- 17 Nisan 2018
- 986
- 554
- 43
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Zaten vicdan olsa böyle dusunurmu sizceBenim eşim evlenmeden önce annesinden ayrı evde yaşıyordu. Benim gördüğüm günde bi kere falan annesiyle telefonda konuşur haftada birkaç gün de annesiyle görüşürdü. Fakat sık sık annesi ve kız kardeşi kavga eder, anne oğlunu arayıp ağlar çağırır ve o da koşa koşa giderdi. İçine girmeyince çok anlamıyorsunuz. normal zannederdim yani.
Şimdi evlendiği için oğlunu kıskanma hem maddi hem manevi geri isteme psikolojisi daha fazla. Bunu eşim de kabul ediyor zaten. Ben olmasam bana yapılan herşey onun olacaktı gibi bir düşüncesi var. Ev aldık sanki oğlu tek başına almış gibi ben olmasam o evi oğlu ona alacaktı zannediyor. Şimdi son günlerde benim yanımda anneye oğlan çocuğu bakar. Yaşlanınca, hastalanınca anne oğlunun evinde bakılmalı gibi şeyler söylüyor. Benim anlayamadığım nasıl bir insan nefret ettiği birinin kendisine bakmasını isteyebilir. Yani demek istediğim allah korusun bakıma muhtaç duruma düştüğünde nasıl nefret ettiği birinin altını almasını, banyo yaptırmasını vs. isteyebiliyor. Şu an kızıyla gezip tozuyor, kızına herşeyi yapıyor. Benimse boşanıp gitmemi istiyor beni sevmiyor. Ama hastalansa benim bakmamı istiyor. Bu nasıl bir psikoloji anlayamıyorum. Gerçekten bu insanlarda hiç mi vicdan yok. Eğer biri yaşlanınca bakılmak istiyorsa bakacak kişiye iyi davranması gerekmez mi?
çok haklısın bende 9 haftaya giricek hamileyim.. bi kere hamile olduğumda aradı o kadar. neymiş sürekli görüştüğü için beni aramıyormuş halbuki benle görüşmyor yani oğlunu görüyor ben çalıştıgm için ona soruyormuş nasıl iyi mi die hani biz dumanla falan irtibat kuruyoruz telefona daha geçemedikya o yüzden herhalde :) geçen gün eşimle bizi birbirimize soktu evde sonrada hatasını anlayıp geldi bende içimi bi güzel boşalttım hamile hamile bide tripleriyle uğraşıyrum. eşimle o kadar iyiyiz ki sırf ailesi yüzünden birbirimizi yıpratıyoruzz..Allah herkesin kalbine göre versin diyorum. bunlar yetmez gibi bayramda iki gün tatile gidicez amasraya yakın diye. vay efendim babası bana sormadan plan yapıyosun demesin mi ben şok :) beraber yaşamıyoruz eşim 30 ben 25 yaşındayz ikimizde çalışıyoruz biz tatile giderken sorucakmışız. eşim bu olaylardan sonra beni daha iyi anladı çok şükür.. kv kb iyi niyeti çok ama ufacık şeyler insanı büyük sorunlara sürüklüyor.. anne ah anne gibi var mıı baba gibi var mıı evlenince daha iyi anladım. kimse kimsenin yerine geçemezmişş. benimde annem babam var eşiminde anne babası asla kopsun istemem ama böyle yapmaları bize zarar verdiği için kızıyoruz kendi kızları ile başka sana başka oluyolar.. eve gelin alırken sen gelin deil kızımsın derler sonrası başka :) ne diyelim hayırlısıBen 11 haftalik hamileyim ve 3 gun önce bas ağrısı nedeniyle gittim hastaneye gece beni yatirdilar .kadin dogum bolumunde.cumku agrilar kasigima atiyordu.doktorlarda tedbir amacli gozlem altina aldilar beni .serum falan takildi.tabi esimde kayinvalidemin evine gitti.ben aptal gibi o hastanede tek basima kaldim.ve bide salak gibi kayinvalidem gelecekmis gibi bekliyorum.gelmedi aramadi bile.2 gun ikindiye dogru aradi.beni.gecmis olsun.neyin var gelecektim basim agriyordu dedi.ya sonra ben hastaneden ciktim.evime gittim esimde hadi hazirlan annemgil mangal yapacaklarmis senide cagiriyorlar.ben 4 tane serum yemisim .ayakta duramiyorum bile bitkinim bunlar mangal peşindeler.annenin başı agrimiyormuydu dedim..bilmiyorum dedi.Ben gitmedim tabi gittim bir güzel uyudum.ya ışte kimse anne gibi olmaz .kızlar kayinvalide .kayinvalidedir.onlar anneniz olamaz cumku biz el kiziyiz .Rabbim kimseyi .kimsesiz bırakmasın.
Ben 11 haftalik hamileyim ve 3 gun önce bas ağrısı nedeniyle gittim hastaneye gece beni yatirdilar .kadin dogum bolumunde.cumku agrilar kasigima atiyordu.doktorlarda tedbir amacli gozlem altina aldilar beni .serum falan takildi.tabi esimde kayinvalidemin evine gitti.ben aptal gibi o hastanede tek basima kaldim.ve bide salak gibi kayinvalidem gelecekmis gibi bekliyorum.gelmedi aramadi bile.2 gun ikindiye dogru aradi.beni.gecmis olsun.neyin var gelecektim basim agriyordu dedi.ya sonra ben hastaneden ciktim.evime gittim esimde hadi hazirlan annemgil mangal yapacaklarmis senide cagiriyorlar.ben 4 tane serum yemisim .ayakta duramiyorum bile bitkinim bunlar mangal peşindeler.annenin başı agrimiyormuydu dedim..bilmiyorum dedi.Ben gitmedim tabi gittim bir güzel uyudum.ya ışte kimse anne gibi olmaz .kızlar kayinvalide .kayinvalidedir.onlar anneniz olamaz cumku biz el kiziyiz .Rabbim kimseyi .kimsesiz bırakmasın.
Rabbim buyukokurken kalbım sıkıştı , allah bildiği gibi yapsın o kocanıda anasınıda
Aynen öyle ilk göründükleri gibi davransalarçok haklısın bende 9 haftaya giricek hamileyim.. bi kere hamile olduğumda aradı o kadar. neymiş sürekli görüştüğü için beni aramıyormuş halbuki benle görüşmyor yani oğlunu görüyor ben çalıştıgm için ona soruyormuş nasıl iyi mi die hani biz dumanla falan irtibat kuruyoruz telefona daha geçemedikya o yüzden herhalde :) geçen gün eşimle bizi birbirimize soktu evde sonrada hatasını anlayıp geldi bende içimi bi güzel boşalttım hamile hamile bide tripleriyle uğraşıyrum. eşimle o kadar iyiyiz ki sırf ailesi yüzünden birbirimizi yıpratıyoruzz..Allah herkesin kalbine göre versin diyorum. bunlar yetmez gibi bayramda iki gün tatile gidicez amasraya yakın diye. vay efendim babası bana sormadan plan yapıyosun demesin mi ben şok :) beraber yaşamıyoruz eşim 30 ben 25 yaşındayz ikimizde çalışıyoruz biz tatile giderken sorucakmışız. eşim bu olaylardan sonra beni daha iyi anladı çok şükür.. kv kb iyi niyeti çok ama ufacık şeyler insanı büyük sorunlara sürüklüyor.. anne ah anne gibi var mıı baba gibi var mıı evlenince daha iyi anladım. kimse kimsenin yerine geçemezmişş. benimde annem babam var eşiminde anne babası asla kopsun istemem ama böyle yapmaları bize zarar verdiği için kızıyoruz kendi kızları ile başka sana başka oluyolar.. eve gelin alırken sen gelin deil kızımsın derler sonrası başka :) ne diyelim hayırlısı
kızlar ben de kayınvalide ve görümce yüzünden 2 aydır eşimden ayrı annemin evindeyim. istanbulda kimsem yok beni evden kovdu, hem de benim evimden. ben ona git diyorum annesi 2 sokak ötede gitmiyor, ben gururumdan çarptım kapıyı aldım bebeğimi başka şehre anneme geldim.
ben daha önce bir evlilik yapmıştım, aile bu yüzden tepkili, güya başta bişey dememişler ama görümcem bu konuyla ilgili bana çok laf soktu. öte yandan habire senaryo yazıp kocamı kışkırtıyorlar. örneğin hamileyken banyoda koca göbeğimle epilasyonumu yapmaya çalışırken çat kapı geldiler, her zaman haber vermeden gelirlerdi, ve mutlaka eşim evde yokken gelirlerdi. neyse o gün kapıyı açamadım ve haber vermeyi öğrensinler diye açmak da istemedim. gitmiş bunlar karın bizi 3-5 defa evden kovdu ağlaya ağlaya evimize döndük, sokakta herkes bize baktı acıdı falan diye süslü senaryo yazıp eşimi bana saldırttılar, sen benim annemi nasıl kovar ağlatırsın diye sayısız defa kavga ettik. bu sadece bir örnek, evlerine giderim görümcem odasından çıkıp bi merhaba demez, eşim ona yengene saygılı ol diyemez kedi olur, ama ben saygı görmediğim Allahın selamını bile vermedikleri eve gitmem deyince ooowww bana aslan oluyor, vuruyor kırıyor bişeyleri, hamileliğim lohusalığım hep böyle kavga gürültüyle geçti işte.
boşanmaya karar verdim, çünkü anneci erkek düzelmez derler ama bebeğim daha 1 yaşında bile değil, ben babasız büyüdüm ne zor olduğunu biliyorum, ona da bunu yapacağımız için kendimi hiç affedemiycem, çok üzgünüm çoook...
Neden boşanmıyorsunuz?Konuyu açalı çok oldu ama benim evliliğimde eşimin annesi tarafından doldurulup benle kavga edip küsmesi değişmedi. Fazla içli dışlı olmayıp görüşmediğimiz zamanlarda evliliğim çok güzel gidiyor. Ama eşimin telefonu çalmasın kaynanam aramasın hep içimde korku acaba şimdi ne diyecek niye dolduracak diye...
Görümcemin bir çocuğu oldu bigün o annesinde bigün annesi kızında kalıyor hep çocuğa kayınvalidem bakıyor. görümcemin bebeği bikaç haftalıkken hastalanıp hastaneye kaldırıldı, hastaneden çıktığı gün çocuğu annesine bırakıp akşamına düğüne gitmiş görümcem. Bu kadar umursamaz, derdi tasası gezmek, eğlenmek. Ne dışarda ne evinde çalışmıyordu şimdi çocuğuna da doğru düzgün bakmıyor. Ben hediyemi falan üzerime düşen herşeyi fazlasıyla yaptım aman laf söylemesinler diye. Zaten doğan çocuğun da bi suçu yok ona elimden geleni yaparım o ayrı.
Hala birkaç ayda bir görüşüyorum. Her görüştüğümde evimi ona değilde başkasına kiraya verdim diye laf sokuyor. Eşim de hiç sesini çıkarmıyor. Sürekli aynı şehirde olmamıza rağmen bizim evimize yatılı olarak gelip kalmak istiyorlar. Eşim ve ben çok yoğunuz diye erteliyoruz ama yakın günlerde yine gelecekler. Beni hiç sevmiyorlar. Evde sürekli onların odaya girip çıkarken arkamdan fısıldaştıklarını duyuyorum. Her geldiklerinde kızının kocası az kazanıyormuş ona paraları yetmiyormuş geçinemiyorlarmış yok bizim evimizi ona vermemişiz. Söylenmesi bitmiyor. Günlerce dayanmak istemiyorum bir de buna. Kızın çalışsın, gezip eğleneceğine desem kavga çıkar. Hiç cevap vermedikçe daha da sert konuşmaya başlıyor. Espiriyle bişey söylemeye kalksam sesini yükseltip "ne diyo bu" diye eşime dönüp direk onu üzerime kışkırtır. Bizde kaldıklarında ya dışarı yemeğe çıkarsın oğlu ya da ben önlerine hazır koyayım isterler. Ben çalışıyorum akşam geliyorum. Kayınvalidem ve görümcem bütün gün evde bi kap yemek yapalım demiyorlar. Bir de şimdi bebek gelecek. Sürekli ağlamasından hiç uyumamasından şikayet ediyorlar ve bize yatılı olarak gelmek istiyorlar. Sizi de rahatsız ederiz diye bi düşünce zaten yok.
Çok bunalıyorum. Ben bu durumlardan dolayı çocuk yapmaktan vazgeçmişim. Hergün acaba boşanacak mıyız nasıl devam edecek miyiz diye düşünmekten. Ama onlar hayatına devam ediyor ne beni ne oğlunu düşündüğü yok. İnsan oğlunun aile kurmasını istemez mi mutlu olmasını istemez mi? Hiç oğlum boşansın da bütün vaktini/parasını bize versin der mi oğlunu sevse. Bunun gibi bir kaynanaya kendi kızı gibi bir gelin lazım. Oğlunun parasını yesin gezsin tozsun eve de kaynanasına baktırsın temizlik, ütü, çamaşır, bulaşık hiiç ellemesin. Daha da üstüne kaynanadan da para alsın. Böyle bi durumu hayal etseler sadece yeter ama yok...
Akıllı kadın olun, eşinize çaktırmadan eşinizin gözünü açın....Konuyu açalı çok oldu ama benim evliliğimde eşimin annesi tarafından doldurulup benle kavga edip küsmesi değişmedi. Fazla içli dışlı olmayıp görüşmediğimiz zamanlarda evliliğim çok güzel gidiyor. Ama eşimin telefonu çalmasın kaynanam aramasın hep içimde korku acaba şimdi ne diyecek niye dolduracak diye...
Görümcemin bir çocuğu oldu bigün o annesinde bigün annesi kızında kalıyor hep çocuğa kayınvalidem bakıyor. görümcemin bebeği bikaç haftalıkken hastalanıp hastaneye kaldırıldı, hastaneden çıktığı gün çocuğu annesine bırakıp akşamına düğüne gitmiş görümcem. Bu kadar umursamaz, derdi tasası gezmek, eğlenmek. Ne dışarda ne evinde çalışmıyordu şimdi çocuğuna da doğru düzgün bakmıyor. Ben hediyemi falan üzerime düşen herşeyi fazlasıyla yaptım aman laf söylemesinler diye. Zaten doğan çocuğun da bi suçu yok ona elimden geleni yaparım o ayrı.
Hala birkaç ayda bir görüşüyorum. Her görüştüğümde evimi ona değilde başkasına kiraya verdim diye laf sokuyor. Eşim de hiç sesini çıkarmıyor. Sürekli aynı şehirde olmamıza rağmen bizim evimize yatılı olarak gelip kalmak istiyorlar. Eşim ve ben çok yoğunuz diye erteliyoruz ama yakın günlerde yine gelecekler. Beni hiç sevmiyorlar. Evde sürekli onların odaya girip çıkarken arkamdan fısıldaştıklarını duyuyorum. Her geldiklerinde kızının kocası az kazanıyormuş ona paraları yetmiyormuş geçinemiyorlarmış yok bizim evimizi ona vermemişiz. Söylenmesi bitmiyor. Günlerce dayanmak istemiyorum bir de buna. Kızın çalışsın, gezip eğleneceğine desem kavga çıkar. Hiç cevap vermedikçe daha da sert konuşmaya başlıyor. Espiriyle bişey söylemeye kalksam sesini yükseltip "ne diyo bu" diye eşime dönüp direk onu üzerime kışkırtır. Bizde kaldıklarında ya dışarı yemeğe çıkarsın oğlu ya da ben önlerine hazır koyayım isterler. Ben çalışıyorum akşam geliyorum. Kayınvalidem ve görümcem bütün gün evde bi kap yemek yapalım demiyorlar. Bir de şimdi bebek gelecek. Sürekli ağlamasından hiç uyumamasından şikayet ediyorlar ve bize yatılı olarak gelmek istiyorlar. Sizi de rahatsız ederiz diye bi düşünce zaten yok.
Çok bunalıyorum. Ben bu durumlardan dolayı çocuk yapmaktan vazgeçmişim. Hergün acaba boşanacak mıyız nasıl devam edecek miyiz diye düşünmekten. Ama onlar hayatına devam ediyor ne beni ne oğlunu düşündüğü yok. İnsan oğlunun aile kurmasını istemez mi mutlu olmasını istemez mi? Hiç oğlum boşansın da bütün vaktini/parasını bize versin der mi oğlunu sevse. Bunun gibi bir kaynanaya kendi kızı gibi bir gelin lazım. Oğlunun parasını yesin gezsin tozsun eve de kaynanasına baktırsın temizlik, ütü, çamaşır, bulaşık hiiç ellemesin. Daha da üstüne kaynanadan da para alsın. Böyle bi durumu hayal etseler sadece yeter ama yok...