Yeni evlenen herkeste ki biraz da duygusalsa böyle düşüncelerin olması çok normaldir.. Evden ayrılma psikolojisi ve yeni bir hayata geçiş döneminde insan bu tür duyguları hissedebiliyor.. Ve nitekim ben de aynıyım.. Elbette bu hastalık boyutunda değil ama insan daha çok görmek daha çok vakit geçirmek istiyor.. Kıymetini anlıyor sevdiklerinin.. Ben baba evi uykusunun böyle özlenesi böyle boğazımda bir düğüm gibi bir şey olacağını hiç tahmin etmezdim doğrusu
Çok şükür evliliğimde her şey yolunda, hatta dört dörtlük bile diyebilirim.. Ama gel gelelim eşim biraz gecikse ya da kardeşime bir an ulaşamazsam içim sıkılıyor, yerimde duramıyorum.. Bunu sadece kendine oluyormuş gibi düşünme çünkü bak burda da bir çok kişi yazmış.. Dua ederek zamanla aşılacak bir durum bence.. Rabbim hiç kimseyi sevdikleri ile sınamasın..
