Selamlar herkese son zamanlarda sürekli takip eder olmuştum bu siteyi demek ki daha önce bu kadar ihtiyaç duymamışım.Ama artık ne yapsam bilemedim 
üye oldum hemen yaşadıklarımı paylaşmak istedim.Benim gibi bana benzer şeyler yaşayanlar olduğunu görüp yalnız olmadığımı düşündüm ve dayanışma çok hoşuma gitti lütfen değerli yorumlarınıza ihtiyacım var benim de..
9 ay kadar önce sözlümle bir tanıdık vasıtasıyla tanıştırıldık.ben üniversite son sınıftaydım tanıştığımızda ve evlenmek henüz planlarım arasında yoktu.ama çevremdekilerin ısrarıyla bir yemek yemeyi kabul ettim ve görüştük.Ben bu tarz konulara önem veren bir insanım yani erkeklerle görüşüp yemeğe çıkan gezen tozan bir kız değilimdir zaten.Ama herkes ısrar edince tamam dedim.Çıktık,konuştuk,tanıştık.İyi bir insandı ve benim hiç erkek arkadaşım olmadı bu yaşıma kadar hayatımda muhakkak bunun eksikliğini hissediyordum. fakat bi kere olsun tam olsun görüşündeyim açıkçası.mesleği,boyu posu,konuşması gayet düzgündü kendisinden ve ailesinden bahsetti. ve biz oturduğumuz süre boyunca sürekli ablası aradı 3 4 kere falan sanırım.o zaman anlamalıydım zaten bu işte bi gariplik olduğunu.tekrar görüşelim mi dedi akşam ayrılırken olabilir dedim.sonra bunu takip eden günlerde bir kaç kez daha görüştük.beni çok beğendiğini söyledi benimle evlenmek istediğini ben bahaneler sunuyordum olsun hallederiz olsun tamam sen nasıl istersen diyordu sürekli.ben de çok uysal bir insan olduğunu düşündüm.önümdeki erkek örnekleri babam ve dedem mesela annem ve ananeme sağolsunlar ama aksiklikleriyle baya çektirdiler ben bu yüzden hep uysal olsun anlayışlı olsun istedim. böyle 3 ay falan görüştükten sonra sürekli beni evliliğe ikna etme çabasındaydı ve bana karşı çok yumuşaktı ben de ondan hoşlandım ve tamam dedim.tamam dedikten 3 ay sonra sözümüz oldu.bu arada tartışmalarımız, anlaşmazlıklarımız, kavgalarımız başladı.okuldan alıp beni eve bırakıyodu ve akşam yemeğini bizde yiyorduk ailemle. sonra bana ben size geliyorum sen bize neden gelmiyorsun demeye başladı.müsait değilim okulum var kpss dersanesine gidiyorum.çok yoğunum gelirim müsait olunca diyorum. benim kafamda vizeler finaller sınav telaşı uçuşuyor tabi onu sıkan birsey yok.okul tamam iş tamam askerlik tamam.beni boğdu.evden alıyo eve bırakıyo internet sitelerindeki aboneliklerimi kapattırdı.özellikle sözden sonraki 2 ay ömrümden yedi 2 gün iyisek 5 gün kavgalıyız.
Anneler gününde annesine hediye aldım o da benim anneme hediye aldı pazar günüydü geldi beni aldı onlara gittik.annesi ve babası evde değildi aradım nerdesiniz dedim yarım saate kadar evdeyiz dedi annesi.pasta falan da aldık evlerinin önüne geldik.yukarı çıkalım dedi ben istemedim çünkü niyetini biliyorum.sarılmak yakınlaşmak derdi.istemiyorum dedim.çıkcaksın dedi hayır dedim.beni arabada bırakıp çekti gitti yukarı. sonra yukardan bakıp aradı beni yukarı çağırıyo gelmiycem dedim bi kafeye gidelim orda bekleyelim dedim. geldi aşağı indi burnunan soluyo.annesini aradı anne nerdesiniz bana güvenmiyomuş benle yukarı çıkmıyo diyo beni annesine şikayet ediyo.insan bunu yapar mı ya?bu insan 27 yaşında! sonra annesi geldi yukarı çıktık. bu arada ailesi küçümsemek için söylemiyorum ama çok köylü yani nerdeyse 40 yıldır şehirde yaşıyolarmış bazen o kadar şiveli konuşuyolar ki ne dediklerini anlamıyorum.ailem daha iyi dünürlere layık diye düşünüyorum.sonra yukarı çıktık baktım ocağın üstünde tencereler var diyorum ki bu kadın eve yeni geldi bu tencerelerim burda ne işi var.sözlüm desen bana yumurta kıramam diyordu.neyse biz yarım saatliğine bi yere gidip gelecektik onunla annesi dönüşte uğayın yemek yeriz dedi ben de yeni yoldan geldiniz zahmet etmeyin dedim.olsun olsun gelin dedi.neyse gittik gitceğimiz yere geri döndük geldik.tavuk pilav yapılmış salata falan diyorum ki ne hamarat kadın 5 dakka da yapmış helal olsun falan dedim içimden.sözlüm de annesine annecim eline sağlık falan diyo o da afiyet olsun oğlum falan.bi kaç gün sonra öğrendim ki o yemekleri sözlüm yapmış ben yemek yapamam yumurta bile kıramam diye bana yalan söylemiş.şok oldum bi de bana diyoki yemek yaptığımı bilirsen benden hep yemek isterdin.resmen stratejik hareket ediyo. sonra pastayı kesti annesinin ağzına bi lokma verdi sonra bana vericekti ben hala yemek yiyorum yalnız onlar jet gibi yedikleri için bitirdiler.pastanın dışı şeker hamuruydu ben de şker hamuru olan kısmını yemek istemiyorum benim ağzıma vermeye çalışıyo yok istemiyorum falan diye kafamı çevirdim annesi açsana kızım ağzını diye bana bağırdı! neyse yedim zorla ama sinirlendim zaten öncesinde yaptıklarına sinirliyim.sonra surat yaptım tabi o da kalk size gidelim dedi bize geldik bizde de somurttu annem babam anladı bozuk olduğumuzu.
neyse bir gün kavga ettik yine okuldayım moralim bozuk zaten bana gel sana bi emanet vericem dedi okuln dışına çıktım arabada bindim arabaya cıkardı yüzüğü verdi ben de verdim iyi tamam derken arabayı son sürat sürmeye başladı manyak gibi gidiyo 160 170 napıyosun dursana dedikçe ben daha da hızlanıyo bağırıyo cağırıyo direksiyonu yumrukluyo ben uysal diye sevdim bu adamı bide benziklilkte durdu hemen indim arabadan markete girdim.aradı gelsene diye hayır dedim defol git sen normal değilsin.neyse baya konustu sonra cıktım bindim.bi yere gittik yalvardı yakardı yüzükleri geri taktı ama benim içimden her olayda bir şeyler koptu.benden de kaynaklanmıştır hatalr muhakkak tek taraflı değil ama yıldım yani senelerdir yaşamak istediğim sevgililiğin içine etti.ona kalsa bu yaz evlencektik zaten. neyse bu arada iki lafından biri ailem. sürekli ailem benim için herşeyden önce gelir ailem bir tane annem babam abim ablam yeğenlerim benim herseyim bu modda. ablasıyla bir adam ki ablası başka bir şehirde evli barklı 4 5 kere konuşr mu? eminim ki yaşadığımız herseyi ablasına anlatıyor. ablası benle konuşurken diyor ki evlilik tarihi uzatılmamalı insanlar 2 ay içinde evlenmeli yoksa sizin gibi kavgalar oluyor arada saygı kalmıyor diyor. bu kadın nerden biliyor bizim kavga ettiğimizi? bir kere çok büyük bi kavga ettik işten izin alıp ablasının yanına gitti. karşımda dik duramıyor erkek gibi ne yazık ki.
en son geçen haftalarda kpss sınavına giricektim ve beni o götürcekti anlaştık.bana sınavdan birkaç gün önce dedi ki sevgilim seni ben götürmesem olur mu? ben de neden dedim. olur mu dedi. ben de olur tabiyki beni hayatım boyunca sınavlara sen götürmedin dedim giderim ben kardeşim götürür babam götürür dedim.ben abime söz vermiştimde abimi köye götürcem dedi.köyleri de oturduğumuz yere 1 saat uzaklıkta.dedim ki tamam sorun değil naparsan yap.ama o kadar üzüldüm ki ben bütün sene bu sınavı beklemişim benim için önemli olduğunu biliyor.ama abisini köye götürmeyi secti abisi de koskoca adam işi gücü varbinsin bi taksiye gitsin babasının arabası var alsın gitsin.sonuc olarak git dedim gitti ama ben hep gelir mi diye bekledim gelmedi. o kadar üzülüyorum ki anlatırken şu verdiğim zamana,emeğe,yaşadıklarıma..en son gecen gün telefonlarını açmadığım için sohbet dinlemeye gittiğim eve bastı ve o evde kız kızayız. gel diye bağırıyor birlikte iftar yapıcaz diyor kızları bırakamam yine yüzüğü verdi gitti.aldım döndüm ben de napıyım rezil oluyorum kızlara.geldi geri kapıyı çaldı ver yüzüğümü takıcam diye bağırıyor kızlar bana bakıyor yeter git artık dedim.beni rezil ediyosun dedim. sen beni rezil ettin hayatımı mahvettin ne haldeyim bilmemne ağlamaya başladı.yani kafayı yiycem artık. psikoloğa gitmeye başladım birlikte çift terapistine bile gittik. yani artık napıcam bilmiyorum. kafayı yemek üzereyim.en son gecen gün bana ablamı senden cok seviyorum dedi ve film koptu artık. ne ablaymış ya! 4 gündür konuşmuyoruz ve ben artık sürsün istemiyorum dua ediyorum sürekli hayırlısı olsun diye...erkeklerden nefret ettim sayesinde karakteri oturmamış garip insan.ve bütün bunlardan geriye kalan bir hiç uğruna yaşanmış 9 ay ,vicdan azapları ve kalp kırıklıkları...eğer konuşursak dönmek istiycek ama ben isticeğimi sanmıyorum artık..ne dersiniz ne yapmalıyım?
üye oldum hemen yaşadıklarımı paylaşmak istedim.Benim gibi bana benzer şeyler yaşayanlar olduğunu görüp yalnız olmadığımı düşündüm ve dayanışma çok hoşuma gitti lütfen değerli yorumlarınıza ihtiyacım var benim de..9 ay kadar önce sözlümle bir tanıdık vasıtasıyla tanıştırıldık.ben üniversite son sınıftaydım tanıştığımızda ve evlenmek henüz planlarım arasında yoktu.ama çevremdekilerin ısrarıyla bir yemek yemeyi kabul ettim ve görüştük.Ben bu tarz konulara önem veren bir insanım yani erkeklerle görüşüp yemeğe çıkan gezen tozan bir kız değilimdir zaten.Ama herkes ısrar edince tamam dedim.Çıktık,konuştuk,tanıştık.İyi bir insandı ve benim hiç erkek arkadaşım olmadı bu yaşıma kadar hayatımda muhakkak bunun eksikliğini hissediyordum. fakat bi kere olsun tam olsun görüşündeyim açıkçası.mesleği,boyu posu,konuşması gayet düzgündü kendisinden ve ailesinden bahsetti. ve biz oturduğumuz süre boyunca sürekli ablası aradı 3 4 kere falan sanırım.o zaman anlamalıydım zaten bu işte bi gariplik olduğunu.tekrar görüşelim mi dedi akşam ayrılırken olabilir dedim.sonra bunu takip eden günlerde bir kaç kez daha görüştük.beni çok beğendiğini söyledi benimle evlenmek istediğini ben bahaneler sunuyordum olsun hallederiz olsun tamam sen nasıl istersen diyordu sürekli.ben de çok uysal bir insan olduğunu düşündüm.önümdeki erkek örnekleri babam ve dedem mesela annem ve ananeme sağolsunlar ama aksiklikleriyle baya çektirdiler ben bu yüzden hep uysal olsun anlayışlı olsun istedim. böyle 3 ay falan görüştükten sonra sürekli beni evliliğe ikna etme çabasındaydı ve bana karşı çok yumuşaktı ben de ondan hoşlandım ve tamam dedim.tamam dedikten 3 ay sonra sözümüz oldu.bu arada tartışmalarımız, anlaşmazlıklarımız, kavgalarımız başladı.okuldan alıp beni eve bırakıyodu ve akşam yemeğini bizde yiyorduk ailemle. sonra bana ben size geliyorum sen bize neden gelmiyorsun demeye başladı.müsait değilim okulum var kpss dersanesine gidiyorum.çok yoğunum gelirim müsait olunca diyorum. benim kafamda vizeler finaller sınav telaşı uçuşuyor tabi onu sıkan birsey yok.okul tamam iş tamam askerlik tamam.beni boğdu.evden alıyo eve bırakıyo internet sitelerindeki aboneliklerimi kapattırdı.özellikle sözden sonraki 2 ay ömrümden yedi 2 gün iyisek 5 gün kavgalıyız.
Anneler gününde annesine hediye aldım o da benim anneme hediye aldı pazar günüydü geldi beni aldı onlara gittik.annesi ve babası evde değildi aradım nerdesiniz dedim yarım saate kadar evdeyiz dedi annesi.pasta falan da aldık evlerinin önüne geldik.yukarı çıkalım dedi ben istemedim çünkü niyetini biliyorum.sarılmak yakınlaşmak derdi.istemiyorum dedim.çıkcaksın dedi hayır dedim.beni arabada bırakıp çekti gitti yukarı. sonra yukardan bakıp aradı beni yukarı çağırıyo gelmiycem dedim bi kafeye gidelim orda bekleyelim dedim. geldi aşağı indi burnunan soluyo.annesini aradı anne nerdesiniz bana güvenmiyomuş benle yukarı çıkmıyo diyo beni annesine şikayet ediyo.insan bunu yapar mı ya?bu insan 27 yaşında! sonra annesi geldi yukarı çıktık. bu arada ailesi küçümsemek için söylemiyorum ama çok köylü yani nerdeyse 40 yıldır şehirde yaşıyolarmış bazen o kadar şiveli konuşuyolar ki ne dediklerini anlamıyorum.ailem daha iyi dünürlere layık diye düşünüyorum.sonra yukarı çıktık baktım ocağın üstünde tencereler var diyorum ki bu kadın eve yeni geldi bu tencerelerim burda ne işi var.sözlüm desen bana yumurta kıramam diyordu.neyse biz yarım saatliğine bi yere gidip gelecektik onunla annesi dönüşte uğayın yemek yeriz dedi ben de yeni yoldan geldiniz zahmet etmeyin dedim.olsun olsun gelin dedi.neyse gittik gitceğimiz yere geri döndük geldik.tavuk pilav yapılmış salata falan diyorum ki ne hamarat kadın 5 dakka da yapmış helal olsun falan dedim içimden.sözlüm de annesine annecim eline sağlık falan diyo o da afiyet olsun oğlum falan.bi kaç gün sonra öğrendim ki o yemekleri sözlüm yapmış ben yemek yapamam yumurta bile kıramam diye bana yalan söylemiş.şok oldum bi de bana diyoki yemek yaptığımı bilirsen benden hep yemek isterdin.resmen stratejik hareket ediyo. sonra pastayı kesti annesinin ağzına bi lokma verdi sonra bana vericekti ben hala yemek yiyorum yalnız onlar jet gibi yedikleri için bitirdiler.pastanın dışı şeker hamuruydu ben de şker hamuru olan kısmını yemek istemiyorum benim ağzıma vermeye çalışıyo yok istemiyorum falan diye kafamı çevirdim annesi açsana kızım ağzını diye bana bağırdı! neyse yedim zorla ama sinirlendim zaten öncesinde yaptıklarına sinirliyim.sonra surat yaptım tabi o da kalk size gidelim dedi bize geldik bizde de somurttu annem babam anladı bozuk olduğumuzu.
neyse bir gün kavga ettik yine okuldayım moralim bozuk zaten bana gel sana bi emanet vericem dedi okuln dışına çıktım arabada bindim arabaya cıkardı yüzüğü verdi ben de verdim iyi tamam derken arabayı son sürat sürmeye başladı manyak gibi gidiyo 160 170 napıyosun dursana dedikçe ben daha da hızlanıyo bağırıyo cağırıyo direksiyonu yumrukluyo ben uysal diye sevdim bu adamı bide benziklilkte durdu hemen indim arabadan markete girdim.aradı gelsene diye hayır dedim defol git sen normal değilsin.neyse baya konustu sonra cıktım bindim.bi yere gittik yalvardı yakardı yüzükleri geri taktı ama benim içimden her olayda bir şeyler koptu.benden de kaynaklanmıştır hatalr muhakkak tek taraflı değil ama yıldım yani senelerdir yaşamak istediğim sevgililiğin içine etti.ona kalsa bu yaz evlencektik zaten. neyse bu arada iki lafından biri ailem. sürekli ailem benim için herşeyden önce gelir ailem bir tane annem babam abim ablam yeğenlerim benim herseyim bu modda. ablasıyla bir adam ki ablası başka bir şehirde evli barklı 4 5 kere konuşr mu? eminim ki yaşadığımız herseyi ablasına anlatıyor. ablası benle konuşurken diyor ki evlilik tarihi uzatılmamalı insanlar 2 ay içinde evlenmeli yoksa sizin gibi kavgalar oluyor arada saygı kalmıyor diyor. bu kadın nerden biliyor bizim kavga ettiğimizi? bir kere çok büyük bi kavga ettik işten izin alıp ablasının yanına gitti. karşımda dik duramıyor erkek gibi ne yazık ki.
en son geçen haftalarda kpss sınavına giricektim ve beni o götürcekti anlaştık.bana sınavdan birkaç gün önce dedi ki sevgilim seni ben götürmesem olur mu? ben de neden dedim. olur mu dedi. ben de olur tabiyki beni hayatım boyunca sınavlara sen götürmedin dedim giderim ben kardeşim götürür babam götürür dedim.ben abime söz vermiştimde abimi köye götürcem dedi.köyleri de oturduğumuz yere 1 saat uzaklıkta.dedim ki tamam sorun değil naparsan yap.ama o kadar üzüldüm ki ben bütün sene bu sınavı beklemişim benim için önemli olduğunu biliyor.ama abisini köye götürmeyi secti abisi de koskoca adam işi gücü varbinsin bi taksiye gitsin babasının arabası var alsın gitsin.sonuc olarak git dedim gitti ama ben hep gelir mi diye bekledim gelmedi. o kadar üzülüyorum ki anlatırken şu verdiğim zamana,emeğe,yaşadıklarıma..en son gecen gün telefonlarını açmadığım için sohbet dinlemeye gittiğim eve bastı ve o evde kız kızayız. gel diye bağırıyor birlikte iftar yapıcaz diyor kızları bırakamam yine yüzüğü verdi gitti.aldım döndüm ben de napıyım rezil oluyorum kızlara.geldi geri kapıyı çaldı ver yüzüğümü takıcam diye bağırıyor kızlar bana bakıyor yeter git artık dedim.beni rezil ediyosun dedim. sen beni rezil ettin hayatımı mahvettin ne haldeyim bilmemne ağlamaya başladı.yani kafayı yiycem artık. psikoloğa gitmeye başladım birlikte çift terapistine bile gittik. yani artık napıcam bilmiyorum. kafayı yemek üzereyim.en son gecen gün bana ablamı senden cok seviyorum dedi ve film koptu artık. ne ablaymış ya! 4 gündür konuşmuyoruz ve ben artık sürsün istemiyorum dua ediyorum sürekli hayırlısı olsun diye...erkeklerden nefret ettim sayesinde karakteri oturmamış garip insan.ve bütün bunlardan geriye kalan bir hiç uğruna yaşanmış 9 ay ,vicdan azapları ve kalp kırıklıkları...eğer konuşursak dönmek istiycek ama ben isticeğimi sanmıyorum artık..ne dersiniz ne yapmalıyım?
