Gunlugum, gunaydin...
bugun çok tuhafim, yorgun...sessiz....durgun...dusunceli...
kotu bir aksam geçirdim...yok yok askimla tartismadik, benim onunla hiç bir sorunum yok sukur, ailemle de yok ama askimin sorunlar var...dun aksam isden çiktim eve gittim, keyifliydim ama uzun surmedi...telefon geldi, agliyordu, onun aglamasina dayanamadim...sana geliyorum dedi, gel dedim.
anneme, anne ben biraz yurumeye gidecegim nisanlimla dedim, birseyin oldugunu anladi, peki dedi....
ve geldi benim biricik askim. gozleri sismis, kolu kan içindeydi. once temizledim, sonra sessizce yuruduk, soru sormadim....sadece derin derin nefes alisini dinledim. korktum...çok korktum...ve mcdonald's a gittik beraber...anlatmaya basladi...tartisma çikmis evlerinde, once bacisiyla, sonra babasiyla....evi terk etmis...bana gelmis..kurban olurum ona. oyle çaresiz, oyle zavalli gorunuyordu ki, içim sizladi. ben sadece dinledim. teselli ettim. sonrada gitti, hiç uyumadan da sabah 4 de ise gitti, canim benim.
simdi daha iyi anliyorum onun bazen yaptigi hareketleri. meger hersey aileden gelirmis.
onlarin yaptiklari yanlislarinin cezasini ben çekiyorum arasira.
suna karar verdim gunluk. elimden geldigi kadariyla iyi bir Anne olacagim. Hayirli evlatlar yetisrirecegim insallah...
bu kadar gunlugum, dert ortagim...
kizlara da selam soyle benden. herkesin hayatinda huzurlu gunler diliyorum.
