Sevgili günlükçük...
Yine ben sana geldim içimi birazda olsa dökmek için...
2 gün kaldı günlük...
Sence bi msj atar mı dersin? İnsan herşeye rağmen yinede hatırlandığını bilmek istiyor...
Sen bilmezsin...
Hani benim candostum vardı, hani üzülmesin diye üzerine titrediğim kardeşim gibi gördüğüm, hani biricik şekerim, herşeyim...
Hani sonra ihanet eden, hani arkasına bakmadan giden...
Hani ben onun için herşeyi göze almışken, hiç düşünmeden bana her sözü söyleyen......
Sonra ağlayıp özür dilemiştide dayanamamıştım... Ama hiçbirşey eskisi gibi olmadı günlük, olacağınıda sanmıyordum zaten...
Değer verdim hemde o kadar çok ki... İnsan birisine fazla değer vermemeli...
Birgün o değer verdiği kişi gittiğinde geride bırakacağı boşluğu düşünmeli...
O boşluğa düşüyor insan her defasında... Hem değer verilmediğini, hemde verdiği değerin bir hiç sayıldığını görüyor acıyla... En çokda bu koyuyor belkide...
Çok özlüyorum bazen... Mesajları hala duruyor, önceki doğumgünümde attığı...
Neden saklıyorum ki sanki? Biran o zamanlara gidiyorum gülümsüyorum sonra birden 'Ya şimdi?' diyor yüreğim, şimdi yok...
İnsan dost belleyince birisini, herkesden çok sevince hele hele güvenince ondan yediği kazıkla kendine gelemiyor...
Olsun böyle böyle büyüyeceğim belkide...
Acı büyütürmüş insanı bir yaşda büyüdüm sayesinde...
Nerdeydik, ne olduk?
Hayat böyle birşey işte...
"Çok sevdim diye mi kaybettim, çok sevilmedim diye mi?"
Sen söyle günlük?
Bide günlükçük Pamuk arkadaşa bol şanslar diliyorum:1hug:
Hakkında hayırlısı olur inş...