Kadınlar Kulübü Günlük

Derin düşünceler içindeyim...
İnsanlar şöyle :
İçinde büyüdüğü çekirdek ailesindeki herkese kötü davranıyor.
Kardeşine olmadık eziyetler çektiriyor.
Sonra bir gün, bir kadın/erkek ile tanışıyor.
Bir bakıyorsun ailesine yaptıklarının %1'ini ona yapmıyor bile.
Şaşırıyorsun...
Zamanla çekirdek aileye yaptıklarını, bu sefer eşine yapmaya başlıyor.
Derken bir çocuk oluyor.
Çocuğa olumsuzlukların %1'ini bile yansıtmıyor.
Yine şaşırıyorsun...
Çocuk büyüyor, evleniyor, onun da çocuğu oluyor.
Torun baş tacı ediliyor...

Nereden esti değil mi günlüğüm.
Önceleri bunu yaşayan sadece benim sanırdım.
Ama artık görüyorum ki herkes bunu yaşıyor.
Doğal mı bu, doğamızda mı var ?
Bilemiyorum, ama şaşırıyorum.

Dün çok üzüldüm.
Nasıl olur da 2 senemin neredeyse her gününü birlikte, aşkla geçirdiğim adama bu denli yabancı olabilirim diye çok üzüldüm.
Yüzüme baktı yine, her zamanki gibi gözlerimin içine.
Yine saçlarımı koklaya koklaya alnımdan öptü.
Nasıl bu kadar duygusuz olabildim ben ?
Yaşananlar nasıl bu kadar katı yaptı beni ?
İnsanın içinden hiç mi konuşmak, gülümsemek gelmezdi ?
Gelmedi, olmadı günlüğüm.
Anladım ki yaşanan her olumsuzluk bir parça koparmış benden.
İlk defa belki de bu kadar katı oldum ona karşı.
Garip bir histi...
Yabancı gibi kaçmak istedim ondan.
O yine gözlerimin içine baktı.
Gece aradı beni.
Hatam mı oldu sana karşı diye kaç kere sordu sayamadım.
Kendince müjdeler verdi bana.
İnanmadım, çünkü her zamanki sözlerdi duyduğum.
En ağır lafımı dün ettim ona.
Bütün gece uyumamış, kardeşinden duydum.
Bugün de hiç konuşmadık.
Pazartesi belli olacak ak koyun kara koyun.
Allah'ım nolur bu sefer beni utandır.
Nolur bu sefer benim yüzümü kara çıkar yalvarırım.
Özür borcu olan ben olayım bu sefer.
Nolur yardım et Allah'ım nolur :Saruboceq:​