Merhaba kızlar yaklaşık bir yıldır devam eden bir ilişkim var. Sevgilimin beni sevdiğinden değer verdiğinden Emin’im. Ondan önceki ilişkim o kadar kötüydü ki şuan Allah’a şükür ediyorum. Sorun şu ki normalde beni kırmamaya çalışan çocuk kıskançlık krizine girince gözü hiç bir şey görmüyor. Geçen hafta sanırım bu krizin top noktasını yaşadı telefonda konuşuyorduk kavga ettik bana söylenmemesi gereken laflar söyledi çok saygısız kabaydı. ben de kendime bunu yakıştıramadığım için ayrılmak istedim ve bitirdim. (Kıskançlığının sebebi; babamla çalışıyorum. Yurtdışından müşterim geldi. İstanbul’a yakın bir şehirdeyim babamın işi çıktığı için ziyaret sonrası müşteriyi benim havalimanına götürmem gerekti. Buna sinirlendi ve kendini kaybetti). Dün yüz yüze konuştuk. Çok pişman özür diledi bir daha böyle bir olay yaşamayacağımıza bu konularda beni destekleyeceğine ve bu tarz bir davranış sergilemeyeceğine söz verdi. Ama ne yazık ki inanmıyorum çünkü bana göre insanlar değişmez. Bunun dışında ne yazık ki beni çok kısıtlıyor. Tüm zamanımı ona vermeme rağmen hep fazlasını istiyor. Hiç bir seminere kursa gidemiyorum çünkü onunla gitmemi istiyor. Kendimi geliştirmem benim için çok önemli ama bunu onunla yapamıyorum. Ayrılmakla doğru mu yaptım yoksa bu zamanda dürüst güvenilir birini bulmak zor devam et mi ?