak gerekiyor, hayata gelişmek ders almak için geliyoruz , malesef bazı dersler zor yoldan alınıyor.
Biliyor musun su anlattiklarinizi okudum da eşiniz ne kadar da cok benziyor benim esime. Sizin yazdiklarinizi okudukca benim hayatim gozumun onunden film şeridi gibi gecti. Parayi cok seven bir koca, onu sevmeye devam etsin diye para veren bir kaynana, para verdikce onu seven karısını dışlayan esinin ve cocugunun hic bir bakimini üstlenmeyen bir eş... sizin de dediginiz gibi daha anlatacak cok sey var ama... bende cikmazdayim 1 yasinda cocugum var ne yapacagimi bende bilmiyorum siz ne yaptiniZ.
annesinin yörüngesinden çıkamayan bir adamla evlenmişsiniz..
iki insan evlenir, ortak hayatları olur, aile büyükleri, akrabalar o hayata belli çizgilerle dahil olurlar.
kv günah keçisi ilan etmeyin zira eşiniz de zemin hazırlıyor, anladığım kadarıyla..
çocuk için yorum yapmayacağım, Allah nasip etmiş, sağlıkla huzurla güle güle büyütün demek istiyorum. ( temenni )
Almanya'da doğacak, doğuştan yeni dil öğrenecek.. farklı kültürlerde nefes alacak ( bahsettiğiniz bu aile karmaşasında büyümekten daha iyi olabilir, tecrübe etmedim. )
Lakin o baba ve kv kişisi, torunlarını size verecek mi, sınırları koruyup, kibarca çizgileri çekecekler mi ?
Yoksa affınıza sığınarak yazıyorum, çocuğunuzu alıp başka memleketlerde hayat yaşamanıza,
düzen kurmanıza izin verecekler mi ?
Sadece sizin çocuğunuz olmadığını hatırlayınız.
(olasılıklar ??)
işte çocuk faktörü burda devreye giriyor, artık eşinizle bir bağlayıcı unsura sahipsiniz.
Dünya'nın en güzel duygusu evet ama burdan yeni evlilere tavsiyemdir,
çocuk sahibi olmadan önce lütfen evlilik hayatınızı süzgeçten geçirin. Sadece eşten kastım yok burda, iş hayatınız sosyal çevre, özel hayatınız vs.. Tüm bu sorumlulukları alabiliyor olmanız gerekiyor.
Eşinizi de alın yurtdışına, diyeceğim ama..
belki de değişmeyi bilmiyoruzdur, '' İnsana bildiği cehennem, bilmediği cennetten daha güvenli gelirmiş ! ''
Teklifler sunun, şartlarınızı belirleyin.
Siz karar vermiş olun, karşısına geçip konuşun.
Asıl kararı eşiniz versin, çizgilerini belirlesin.
hakkınızda hayırlısını diliyorum ..
Bütün yazıları okudum lütfen böyle arkanda destek ailen varken oraya geri dönme ve acilen davanı aç sana düğünde takılan hiçbir altın o kocana ait değil ve alamaz da.Bütün altınlarının parasıni al zaten arabanın yarısı da senin vs.Kendin ve çocuğunu düşün Rabbim böyle analardan korusun sana da sabırlar versin çok zor bir durum ama bu bir sınav unutma ve asla isyan etme.Ne güzel dağ gibi arkanda ailen var sana git kocanin evine de diyebilirlerdi.Hayata sıkı sıkı tutun çocuğun için eşin de anneciğiyle mutlu mesut yaşasın Allahtan bulsun.Aslinda onu cok seviyordum ama o sevgi hamilelikte bitti. Su anda cocugumu düşünüyorum, boyle bir baba ya sahip olmak mi, yoksa hic babaya sahip olmaki, hangisi daha kötü. Daha neler var neler bi bilseniz. Kendime yaptirmazdim cocuk olmasa. Inanin ki karar cok zor. Ama onlara kukla olmak istemiyorum, gidedsem kendimden vazgecmis olacam kayinvaldemin kuklasi olacam. En iyisi gitmemek...bazen bunu kabullenmek zor geliyor, bazende düşünmeye bile gerek yok diyorum kendime. Celisiyorum
Tatlim acikcasi narsist bir piskopatla evliydim bir zamanlar, Allaha binlerce kes sukur olsun ki bosandim.
Yani emin ol kesinlikle ne dedigini cok iyi anliyorum. Devamli kendinde sorun aramak, sorunu kendinde sanmak, hepsini yasadim ama cok uzun surmedi bu durum ve camurunda ailenle birlikte bogulmani dilerim diyerek siyrildim onlardan.
Zor bir durumdasin. Ortada cocuk var, olmasa bi nebze rahat 'evliligini surdurmen icin gecerli sebeblerini saysana' derdim. Almanya da yasiyorum, dogma buyume buraliyim. Turkiye de ne yasamak isterim, ne aklimin ucundan bu dusunceyi geciririm. Adapte olamamista olabilirsin Turkiye ye, bunda bir sakinca yok ki? Denedim olmadi yapamadim dersin. Samimi olarak soyluyorum, cozum olur mu bilmiyorum ama evliliginize birde Almanya da bir sans vermeniz size iyi gelecek sanki.
Hersey icin yeniden bir firsatin olur. Finansal olarak durumlari daha duzgun organize edersin, evine giren cikan parayi tam bilirsin. Ikincisi kaynana faktorun yok, uzaktan nekadar dahil olabilir, politik davranip goruntulu konusmalar yaparsin, cocugun fotolarini atarsin bol bol, kocanada 'bak annenle ne guzel geciniyorum' imaji verip kaynanana firsat vermezsin.
Ucuncusu (ki en onemlisi bence) evliliginizde cocugunuzla beraber yeniden bir aile olmaya calisirsiniz, karisan dolasan olmadan. Hakkinizda hayirlisi olsun canim. Zor bir durumdasin. Ama o durumdan cikmakta, o durumda kalmakta yine senin elinde.
Bunlar sanki seni maddi manevi sömürmek icin almış ama kafalarındaki olmamış ...Artık ne yapacağımı bilmiyorum. En baştan anlatmak istiyorum. Su an yuvamiz yikiliyor kayinvalidem ve esim yüzünden. Ben 30 yaşındayim 3 senelik evliyim. Görücü usulu evlendik. Ben almanyada dogup büyüdüm ve türkiyeye geldim evlendikten sonra. Güzel işim gücüm, arabam vs vardı, herseyimi ailemi de almanyada birakıp eşimle yuva kurmak icin türkiyeye geldim. Nisanliligimiz iyi gecti, eşimle iyi bir ilişkimiz vardi, seviyorduk birbirimizi, daha dogrusu ben seviyordum. Kayinvalidemden ama cok tuaf hisler aliyordum ve bu gittijce artti. Evlenirken, onlardan cok bisey istemedik kendileri 5 bilezik dediler. Esyalari alirkende en uygunlarindan aldim zaten esimin ailesi sadece koltuk, perde, fortmanto, yenek masasi ve ünite aldilar. Bütün diger esyalari ailem aldi. Dügünden sonra esimle eve geldik. Ben cok mutlu ama eşime bi arkami döndüm ki adam altinlari sayiyor beni unutmuş. Bende bana takilan altinlari istedim, vermedi. Ertesi gün carsiya gittik, cikar eurolari bakayim nekadar varmis dedi, bende hangi eurolardan bahsediyorsun dedim kapattim konuyu. Daha sonralari kayinvalidem bizi her haftasonu evine cagirdi bizde hep gittik. Balayina gideriz demisti eşim ama gitmedik. Kayinvaldem bizi hatta yatili cagiriyordu. Ilk dönemler rahatsiz oldugumu demekten cekindim. 1 sene gecti artik esime dedim, ben her hafta sonu oraya gitmek istemiyorum diye. Kayinvalidem bunu fark edince devam etti tabiki ama esimle bu yüzden aram acilmaya basladi. Kayinvalidem eşime sürekli para veriyordu. Bu beni rahatsiz ediyordu cunki gecimimizde bir problem yoktu. Yapmamasini söyledim ama devam etti. Yardim ediyorum ne var bunda dedi. Ama bana bikerr vermedi hep esime. Esimin gözündedr annesi tabi cok kiymetli oluyordu. Temel alisverisi esim yapiyordu. Ama benim şahsi ihtiyaclarimi hep annemler gordü, bana para gönderiyorlardi. Pet, şampuan, giyisi, tuvaletkagidimi, tüm ihtiyaclarimi kendim aliyordum cünki esim hep laf etmeye basladi cok kullaniyorum diye. 1 sene sonra hamile oldum. Asil dertler simdi basladi. Hamile olduktan sonra kayinvalidem bize gelmisti, ve bana bir hayali varmis herzaman, onu anlatti. Ilknur, benim hayalimdi hep, torun 2 yasina geldikten sonra sen calisirsin, bende torunuma bakarim sonra gelirsiniz aksamda guzelce yaptigim yemekleri yeriz mutlu mutlu, dedi. Hayal degil resmen plan yapmiş. Ben tabi 2 3 kere oyle birsey olmaz, ben cocugumi kendim buyutmek istiyorum dedim. Daha sonra ben almayaya ailemi ziyarete geldim tam koronanin basladigi zamandi. 3 ay hamileydim. Alman vatandasi olmak icinde basvuracaktim. Birde baktik ki, tam geri gidecegim zaman ucaklar kapaldi. Geri gidemedim, evimi esimi özledim biryandan hamileyim bulantilarim var. Hayatimda yasadigim en agir zamanlar geliyormuş meğer. Eşime cok ihtiyac duydum ama esim beni resmen ezdi. Telefinda konusmak istedigimde telefonlari kapatti. Beni sürekli aşaglamaya basladi. Neye ugradigimi şaşırdım, onu taniyamadim. Ben eşime, türkiyeme evime hasret kalmişken eşim bana sırtını döndü. Etmedigi küfür kalmadi. Birkere bile görüntülü arayip hamileligimi görmek istemedi. Birgün kayinvalidem ve esim aradilar, evimi taşıyacaklarimiş kayinvalidemin alt katına. Buna da onay verecekmişim, aksi taktirde bosanacakmis esim bende. Hamileyken bana boyle eziyet ettiler. Ben istemiyorum, evimi taşımayin dedikce, onlar üstümüze geldi, busefee ailemde müdahale etti, cünki artik ben dayanamaz hale geldim piskolijikmen. 2 hafta taşınma davasi sürdü sonra pes ettiler ama benim yasadiklarimi hic düşünmediler. Kayinvalidem planini yapmaya calisti, ben gelince birlikte oturacakmişiz güya oda tabi torun sevecek, bende hizmetci olacam. Derken eşimle sürekli telefonda tartismalar, aylarca. Hamilelik dönemim berbat geciyordu. Derken temmuz ayinda ucaklar açılı verdi. Başladılar gel burda yap dogumu diye. Bende almanyada dogum yapmaya mecburdum. Ama 2 ay felan vardi ve evimden yaklasik 6 ay ucaklar kapaldigindan uzak kaldim. Eger cocugumu türkiyede dogursaydim, pasaportu olmayacakti ve annemlere gelip gittikce almanyaya, onu beraberinde getiremeyecektim. Almanyada dogurursam, cifte vatandas oluyordu. Esim ve ailesi onun pasaport almasini karsi ciktilar, ve beni 7 aylik hamile korona var zorla turkiyede dogum yapmama zorladilar. Ben 6 ayda bir gidip geliyorum almanyaya mecburen. Ve her 6 ayda bir cocugumu birakip gelmek zorunda kalicaktim, yada annemi babami dogup büyüdüğüm yere birdaha gelmeyecektim, cünki ozaman benim alman pasaportum ölüyor 6 ayda bir gelmezsem. Işin aslı, kayinvalidem benin almanyaya gelip gitmemi istemedigi için ayagimi kesmek isteyerek, dogum türkiyede olsun diye zorladilar. Ve busefer ailecek baski yaptilar. Aileler birbirine girdi, kayinvalidem aslinda cok büyük problem yapti. Anneme evlat edinmek icin orada dogurtuyorsun diye iftiralar atti, neler neler. Bosanmakla tehdit ettiler. Artik benim ruh halimi düşünün. Eşimle problemimiz oluyordu, hemen kayinvalde cikiyor ortaya. Eşim zaten benim hakkımda olan herseyimi anlatiyordu ona. Tuvaletkagidi fazla kullaniyormusum, onu bile. Herseyimi. Dogum oldu almanyada. Busefer basladilar ikisi, gel gel gel. Sezeryan oldum, hastanede hala esim bana küfür ediyordu. O stressin icinde bebegim karimda bütün stressi cekti. Daha sonra onlarin zorlamasina dayanamayip 3 haftalikken bebegim, atladim ucaga geldim. Ama hala bitmedi. Esimle artik kopmustuk ve huzur felan bulamadik. Biryandan kayinvalidem cocugumu kendine baglamak icin ugrasti. Esime bagimli hastalikli bir baglantisi var. Esim de 30 yasinda. Ona diyormi, oglusumm thsirtlerini kokluyorum ben arkandan hep diye onu pofpofluyor. Biryandan para tıkıştırıyor, biryandan laflariyla pofpofluyor ve esim bu yüzden duruş saglayamiyor. Kayinvalidem laf carpiyor bana, ama esim sesini cikarmiyor asla arkamda olmuyor. Bende koronadan dolayi cocugumu biraz daha özenli yaklasiyorum, ama kayinvalidem mucuk mucuk yapışmak istiyor hep cocuguma. Kendisi ve kayinbabam, gorümceleeim cslisiyorlar 7 24 ve sürekli birileri korona oluyor, ben de biraz korumaya calisiyorum oglumu, busefer problem yapiyorlar. Simdide ne saygi ne sevgi kaldi ama ben onlara hicbirsey yapmadim. Orada mahsur kaldim ucaklar kapalinca, orada dogum yaptim diye bana birden kinlendi herkes esim dahil. Sonrada hic düzelmedi. Ve su an baska problem yasiyoruz. Esim ben yavrumla evime gelmeden önce, gitti borc yapip araba aldi, araba lazim degildi, biz carsi ortasinda oturuyorduk. Busefer paranin yarisi borca gidiyordu ve yine gida haric tüm masraflari benim annemler ödüyordu. Simdi yaklasik 1 sene sonra esimin yalanini cikardim ortaya. Bizi borc var diye 2 bin tl ile gecindirmeye calisiyordu, birde benim harcligimla. Madem borc yokmuş, araba borcunu coktan kapatmis. Işyerinde 1 senedir atanmis. Bana 4 bin tl maas aliyorum 2 bini araba borcuna gidiyorndiye kandirdi. Madem 7,5 tl maas aliyormus. Gizlidende 73 bin tl biriktirmis. Borsa oynamis, hisse satin almis vs. Bizede tek 2 bin tl ayiriyordu. Ve ben bunu yeni òğendim. Bu arada yine almanyadayim annemleri ziyarete gelmistim. Burada öğrendim esimin yalanlarini. Kavgalar ettik cok fena. Ama esim kendini asla suclu görmüyor, ikimiz icin diyip cikiyor için icinden. Kayinvalidemde sonuna kadar onun arkasinda. Evime geri gelecektim, esime dedimki, herzaman biletimi annemler aldi, madem para sorunun yok oladat yalan dolani etmişsin, biletimizi sen al biran önce dönelim eve dedim. Ben niye aliyorum bileti dedi 3 bin tl lik ucak biletimizi almadi. Bendr yeter artik senin bu yaptiklarin, madem bukadar parayanönem veriyorsun, ozaman bende gelmiyorum dedim. Ki zaten biletimi almadi. Aileler yine birbirine girdi, kayimvalidem cikti meydana bana birsürü söylenmeyecek laflar etti. Asla da kendilerinde suc bulmiyorlar. Esim kayinvaldemi turuyor oda esimi, benim arkamda asla olmuyor. Bizim mutlulugumuz ailem daha dogrusu annemin mutluluguna bagli diyor bana. Cocugumu da kayinvalideme sunuyor bir adet hediye gibi, benimle de bu yüzden tartisiyor, cünki kayinvalidem cocugumada ayni bagimliligi yaomak pesinde ogluna yaptigi gibi. Anlatacak cok sey var ve cok uzun oldu, özür dilerim. Es kisa sekilde yazmaya calistim. Kisacasi, esim paraya cok önem veriyor, bizi kandirdi parasini sakladi. Cocugim var esim var demedi hep maddi yònden kısıtladi herseyi. Kendine harciyor ama, ama bize yok, cocuguma bile bir kiyafet almadi, hep benim annem babam gönderdi. Kayinvalidemde esiminkiskandigindan paylasmak iatemiyor esimi pofpoflayip para veriyor hala. Esimde o yüzden asla benim arkamda olmuyor, kayinvaldemin arkasinda oluyor. Sizce ne yapmaliyim boyle bir iliskide.