kadınsılık hakkında

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Aynı böyleyim. İşve cilve yok bende insanın içinde olur öyle şeyler, makyaj yaparım, süslenirim ama iş davranış kısmına gelince çok ciddiyim. Eşimlede seviyeliydim hep. Hiç öyle vıcık vıcık mıç mıç biri olmadım, olamamda. Öyle şiveli cilveli kadınlara imreniyorum.
 
Hanımlar güncelleme olsun diye yazıyorum. Azıcık ucundan tarzımı değiştirdim, daha belirgin makyaj yapıyorum. Biraz aksesuar ile destekledim. Topuklu ayakkabı falan giydim. Son iki görüşmeye böyle gittim. Dün bana kendisi, benim çok güzel bir kadın olduğumu, çok çekici, çok alımlı olduğumu söyledi. Seni her halinle beğeniyorum falan dedi. Bu tarzın da çok yakıştığını ama zaten çok hoş olduğumu vurguladı falan. Fakat kendisiyle başka sorunlarımız var, ayrılma kararı aldık. Uzun ömürlü bakmamıştım zaten sağlık olsun. Bence bu değişiklik bana iyi geldi. Hayatıma kim girer kim çıkar bilemem ama kendime farklı bir wurst kazandım galiba :) Yakışan bişeyden kaçmamamak, utanmamak lazımmış anladım.
 
merhaba kızlar, burada daha önce bu tarz konular açıldığına şahit olduk, ne yazık ki ben de sırf kafama takıldığı için ve belki yol gösterici olur diye bu konuyu açma gereği duydum.

ben bir süredir biriyle görüşüyorum, ilişkimizde şimdilik bazı sorunlar var ama karşımdaki insan iletişime, konuları konuşmayı, sorunları çözmeye odaklı biri. ben kendimi iletişime açık zannederken onun benden beş on kat daha fazla açık olduğunu görüyorum ve haliyle ona ayak uyduramıyorum. gerçekten şu an bazı şeyleri akşamdan beri konuşuyoruz, akşam ona rest çekmiş olmama rağmen sabırla, ısrarla hala çözmeye çalışıyor.

şimdi ben çok feminen bir kadın değilim hani o dışarıdaki kadın kadın olanlar gibi değilim. tipsiz değilim, vücudumda da öyle beğenmediğim bir durumum yok fazla kilo, basen vs gibi. yüzümde falan da yok hatta en çok doğal halimi severim, kaşım, gözüm dudaklarım. bugüne kadar karşıma çıkan kimse beni bu yönde eleştirmediği için dün çok üzüldüm, sonra onun konuşma çabaları yüzünden acaba deyip buraya konu açmak istedim. bugüne dek tüm ilişkilerimde hep olduğum gibi kabul edildim. yani tamam çok maskülen değilim ama işveli cilveli de değilimdir, kokoş değilimdir. karşımdaki insan dün bana mesajlaşırken (üstelik 2 günü tamamen beraber geçirdik, güzel zaman geçirdik) benim çok feminen olmadığımı, o karşısında daha kadınsı birini istediğini, o tarzdan hoşlandığını söyledi ve bu durumu değiştirip değiştiremeyeceğimi sordu. ben tabii şimdiye dek hiç bu tepkiyi kimseden görmemenin verdiği sinirle buna çok sert çıktım. beni olduğum gibi kabul etmesi gerektiğini, beğenmiyorsa da yapacak bişeyim olmadığını, bu yaşa kadar hep böyle olduğunu, değişimin zaman alacağını ve onun buna sabredeceğini düşünmediğimi söyledim. biraz kavga ettik, beğenmiyorum veya seni istemiyorum olarak algılaman yanlış falan dedi. yani sözün özü vatandaş paket halinde benim daha dişi versiyonumu istiyormuş. ben kaba bir insan değilim, öyle dan dun hareketlerim yok, erkeksi tavırlarım da yok aslında ama çok az makyaj yaparım, saçlarım genelde düzdür, dekolte falan giymem, genelde spor giyinirim ve kendime hep böylesini yakıştırdım. hep böyle barışık oldum kendimle. hatta benim bu halim çoğu erkeğe de farklı geldiği için bana çekilmişlerdir. bu isteği ve düşüncesi beni kendi içimde çok incitti. sabah biraz daha yumuşadım en azından sert tepki vermeyi bıraktım. sonra başka konulara geçtik falan. peki dedim bu konuda bana yardımcı olacak olsan ne derdin, ne tavsiye verirdin dediğimde de kem küm ediyor bişey diyemiyor.

kızlar sizce ben karşımdaki insana fazla mı tepki verdim, yanlış mı anladım? çünkü direkt kişiliğime saldırı gibi geldi. bu söylemi normal mi? ben bunu birisi için komple değişmek olarak algıladım, yanlış mı algıladım sizce? yapayım desem nasıl yapacağımı bile bilmiyorum, biraz normalimin dışına çıkmak beni tuhaf hissettiriyor. ama yaparsam da belki çok özgüvenli hissedebilirim. uzun zamandır saçlarımı toplamayı tercih ediyordum daha çok, bu kişiyle buluştuğum zaman saçı daima açtım ve öyle kendimi daha iyi hissettim. ama onun dışında her şeyim her zamanki gibiydi. özensiz bir giyim kuşam gelmesin aklınıza bu arada. bunlar insanın içinden gelen şeyler mi, sizce ben böyle bir değişim yapmalı mıyım, yaparsam kendimden ödün mü vermiş olurum? bi yandan da potansiyelimi değerlendiremiyor muyum acaba diye de düşünüyorum. çünkü kendimi seviyorum tatlıyım aslında ben. olduğum gibi kabullenmemesi sinirimi bozdu. siz olsanız ne yapardınız? ve bu konuda karşımdakini haklı bulanlar, bana bu değişim için ne tavsiye verebilir?
Bunun adı mapülasyon. Daha feminen paketi mevcutsa yürüsün gitsin ona.
Tepkinizde yerden göğe kadar haklısınız. Kendiniz olmaktan vazgeçmeyin. Bir gün daha feminen olursanız da kendiniz öyle hissettiğiniz için olsun.
Ayrıca bu feminenlik başlığı altında seksilik mevzu bahis olduğuna yemin edebilirim ama kanıtlayamam. Duvarlar ve sınırlar koymuşsanız er kişisi bunu yıkmak için de önce kadınlığınıza saldırarak gardınızı düşürüp sonra bunu kanıtlamanız için size fırsatlar sunmayı planlıyor olabilir.
 
Hanımlar güncelleme olsun diye yazıyorum. Azıcık ucundan tarzımı değiştirdim, daha belirgin makyaj yapıyorum. Biraz aksesuar ile destekledim. Topuklu ayakkabı falan giydim. Son iki görüşmeye böyle gittim. Dün bana kendisi, benim çok güzel bir kadın olduğumu, çok çekici, çok alımlı olduğumu söyledi. Seni her halinle beğeniyorum falan dedi. Bu tarzın da çok yakıştığını ama zaten çok hoş olduğumu vurguladı falan. Fakat kendisiyle başka sorunlarımız var, ayrılma kararı aldık. Uzun ömürlü bakmamıştım zaten sağlık olsun. Bence bu değişiklik bana iyi geldi. Hayatıma kim girer kim çıkar bilemem ama kendime farklı bir wurst kazandım galiba :) Yakışan bişeyden kaçmamamak, utanmamak lazımmış anladım.
İsabet olmuş. Ben sizin sanırım tam tersinizim, gençliğimde tam bir parti kızıydım, inanılmaz flörtözümdür, aynada kendime baksam göz kırpar öpücük atarım o derece. En son jean pantolon giydiğimde 17 yaşındaydım, etek ve elbiseden vazgeçmem, belime vurgu yapmayan giysiyi evde bile giymem. Ama zamanında bana da tam tersi olmam yönünde istekler geldi birkaç sevgili adayından, “aday” diyorum çünkü ben değişmem dedim yolları ayırdık. Uzun boylu bir kadınım, buna rağmen topuklu ayakkabı fetişim var, spor ayakkabıdan nefret ederim, bebeğim olduktan sonra mecburiyetten yeni yeni giymeye başladım, takdir edersiniz 12 cm topukla bebek arabası itmek zor olabiliyor! Ben de ilginç bir tipimdir, özel geceler dışında makyaj yapmam, arabesk taşlı tuşlu abiye sevmem, ama kendimden daha feminen çok az kadın tanıyorum. Hepimiz farklıyız ve birilerinin hayalindeki kadınız. Sevgiler ❤️
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X