Kaybetme Korkusu

OdunHatun

O bir odun'du, olsundu..
Kayıtlı Üye
4 Eylül 2014
901
447
Selam kızlar,
İçimi bu dert yiyip bitiriyor. İnsanın en büyük korkusu hep başına geliyor. O yüzden ilgimi başka şeylere çekmeye çalışsamda, bi yere kadar ilgi odağım olup, biran da korku sarıyor içimi tekrardan.

Korkum; Ailemi kaybetmek.
Evlendim evleneli, ya ben evimdeykem birşey olursa.. Ya annem dışardayım dese yada baban işe gitti dese aklıma hep bu sorular geliyor, durduk yere hıçkıra hıçkıra ağladığım günler oluyor. Çok korkuyorum! Elbet ölüm insanlar içindir ama, Rabbime hep duam aynı. Allahım benden önce alma ailemin canını, ömrümden al ömürlerine ver'dir. Kızlar içinizde varmı böyle benim gibi hisseden? Dersime odaklanamıyorum ya.. Durmadan whatsappdan anneme fln yazıyorum "çok seviyorum sizi" fln diye. Nolursunuz birşeyler diyin, rahatlatın beni.

Şimdiden çook teşekkürler
 
Ben de boyleyim ve bende panik atak olustu. Gecmis olsun. Korkunc bir his..
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bana da oluyor. Dikkatini şöyle dağıtabilirsin: Ölmesini hiç beklemediğin ve ölse o kadar da üzülmeyeceğin birini seç, onun ölme ihtimalinin de sevdiğin insanların ölme ihtimaliyle aynı olduğunu hatırla. Nasıl olduğunu bilmiyorum ama bu düşünce beni sakinleştiriyor. Sonuçta kimse ölmemiş oluyor.
 
Ben babannemi kaybettikten sonra aylarca böyle olmuştum.. sanki annem ve babamda ölecekmiş gibi. Az daha kafayı yiyordum..
Bu şekilde bir olay yaşadınız mı hiç?
Veya okuyup izlediğiniz bir haber, duyduğnuz etkilendiğiniz bir olay oldu mu?
Bunlarda bilinç altına etkilenenilir.
 
Tabii bu kadar korkman normal değil, psikolojik bir şeylerin başlangıcı olabilir. Herkes ailesini sever ama bir de şöyle düşün sıralı ölüm diye bir şey var. Yarın öbür gün anne olacaksın. Eğer sen anne babanla birlikte ölürsen kendi çocuğun seninle en az bir 20 yıl daha az vakit geçirmiş olacak. Allah gecinden versin ama sen kendini annen baban kadar sevmiyorsun demek ki. Ya onlar ne derler bu dileklerini duysalar. Senin ömründen bir 20 yıl almaya yürekleri elverir mi? Yapma, böyle şeyler düşünme. Allah sıralı ölüm versin.
 
Ben geçenlerde zeki mürenin annem şarkısını duydum. Tam alay edecekken ağlarken buldum kendimi. Annrmim öldüğünü ve her şeyin nasıl anlamsız olacağını düşündüm. Defalarca dua ettim gecinden ver sağlıklı uzun ömürler ver Rabbim diye. Benden alıp onlara ver diye dua etmem çünkü evlat acısı çok kötü. Ben ölürsem annem zaten kahrolur. Ama bana onların acılarını gösterme, gecinden ver diye dua ederim hep.
 
Bende de var
Esim ve ailemden biri ölürse naparim diye halay eder uzulurum yada aglarim
Normal mi ben de bilmuyorm
 
Bende de çok fazla vardı ve paranoya seviyesine ulaşmıştı. Bir sene önceye kadar böyleydim. Şimdi çok çok azaldı şükürler olsun. Tamamen kendi irademle kurtulmaya çalıştım. Tabi destek olanlar da oldu sağolsunlar. Ama işin büyük kısmı sana ait. Kaderin önüne geçemeyeceğini biliyorsun, senin düşünüp kendini yiyip bitirmen hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Allahın dediği olacak sonunda. Sen kıymet bil, kaybetmekten de kork ama bu denli değil. Yıpratma kendini. Ben hep böyle düşünerek en aza indirgedim. İnşallah senin için de bi nebze olsun rahatlar..
 
Bende senin gibiyim bazen annemin üzerine bazen babamın bazen kardeşlerimin bazende eşimin ölüm hepimiz için Rabbim sıralı ölümler nasip etsin yokluklarını göstermesin bizlere inşallah bence arada düşünmek lazım hayatı daha değerli kılmak keşke dememek adına
 

Çevremde ölümler çoklaştı. Yada büyüdüm diye daha çok anlamaya başladım. Bilmiyorum.. Ama bende babaannemin elinde büyüdüm ve kendisi gözümün önünde vefat etti (kanser hastasıydı) onun yarası içimde/en derinde.. Ama ben evlendikten sonra daha çok korkmaya başladım. Gözümün önünde değil ailem ondan mı acaba? Psikolojim yerinde değil sanırım. Durup durup ağlamak ne demek? Ben ağlamaktan nefret eden bir insandım..
 

Çok sevindim adına, darısı başıma. İnşallah başarabilirim
 


ben de ayni sorunu yasiyorum. Birara telefon caldiginda bile korkuyordum. Esim telefona bakinca. Yuz ifadesine bakiyordum
 
Yeni evlenen herkeste ki biraz da duygusalsa böyle düşüncelerin olması çok normaldir.. Evden ayrılma psikolojisi ve yeni bir hayata geçiş döneminde insan bu tür duyguları hissedebiliyor.. Ve nitekim ben de aynıyım.. Elbette bu hastalık boyutunda değil ama insan daha çok görmek daha çok vakit geçirmek istiyor.. Kıymetini anlıyor sevdiklerinin.. Ben baba evi uykusunun böyle özlenesi böyle boğazımda bir düğüm gibi bir şey olacağını hiç tahmin etmezdim doğrusu Çok şükür evliliğimde her şey yolunda, hatta dört dörtlük bile diyebilirim.. Ama gel gelelim eşim biraz gecikse ya da kardeşime bir an ulaşamazsam içim sıkılıyor, yerimde duramıyorum.. Bunu sadece kendine oluyormuş gibi düşünme çünkü bak burda da bir çok kişi yazmış.. Dua ederek zamanla aşılacak bir durum bence.. Rabbim hiç kimseyi sevdikleri ile sınamasın..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
Eşim bana kötü davranıyor
14 15 16
Yorumlar
311
Görüntüleme
69K
ifedupyou
D
Aldatılmayı hakettim mi?
4 5 6
Yorumlar
111
Görüntüleme
26K
toranj
E
Aldatmış kocama tekrar güvenebilir miyim
14 15 16
Yorumlar
314
Görüntüleme
68K
Sadecebenbb
S
Y
Severek Ayrılmak...
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
9K
emenems
M
Tenezzül etmeme/önem vermeme mi?
Yorumlar
15
Görüntüleme
2K
Mira_88
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…