• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kapımı bile çalmayan komşularım.

Kasim ve aralik aylarinin neredeyse tamamini karantinada gecirdik ailecek.Bu hastaliği kimin nasil geçireceği belli değilken komşuluğu bir sure rafa kaldirin bence.Gördükçe selam verin,karşidan beklemeyin.Hele de eşinizle konuşup sizinle konuşmayan kişiyle bi selamlaşarak başlayin bakalim.Insanlar kapi kapi gezip hastaliğa yakalaniyor sonra da ondan geldi,bundan kaptim diyor.Hiç riske girmeyin o yüzden.
 
cheryblossommm .!.:
Ya yok tabiki emin olun pandeminin farkındayım markete bile gitmiyorum ben virüs var diye. Ama en azından bı tanisilabilinir mi diye dusundum
Genişletmek için tıkla...
İnsan aynı bina içinde yaşadığı insanlarla tanışmak istiyor. Sanırım büyüme ortamından kaynaklanıyor bu durum. Benim çocukluğumda komşularla hep bir aradaydık. Şuan 2 katlı bir binada oturuyorum. alt kat komşumu cok sevdim. yaptığım keki bir şeyi paylaşmak cok hoşuma gidiyor, görüşüp oturma yapamasakta karşılaştığımız vakit kapıda laflamak bile güzel. suan alt kat komşum taşındı. Binada sadece ben varım. inanın insan ses arıyor. her gün eve gittiğimde acaba tutuldu mi diye camlara bakıyorum.
Ben yerinizde olsam tanışmak için adım atmazdım sonradan geldiğim içim. Ama neden siz atmayasınız. en azından denedim dersiniz. ama corona da var. insanlar,insanlardan korkuyor. eskiden olsa bir kek yapıp ikram etmek ne güzelmiş..
 
Şu dönemde kimse kimseye gitmiyor emin olun. Karşı komşum yaşlı bir teyze, her kış geldiğinde 40 kere zile basar çocukları özledim gel oturalım derdi. O bile gelip gel demiyor artık. Çocuklara hediye geitirp uzaktan verip gidiyor. İnsanlar korkuyor, emin olun kimse dışarı çıkmıyor. Zor evet ama herkes bu durumda şu anda. Bebeğiniz çok küçük biraz daha sabır
 
Parolaben .!.:
Şu dönemde kimse kimseye gitmiyor emin olun. Karşı komşum yaşlı bir teyze, her kış geldiğinde 40 kere zile basar çocukları özledim gel oturalım derdi. O bile gelip gel demiyor artık. Çocuklara hediye geitirp uzaktan verip gidiyor. İnsanlar korkuyor, emin olun kimse dışarı çıkmıyor. Zor evet ama herkes bu durumda şu anda. Bebeğiniz çok küçük biraz daha sabır
Genişletmek için tıkla...
Haklısınız . gaflette bulundum sanırım bunalmisliktan
 
cheryblossommm .!.:
Selamlar kızlar.uzgun olduğum bı konu var.belki de yanlış dusunuyorumdur bilmiyorum. Ben bu ile yeni taşındım işimiz dolayisiyla.daha doğrusu bir sene olmak üzere.Yeni de dogum yaptim 3 aylık oğlum var. Apartmanda gördüğüm kadarıyla komşuluk var.koronadan,bebekli olduğumdan falan kimseyle pek tanisamadim.kapimda o kadar zor günlerim oldu bebeğim oldu bı kere çalmadı. Aynı katta ev sahibimizin kız kardeşi var her gördüğünde eşime laf atıyormuş ama biz karsilastik görmezden geldi beni. Yan komşum öğrendim ki iş arkadasimmis. O da doğum yapmis yeni. Ben de ücretsiz izindeyim evde patladım sıkıntıdan. Kapısına gitsem mi yan komşunun tanışmak.icin nasıl olur . O buralı onun gelmemesi bı kapımı calmamasi sizce doğrumu.
Ben küçük bı yerde büyüdüm komşuluk ilişkilerimiz çok iyiydi o kadar garip geliyoki bana bu yabancılık.




Güncelleme : görüyorum ki forumda fazlasıyla linç kültürü gelişmiş. Pandeminin herkes kdar farkındayım aylardır kafamı camdan dışarı cikarmiyorum. Fakat gurbet lohusalık yalnızlık bunlar benim.psikolojimi alt üst etti fikir almak istedim.insan başıma bişey gelirse kimden yardım isterim diye bile dusunuyo bebek yeni doğunca. Fakat bazılarınız cevap verirken ukalalik derecesine variyo. Yazdığınız insanın ne yasadigini gerçekten konusunda ne anlatmak istediğini anlamadan atlamayın ukala cevaplarınızı konuma.
konum kapanabilir mi .@kazen @Mune
Genişletmek için tıkla...
Şahsen akşama kadar çalışınca gözüm komşu falan görmüyor. Haftasonu da bana kalsın istiyorum. o yüzden ne kimseye giderim ne de kimseyi çağırırım. Tabi bu benim şahsi fikrim. Komşularınız da böyle olabilir.
 
akrepistan .!.:
İşte neden komşuluk ilişkilerinin bittiğininin örneğisiniz. Apartmanımda sizin gibi biri olmasını istemezdim, üslubunuz çok kötü. Ne demek elini verip kolunu kaptırmak. Ne demek yok çayıymış kahvesiymiş yok çağırsa mecbur gidecekmiş. Lütfen kimseye mecburiyetten gitmeyin, o insanın sohbeti arkadaşlığı, güler yüzü için gidin gidecekseniz. Kimseyi de mecburen çağrmayın sevdiğiniz için çağırın. Şu an çok büyük konuşuyorsunuz ama çocuğunuz oyun oynayacak yaşa geldiğinde sosyalleşsin yaşıtları ile oynasın isteyecek aynı yaşta çocuklu komşularını görmeye başlayacaksın o zaman işte yada dört duvarda tvye maruz kalacak ( pandemi harici söylüyorum hepsini)
Genişletmek için tıkla...
Ben de apartman hayatında komşu ziyaretlerinden hoşlanmam ve hiç yapmadım şimdiye dek. Ama mesajınıza, özellikle çocukla ilgili söylediklerinize katılıyorum. Ev ziyaretleri dışında en azından dışarda parkta bahçede görünce selamlaşmak, ayaküstü sohbet etmek gerekli diye düşünüyorum. Dünyanın binbir türlü hali var. Hastalıkta, acil durumlarda ihtiyacımız olduğu bir anda en azından kimlerin kapısını çalıyoruz bilmeliyiz.
 
Çok iyi anlıyorum bunaldiginizi. Şimdiki zamanda yeni kontaktlar kurmak biraz zor olur. En iyisi, sevdiğin arkadaşlarınla veya akrabalarınla randevu yap, mesela, cumartesi günü öğleden sonra, saat üçte telefonlasalim ve biraz sohbet edelim. Yap çayını veya kahveni, geç telefonun karşısına, birbirinizi görerek telefonlasin. Ben öyle yapıyorum. Hergün birisiyle telefon randevum var.
Bir kaç ay sonra, hersey düzelir umarım.
 
Daha tanımadığınız insanların hareketlerini şimdiden eleştirmeye başlamışsınız. 3 ayda neyin bunaltısı, kapınıza gelseler hastalık bulaşsa daha mı iyi. Tüm hayatım dışarlarda geçti 1 senedir evdeyim aylardır dışarı çıkmadım 3 yaşında oğlum var dışardaki durumu düşünüp yine de kendimi tutuyorum, bebeğiniz varken bu kadar sorumsuzca düşünmüyor olmalıydınız.
 
cheryblossommm .!.:
Selamlar kızlar.uzgun olduğum bı konu var.belki de yanlış dusunuyorumdur bilmiyorum. Ben bu ile yeni taşındım işimiz dolayisiyla.daha doğrusu bir sene olmak üzere.Yeni de dogum yaptim 3 aylık oğlum var. Apartmanda gördüğüm kadarıyla komşuluk var.koronadan,bebekli olduğumdan falan kimseyle pek tanisamadim.kapimda o kadar zor günlerim oldu bebeğim oldu bı kere çalmadı. Aynı katta ev sahibimizin kız kardeşi var her gördüğünde eşime laf atıyormuş ama biz karsilastik görmezden geldi beni. Yan komşum öğrendim ki iş arkadasimmis. O da doğum yapmis yeni. Ben de ücretsiz izindeyim evde patladım sıkıntıdan. Kapısına gitsem mi yan komşunun tanışmak.icin nasıl olur . O buralı onun gelmemesi bı kapımı calmamasi sizce doğrumu.
Ben küçük bı yerde büyüdüm komşuluk ilişkilerimiz çok iyiydi o kadar garip geliyoki bana bu yabancılık.




Güncelleme : görüyorum ki forumda fazlasıyla linç kültürü gelişmiş. Pandeminin herkes kdar farkındayım aylardır kafamı camdan dışarı cikarmiyorum. Fakat gurbet lohusalık yalnızlık bunlar benim.psikolojimi alt üst etti fikir almak istedim.insan başıma bişey gelirse kimden yardım isterim diye bile dusunuyo bebek yeni doğunca. Fakat bazılarınız cevap verirken ukalalik derecesine variyo. Yazdığınız insanın ne yasadigini gerçekten konusunda ne anlatmak istediğini anlamadan atlamayın ukala cevaplarınızı konuma.
konum kapanabilir mi .@kazen @Mune
Genişletmek için tıkla...


pandemi var daha kapım çalınmıyor demişsiniz... ne bileyim ya, cidden koyun can derdinde kasap et.
 
Tanimadigim etmedigim insanlarin kapisini calmak bana mi cok hadsizce geliyor bir? Yani neden ayni apartmanda oturuyorum diye birileri ile samimi oluyum ki?Hadi asansörde vs gorursun merhaba dersin ama kapi calip komsuluk yapmak cok eskilerde kalmadi mi??Yani milletle ic ice oturmamin neden,bahceli mustakil eve gücüm yetmedigi icin degil mi?? Ee neden mecbur oturdugum yerde bir de tanımadığım kisileri cekiyim ki??Sitede oturmuyorum, buna ragmen 30 daireli bir apartmanda hangi birinin kapisini calip, arkadaşlık dilenecegim??
 
Nurov .!.:
Çocuğum sosyalleşsin bende görürüm konuşur ederim o ayrı, ötesini sevmiyorum ben, ki kafamın uyduğu insanla zaten sıklıkla görüşürüm, benim kafamın dengi insan çok olduğunu düşünmüyorum ki çoğu kadının derdi dedikodu, o yüzden sevmiyorum komşuculuk, bu tavrım da kimseyi rahatsız etmez merak etmeyin
Genişletmek için tıkla...
Bizim apartmanda da çok dedikodu var. Hiç sevmiyorum.
Yanlarından geçerken bile komşu teyzelerden fesatlık rüzgarları alıyorum. Işleri güçleri dedikodu, gıybet, milleti kötüleme.. en güzeli resmiyet..merhaba merhaba.. 😎
 
Ben de yeni taşındım 3 ay kadar oldu.
Site içi ama komşuluk güzelmiş, lakin koronadan ötürü kimse kimseyle görüşmüyormuş, karşılaştığım bir komşu söyledi. Ben de sorun etmedim.Kimsenin kapısını çalmadım açıkcası, öyle bir yapım yok.

Ama ben sizi anladım, gurbeti yalnızlığı yaşamış biri olarak.
Madem yandaki iş arkadaşınızmış, o da yeni doğum yapmış, çok da istiyorsanız kapısını çalın, sonra tekrar kendi kapınıza dönün. Uzaktan da olsa tanışmak istedim deyip kısa bir kapı önü sohbeti yapabilirsiniz.
Pandemi bitince de görüşmek için yol yapmış olursunuz. İş arkadaşı iseniz konuşacak şey de bulunur.

Bu arada şunu belirtmek isterim.
Tayinci olarak gittiğimiz yerlerde, oralı olan insanlar size muhtaç olmadığı için sizinle arkadaşlık yapmak için çabalamıyor.
Muhtemelen o kişinin arkadaşları ailesi akrabaları da oralardadır, o da bir komşu eksikliği çekmiyordur.
Yani genelde öyle oluyorlar. Ya da bana öyle denk geldi.Pek komşum olmamıştır, merhabadan öte.
 
Son düzenleme:
Ay valla form kadınlarına birşey oldu en İyi lafı kim sokuyor yarışması var sanki . Gelseler de bi kısır döndürsek mi demiş kadın. Ölsem kalsam kimsenin ruhu duymayacak, kapıyı çalıp geçmiş olsun deseler, kadının farkına varsalar yeter derdinde. Bravo lafı en iyi siz yapıştırıyorsunuz :KK9:
 
Herkesin bu konudaki düşüncesi farklıdır. Sizin için komşuluk çok önemliyken bir başkası için önemli olmayabilir. Mesela ben pek sevmem, sanki karşı tarafa çat kapı gelme rahatlığını veriyormuşum gibi hissederim. Etrafınızdakiler de benim gibi olabilir veya pandemiden dolayı daha izole bir şekilde yaşıyor olabilirler
 
Bende evime taşınalı 1 yılı geçti. İlk zamanlar taşımanın telaşı vardı ayaküstü komşularla denk geldikçe konuşuyorduk biz iyice yerleştik oturmaya geleceklerdi virüs çıktı. Adam akıllı kimseyle tanışmadan bir yıl geçti. Yazın denk geldikçe denizde sahilde muhabbet ederdik. Bir tek bu süreçte karşı komşuma gittim. Deprem olduğunda bütün gün hep beraber geç saatlere kadar sokakta durduk o zaman daha iyi kaynaştık. Komşuluk ilişkisi zaman istiyor ama pandemi süreci de buna engel oluyor. Bütün gün yalnız başına olmak gerçekten zor insan konuşacak birilerini arıyor. Yine de pandemi varken çat kapı kimseye gitmek istemem kimsenin de gelmesini istemem. Zor günler ama geçecek biraz daha sabırlı olalım
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back