Lohusalığı mı kalmış Allah aşkına. 40 ı çıkınca lohusalık bitiyor ayrıca ben doğum yapıp sabahı da evi toparladım. Bu hamilelik ve lohusalık dönemini abartıp kendilerine dokulmazlık ilan edenleri anlayamadım bir türlü. Ben olsam görüşmedim böyle insanla ne gerek var onun için beynini yormaya, bunlar insanın enerjisini sömürür.Bu arada lohusa insandan hizmet yemek vs beklediğimi düşünmeyin onlar bize gelir günlerce kalır yer içer herşeyi yapardım. Sadece bir su bile ister misin demesini beklerdim açıkçası bebek yeni doğuncada gitmedik iki aylıktı
acaba çayları sizin koymanızımı bekledi ? lohusa dedin ya gerçi eşide yapabilir ama senden mi beklediler acaba anlamadımEşimin kuzenin eşi ile ilk evlendiğimizde çok iyi anlaştık çok sevdim çok tatlı bir kızdı onlar bize gelir biz onlara giderdik sık sık dışarıda da görüşürdük. Sonra ben bebek düşünmeye başladım oda onlarında istediğini ama olmadığını söyledi. Bu konuda birbirimizi incitecek hiçbir şey söylemedik hissettirmedik. Hatta konuşurduk bebeklerimiz olunca şöyle olur böyle yaparız isimleri şunlar olabilir gibi heyecanlarımızı paylaşırdık.
Sonra ben hamile kaldım ben hamile kaldıktan sonra benimle görüşmeyi kesti. Saygı duydum gerçekten üstüne gitmedim bilmeden kalbini mi kırdım dedim hayır dedi üzüldüğünü anladım zamana bıraktım. Benim ikiz kızlarım doğdu bana ne hayırlı olsuna geldiler ne de aradılar. Sadece eşimi kuzeni aramış o kadar. Sonra öğrendim oda hamileymiş (benim doğum yaptığım ay hamile kalmış). Kız 8 aylık hamileyken ailede bir cemiyet oldu karşılaştık bana iyi bir adım attı konuştuk falan ben kötü davranmadım hiç olmamış gibi yaptım. Doğum yaptıktan sonra eşim kuzeni ısrarla davet etti bizi ben gitmek istemedim ama eşimin hatrına sorun çıkmasın dedim.
Eşimle kuzeni başka odada oturdular kız rahat etsin diye. Saçma sapan muhabbetlerini dinledim. 40 dk 1 saat civarı oturduk kalkmak istedikçe kuzeni oturun ya falan yaptı kaldık öyle. Bir çay bile ikram eden olmadı. (Beklemiyorum zaten lohusa ama kendileri ısrarla çağırdı ve mutfakta çay kaynıyordu bebeğime mama yaparken gördüm sıcak su kullandım demlik demlenmişti yeniydi yani) sürekli erkek bebek istediğini cinsiyeti öğrenince dua ettiğini falan filan anlatıp durdu. Ben çocuğuma asla mama vermem dedi (o sıra kızım mama içiyor) gidene kadar aynı muhabeti yaptı kızıma tuhaf tuhaf baktı yüzünde hiç bir bebeğe bakıyormuş gibi bir ifade belirmedi. Sevme yada gülümseme gibi. Kızımın diğerini anneme bırakmıştım zaten benimle gelende hiç sesini bile çıkarmadı oyuncağıyla oynadı. İnanın rahatsız etmedi yani pusetinde oturdu. Giderken bebeğin kullanabileceği şekilde bir hediye aldım (ek gıda seti) beğenmedi ve beğenmediğini de belirtti. Çok zoruma gitti bu tavırlar. Görüşmek zorunda değiliz öyle bir adımımda olmadı madem nefret eder gibi davranıyorsun ne diye çağırıyorsun? Niye ikiyüzlülük yapıyorsun? Oğluna da benim çok istediğim ismi koymuş. Aa sende istitordun dimi dedi birde. Derdi ne bilmiyorum. Sürekli cinsiyet küçümsemesi beni çok gerdi çok kızdırdı. Bu insana nasıl davransam içim soğur? Eşim karısı öyle diye kuzenime mi küseyim diyor ama kuzenin yana yakıla çağırıp demlediği çaydan bile ikram etmedi ki. Çok sinirlerim bozuk. Bana iki kelamda olsa yorum yapar mısınız ben mi alınganım yoksa sizde bozulur muydunuz?
Kapıdan çıkınca da apartman boşluğunda başlardım eşime söylenmeye, duyacakları şekilde: "O kadar zorla çağırdılar, yaptıkları çaydan bir bardak ikram etmediler, nasıl insanlar bunlar, püüü. Çocuk da maymuna benziyor ahaha." derdim.
Yok mu ailede çirkin biri? Çocuğu ısrarla ona benzetseydiniz.
bu kaçıncı seviye?
onların yaptığı ayıp tamamda bebeğin suçu ne?
Sonuna kadar haklısınız konu sahibi. Bazı insanlar ile görüşmemek en güzel cevaptır onlara. Eşiniz çok meraksa böyle soğuk tiplere, o görüşmeye devam edebilir. Sizin mecburiyetiniz yok
Eşiniz kuzeniyle görüşsün. Siz görüşmek zorunda değilsiniz. Davranışları çok sinir bozucu gerçekten de. Haklısınız.Eşimin kuzenin eşi ile ilk evlendiğimizde çok iyi anlaştık çok sevdim çok tatlı bir kızdı onlar bize gelir biz onlara giderdik sık sık dışarıda da görüşürdük. Sonra ben bebek düşünmeye başladım oda onlarında istediğini ama olmadığını söyledi. Bu konuda birbirimizi incitecek hiçbir şey söylemedik hissettirmedik. Hatta konuşurduk bebeklerimiz olunca şöyle olur böyle yaparız isimleri şunlar olabilir gibi heyecanlarımızı paylaşırdık.
Sonra ben hamile kaldım ben hamile kaldıktan sonra benimle görüşmeyi kesti. Saygı duydum gerçekten üstüne gitmedim bilmeden kalbini mi kırdım dedim hayır dedi üzüldüğünü anladım zamana bıraktım. Benim ikiz kızlarım doğdu bana ne hayırlı olsuna geldiler ne de aradılar. Sadece eşimi kuzeni aramış o kadar. Sonra öğrendim oda hamileymiş (benim doğum yaptığım ay hamile kalmış). Kız 8 aylık hamileyken ailede bir cemiyet oldu karşılaştık bana iyi bir adım attı konuştuk falan ben kötü davranmadım hiç olmamış gibi yaptım. Doğum yaptıktan sonra eşim kuzeni ısrarla davet etti bizi ben gitmek istemedim ama eşimin hatrına sorun çıkmasın dedim.
Eşimle kuzeni başka odada oturdular kız rahat etsin diye. Saçma sapan muhabbetlerini dinledim. 40 dk 1 saat civarı oturduk kalkmak istedikçe kuzeni oturun ya falan yaptı kaldık öyle. Bir çay bile ikram eden olmadı. (Beklemiyorum zaten lohusa ama kendileri ısrarla çağırdı ve mutfakta çay kaynıyordu bebeğime mama yaparken gördüm sıcak su kullandım demlik demlenmişti yeniydi yani) sürekli erkek bebek istediğini cinsiyeti öğrenince dua ettiğini falan filan anlatıp durdu. Ben çocuğuma asla mama vermem dedi (o sıra kızım mama içiyor) gidene kadar aynı muhabeti yaptı kızıma tuhaf tuhaf baktı yüzünde hiç bir bebeğe bakıyormuş gibi bir ifade belirmedi. Sevme yada gülümseme gibi. Kızımın diğerini anneme bırakmıştım zaten benimle gelende hiç sesini bile çıkarmadı oyuncağıyla oynadı. İnanın rahatsız etmedi yani pusetinde oturdu. Giderken bebeğin kullanabileceği şekilde bir hediye aldım (ek gıda seti) beğenmedi ve beğenmediğini de belirtti. Çok zoruma gitti bu tavırlar. Görüşmek zorunda değiliz öyle bir adımımda olmadı madem nefret eder gibi davranıyorsun ne diye çağırıyorsun? Niye ikiyüzlülük yapıyorsun? Oğluna da benim çok istediğim ismi koymuş. Aa sende istitordun dimi dedi birde. Derdi ne bilmiyorum. Sürekli cinsiyet küçümsemesi beni çok gerdi çok kızdırdı. Bu insana nasıl davransam içim soğur? Eşim karısı öyle diye kuzenime mi küseyim diyor ama kuzenin yana yakıla çağırıp demlediği çaydan bile ikram etmedi ki. Çok sinirlerim bozuk. Bana iki kelamda olsa yorum yapar mısınız ben mi alınganım yoksa sizde bozulur muydunuz?
Eşimin kuzenin eşi ile ilk evlendiğimizde çok iyi anlaştık çok sevdim çok tatlı bir kızdı onlar bize gelir biz onlara giderdik sık sık dışarıda da görüşürdük. Sonra ben bebek düşünmeye başladım oda onlarında istediğini ama olmadığını söyledi. Bu konuda birbirimizi incitecek hiçbir şey söylemedik hissettirmedik. Hatta konuşurduk bebeklerimiz olunca şöyle olur böyle yaparız isimleri şunlar olabilir gibi heyecanlarımızı paylaşırdık.
Sonra ben hamile kaldım ben hamile kaldıktan sonra benimle görüşmeyi kesti. Saygı duydum gerçekten üstüne gitmedim bilmeden kalbini mi kırdım dedim hayır dedi üzüldüğünü anladım zamana bıraktım. Benim ikiz kızlarım doğdu bana ne hayırlı olsuna geldiler ne de aradılar. Sadece eşimi kuzeni aramış o kadar. Sonra öğrendim oda hamileymiş (benim doğum yaptığım ay hamile kalmış). Kız 8 aylık hamileyken ailede bir cemiyet oldu karşılaştık bana iyi bir adım attı konuştuk falan ben kötü davranmadım hiç olmamış gibi yaptım. Doğum yaptıktan sonra eşim kuzeni ısrarla davet etti bizi ben gitmek istemedim ama eşimin hatrına sorun çıkmasın dedim.
Eşimle kuzeni başka odada oturdular kız rahat etsin diye. Saçma sapan muhabbetlerini dinledim. 40 dk 1 saat civarı oturduk kalkmak istedikçe kuzeni oturun ya falan yaptı kaldık öyle. Bir çay bile ikram eden olmadı. (Beklemiyorum zaten lohusa ama kendileri ısrarla çağırdı ve mutfakta çay kaynıyordu bebeğime mama yaparken gördüm sıcak su kullandım demlik demlenmişti yeniydi yani) sürekli erkek bebek istediğini cinsiyeti öğrenince dua ettiğini falan filan anlatıp durdu. Ben çocuğuma asla mama vermem dedi (o sıra kızım mama içiyor) gidene kadar aynı muhabeti yaptı kızıma tuhaf tuhaf baktı yüzünde hiç bir bebeğe bakıyormuş gibi bir ifade belirmedi. Sevme yada gülümseme gibi. Kızımın diğerini anneme bırakmıştım zaten benimle gelende hiç sesini bile çıkarmadı oyuncağıyla oynadı. İnanın rahatsız etmedi yani pusetinde oturdu. Giderken bebeğin kullanabileceği şekilde bir hediye aldım (ek gıda seti) beğenmedi ve beğenmediğini de belirtti. Çok zoruma gitti bu tavırlar. Görüşmek zorunda değiliz öyle bir adımımda olmadı madem nefret eder gibi davranıyorsun ne diye çağırıyorsun? Niye ikiyüzlülük yapıyorsun? Oğluna da benim çok istediğim ismi koymuş. Aa sende istitordun dimi dedi birde. Derdi ne bilmiyorum. Sürekli cinsiyet küçümsemesi beni çok gerdi çok kızdırdı. Bu insana nasıl davransam içim soğur? Eşim karısı öyle diye kuzenime mi küseyim diyor ama kuzenin yana yakıla çağırıp demlediği çaydan bile ikram etmedi ki. Çok sinirlerim bozuk. Bana iki kelamda olsa yorum yapar mısınız ben mi alınganım yoksa sizde bozulur muydunuz?
Vallaha öncelikle çok detaycısınız.Kimin ne düşündüğü ne kadar etkiliyo seni.Bu kadar takılma bacım.Hasta olursun.Aynını sende yap olsun bitsin.Eşimin kuzenin eşi ile ilk evlendiğimizde çok iyi anlaştık çok sevdim çok tatlı bir kızdı onlar bize gelir biz onlara giderdik sık sık dışarıda da görüşürdük. Sonra ben bebek düşünmeye başladım oda onlarında istediğini ama olmadığını söyledi. Bu konuda birbirimizi incitecek hiçbir şey söylemedik hissettirmedik. Hatta konuşurduk bebeklerimiz olunca şöyle olur böyle yaparız isimleri şunlar olabilir gibi heyecanlarımızı paylaşırdık.
Sonra ben hamile kaldım ben hamile kaldıktan sonra benimle görüşmeyi kesti. Saygı duydum gerçekten üstüne gitmedim bilmeden kalbini mi kırdım dedim hayır dedi üzüldüğünü anladım zamana bıraktım. Benim ikiz kızlarım doğdu bana ne hayırlı olsuna geldiler ne de aradılar. Sadece eşimi kuzeni aramış o kadar. Sonra öğrendim oda hamileymiş (benim doğum yaptığım ay hamile kalmış). Kız 8 aylık hamileyken ailede bir cemiyet oldu karşılaştık bana iyi bir adım attı konuştuk falan ben kötü davranmadım hiç olmamış gibi yaptım. Doğum yaptıktan sonra eşim kuzeni ısrarla davet etti bizi ben gitmek istemedim ama eşimin hatrına sorun çıkmasın dedim.
Eşimle kuzeni başka odada oturdular kız rahat etsin diye. Saçma sapan muhabbetlerini dinledim. 40 dk 1 saat civarı oturduk kalkmak istedikçe kuzeni oturun ya falan yaptı kaldık öyle. Bir çay bile ikram eden olmadı. (Beklemiyorum zaten lohusa ama kendileri ısrarla çağırdı ve mutfakta çay kaynıyordu bebeğime mama yaparken gördüm sıcak su kullandım demlik demlenmişti yeniydi yani) sürekli erkek bebek istediğini cinsiyeti öğrenince dua ettiğini falan filan anlatıp durdu. Ben çocuğuma asla mama vermem dedi (o sıra kızım mama içiyor) gidene kadar aynı muhabeti yaptı kızıma tuhaf tuhaf baktı yüzünde hiç bir bebeğe bakıyormuş gibi bir ifade belirmedi. Sevme yada gülümseme gibi. Kızımın diğerini anneme bırakmıştım zaten benimle gelende hiç sesini bile çıkarmadı oyuncağıyla oynadı. İnanın rahatsız etmedi yani pusetinde oturdu. Giderken bebeğin kullanabileceği şekilde bir hediye aldım (ek gıda seti) beğenmedi ve beğenmediğini de belirtti. Çok zoruma gitti bu tavırlar. Görüşmek zorunda değiliz öyle bir adımımda olmadı madem nefret eder gibi davranıyorsun ne diye çağırıyorsun? Niye ikiyüzlülük yapıyorsun? Oğluna da benim çok istediğim ismi koymuş. Aa sende istitordun dimi dedi birde. Derdi ne bilmiyorum. Sürekli cinsiyet küçümsemesi beni çok gerdi çok kızdırdı. Bu insana nasıl davransam içim soğur? Eşim karısı öyle diye kuzenime mi küseyim diyor ama kuzenin yana yakıla çağırıp demlediği çaydan bile ikram etmedi ki. Çok sinirlerim bozuk. Bana iki kelamda olsa yorum yapar mısınız ben mi alınganım yoksa sizde bozulur muydunuz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?