janet başka bir başlıkta da konuşmuştuk seninle ama abin olduğunu bilmiyordum, çok üzüldüm.
anneme yılbaşında teşhis koyuldu 4. evre adenokarsinom akciğer kanseri, lenf, kemik ve beyin metaztazı var...
ve annemde halsizlikten başka en ufak belirti yoktu, nasıl sinsi yayıldıysa lanet...
annemin genetik mutasyon sonuçları akıllı ilaca negatif, dolayısıyla tek şansımız klasik kemoterapi ve radyoterapi.
ocağın ilk haftasından itibaren haftada 1 den, 8 kemoterapi ve beraberinde haftada 5 yani toplam 40 seans da radyoterapi gördü, şimdi 1 aylık ara verildi bu süreçte fitoterapi ile tedavisine devam ediyoruz, sonra 6 seans daha kemoterapi planlanıyor, bunlar sonuçlandıktan sonra yeniden pet çekimi yapılıp tedavinin süreci kararlaştırılacak.
ne olur umudunuzu kaybetmeyin, evet bu süreçte binlerce ölüm hikayesi okudum/dinledim, hatta geçen hafta iş arkadaşım annesini akciğer kanserinden toprağa verdi ama bir yüzde bir de olsa iyileşme şansı var, o yüz kişiden biri neden benim annem, senin abin olmasın ki?
insan umutla yaşar, ben annem nefes aldığı sürece o umudu kaybetmeyeceğim, aklımı kaçırırım yoksa, sen de kaybetme, negatif insanlardan uzak dur, sözlükte de yaşadım aynı şeyi kendi yakınlarını kaybetmiş olanların bazıları, başkalarının iyileşme ihtimaline tahammül edemiyor, aksine bazılarından da öyle güzel destek aldım ki, hiç tanımadığım biri beni arayıp, biz babamı kurtaramadık, senin annen için ne gerekirse yapalım ne olur buna izin ver dedi... işte böyle pozitif insanlar lazım bize.
herkes hastanın psikolojisini düşünüyor ama hasta yakının psikolojisini düşünen yok, en az hastalar kadar bizim de desteğe ihtiyacımız var.