hatırladıkça gülesim geliyor ya
hayatımın ilki esimle sözlüyken olmuştu ve 23 yaşındaydım
çadır cafe tarzı bir yere götürmüştü ve gazoz içiyorduk
sonra kulağıma gzl sözler fısıldamaya başladı
benim de yapmamı istemişti sonra bir baktım yüzünü çevirmeye başladı
naptığını anlayana kadar yapışmıştı bile bana
kafamı yatırdım, gözümü kapadım, çünkü napacağımı bilmiyordum
dedim hata yapmaktansa o yapsın bildiğini
öperken de sadece -vay çakal vay! demek hepsi bunun içindi, aceba daha ne kadar sürer? diye düşünmüştüm
eve gelince de -öpüşme dedikleri bu muymuş yani? demiştim
ama artık öyle demiyorum tabi
o sersemlikle de gazozları ödemeden çıkıp gitmişiz