- 12 Temmuz 2006
- 35.046
- 30.491
- 61
Kardeş kıskançlığına karşı anne ve babalar nasıl davranmalı? Anne ve çocuk yazarı Deniz Temur tüm bu soruları yanıtladı.
Kıskançlık insanın doğasında olan bir özelliktir. Bu nedenle bir çocuğun kardeşini kıskanması anormal bir durum değildir. Ancak kıskançlık seviyesinin yükselmesi, aile içinde sorunlara neden olmaya başlaması istenmeyen bir durumdur. Kardeş kıskançlığında durumu anormal hale getiren çoğunlukla ebeveynlerin yanlış tutumlarıdır. Yapılan en büyük hata da çocuklar arasında adaletsiz davranışlarda bulunmaktır. Sırf küçük çocuğu korumak için büyük çocuğun ihtiyaçlarına kayıtsız kalmak, farklı yaşlarda olmalarına karşın aynı yaştaymış gibi muamele etmek, çocuklardan birine daha fazla zaman ve ilgi göstermek kıskançlığı tetikleyen yaygın nedenlerdir. Çocukların yaşları da kıskançlık krizlerinin bir başka nedeni olabilmektedir. Örneğin, 3 yaşında bir çocuk, kardeşi olduğunda onu daha zor kabul eder.Bunun nedeni 3 yaşında çocukların ben merkezci bir dönemi yaşamalarıdır. Bu dönemde çocuklar paylaşmayı sevmez ve kendi isteklerinin yerine getirilmesi için yüksek direnç gösterirler. Ebeveynlerin doğal olmayan davranışları da çocukların kıskançlık seviyelerini arttırabilir. Örneği, yeni bir kardeşi olan 5 yaşındaki çocuğa 'aaa öyle yapma bak kardeşin üzülüyor' derseniz 5 yaşındaki çocuk küçük bir bebeğin böyle hissedemeyeceğini bildiğinden ebeveynlerine karşı güvensizlik hissetmeye başlar. Bu güvensizlik de kardeşe kıskançlık olarak yansır. Yine anne ve babaların kardeş kıskançlığı olmasın diye gösterdikleri dengesiz ilgiler de kıskançlığa sebep olabilir. Mesala, yeni kardeşi olan bir çocuğa 'ben seni daha çok seviyorum, sen daha akıllısın' gibi yapmacık ilgiler çocukta güvensizlik ve kaygı yaratır. Bu kaygılar da kardeşe kıskançlık olarak yansır. Bunlarla birlikte anne ve babaların sürekli evin büyük çocuklarına 'sen ağabeysin, sen abla oldun, sen oldun, daha büyüksün' gibi telkinlerde de bulunmaması gerekir. Anne ve babalar için çocuklar sadece onların çocukları olmalıdır. Ablalık, ağabeylik çocuklar arası bir ilişkidir. Ebeveyn ile çocuk arasında sürekli vurgulanan ablalık, ağabeylik ilişkisi çocukta gerginliğin ve kıskançlığın yaygın nedenidir.
cevapla.tv
Kıskançlık insanın doğasında olan bir özelliktir. Bu nedenle bir çocuğun kardeşini kıskanması anormal bir durum değildir. Ancak kıskançlık seviyesinin yükselmesi, aile içinde sorunlara neden olmaya başlaması istenmeyen bir durumdur. Kardeş kıskançlığında durumu anormal hale getiren çoğunlukla ebeveynlerin yanlış tutumlarıdır. Yapılan en büyük hata da çocuklar arasında adaletsiz davranışlarda bulunmaktır. Sırf küçük çocuğu korumak için büyük çocuğun ihtiyaçlarına kayıtsız kalmak, farklı yaşlarda olmalarına karşın aynı yaştaymış gibi muamele etmek, çocuklardan birine daha fazla zaman ve ilgi göstermek kıskançlığı tetikleyen yaygın nedenlerdir. Çocukların yaşları da kıskançlık krizlerinin bir başka nedeni olabilmektedir. Örneğin, 3 yaşında bir çocuk, kardeşi olduğunda onu daha zor kabul eder.Bunun nedeni 3 yaşında çocukların ben merkezci bir dönemi yaşamalarıdır. Bu dönemde çocuklar paylaşmayı sevmez ve kendi isteklerinin yerine getirilmesi için yüksek direnç gösterirler. Ebeveynlerin doğal olmayan davranışları da çocukların kıskançlık seviyelerini arttırabilir. Örneği, yeni bir kardeşi olan 5 yaşındaki çocuğa 'aaa öyle yapma bak kardeşin üzülüyor' derseniz 5 yaşındaki çocuk küçük bir bebeğin böyle hissedemeyeceğini bildiğinden ebeveynlerine karşı güvensizlik hissetmeye başlar. Bu güvensizlik de kardeşe kıskançlık olarak yansır. Yine anne ve babaların kardeş kıskançlığı olmasın diye gösterdikleri dengesiz ilgiler de kıskançlığa sebep olabilir. Mesala, yeni kardeşi olan bir çocuğa 'ben seni daha çok seviyorum, sen daha akıllısın' gibi yapmacık ilgiler çocukta güvensizlik ve kaygı yaratır. Bu kaygılar da kardeşe kıskançlık olarak yansır. Bunlarla birlikte anne ve babaların sürekli evin büyük çocuklarına 'sen ağabeysin, sen abla oldun, sen oldun, daha büyüksün' gibi telkinlerde de bulunmaması gerekir. Anne ve babalar için çocuklar sadece onların çocukları olmalıdır. Ablalık, ağabeylik çocuklar arası bir ilişkidir. Ebeveyn ile çocuk arasında sürekli vurgulanan ablalık, ağabeylik ilişkisi çocukta gerginliğin ve kıskançlığın yaygın nedenidir.
cevapla.tv