- 18 Aralık 2022
- 100
- 27
- 29
- Konu Sahibi yengeckizi34
- #101
Bence hiç abartmıyorsun haklısın. Şunu anlarım bebeğin belki eşine çok benziyordur amma bebekliğine amma şimdiki haline ondan dolayı yeniden oğlumu doğurmuş gibi hissediyorum demiştir. Torununa bakınca yeniden oğlu dünyaya gelmiş gibi hissediyor olabilir. Ama geri kalan anlattığın hiç bir şeyde kayinvalidenin haklı bir tarafı yok. Yok mamaya alıştırma çabaları yok bilmem neler yok daha neler yani. Gerçi benim kaynanamda aynısıydı benden çocuğu alıp dururdu kucağına alışmasın kokuna alismasin yok emzirerek uyutma çok zorlanırsın sallayarak uyut öyle alışsın bilmem ne. Şuan çocuğum 18 aylık annem annem der başkada hitap etmez. Ben zamanında başından önüne geçmedim sessiz suskun kaldım bin pişmanım ilerisi işte böyle annecimler annemler hitap şekilleri ile devam ediyor. O yüzden naçizane tavsiyem önünü şimdiden kesin yerini haddini bilsin kim olduğunu hatırlatın. Yoksa devamında haddini katlaya katlaya aşıyor bu babaanneler.Merhaba, acaba insan lohusalıkta bir şeylere gereğinden fazla mı takılıyor? Yoksa bunlar kabul edilebilir şeyler değil mi? Bu ikilemde kaldığım için konuyu açmak istedim. Ben doğum yapmadan önce kayınvalidemle seviyeli bir ilişkimiz vardı hatta severdim de kendisini. Sonra bebeğin doğdu. Kayınvalideme bir haller oldu. Ben doğuralı 5 gün kadar olmuştu gelen misafirlere ve anneme sanki eşimi tekrar doğurduğunu söylüyordu. Babaannelik nasıl bir duygu diye soranlara bilmem ben babaanne gibi hissetmiyorum ki ben oğlumu doğurduğum zamanki gibi hissediyorum diyordu. Yani kendini anne gibi hissettiğini söylüyordu… çocuğumun annesi gibi besleme konusunda emzirmemi istemiyor mama içirmek ve beslenmesini kendi sağlamak istiyor ve benimle bu konuda yarışa ve tartışmaya giriyordu. kendisi eşimi emzirmemiş mama ile büyütmüş. Oğlumun eşimle aynı olduğunu onun da mamayla büyüyeceğini beni delirterek takışarak iddia ediyordu. Kendisi benim ilk 20 günümden sonra kendi evime gitti ben bir daha da mama falan eve sokmadım. Bunu hala kaldıramıyor. İlk günler sütün yetmemişti mama vermiştik diye her kalabalık toplum içinde anlatıyor… bunu neden devamlı herkese söyleme ihtiyacı duyuyor? Kendisini benimle yarıştırdığını hissediyorum ama çok saçma geliyor. bu davranışlarını abartıyor muyum? Kadın sana gelmiş yardım etmiş daha ne istiyorsun mu diyeceksiniz?