Kader

kucukanneningunlugu

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Temmuz 2016
44
19
26
17 yaşında yarı isteyerek yarı istemeyerek evlendim ailemin durumu iyi olmadığı için çok istediğim okul öncesi öğretmenliği fikrini terk ettim söz nişan derken kayınvalidemlerle birlikte yaşamaya başladık her şey güzel gidiyodu hatta eşime bile çok ısındım onu seviyorum ama çocuk sahibi olmak istediğimde doktor ileri derece pko olduğumu söyledi ilaç tedavisine başladım Allah'a şükür olsun hemen 1 ay sonra hamile kaldım şuan bebeğim 8 hafta 5 günlük ama son zamanlarda desteğe ihtiyacım varken her şey üstüme gelmeye başladı zaten geceleri kapımı dinleyen kayınvalidem artık ebeveyn banyoma hatta kirli sepetime kadar ve her şeyi karıştırmaya başladı eşime bunu söylediğimde sanki her zaman mı yapıyor diye çıkıştı bana al o laflarını bi yerine s*k tarzı şeyler dedi bana sen kendini ne sanıyosun sen kimsin demeye başladı aradan zaman geçti görümcem 2 çocuğuyla birlikte yanımıza geldi kocasıyla problemleri vardı ki kendisininde psikolojik sorunları var en ufak şeyde insanın üzerine dövmeye yürüyor eşim o geldiğinden beri resmen beni ihmal ediyor işten gelince kapıdan bi selam veriyor sonra hop anasıgilin yanına kaç gündür nasılsın demedi bana ayrıca durumumuz müsait şuan bu evimiz ve eşyaları bize ait başka yerde kayınvalimgile ait dayalı döşeli evi var ve o ev benim yeni gelin evimden daha güzel çünkü eşyalarımı hor kullanıyolar görümcem çok pis burnunu karıştırıp koltukların başlarına sürüyor halıya tükürdüğü bile gördüm bir gün dışarı çıkmıştım odamda mide bulantım olduğunda yediğim atıştırmalıklar vardı geldiğimde onlar yenmiş ve çöpleri yatağımın üstüne atılmış yere çikolata parçası atılmış ve halının üzerinde erimişti hiç ses etmeden temizledim eşime bi şey demedim beni yorgunum diye gezdirmeyen adam onlar geldiğinden beri hergün bi yere götürüyor kasık ağrılarımla bende eşlik ediyorum ama sırf ablası yanlış anlamasın diye beni yanına oturtmuyo sürekli yeğenleri ile ilgileniyo hiç arkadaşım yok 18 yaşında hamile ve ilgi görmemek beni çileden çıkarıyo sürekli ölüm intihar düşünceleri sonra karnımdaki bebek aklıma geliyo sürekli ağlamak istiyorum 1 haftadır tek yediğim 1 tabak çorba hiç bir şey yemek yada yapmak istemiyorum sürekli insanlarla kavga etme duygusu var bazen oturup sinirimden ağlıyorum eşimle konuşmuyorum geceleri sancılarım oluyo mide yanmalarım oturup ağlıyorum derdimi anlatacak kimsem yok annem desem birşey deyince hemen kendini salıyor eşyaları fırlatma kırma isteği oluyo evlenmeden önce sinir krizleri geçiriyodum zaten mutlu bi ailem olmadı hiç evlenmeden önce ailemin beni öldüresiye dövmeleri sınav günü kitabımı saklayıp boğazımı sıkıp karanlık odalara kapatmaları yüzünden akıl sağlığımın çok düzgün olduğunu söyleyemem ama bu sıkıntıların çocuğumu etkilemesini istemiyorum onun suçu ne ki daha doğmadı ona bir şey olmasından çok korkuyorum.
Zaten kıZın kaderi anasına çeker diye boşa dememişler annemde köylü fakir bir ailenin 6 çocucuğunun en büyüğü dedem sürekli yatan iş yapmayan adamın tekiymiş sürekli çocuklarını olur olmadık yerde döver karısıyla her gece zorla birlikte olurmuş 9 çocuk olmuş ama 3 ü annemin gözünün önünde ölmüş anneannem sürekli anneme beddua edermiş olur olmadık al tutmuş ışte köyde tek odada sobaa yanar ya zaten yakacakları yok hepsi bir odada yatıyo tabi dedem olacak adam azgınlığından saat 7 de yatağa sokarmış milleti ama asıl işi başka çocukların yanında tövbe tövbe neyse ışte anneannem akciğer kanserine yakalanmış hatta iyileşemeyeceğini anlayınca eve yollamışlar dedem kadını o halde bile halletmiş yani birde dedemin bir huyu varmış kızlarını istemeye gelince adam çıldırıyomuş resmen anneme iyi kötü o kadar gelen olmuş kimseye vermemiş sonra annemin teyzesinin aracılığıyla babamlar gelmiş zorla vermiş dedem babama gelince babam daha bebekken babası ölmüş annesi öldüğündede daha aklı bile sarmıyomuş yüzlerini bile bilmiyo kimsesiz onada o kadar üzülüyorumki onun bunun yanında kalmış biraz tembelmiş ama az çok para kazanırmış onuda abilerinin eşleri alırmış biz sana bakıyoz diye hatta babam annemı istemeye geldiğinde köylerinde bi adam ölmüş de onun giysilerini vermişler onu giyip gelmiş neyse öyle böyle evlenmişler bi gecekonduda oturmuşlar 2 kanepe 2 halıdan başka bir şeyleri yokmuş hatta evlendikleri ilk gün evde yiyecek bir ekmek bile yokmuş babam gitmiş bulmuş getirmiş daha sonra ben olmuşum o gecekonun rutubetinden daha kırkım çıkmadan havale geçirmişim ve 2 gözümdede ileri derecede kayma oluşmuş sağolsun 2 yaşımda bir çok ameliyat geçirmişim ama sağ gözümde %90 görme kaybı var ayrıca o zaman kullandığım ilaçlardan kalma fazla kilolar ben dokuz aylıkken bir kapıcı dairesine taşınmışlar orda yine fakirlik ama yine istediğimizi alıyoruz giyip yiyoruz sonra ben 7 yaşındayken babam işsizlik yüzünden istanbula
Taşıyor evi orda dayılarımın eşlerinin sürekli kavgası para ekmek derdi derken annem kardeşime hamilelik sürecinde oraya dayanmayıp gebelik depresyonuna yakalanıyor ve apar topar tekrar ankara burda bir süre teyzemgilin yanında kalma ama sonra güzel bir daireye taşındık ama ne fayda babam işsiz neyse iş buluyo para anca kiraya yetiyo birde yiyeceğe evde eşya yok babam bir süre sonra yine işten çıkarılıyo kardeşim doğdu evde yakacak yok sağolsun komşu eş dost eve yakacak yolluyo yaz öyle böyle geliyo babam hala işsiz dayımlar para yolluyo zaten babamın kimsesi yok hiç unutmam bir gün annem temizliğe gitmişti bayramda yakındı babam bize bakıyodu ben dışarı oynamaya gitmiştim bir arkadaşım vardı zenginlerdi pembeli odası güzel oyuncakları bebekleri hep imrenirdim ama annemlere hiç söylemezdim hadi gel sana bayramlığımı göstereyim dedi evine gittik kot elbise almışlar üstüne giydi çok güzelmiş dedim istersen bide sen giy dedi giydim keşke giymez olaydım annesinin beni görüpte cırlaması bir oldu bi taraftan benim üstümdeki çıkarıyo bi taraftan kızına bu ayıya niye elbiseni giydirdin patlatır tarzı şeyler diyo sonra beni tuttu dış kapının önüne çekti bi taraftan etimi cimcikliyo bi taraftan beni azarlıyo sonra beni kapıdan bi fırlattı ağlamam artık tüm bedenimi sarmıştı eve gittiğimde hıçkırmaktan ne olduğunu zar zor anlatmıştım babam ağlamıycan deyip tuttu kolumdan mağazaya götürdü onun elbisesi gibi kot bi elbise giydim baktım adamla babam fiyat konuşuyo adam o paraya sana o elbiseyi veremem diyo anca şurdaki pantolonlardan alırsın diyo sonra babam beni ikna etti pantolon aldı ama ben nerden bileyim o pantolonun erkek pantolonu olduğunu bayramda giydim misafirliğe gittim gittiğimiz yerde yine o elbiseden giymiş biri vardı umursamadım herkes kızı övüyordu elbisesi de kendisi gibi pek güzelmiş diye sonra biri döndü anneme abla sen niye kızına erkek pantolonu aldın dedi annem bişey demedi tabi ben ağlayarak ordan kaçtım annem beni teselli ediyo babam desen gözleri dolmuş o günden sonra giyim kuşam işine o kadar takıntılı oldumki giysiye verdiğim para umrumda olmadı sonra babam yine işsiz kalınca başka semte taşındık yine kapıcı dairesine burdaki insanların durumu iyiydi ama hiç değilse o arkadaşımın annesi gibi hor görmüyolardı burda biraz kendimizi toparladık tabi okulda bu seferde kapıcının kızı diye dışlanıyodum o kadar okul değiştirmeye rağmen bir anadolu teknik liseye yerleştim burdaki kimse kim olduğum hakkında hiç bir bilgiye sahip değildi kendimi olmadık biri gibi gösterdim umursamaz sinirli ve güçlü ama bu kimlik bunalımının temellerini oluşturdu evde zaten mutsuz anne baba kavgalar para sıkıntısı derken zaman akıyordu birgün evdeki olaylar yüzünde okulda biriyle tartıştım ve sinir krizine girdim uyandığımda hastanedeydim ilk atağım olduğu için bir şey yapmadılar daha sonra bir kere daha bundan dolayı acili boyladım ama bundan sonrakileri sadece kendime zarar vererek atlattım saçlarımı yoldum kendimi ısırdım 16 yaşına bastığımda annem beni kel ve göbekli biriyle evlendirmek istedi karşı gelince dayak ölüm tehditleri maket bıçağıyla kollarıma yaralar açma boğazımı sıkıp nefessiz kalınca bayılınca karanlık odalara kilitleme sınav günleri kitaplarımı alıp ders çalıştırmama derken iyice psikolojim alt üst oldu sınavlara okulda 1 saat arkadaşların kitabından çalışıp giriyodum Allah yardımcı olacak ya o dönemi iyi sınav notlarıyla kapattım eve gelince yine aynı baskı şiddet devam etti sonra sırf o adamla buluşmak istemediğim için 1 gece soğuk banyoya kilitleyen insanlar ertesi gün beni çıkardıklarında bu sefer yüzüme tükürmeye başladılar neymiş adam artık beni istemiyomuş çokta fifi sonra o çok beğendikleri adam tır şoförü olunca onu bırakıp başka koca aradılar tabi bu arada 16 yaşımda evde kalmış dul muamelesi görüyorum herkesten. Hergün kavga dayak kardeşimin davranışlarında da bi değişiklik oldu tabi içe kapanıklık ardından saldırganlık beni bırakıp onla ilgilendiler o sıra 2 . Dönem okullar açıldı biraz nefes aldım artık ders çalışabiliyordum birazda olsa evlatları olduğumu hatırladılar ama bu seferde 3 sene önce bu binadan taşınan komşu 29 yaşındaki oğluna talip oldu görüşme ayağına okulun sonunu getirdim ama nafile artık sözlenmiştik sonraki ni biliyorsunuz zaten neden buna karşı gelmedim çünkü çöküntüm bi şiddet daha kaldıracak durumda değildi artık intihar eşiğindeydim ama hayatda öyle yada böyle yaşamaya değer geliyordu iyiki canıma kıymadım çünkü karnımda ki meleği en iyi şekilde yetiştirmek istiyorum . Bunu buraya yazdım çünkü anlatacak kimsem yok ne yapacağını bilmiyorum yaşım sebebi ile hamileliğide kaldıramıyorum bundan dolayı kendimi suçlu hissediyorum ne olur bana akıl verin ben ne yapayım akşam eşim yine ağır kelimeler dedi kasık ağrılarım var kimseye bişey diyemiyorum bebeğe bişey olur diyede korkuyorum
 
Okudum hepsini.
Zor şeyler yaşamışsin ve hala da yaşıyorsun.
Allah yardımcın olsun
Kimseyi takma görmezden gel. Bebeğini düşün

Kontrollerine gidebiliyor musun?

Gidiyorum ama bundan sonra gitmeye korkuyorum hiç kendime bakmıyorum hatta sabahtan beri bi bardak su bile içmedim eşimle 5 dk evvel yine tartıştık
Ve bi beni anlamıyo ben böyle sıkıntı içindeyken ben bugün psikoloğa gittim diye keşke benide götürseydin dedim evinde bir gitgide nüfus çoğalıyo dedim senin kardeşim gelse almaz misin diyo ama konu benimle ilgilenmemesi isterse 100 kişi gelsin artık gözüm yok
 
18 yasinda olmana ragmen masAllah ne kadar da sabirli ve olgun bir insansin kardesim. Rabbim senin yar ve yardimcin olsun. Allah seni iyi insanlarla karsilastirsin insAllah.
senin bir sucun yok, o onlarin adapsizligi. cocugumun kaderi benimkine benziyecek veya ben annemin kaderini cekiyorum diye düsünüp gelecegini ümitsiz yasama. bu seni demotive eder ve sürekli mutsuz olursun. Rabbim insAllah güldürsün yüzünü.

Senin evinde senin esyalarina yaptiklari cok ayip ve aslinda insan disi birsey. Ne bileyim nerde kaldi saygi sevgi anlayis. insanlar niye böyle yollar deniyorlar neden böyle yaparlar anlamiyorum. Rabbim korusun serlerinden.
hani dedin ya kimsem yok dertlesecek diye, Rabbimiz var ya be guzel kardesim.

"Allah var dert yok" derler ama dertsiz kulda olmaz derler . Derdinin dermanina en kisa zamanda ulasman duasiyla.
Unutma, sen degerlisin Cunki Allahin yarattigi bir cansin. kimse Allahin kuluna kötü davranma hakkina sahip degildir.
Yaradan ile irtibatini koparma sakin.
Allaha emanet olasin. simdiki halin dahil geleceginin de huzurlu, hayirli, saglikli, selamet dolu olmasi duasiyla, Hosca kal esenle kal.
 
Üşenmedim hepsini okudum. Çok üzgünüm canım başına gelenlere,ben kadere inanmam.

Ailenin zoruyla evlendirilmişsin başına çok kötü şeyler gelmiş.

Küçücüksün ama, niye korunmadan ilişkiye giriyorsun be güzelim???
Edit: anlatım bozukluğu
 
Az önce tüm aile çok kötü kavga ettik ve ben doğruları söylediğim halde eşim beni savunmadı kayınvalidemin kapı dinlediği söyleyince beni yalanladı halbuki oğluda şahitti haftaya evden ayrılacaklarmış ben şimdi doğruları söyledim diye suçlu oldum annem üzülmesin diye teyzemle enişteme haber verdim ama kimse beni savunmaya gelmedi şu an burdaki yazanlardan başka gerçekten kimsem yok ayrıca kasık ağrılarım arttı ve kimseyle konuşamıyorum beni suçlu gibi gösterdiler ben vicdansızmışım kimse savunmuyor beni ağlamaktan bayılcam artık bende kendi adım dirliğim düzenim olsun istiyordum
 
yazmayı ve okumayı seven bırı olarak ben bıle katlanamadım bu gılgamıs destanına malesef .


17 yasında evlenıp hemen cocuk yapma ıstegı cesaretı nerden gelıyor anlamadım
o kadar ıstememe ragmen Allahta erken oldugunu dusunerek hayırlısıyla sonradan verdı 15 yasında evlendım 21 yasındayım hala cocuk oldugumu dusunuyorum hersey ıcın .

bence vahlanmayın artık .
 
Neden korunmadin? Bebek kaciyor muydu da hemen doktora gittin de pko oldugunu ogrendin de hamile kaldin? Al iyi mi oldu simdi?
Ilk once aileni duzelt. Evini ayir, huzurunu bul sonra cocuk yap.
Olan olmus ama bu kulagina küpe olsun.
Kocan vs icin verecek bir tavsiyem yok.
Kaynanan da gorumcen de igrenc insanlar. Ben olsam kiclarina tekmeyi basmistim..
Ne demek kapi dinlemek, ne demek sumugunu etrafa surmek? Kocanla birlikte hepsini kov evden.
Hatta o sumukleri toplayip gorumcene ver yesin, kaynanan icin de bir porno cd falan al geceleri sizi dinleyecegine acip izlesin..
Cok sinirlendim yemin ederim..
 

Polisi ara, bana siddet gosteriyorlar hamileyim sancilarim var deyip hepsini o evden uzaklastir. Ve sakin ol. Ailene de yaziklar olsun..
 
Hepsini okuyamadım. Dedeni, anneanneni, annenin ve kendinin bebekliğini niye anlattın ki? Hikayenin nasıl bittiğini bilmiyorum ama bildiğim şey böyle gitmeyeceği.
Asıl mesele seni insan yerine koymayan öküz kocan ve insan görünümlü pis yaratık görümcen.
Öyle insanların içinde çocuk yetişmez. Ya ayrı eve çıkın ya da bebeğinle kendi başına hayat kur.
 
Şimdi kocam bana 18 yaşında al istediğini becerdin gidecekler diyo bu seferde ana kuzuluğu tutup eve gelmezse diyorum bi tarafım iyi oldu artık gidiyolar diyo
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…