Bebeğim erken doğdu 83 gün yoğun bakımdaydı. Eve gelmek için çok dua ettim ama eve gelince 3-4 gün neredeyse hiç uyumadım. Nefes alıyor mu acaba rahat mı acaba nefesi durur mu acaba kusar boğulur mu diye delirecektim. Bebeğimle temas ede ede derdini isteğini anlar oldum. Evet o korkular var ama azalıyor hayatına entegre oluyor bebek :) çok yeni bunları düşünmen çok normal anne olmak çok güzel ama kaygı da geliyor beraberindeKızlar selam, 4 gün önce doğum yaptım, o günden beridir bebeğime bir şey olacak korkusu ile sürekli ağlıyorum. Ya gazını çıkaramazsam da yatınca boğulursa ya ani bir şey olur da kurtaramazsam gibi korkularım var. Gaz olayını kafama çok takıyorum. Ona yetemeyecekmişim gibi geliyor. Aranızda böyle korkuları olan varsa lütfen paylaşalım. Yorgunum bitkinim.. düşün düşün çözüm bulamıyorum bir türlü.
Bir buçuk ay olacak hâlâ o tür endişelerim var bence geçmez…Kızlar selam, 4 gün önce doğum yaptım, o günden beridir bebeğime bir şey olacak korkusu ile sürekli ağlıyorum. Ya gazını çıkaramazsam da yatınca boğulursa ya ani bir şey olur da kurtaramazsam gibi korkularım var. Gaz olayını kafama çok takıyorum. Ona yetemeyecekmişim gibi geliyor. Aranızda böyle korkuları olan varsa lütfen paylaşalım. Yorgunum bitkinim.. düşün düşün çözüm bulamıyorum bir türlü.
1 yaşında benim ki hala o korkularım var.. anneliğe hoşgeldin sanırım bu kaygılar ömür boyu sürecek…Kızlar selam, 4 gün önce doğum yaptım, o günden beridir bebeğime bir şey olacak korkusu ile sürekli ağlıyorum. Ya gazını çıkaramazsam da yatınca boğulursa ya ani bir şey olur da kurtaramazsam gibi korkularım var. Gaz olayını kafama çok takıyorum. Ona yetemeyecekmişim gibi geliyor. Aranızda böyle korkuları olan varsa lütfen paylaşalım. Yorgunum bitkinim.. düşün düşün çözüm bulamıyorum bir türlü.
Aynı şekilde korkularım hep bu yönde, nasıl başa çıkarım nasıl koruyabilirim diye kendimi yiyorum kısacası. Yalnız olmadığımı bilmek çok rahatlattı, teşekkür ederim..Bebeğim erken doğdu 83 gün yoğun bakımdaydı. Eve gelmek için çok dua ettim ama eve gelince 3-4 gün neredeyse hiç uyumadım. Nefes alıyor mu acaba rahat mı acaba nefesi durur mu acaba kusar boğulur mu diye delirecektim. Bebeğimle temas ede ede derdini isteğini anlar oldum. Evet o korkular var ama azalıyor hayatına entegre oluyor bebek :) çok yeni bunları düşünmen çok normal anne olmak çok güzel ama kaygı da geliyor beraberinde
Yalnız hissetmiştim ben de… Herkes çok güzel çok rahat çok keyifli anne oldu da bir ben kaygılıyım sanıyordum. Yalnız değilsin hepimiz canımızın parçası için kaygılıyız. Zamanla bağ kurdukça bebeğin kendini ifade ettikçe göreceksin ki onu sadece sen anlayabilirsin :)Aynı şekilde korkularım hep bu yönde, nasıl başa çıkarım nasıl koruyabilirim diye kendimi yiyorum kısacası. Yalnız olmadığımı bilmek çok rahatlattı, teşekkür ederim..