- 8 Nisan 2022
- 1.679
- 1.170
- 63
- Konu Sahibi itsgalatea
-
- #41
Bende alacağım bugün ilk kitabı bakalım
Bende alacağım bugün ilk kitabı bakalımben onları dinledim storytelden
ilk kitabı çok çok çok iyiydi , cidden heleki bizim ülke gibi bir ülke için çok gerekli bı kitap bence herkes okumalı
çünkü bizde ihmal edilmiş kabul edilmedi için bir çocuğun çok ciddei şeyler yaşamasi gerekiyor ama halbuki o kitapta gayet makul sayılan (toplumda) anne babalarin bile çocuklarda ciddi duygusal yaralar bıraktıklarını anlatıyordu.
çözümler olan ikinci kitabını ben begenmedim
Kaygılı baglanma olayını hiç yaşamadım. Ama yediğim kazıklar. Kaygılı değil hiç bağlanmamayı öğretti.Merhabalar,
Bir süredir hayatımda ilişkilerim yönünden pek iyi gitmeyen bir tutum içindeydim.Daha sonra ciddi bir ilişkim oldu ve böylelikle kendimi psikolojik olarak daha çok test etme ve araştırma şansım oldu.Zaten şüpheleniyordum ama Amir Levine ve Rachel Hellerin Bağlanma isimli kitabını okuyunca tüm taşlar yerine oturdu.Kaygılı bağlanan biriymişim ve evet herşeyin büyük sorumlusu aslında bağlanma stilimden kaynaklanıyormuş.
Kısaca özetlemek gerekirse,1-3 yaşları arasında kişi anne ve babasından sevgi ve değer anlamında güvensizlik sinyalleri aldıysa, tutarlı sevilmediyse ( bir ilgili bir ilgisiz, her an gidecek hissi ) kaygılı oluyor ve büyüdüğünde bu durum ilişkilerinde ortaya çıkıyor.
Şöyle ki , Kaygılı bağlanma nasıl anlaşılır?
Kaygılı bağlanma stiline sahip olan kişiler partnerlerinin onları sevmekten vazgeçeceğinden endişe duyarlar. Terk edilme korkusu hissederler. Partnerleri uzak olduğunda bir başkası ile ilgileneceklerinden korkarlar.Kıskançtırlar. İlişkileri hayatlarının odak noktasıdır ve ilişkileri hakkında çok düşünürler.
Konu ile ilgili bilgi sahibi olanlara sormak istiyorum, kitabı belki okudunuz veya okumadınız ama ben ciddi anlamda bu konu üzerine eğilmek kendimi dönüştürmek kafaca daha rahat ve özgüvenli bir yetişkin olarak ilişkime devam etmek için neler yapabilirim.Güvenli bağlanma stiline dönüş için geç mi kaldım ? Yardımlara açığım.
Not: Partnerim Güvenli bağlanma stilinde biri.
haklısınız ya , o isim cidden kacingan olabilir ama eminde değilim kendi adıma ,Aynı şey bana da oluyordu başta.O adını koyamadığınız şey aslında onların kaçıngan olmalarıydı bence,bende de hep öyle oldu.İlişkinin basında hep beni elde etmeye uğraşırlarken ilişkinin sonunda ben onlara gitme diye yalvarır oluyordum.Sizi gerçekten isteyen ve güvenli bağlanan biri olunca birde bu durumu kendinizde farkedince daha iyi oluyor ama işte sorun anında bende de onda da tölerans bitebiliyor yada beklenmedik olaylar yaşayabiliyoruz böyle olunca tetikleniyor ve ben yine kötüleşiyorum.Özgüven geliştirme ( çünkü kaygılı insanlar daha özgüvensiz davranmaya yatkın oluyor ) birde bu güvenli alana geçmek istiyorum en azından kendim için.Başka insanları tehlike olarak görmemek içinde kendimi geliştirmek , daha özgüvenli güzel enerjili ve bakımlı bir ben için çalışmak istiyorum ki zaten korku duymama gerek kalmasın.özgüvenle ilgili kitaplar varsa da öneri alırım :)
Böyle bir bağlanma şekli olduğunu bilmiyordum ama tamamen beni tarif ediyor, cocuklugumda anne baba ile ilgili böyle bir sorun yaşadığımi sanmıyorum ama ergenlik döneminde platonik olarak sevdiğim çocuk en yakın kız arkadaşıma aşık olduğunu açıklamıştı ve bunu duyunca çok kötü olmuştum acaba bugünkü kaygılarının sebebi bu olabilir mi?Merhabalar,
Bir süredir hayatımda ilişkilerim yönünden pek iyi gitmeyen bir tutum içindeydim.Daha sonra ciddi bir ilişkim oldu ve böylelikle kendimi psikolojik olarak daha çok test etme ve araştırma şansım oldu.Zaten şüpheleniyordum ama Amir Levine ve Rachel Hellerin Bağlanma isimli kitabını okuyunca tüm taşlar yerine oturdu.Kaygılı bağlanan biriymişim ve evet herşeyin büyük sorumlusu aslında bağlanma stilimden kaynaklanıyormuş.
Kısaca özetlemek gerekirse,1-3 yaşları arasında kişi anne ve babasından sevgi ve değer anlamında güvensizlik sinyalleri aldıysa, tutarlı sevilmediyse ( bir ilgili bir ilgisiz, her an gidecek hissi ) kaygılı oluyor ve büyüdüğünde bu durum ilişkilerinde ortaya çıkıyor.
Şöyle ki , Kaygılı bağlanma nasıl anlaşılır?
Kaygılı bağlanma stiline sahip olan kişiler partnerlerinin onları sevmekten vazgeçeceğinden endişe duyarlar. Terk edilme korkusu hissederler. Partnerleri uzak olduğunda bir başkası ile ilgileneceklerinden korkarlar.Kıskançtırlar. İlişkileri hayatlarının odak noktasıdır ve ilişkileri hakkında çok düşünürler.
Konu ile ilgili bilgi sahibi olanlara sormak istiyorum, kitabı belki okudunuz veya okumadınız ama ben ciddi anlamda bu konu üzerine eğilmek kendimi dönüştürmek kafaca daha rahat ve özgüvenli bir yetişkin olarak ilişkime devam etmek için neler yapabilirim.Güvenli bağlanma stiline dönüş için geç mi kaldım ? Yardımlara açığım.
Not: Partnerim Güvenli bağlanma stilinde biri.
Güvenli bağlanma nedir biliyorum. Benim annem de dahil geçmişin çalışan kadınlarının doğum izni kırk gündü. Burada mevzu anne haricinde ‘bir’ kişinin bakım vermesi. Bana babaannem, kızlarıma aynı bakıcı… keşke bu sağlanabilse bütün bebelere de minicik kalpler strese girmeseBenim annem ben 40 günlük iken ise başlamış,
2,5 yaşında da kreşe başlamışım
o ara bakıcılar vs .
bende de çok kaygılı bağlanma sorunu vardı
ya benim ayrılmak istediğim konuşmaların sonu ayrilmamak için yalvarmamla bitiyordu.
sonradan şunu fark ettim sorun ben de değil.
bazı insanlarda bişi var , adını koyamadığım kötü bir tılsım etkisi ; işte o insanlarla sağlıklı bağ kuramiyorsunuz.
sizin bütün o ayrılık travmanizi tetikliyor bir şeyler onlarlayken.Zaten böyle insanlarla genel olarak ilişkide sağlıksız oluyor ,saygısız oluyor doyurucu olmuyor. Çoğu zaman kendinize sayginizi kaybediyorsunuz.
sağlıklı iliskiler yaşayınca bunu anladım .
bir insanla ilişkiniz sağlıkli ise size iyi gelmediğini anladığıniz an bitirebiliyorsunuz , en kaygılı bağlanan da olsanız.
Zaten şöyle diyor Yani yada ben öyle anladım, 1-3 yaşında olmasada hayat içinde travmatik olaylarla da insanlar bunu sonradan da yaşayabiliyor galiba.Ama sizin atlatmanız 1-3 yaşa göre daha kolay oluyorBöyle bir bağlanma şekli olduğunu bilmiyordum ama tamamen beni tarif ediyor, cocuklugumda anne baba ile ilgili böyle bir sorun yaşadığımi sanmıyorum ama ergenlik döneminde platonik olarak sevdiğim çocuk en yakın kız arkadaşıma aşık olduğunu açıklamıştı ve bunu duyunca çok kötü olmuştum acaba bugünkü kaygılarının sebebi bu olabilir mi?
Ben teşekkür edelim kitap önerileri de yaptık süper oldu.Özgüvenle ilgili de öneri bekliyorum :)Konuyu açmanız çok güzel oldu iyi geldi teşekkür ederim :)
Bunu da alayım bugün :)Yaa kendini iyileştirme işi nasıl yapılıri okumuş biri aşırı mutlu oldum şu anda nedense pek kimse bilmiyorum ben aşık oldum kitaba
Psikonetin kendine yardım kitapları çok iyi oluyor genel bir bakabilirsinizBen teşekkür edelim kitap önerileri de yaptık süper oldu.Özgüvenle ilgili de öneri bekliyorum :)
Hayatımdaki kişi ile yapılan en küçük tartışmada hep benden soğudu, beni terkedecek ve asla geri dönmeyecek kaygısı yaşıyorum üstelik böyle durumlarda yemeden içmeden kesilip, günlerce yataktan hiç çıkmadan hasta gibi yatıyorum çok ağır depresyon yaşıyorum, umarım atlatabilirim, karar verdim destek alacağım bu konudaZaten şöyle diyor Yani yada ben öyle anladım, 1-3 yaşında olmasada hayat içinde travmatik olaylarla da insanlar bunu sonradan da yaşayabiliyor galiba.Ama sizin atlatmanız 1-3 yaşa göre daha kolay oluyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?