- 19 Ağustos 2019
- 1.376
- 2.284
- 31
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafam
Merhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
Buraya ilk geldiğimiz gün sevgilisi beni Instagram'da bulup mesaj yazdı,x e hediye göndermek istiyorum sürpriz yapicam adres verir misiniz diye.Mesaji okurken kız yanımdaydi bu ne dedim adres fln veremem.Sonra kıskandı mi der diye 3-4 gün sonra yazdım adresi sırf yanlış anlaşılma olursa diye.Ya bir de aklıma takıldı şimdi. Sevgilisi yemek gönderiyormuş dediniz. Evinizin adresini mi vermiş? Bu çok riskli değil mi? Bir çocuğunuz var bekar bir kadınsınız. Ben olsam şikayet ederdim herhalde
Merhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
Talep olmadikca yani kisi kendi teklif etmedikce ,istemedikce ,iyilik yapmiycaksin ben bunu soyler bunu bilirim , zahmetsiz gelen iyiligin kiymeti bilinmiyorMerhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
Siz çok güzel davranmışsiniz, en azından destek verip denemişsiniz, o yüzden siz gene de gönlünüzü karartmayın, bir gence güzellik yapmışsınız. Ama o biraz da yaşı itibarıyla (ki yaştan ziyade bu biraz da yapıdır) ve sanırım sınavın verdiği stresle coşmuş görünüyor. Siz insanlığınızdan pişman olmayın, belki birgün o da empati yapacak olgunluğa gelir. Gelmese de bu artık onun sorunu. Yardımcı olmasaydiniz acaba destek verseydim başarılı olur mu diye aklınızda kalacaktı belki de. Siz iyiliği yapıp denize attınız, balık bilmese de halik bilirMerhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
di mi ya bu benim de ilgimi çektiYani dershanenin dediği direkt "salaksın". Adamların tek derdi parayken bile onu kabul etmemişler. Ay çok hakaret ettim sinirlendim kusura bakmayın ama dayanamadım işte
Nankörlükten başka bir şey değil verdiğiniz değer bünyesine ağır gelmiş sanırımMerhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
İnsan yeri geliyor bekarken annen babanla evlenince esinle tartışıyorsun. Anlasmadigin üzüldüğün noktalar oluyor en ailem dediklerinle bile. Bu kız amcanizin kızı. Valla devir öyle olmuş ki boşu boşuna iyiliğe gerek yok. Herkes bi hoş olmuş. İyilik edersin kötü olursun. Kız belli ki tam bir ergen. Başınıza bela almışsınız durduk yere. Uzun süre kalmalı niye alıyorsunuz hadi iki üç gün olsa bi işi olsa neyse. Bu kız uçarı kacariysa özel hayatında biseyler başına gelse,amcanizla papaz olursunuz bide.Öyle olacak diye değil günah almak gibi olmasın da. Sonuçta genç kız. İşin o boyutunuda dusunmelisiniz. Bence geri gönderin ayrıca nankörmüs deMerhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
Babasını tebrik ediyorum. Herkes kendi malını tanır. Sırf rahat rahat sevgilisiyle görüşüp telefonla oynamak için sizi otel olarak tutmuş. E ergenlikte tavan tabi. Baskıcı anne baba eşittirMerhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?
23 yaş bu seviyede ergen olunacak bir yaş değil.23 yaşında.Guya yeni gelmiş aklı başına üniversite sınavı kazanmak için
Kütüphanede birilerini görünce motive oluyormuş,evde duvarlar üzerine geliyormuş.Telefonu var,ben ekstra olarak ona lap top umu verdim geniş ekran izlesin diye, kırtasiye malzemesi seviyor diye aldık koyduk motive edemedik kızı.Ben kpss ye evde çalıştım.Bir soruyu doğru yapmak motivasyon patlaması yaşatıyordu.Oynayasim yok elbisem dar hesabı bununki23 yaşında eşşek kadar kadını alıp getirmen hata
23 yaş genç bi yaş olsa da çocuk değil. ana babasının bile sorumluluğundan çıkmış artık
o yaşta bi insan o sınavı kazanmak istiyorsa o evde de kazanır zaten ailesinin laflarını duymazdan gelebilecek zekaya erişmiştir artık
günümüzde kitaba kütüphaneye de gerek yok telefonu var mı sonuçta? açar youtubedan internetten izler dersleri, yine öğrenirdi bişiler
en azından netleri "başaramayacak kadar" kötü seviyede çıkmazdı
demek ki kendisinin de gönlü yok
e kimse okumak zorunda da değil. herkes üniversite mezunu olacak diye bi kural yok
nankörlük etmesi ve tavırları inanılmaz itici ve çok haksız
ama sen de hatalısın işte
tekrar diyorum 23 yaş gayet de kazık kadar insan demek. 15-16 yaşında savunmasız gariban bi çocuk olsa anlarım
kırtasiye ürünleri de az para değil bi de para harcamışsınKütüphanede birilerini görünce motive oluyormuş,evde duvarlar üzerine geliyormuş.Telefonu var,ben ekstra olarak ona lap top umu verdim geniş ekran izlesin diye, kırtasiye malzemesi seviyor diye aldık koyduk motive edemedik kızı.Ben kpss ye evde çalıştım.Bir soruyu doğru yapmak motivasyon patlaması yaşatıyordu.Oynayasim yok elbisem dar hesabı bununki
Dün akşam telefonda konuştu sürekli,saat 7 de çıkacağım dedi birilerine ama hangi 7 bilmiyorum.Bu akşam 19.00 dur insne zaman gönderiyorsunuz?
Gönder gitsin çokta takılma bence.Merhabalar..küçük bir oğlum var ikimiz birlikte yaşıyoruz.Bayramda memlekete gitmiştik.Ust katta amcamlar oturuyor,kızı var 23 yaşında,çok severim kardeşimden ayırmam.Yks çalışıyordu.Babasi kız çocuğun ne işi var okumayla kafasında biri olduğu için ne dersaneye gönderdi,ne kitap almış,ne kütüphaneye gitmesine izin vermiş.Aksamlari lambanin ders için açık kalmasına bile bağırıyormus.Kuzenimi çok mağdur ve azimli gördüm ve sanırım bir hata yaptım,onu bulunduğum şehre oğlumla evimize davet ettim.Gunduz ev boş sakin,10 saat yokuz, gündüz ders çalışırsın test çözersin akşam biz oğlanla gelince yemek yeriz dinleniriz,oğlus uyuyunca da çözemediğin sorulara fln bakarız dedim.Uc haftadır bizimle..
Ona ilk günden oda hazırladım:yatagi, masasi, lap topu ,yeni kitapları hazırdı.Cok ayrıntıya girip uzatmak istemiyorum.
Umduğum gibi olmadı.İlk gün iyiydi sonrasında iştahım yok deyip yemek yememeler,yanlış cevaplarini düzeltmek istediğimde sanki hakaret etmişim gibi triplere girip uzaklasmalar , kaçmalar vs başladı.
Ufacık şeyden motivasyonu yerle bir oluyor.Babam aramiyor ,abim aranıyor,annem wp ta sadece abimi paylaşıyor vs vs.En basit örnek buydu.
Gelir gelmez iyi bir kurs merkezine götürmüştüm geldiği ilk günler.Mudure hanım onu deneme sınavı yaptı ve sonucu için görüşmeye çağırdı gittik.Ona açık açık netlerinin kötülüğünü ve kazanamayacagini söyledi.Aglamakla ve benim onu tesellimle geçti o gun.Uzerindwn geçti beş gün ve derse oturmuyor.Kpss var önünde ona hazırlık yapalım dedim,yok ikna edemiyorum.Bu arada evde iştahım yok deyip yemiyor yemekler kalıyor fakat sevgilisi yemek sipariş ediyor ve para da gönderiyor sanırım.
Bugün okuldan geldim baktım elinde tel oturuyor yatıyor fln..Dedim vazmigectin yani,evet dedi.O zaman dedim ne yapsak ?
Ben annemle konuşmadan önce senle konusmak istedim zaten dedi.Dedim bir şey diyemiyorum,belki böylesi senin için daha iyidir,en azından evde karnın doyar,burada yemiyorsun.
Vay sen misin bunu diyen,yere artık yememe taktin annemi bile arayıp yemiyor dedin annemi üzdün, gidiyorum kurtulursun benden merak etme diye aglamalara başladı.Yanlis düşündüğünu,sınav kaygısından dolayı hassas ve alıngan olduğunu düşündüğümü söyledikçe daha da ağladı.
Ve çok kırıldığım şey şu ki,bana buraya geldiğine pişman olduğunu söyledi.Kafami taşlara vuruyorum şu an,duyduğuma inanamadim.Ayrintisi çok ama uzar gider.
Anladım ki oğlumla yanımıza kendi annem babamdan başka kimseyi kabul etmemeliymisim,çok üzgün ve pişmanım.Derdin neydi purpple diyorum cocugunla yasa git ne diye fedakarlık ediyorsun.
Sizce ne yapmalıyım kötüluk mu ettim iyolil edeyim derken ?