Kokoş bulmuyorum, aksine aramızda kalsın; özeniyorum yer yer, yapıp yakıştıran insanlara. :/
Ben buna o kadar alışmışım ki, o kadar uzun zaman önce kendimi biraz sıkıp
estetik durmayı bırakmışım ki; şimdi ne bu düzlükten çıkabiliyorum giyim konusunda, ne de yakışacağını düşünüyorum.
Burada farklı bir tarz konusu açılmıştı, orada yorumlamıştım sanırım "Gözlerini kapa ve kendini nasıl düşünüyorsan, o görüntü sensindir o ol" diye. Bunu her yaptığımda düzlükten ibaret bi yere çıkıyorum; ama her ortamda bu görüntüyle artık memnun hissetmiyorum. O kadar gerisindeyim ki çeşitlerin, aklıma atıyorum 4 farklı elbise modelinden başkası gelmiyor artık.
Çok sevdiğim bi teyzem vardı; "Giyimde rahatlık-estetik dengesi vardır; ne kadar çok rahatlığa kayarsan o kadar estetikten ödün verirsin" derdi; giyim üzerine konuşurduk denk geldikçe, kendisi de çizim yapar vb. Düşünüyorum, bana olan o olmaya başladı. Konu yüzeyden abiye gibi duruyor ama benim için farklı noktaları var dediğim de bu biraz aslında. Görüntümden çalıyorum, kendimi hevessiz-bilgisiz-bıkkın bırakarak. Rahatlığa o kadar kaydım ki, estetik giyimden tamamen çıktım. Her süs külfet olur oldu.
Bu içten gelen bir şey midir, orası da muamma gerçi.
