- 24 Eylül 2013
- 9.830
- 32.162
Yeterli kapasite ve heves olmadığı için çalışmamak adına bahane aramış resmen. Sizi de boşa yormuş
Yeterli kapasite ve heves olmadığı için çalışmamak adına bahane aramış resmen. Sizi de boşa yormuşMerhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
Okurken 23 değil de sanki 13 yaşında bir kız lise sınavına hazırlanıyor sandım.Merhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
Yaptığınız yemeği yemek zorunda değil ki ama belkide gerçekten iştahı yok.Siz de yapmayın mademSeverim dediği şeyi yaptığımda bile iştahım yok deyip odadan çıkmadı,insan zehir olsa yer ayıp olmasın diye.Sabah erkenden yemek kahvaltı bulaşık toplama işlerini halletmek için daha erken kalkıyordum üstelik.Benim bile iştahım gitti bu tavra
Kesinlikle,plan yapmasına ve yanlış cevapladıgi sorulara bakmama dahi izin vermediOkurken 23 değil de sanki 13 yaşında bir kız lise sınavına hazırlanıyor sandım.
Bu kadar verici olmayın bundan sonra. İnsanlar iyilik olarak değil, işlerine burnunu sokmak olarak algılıyor çünkü
Merhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
Evet en büyük pişmanlığım oğlumdan çalmış olmak.Kuzeninizi bir an önce evine gönderin başınıza bela olmadan ayrıca sizin de evladınız varmış anladığım kadarıyla bekar bir annesiniz, milletin adam edemediği evladına maddi manevi enerji harcamayın kendi evladınızın sizinle geçireceği vakitten çalmayın.
Üç haftadır mi iştahı yok.Yaptığınız yemeği yemek zorunda değil ki ama belkide gerçekten iştahı yok.Siz de yapmayın madem
Aynen ben 22 de mezun olup gelmiştim hatta bir yıl kaybima rağmen.Universite sınavına çalışması gerektiğini kimse söylememiş,kimse yönlendirmemis o yüzden kendi kafasına dank etmiş sorunca23 yaşında millet üniversiteden mezun oluyor.
Bunun yeni mi aklına gelmiş ? Okuyacağı falan yok belli ki babasının tavrı da bu yüzdendir muhtemelen.
Liseyi bitiren sınava giriyor zaten ne yönlendirmesi olacakmış. Okuyamak isteyen , meslek sahibi olmak isteyen insanlar ona göre yolunu çizerler zaten. Bırak allasen verdiğin emeğe falan değmez.Aynen ben 22 de mezun olup gelmiştim hatta bir yıl kaybima rağmen.Universite sınavına çalışması gerektiğini kimse söylememiş,kimse yönlendirmemis o yüzden kendi kafasına dank etmiş sorunca
Şunları 15 yaşında biri yapsa anlarım ama 23 yaşındaymış bariz sorunlu bi tip postalayın gitsin
Kesinlikle bu kafayla kazanamaz her şeye bahane bulması en büyük engeli.Allah bu kıza çok iyi bir koca versin. Başka bir kurtuluşu yok çalışamaz bu kafayla.
Off şımarık babası biliyor kızının huyunuKesinlikle bu kafayla kazanamaz her şeye bahane bulması en büyük engeli.
Dün diyor ki sabahları çocuk uyanınca ses yapıyor,ben kendi kendime uyanmayip uyandirilinca o günüm kötü geçiyor diyor.Sabahlari evden çıkarken ona da sesleniyorum hadi kalk kahvaltı yap da başla derse diye.
Olması gereken buydu ama o kalkmadıgi gibi sinir de olmuş Motivasyonuna bir çocuk kalmıştı bahane bulmadığı.
Yeterince fedakarlık etmeden olmaz ve sağlam psikoloji lazim,bunlar da onda yok