Karışık Siirler

bazen öyle bir an gelir ki
abartılmış sevdanızın
gerçekle yüzleşmesini yaşarsınız
sizi çok sevdiğini sandığınız ses
geçiştirmek için bir seni seviyorum kondurur
yüreciğinize
en kimsesiz en ilgiye aç halinizde

halbuki içten bir canım
kaç seni seviyorum eder değil mi
yalnız hissedersiniz kendinizi
sığınmaK istersiniz delice
sarılmak ağlamak sonra da gülmek
ışık açıktır ama etraf karanlık gelir
yazdır ama nedense soğuktur
hava durumu bozuktur gönül yaylarında
kar yağar abartılmış sevgilerinize birden
kim seviyor ulan bu dünyada beni gerçekten
diye haykırmak ister yürek değil mi
Annem dersiniz buruk sesinizle
ama yok o da nafile
zaten o sayılmaz ki

işte bazen böle gelir
bazen düzelir ama
kanarsınız yine abartılmış sevgilerinize
kimsesizliğin hikayesidir işte bu
yanlış bir yerdeyim dedirtten hikaye
herkes bilir herkes yaşar bu hikayeyi
tıpkı benim şu an yaşadığım gibi
insanoğlu olmaktan gelir
bu hikaye
en az abartılmış sevgileriniz kadar
abartılmıştır
biraz eksik çoğu fazla !

Yaşamak
Biliyorum, kolay değil yaşamak,
Gönül verip türkü söylemek yar üstüne;
Yıldız ışığında dolaşıp geceleri,
Gündüzleri gün ışığında ısınmak;
Şöyle bir fırsat bulup yarım gün,
Yan gelebilmek Çamlıca tepesine...
-Bin türlü mavi akar Boğaz'dan-
Her şeyi unutabilmek maviler içinde.


Biliyorum, kolay değil yaşamak;
Ama işte
Bir ölünün hala yatağı sıcak,
Birinin saati işliyor kolunda.
Yaşamak kolay değil ya kardeşler,
Ölmek de değil;

Kolay değil bu dünyadan ayrılmak

en güzel sey nedir deseLer...

asktir derim....

en cok kimi seviorsun deseLer....

adini söylerim....

neden agLiyorsun deseLer...

sevgiLim icin derim....

seni unutamami söyLeseLer...

hayir derim....

yasamak güzeLmi deseLer...

onsuz anLamsiz derim...

söyle sen kimsin deseler...

yanLizim ve onunum derim....

nerde öLmek istersin deseler...

onun koLLarinda derim...!

sen benim en aydinLik karanLigim....

sen benim en yakin uzagim...

sen benim, ben kadar gercegim..vazgeciLmezim...



ne oLur hep yanimda kaL...gitme bir yere...

sonsuza dek yüregimde oLman..

beynimde..ruhumda doLasman yetmiyor artik...

sen..senLiginLe hep ama hep yanimda oL..ne oLur...



her ayriLik son oLsun..her ayriLik ders oLsun ikimize...

sen ki yana yakiLa hasretini cektigim...

sen ki özLeminLe günLer...geceLer eskittigim...

sen ki adina "KADERIM" dedigim...

Biliyorum konusacak birseyimiz kalmadı, paylasacak hic bir seyimiz yok.
Yine de yüregimden gücümün yettigi yere kadar sana sesleniyorum,
seninle konusuyorum... Bugün sana olan kırgınlıgımı rafa kaldırdım,
sevgimi aldım avuclarımın arasına, ona sıgınıyorum... Cümlelerimi kısalttım,
kelimelerim buruk, gülüslerim istenmeyen dudaklarımda...

Bir ihtimal gelisine sıgındıgımı farkettiysem de, engel olamadım gurursuz
ama umutlu hasretine... Bugün gönlümü hos tutmak istiyorum,
imkansız olan her rüyaya inanasım geliyor... Bir cocuk gibi
isteklerimi bastıramıyorum... Calmayan telefonuma elim gidiyor,
sana halen bende oldugunu ısrarla yazmaya calısıyorum... Bende olan seni,
hic kırmadım, degistirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin
nasıl oldugunu, gülüp gülmedigini anlamsız bir sıkıntıyla merak ediyorum...

İcimdeki güzelligine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum!
Üsüyorum, bu üsüme yalnızlıgımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı...
Tutunabilecegim hicbir güzellik yok, hatırlamaktan usanmayacagım
anılarım dısında... Isınabilmek icin onlara sarılıyorum...
Anlamsız ve cevapsız sorular hıhzırca sırıtıyor, ben görmemeye
calısıyorum... Düsler uzak gibi görünüyordu ama yakındı...

Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini ac desem kapatacaksın
ama kapatma gözlerini! Kendime bir demet papatya aldım ama bakmadım
falıma... Gözlerimi gelislere verdim, gözlerimdeki hüzün bile seni özlemis
itiraf etti sonunda... Düsüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam degil...
Gelseydin, kendimi unutup sana kosacaktım, susturacaktım icimdeki isyanı,
kavgaların ortasında bir günes gibi dogup ısıtacaktım yüregini,
sevincten aglayacaktım bu defa, mutluyken hemen sarhos olmusum gibi,
dokunacaktım, sarılacaktım. Ama gelmedin, gelemezdin belki de gelmeye de
hic niyetin yoktu aslında... Kendimi kandırdıgımı anladıgımda aglıyordum...

Eskiden kimi sarkıların ne kadar anlamlı oldugunu düsünürken, simdi
ayrılıgın ardından calınan her sarkı umutsuzlugumu ve sevgimi anlatıyormus
gibi geliyor... Sevdigim ne cok sarkı varmıs, bunu senin gidisin gösterdi bana...
Her sarkıda sen varsın, her yerde, her gördügüm insanda, denizde,
gecede, uykumda... Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi...
Bu bir marifetse eger, neden benim yanımda degilsin ki?
Gözyaslarım asilligini yitiriyor ve yenik düsüyorum sevdana...



Gittin! Belki de hic gelmemistin ben, geldigini sandım... Ayak uyduramadım
yorgunluguna... Dudaklarına düslerindeki öpüsü konduramadım...

Kimi zaman bir cocuk oldum gülüslerinde sımaran, kimi zaman bir kadın;
dokunuslarında kendini bulan... Ama! En cok da imkansızın oldum...



Her gelisimde bir kez daha gönderdigin oldum... İnanamadıgın, Yenemedigin,
üzerinden atlayamadıgın korkuların oldum... Agladıgın, bagırdıgın ya da
sustugun isyanın oldum, sessizce bosalan gözyasların, birikmisligin oldum...
Yüregindeki kadın ben olmak isterken yüregine sıgınan ve tozlanacak olan
bir anı oldum... Haketmediklerin, artık yeter dediklerin ve herseyin olmak isterken
belki de hicbir seyin oldum... Söylesene ben gercekten senin neyin oldum?
Sesin hep uzakları cagırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim...
Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenisi sahiplenir miydim?

Simdi bir mevsimlik ask kaldı avuclarımda sadece bir mevsim yasanan
ama bir ömür gibi gelen ask... Kalbime henüz söyleyemedim gittigini,
ögrenirse onun da acı cekmesinden korkuyorum... Seni halen
benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum...
Gittin! Sevdamın yokluguna alısabilirim belki ama sesinin uzak yolların
sonunda olması acıtıyor icimi... Suskunlugun en büyük silahındı,
suskunlugunla vurdun beni asıl acı olan, canımı acıtan unutulmak...

Söylesene unutulmak kime yakısıyor?
Unutan sen olsan da sana bile yakısmıyor ...

Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak
sende daha güzel duruyor... Görüyorsun iste, ask'a ve sana ihanet etmiyorum
benim kırgınlıgım ask'a... Sen üstüne alındın...

Üşüyorum bu gece örtsene üstümü
bak ağlıyorum ben şimdi
zor geldi gurbet silsene gözyaşlarımı
Annem nerdesin?
çok özledim ben seni
giderken yaş vardı gözlerinde
Ağlama annem
ne olur ağlama
sen ağlmama kıyamam ben sana
o masmavi gözlerin kan dolmasın yine
sen üzülme annem sen ağlama
yollar uzun geceler uzun
Annem nerdesin?
üşüyorum yine bu gece örtsene üstümü
sarılsana yavruna bassana bağrına
Annem nerdesin?
gece karanlık gece ayaz
korkuyorum yalnız kalmaktan
yalnız uyumaktan
sanki yok oluyorum karanlıkta güneş misali
aydınlatmıyor ay ve yıldızlar gecemi
gelsene yanıma
sarılsana yavruna
ANNEM NERDESİN?

Anladım
Yok
Çok döndüm dolaştım
Yok
En güzeli senin gözlerin
Gözlerin çocukluğumuz kadar sıcak
Ve gözlerim kalan ömrümüz kadar derin
Dönenlere küsme sakın sen dünyaya küsebilirmisin
Belki kimine göre baba ocağı
Kimine göre yar kucağı şu kürkçü dükkanı dediğin
Ve beklide her yolun sonunda sana dönmek
En güzel yanı şu gençliğin
Çünkü yokki
Çok döndüm
Çok dolaştım yok
Aslın varken surete gerek yok…

ölüm

Eger "9" canli olsaydin bile...

En fazla "8" kez kaçabilirdin ölümden...

Bilk i "7" divele sultan olsan dahi...

Yerin "6" mekan olacak sana...

En fazla "5" metre kumaş götürebileceksin...

Kapatacaksin "4" açsanda gözünü...

Bu dünya "3" günlük dünya...

Azrailin yaninda "2" kat olup yalvarsanda nafile...

Elbet "1" gün öleceksin...

.Işte o zaman herşey "0" dan başlayacak...

Akşamın matem rengine büründüğü saatte gökyüzündeki kandiller tek, tek yanmaya başladığında içimde sessiz bir çığlık... Özlemeyi özledim. Özlemeye değer ne kaldıysa...

Yalnızlık gecelerin, Ümit bekleyenlerin, Hayal çaresizlerin, Yağmur sokakların, Tebessüm dudakların, Sen ise yalnız benimsin birtanem...

SEVDADA OZLEM OLMALI KI YUREKLERDE KALSIN, OZLEM BIRAZDA ACI VERMELI KI YUREKLER SEVDANIN DEGERINI BILSIN, YUREKLER CESUR OLMALI KI SEVDALAR TURKU TADINDA OLSUN!

SEVGILERIN EN GUZELI SENI SEVMEK, OZLEMLERIN EN GUZELI SENI OZLEMEK, VE HAYATIN TADI SABAH KALKTIGIMDA SENIN VAR OLDUGUNU BILMEKTIR BIRTANEM!!

GÜNLERDİR KAPIMI KİMSELER ÇALMIYOR. GÖĞSÜMDEN İÇERİ YOKLUĞUN SIZIYOR. BİR DEMLİK ÇAYIM VAR TÜTÜNÜMDE GEÇİYOR. DUVARLARA YAZDIĞIM HER CÜMLE AĞLIYOR

Bir KaranLIK geLiyor yokLuğunun ardından. Ne zaman güne$ batsa bu son gecem diyorum. Vazgeç yaLan dünyanın köhne saLtanatından. Yeti$ir bunca keder bunca eLem diyorum. Bu ne bitmez ayrıLık, bu ne bitmez özLem diyorum