merhaba kızlar, burada daha önce bu tarz konular açıldığına şahit olduk, ne yazık ki ben de sırf kafama takıldığı için ve belki yol gösterici olur diye bu konuyu açma gereği duydum.
ben bir süredir biriyle görüşüyorum, ilişkimizde şimdilik bazı sorunlar var ama karşımdaki insan iletişime, konuları konuşmayı, sorunları çözmeye odaklı biri. ben kendimi iletişime açık zannederken onun benden beş on kat daha fazla açık olduğunu görüyorum ve haliyle ona ayak uyduramıyorum. gerçekten şu an bazı şeyleri akşamdan beri konuşuyoruz, akşam ona rest çekmiş olmama rağmen sabırla, ısrarla hala çözmeye çalışıyor.
şimdi ben çok feminen bir kadın değilim hani o dışarıdaki kadın kadın olanlar gibi değilim. tipsiz değilim, vücudumda da öyle beğenmediğim bir durumum yok fazla kilo, basen vs gibi. yüzümde falan da yok hatta en çok doğal halimi severim, kaşım, gözüm dudaklarım. bugüne kadar karşıma çıkan kimse beni bu yönde eleştirmediği için dün çok üzüldüm, sonra onun konuşma çabaları yüzünden acaba deyip buraya konu açmak istedim. bugüne dek tüm ilişkilerimde hep olduğum gibi kabul edildim. yani tamam çok maskülen değilim ama işveli cilveli de değilimdir, kokoş değilimdir. karşımdaki insan dün bana mesajlaşırken (üstelik 2 günü tamamen beraber geçirdik, güzel zaman geçirdik) benim çok feminen olmadığımı, o karşısında daha kadınsı birini istediğini, o tarzdan hoşlandığını söyledi ve bu durumu değiştirip değiştiremeyeceğimi sordu. ben tabii şimdiye dek hiç bu tepkiyi kimseden görmemenin verdiği sinirle buna çok sert çıktım. beni olduğum gibi kabul etmesi gerektiğini, beğenmiyorsa da yapacak bişeyim olmadığını, bu yaşa kadar hep böyle olduğunu, değişimin zaman alacağını ve onun buna sabredeceğini düşünmediğimi söyledim. biraz kavga ettik, beğenmiyorum veya seni istemiyorum olarak algılaman yanlış falan dedi. yani sözün özü vatandaş paket halinde benim daha dişi versiyonumu istiyormuş. ben kaba bir insan değilim, öyle dan dun hareketlerim yok, erkeksi tavırlarım da yok aslında ama çok az makyaj yaparım, saçlarım genelde düzdür, dekolte falan giymem, genelde spor giyinirim ve kendime hep böylesini yakıştırdım. hep böyle barışık oldum kendimle. hatta benim bu halim çoğu erkeğe de farklı geldiği için bana çekilmişlerdir. bu isteği ve düşüncesi beni kendi içimde çok incitti. sabah biraz daha yumuşadım en azından sert tepki vermeyi bıraktım. sonra başka konulara geçtik falan. peki dedim bu konuda bana yardımcı olacak olsan ne derdin, ne tavsiye verirdin dediğimde de kem küm ediyor bişey diyemiyor.
kızlar sizce ben karşımdaki insana fazla mı tepki verdim, yanlış mı anladım? çünkü direkt kişiliğime saldırı gibi geldi. bu söylemi normal mi? ben bunu birisi için komple değişmek olarak algıladım, yanlış mı algıladım sizce? yapayım desem nasıl yapacağımı bile bilmiyorum, biraz normalimin dışına çıkmak beni tuhaf hissettiriyor. ama yaparsam da belki çok özgüvenli hissedebilirim. uzun zamandır saçlarımı toplamayı tercih ediyordum daha çok, bu kişiyle buluştuğum zaman saçı daima açtım ve öyle kendimi daha iyi hissettim. ama onun dışında her şeyim her zamanki gibiydi. özensiz bir giyim kuşam gelmesin aklınıza bu arada. bunlar insanın içinden gelen şeyler mi, sizce ben böyle bir değişim yapmalı mıyım, yaparsam kendimden ödün mü vermiş olurum? bi yandan da potansiyelimi değerlendiremiyor muyum acaba diye de düşünüyorum. çünkü kendimi seviyorum tatlıyım aslında ben. olduğum gibi kabullenmemesi sinirimi bozdu. siz olsanız ne yapardınız? ve bu konuda karşımdakini haklı bulanlar, bana bu değişim için ne tavsiye verebilir?
ben bir süredir biriyle görüşüyorum, ilişkimizde şimdilik bazı sorunlar var ama karşımdaki insan iletişime, konuları konuşmayı, sorunları çözmeye odaklı biri. ben kendimi iletişime açık zannederken onun benden beş on kat daha fazla açık olduğunu görüyorum ve haliyle ona ayak uyduramıyorum. gerçekten şu an bazı şeyleri akşamdan beri konuşuyoruz, akşam ona rest çekmiş olmama rağmen sabırla, ısrarla hala çözmeye çalışıyor.
şimdi ben çok feminen bir kadın değilim hani o dışarıdaki kadın kadın olanlar gibi değilim. tipsiz değilim, vücudumda da öyle beğenmediğim bir durumum yok fazla kilo, basen vs gibi. yüzümde falan da yok hatta en çok doğal halimi severim, kaşım, gözüm dudaklarım. bugüne kadar karşıma çıkan kimse beni bu yönde eleştirmediği için dün çok üzüldüm, sonra onun konuşma çabaları yüzünden acaba deyip buraya konu açmak istedim. bugüne dek tüm ilişkilerimde hep olduğum gibi kabul edildim. yani tamam çok maskülen değilim ama işveli cilveli de değilimdir, kokoş değilimdir. karşımdaki insan dün bana mesajlaşırken (üstelik 2 günü tamamen beraber geçirdik, güzel zaman geçirdik) benim çok feminen olmadığımı, o karşısında daha kadınsı birini istediğini, o tarzdan hoşlandığını söyledi ve bu durumu değiştirip değiştiremeyeceğimi sordu. ben tabii şimdiye dek hiç bu tepkiyi kimseden görmemenin verdiği sinirle buna çok sert çıktım. beni olduğum gibi kabul etmesi gerektiğini, beğenmiyorsa da yapacak bişeyim olmadığını, bu yaşa kadar hep böyle olduğunu, değişimin zaman alacağını ve onun buna sabredeceğini düşünmediğimi söyledim. biraz kavga ettik, beğenmiyorum veya seni istemiyorum olarak algılaman yanlış falan dedi. yani sözün özü vatandaş paket halinde benim daha dişi versiyonumu istiyormuş. ben kaba bir insan değilim, öyle dan dun hareketlerim yok, erkeksi tavırlarım da yok aslında ama çok az makyaj yaparım, saçlarım genelde düzdür, dekolte falan giymem, genelde spor giyinirim ve kendime hep böylesini yakıştırdım. hep böyle barışık oldum kendimle. hatta benim bu halim çoğu erkeğe de farklı geldiği için bana çekilmişlerdir. bu isteği ve düşüncesi beni kendi içimde çok incitti. sabah biraz daha yumuşadım en azından sert tepki vermeyi bıraktım. sonra başka konulara geçtik falan. peki dedim bu konuda bana yardımcı olacak olsan ne derdin, ne tavsiye verirdin dediğimde de kem küm ediyor bişey diyemiyor.
kızlar sizce ben karşımdaki insana fazla mı tepki verdim, yanlış mı anladım? çünkü direkt kişiliğime saldırı gibi geldi. bu söylemi normal mi? ben bunu birisi için komple değişmek olarak algıladım, yanlış mı algıladım sizce? yapayım desem nasıl yapacağımı bile bilmiyorum, biraz normalimin dışına çıkmak beni tuhaf hissettiriyor. ama yaparsam da belki çok özgüvenli hissedebilirim. uzun zamandır saçlarımı toplamayı tercih ediyordum daha çok, bu kişiyle buluştuğum zaman saçı daima açtım ve öyle kendimi daha iyi hissettim. ama onun dışında her şeyim her zamanki gibiydi. özensiz bir giyim kuşam gelmesin aklınıza bu arada. bunlar insanın içinden gelen şeyler mi, sizce ben böyle bir değişim yapmalı mıyım, yaparsam kendimden ödün mü vermiş olurum? bi yandan da potansiyelimi değerlendiremiyor muyum acaba diye de düşünüyorum. çünkü kendimi seviyorum tatlıyım aslında ben. olduğum gibi kabullenmemesi sinirimi bozdu. siz olsanız ne yapardınız? ve bu konuda karşımdakini haklı bulanlar, bana bu değişim için ne tavsiye verebilir?
Son düzenleme: